Γιάννης Δήμας

Γιάννης Δήμας

This author has not supplied a bio yet.

Βραδιά αποχαιρετισμού για τον Αρχιμανδρίτη κ. Ιγνάτιο Σωτηριάδη.

Ιδιαίτερα αγαπητό πρόσωπο στον ελληνόφωνο ομογενειακό χώρο του Βελγίου και με δυνατά επικοινωνιακά χαρίσματα ο πατέρας Ιγνάτιος σε μία σεμνή τελετή... (συνέχεια)

Σαντορίνη – Ηράκλειο. Δρόμος μετ΄ εμποδίων.

Από τη μία η μητέρα του Δημήτρη με την αγκαλιά-παγίδα και από την άλλη η μητέρα πατρίδα που δεν έχει προβλέψει τίποτα, που καρφώνει τις ελπίδες ενός νέου παιδιού στη σκιά ενός λευκού τραπεζομάντιλου...

Go Kart!

Το FACES μπαίνει σε πίστα καρτ με οδηγό τον Αλέξανδρο Bερναρδή..."το πιο βασικό απ’ όλα είναι το ταλέντο. Δεν μπορείς να “αγοράσεις” ταλέντο. Εφόσον υπάρχει το ταλέντο, τα υπόλοιπα μπορούν να βοηθήσουν".

Βacking Greece ναι, Βacking Βούλα όχι;

Σε μία βουβή περίοδο που συνοδεύεται από καύσωνες ο μέσος Έλληνας είναι σαν καρτούν που έχει πέσει από βουνό χωρίς αλεξίπτωτο.

Διπλά γενέθλια

“Όταν μπήκαν με τα κεράκια στο γραφείο μου υπήρξε μία χρονοκαθυστέρηση ομολογώ. “Γλυκά, κεράκια, χαμόγελα, σίγουρα για γενέθλια είναι” σκέφτηκα. Για ένα δευτερόλεπτο νόμισα πως είχαμε φτάσει φθινόπωρο.”

Το Φιλοσοφικό Καφενείο φιλοξένησε τον Ηλία Ανδριόπουλο.

Παρουσίαση του βιβλίου Αντι- Ηχήσεις και διάλογος με τον γνωστό μουσικοσυνθέτη.

Όταν θέλεις να πεις κάτι πρέπει να βγαίνεις και να το λες.

Θέλησαν να σαμποτάρουν την καλύτερη εκδήλωση που θα μπορούσε να οργανωθεί στις Βρυξέλλες ξεχνώντας ότι ο συμβολισμός και μόνο της ευρωπαϊκής πρωτεύουσας θα ήταν ότι καλύτερο ακόμα και για τα δικά τους “επιχειρήματα”.

Μπορεί να αλλάξει η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό;

Η μεγάλη προσπάθεια του Jimmy Jamar με τις «12 ώρες για την Ελλάδα».

Στόχος και όραμα ή πως να αντικαταστήσουμε έξυπνα το Θάνατο.

Χωρίς λεφτά όντως, αλλά με πρωτότυπες ιδέες, με αναγνώριση και προώθηση του ταλέντου όπου και αν αυτό βρίσκεται...

Τον πήχη λίγο πιο ψηλά

...στην απλή συζήτηση, στην επιλογή μιας συνεργασίας, στον καθημερινό στόχο, στην "ομογενειακή" προσπάθεια, στην εθνική συνείδηση.  

Δίπλα μας είναι όλα.

Μπαίνω βιαστικά στο ραδιόφωνο του Σκάι για να αλλάξω σκέψεις και πέφτω πάνω στην συνέντευξη του GAP: «..πονάω θλίβομαι..Πονάει; χαμογελάω..»(συνέχεια)