Διόνη Βαρδάκα

Συντάκτης:
Εκτυπώστε το άρθρο

Κυρία Βαρδάκα γυρίζοντας το χρόνο πίσω και βλέποντας τις δράσεις και τις επιτυχίες της οργάνωσης “Panos and Cressida 4 Life” πως θα μπορούσατε να μας περιγράψετε το μαγικό και συνάμα δύσκολο ταξίδι του εθελοντισμού και της προσφοράς;

Όταν χάσαμε τον Πάνο αισθανθήκαμε στην αρχή ότι χάνεται ο κόσμος γύρω μας… Ο Πάνος πάντα βοηθούσε τους άλλους. Τα τελευταία μάλιστα χρόνια μέσα στα διάφορα νοσοκομεία που βρέθηκε  προσπαθούσε, άρρωστος και αυτός, να βοηθήσει άλλους νέους ασθενείς… Αυτό μας έδωσε το έναυσμα να δημιουργήσουμε μια οργάνωση σε αρωγή άλλων παιδιών και νέων σε ανάγκη. Το έναυσμα ήταν λοιπόν ο ίδιος ο Πάνος, αλλά η κινητήρια δύναμη ήταν οι φίλοι του που στάθηκαν δίπλα μας στη δημιουργία και στις πρώτες δύσκολες μέρες της οργάνωσης. Δεν ήταν εύκολο… Κανείς μας δεν είχε ασχοληθεί οργανωμένα με τον εθελοντισμό και ιδιαίτερα τα παιδιά… και το θαύμα έγινε και η οργάνωση προχώρησε και όλοι αισθανόμαστε ότι ο Πάνος είναι κοντά μας, δίπλα μας σε κάθε δράση και κάθε επιτυχία και μας… χαμογελά!
Όταν χάθηκε η Χρυσηίδα Σπαχή, αγκαλιάσαμε και την Χρυσηίδα. Mε τους κοινούς φίλους του Πάνου και της Χρυσηίδας και τους συγγενείς της, δυναμώσαμε την οργάνωση και τις δράσεις μας. Η Χρυσηίδα ήταν παιδική φίλη και συμμαθήτρια του Πάνου. Όλα τα χρόνια μέχρι τις πανεπιστημιακές σπουδές τους τα πέρασαν μαζί στις Βρυξέλλες, τις πρώτες χαρές και τις πρώτες λύπες τους…
Η χαρά της προσφοράς απαλύνει τον πόνο…

Στο επίκεντρο της προσπάθειας βρίσκεται η προσφορά προς τα παιδιά και ειδικότερα προς αυτά που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας, κακοποίησης ή εγκατάλειψης, ενώ παράλληλα στοχεύετε σε ενδυνάμωση της εκπαίδευσης και γενικότερα της σωματικής και ψυχικής υγείας. Ποια είναι τα μέσα της οργάνωσης, τα οποία στηρίζουν τη μεγάλη αυτή προσπάθεια;

Τα πρώτα χρήματα τα συγκεντρώσαμε από δύο εκθέσεις φωτογραφίας του Πάνου που είχαν μεγάλη επιτυχία. Ο Πάνος είχε πάθος για τη φωτογραφία. Οργανώνουμε εκδηλώσεις και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ιδίως στις Βρυξέλλες, ένα ετήσιο Bazaar και τα υπόλοιπα έσοδα μας είναι αποκλειστικά από συνδρομές μελών και από δωρεές λύπης (στη μνήμη κάποιου προσφιλούς προσώπου που χάθηκε) ή χαράς (πχ αντί δώρου σε βαφτίσια). Η συγκίνηση που είχα την πρώτη φορά με το τηλεφώνημα μιας φίλης του Πάνου που βάφτιζε τον γιο της και μου ανακοίνωσε την πρόθεσή της να ζητήσει μια δωρεά χαράς από τους καλεσμένους της αντί για δώρα, ήταν πολύ μεγάλη. Επίσης, επειδή είμαστε όλοι εθελοντές, δεν έχουμε πολλές δαπάνες λειτουργίας.

Ποια ήταν τα κίνητρα και οι σκέψεις για την επιλογή της Ελλάδας και της Αθήνας ειδικότερα για την τοποθέτηση της έδρας της εταιρίας ;

Ο Πάνος αγαπούσε πολύ την  Ελλάδα. Τον τελευταίο χρόνο της αρρώστιας του είχαμε ήδη επιστρέψει από τις Βρυξέλλες-όπου κατοικούσαμε για 20 χρόνια- στην Αθήνα, γιατί το ήθελε και εκείνος. Όταν τον χάσαμε είχαμε ήδη εγκατασταθεί στην Αθήνα, οι συγγενείς και περισσότεροι φίλοι του που ιδρύσαμε την οργάνωσή μας ζούσαν εκεί. Τις Βρυξέλλες όμως δεν τις ξεχνάμε ποτέ. Εκεί πέρασαν είκοσι χρόνια της σύντομης ζωής τους και ο Πάνος και η Χρυσηίδα!

Ξεφυλλίζοντας τις δράσεις της οργάνωσης “Panos and Cressida 4 Life” μέσα από την ιστοσελίδα σας με έκπληξη συναντάμε δυναμικά βήματα σε περιοχές όπως η Κένυα και το Νεπάλ. Πως καταφέρατε να δράσετε σε αυτές τις περιοχές και ποιες ήταν οι αντικειμενικές δυσκολίες των εγχειρημάτων σας;

Σε ένα ταξίδι μας στην Κένυα μας φιλοξενούσε ένας Έλληνας φίλος  μηχανικός που ζει τον μισό χρόνο εκεί. Μαζί του επισκεφθήκαμε το Μαμπορομοκόνι, ένα χωριό κοντά στο Malindi, όπου εκείνος είχε ήδη κατασκευάσει ένα υδραγωγείο. Στο «νηπιαγωγείο», μια καλύβα φτιαγμένη από κλαριά και λάσπη που συγχρόνως χρησιμοποιείτο για εκκλησία, στοιβάζονταν ενενήντα παιδιά και κρατούσαν σημειώσεις στις παλάμες τους… Έτσι προτείναμε να χρηματοδοτήσουμε την ανέγερση ενός σωστού νηπιαγωγείου εκεί με την τοπική οργανωτική βοήθεια και εποπτεία κατασκευής του φίλου μας. Τώρα το νηπιαγωγείο φιλοξενεί 150 παιδιά, έχει πέντε αίθουσες, βιβλιοθήκη, αποχωρητήρια και εμείς συνεχίζουμε να το υποστηρίζουμε συνεισφέροντας στο συσσίτιο και τον μισθό ενός από τους 5 δασκάλους (1200€/χρόνο!). Τα υπόλοιπα τα προσφέρουν η τοπική κοινωνία και το Κράτος! Η επιτυχία είναι τόσο μεγάλη που συνεχώς μας πιέζουν να επεκταθεί το Νηπιαγωγείο σε Δημοτικό Σχολείο!
Στο Νεπάλ όπου υπηρετούσε ο κ. Σπαχής, πατέρας της Χρυσηίδας, ως Πρέσβης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βρήκαμε και χρηματοδοτήσαμε υπό την εποπτεία του, την κατασκευή του κτηρίου της διαμονής των δασκάλων και μιας σχολικής αίθουσας σε ένα ημιτελές σχολείο στο Sibu, χωριού που βρίσκεται σε τέσσερις ώρες ποδαρόδρομο από τον τελευταίο αμαξιτό δρόμο! Χωρίς τον χώρο διαμονής των δασκάλων όλο το σχολείο θα ήταν καταδικασμένο να μη λειτουργεί λόγω της τεράστιας απόστασης που θα έπρεπε να καλύπτουν καθημερινά!
Και στις δύο περιπτώσεις είχαμε καταφέρει να έχουμε δικούς μας ανθρώπους εκεί για να επιβλέπουν την καλή εκτέλεση των έργων και την συνεχή λειτουργία τους. Ήδη έχουμε επισκεφθεί και τα δύο σχολεία στα εγκαίνια.

Πως βιώνετε και πως θα περιγράφατε στα τέλη του 2013 την ελληνική πραγματικότητα σε σχέση με τους νέους, την φτώχεια και τις ανάγκες που έχει δημιουργήσει η οικονομική κρίση;

Η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης και κυρίως η ανεργία και η φτώχεια στους νέους μας έκανε, ήδη από το 2011, να αλλάξουμε ριζικά την εστίαση των δραστηριοτήτων μας… Από βοήθεια σε, συνήθως, ομάδες (όπως πχ παιδικές χαρές για τα παιδιά ενός ολόκληρου χωριού ή σχολικές αίθουσες ή αθλητικούς χώρους, κλπ) η μεγάλη μας δραστηριότητα εστιάζεται πια στην εξατομικευμένη βοήθεια παιδιών, νέων ή και των οικογενειών τους που βρίσκονται σε πραγματικά μεγάλη ανάγκη. Από δράση για ομάδες έγινε δράση για πρόσωπα, πράγμα που απαιτεί και περισσότερο χρόνο και περισσότερη απασχόληση για κάθε μια ατομική περίπτωση.
Σ’αυτή την, όντως επίπονη, δουλειά βρήκαμε όμως φανταστικούς συνεργάτες: αλτρουιστές δασκάλους, εθελοντές γιατρούς, μέλη μας και φίλους κλπ. Με μια επίσκεψη στις τελευταίες αναρτήσεις στην ιστοσελίδα μας  www.PanosAndCressida4Life.org θα μπορέσει ο αναγνώστης σας να δει την έκταση της δουλειάς μας…

Η εικόνα και τα προβλήματα που περιγράφετε ενδυναμώνουν τις ευαισθησίες των συνανθρώπων μας ή οδηγούμαστε σε εσωστρέφεια;

Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ευαίσθητοι στον πόνο. Όταν βλέπουν ότι γίνεται έργο και η προσπάθεια να βοηθάμε παιδιά σε ανάγκη δεν σταματά, συνεχίζουν να είναι δίπλα μας και να συστήνουν και φίλους τους να μας βοηθούν. Αρκεί να πεισθούν.
Σε εσωστρέφεια οδηγούνται όσοι κλείνουν τα μάτια στο τι γίνεται γύρω τους και ευτυχώς είναι λίγοι…

Ποιες οι συνέργειες που βοηθούν την οργάνωση στα δημιουργικά αυτά χρόνια παρουσίας από το 2006 μέχρι σήμερα; Το κράτος με την ευρεία έννοια τυχαίνει αρωγός των προσπαθειών σας;

Οι συνεργασίες με άλλες παρεμφερείς οργανώσεις («Φλόγα», «Μαζί για το παιδί», «οι φίλοι του παιδιού», «τα παιδικά χωριά SOS» κ.α) είναι πολύ εποικοδομητικές. Μαζί μπορούμε και βρίσκουμε καλλίτερες λύσεις. Το κράτος… ας το ξεχάσουμε τώρα πια… Εμείς δεν ζητούμε βοήθεια. Άλλωστε το Κράτος δεν έχει πολλές δυνατότητες επιχορηγήσεων τον τελευταίο καιρό! Τόσες φιλανθρωπικές οργανώσεις με κρατικές επιχορηγήσεις και μεγαλύτερες από εμάς με πολλά διοικητικά έξοδα έχουν μείνει σχεδόν τελείως αβοήθητες. Αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα επιβίωσης.

Η επαφή σας με την πόλη των Βρυξελλών συνεχίζει να είναι έντονη;

Βεβαίως. Έχουμε κάνει ήδη τέσσερις εκδηλώσεις, μικρές και μεγάλες, με πολύ επιτυχία. Οι φίλοι και συμπαραστάτες μας στις Βρυξέλλες είναι πολλοί και η προσφορά τους πάντα συγκινητική. Είναι ευκαιρία μάλιστα, μέσα από το περιοδικό σας, να τους εκφράσω άλλη μια φορά τις ολόθερμες ευχαριστίες μας. Έχουμε ήδη στο πρόγραμμα μας κάποια εκδήλωση, αλλά είναι πάρα πολύ νωρίς για να σας πω περισσότερα.

Ποιες δράσεις περιμένουμε τη νέα χρονιά και τι στόχους έχετε βάλει για την οργάνωση “Panos and Cressida 4 Life” ;

Θα συνεχίσουμε να βοηθάμε τα 5 σχολεία που έχουμε επιλέξει στην Περιοχή της Αττικής, στο Κερατσίνι, τη Δραπετσώνα, το Πέραμα και το Μενίδι (περιοχές με τη μεγαλύτερη ανεργία), τα παιδιά και τις οικογένειές τους. Έχουμε ήδη δρομολογήσει την κατασκευή ενός αθλητικού χώρου δίπλα στο σχολείο στην ακριτική Νίσυρο και μια παιδική χαρά στην ορεινή Αργιθέα, στον όγκο της Πίνδου. Και θα συνεχίσουμε, όσο μπορούμε, την υποστήριξή μας στα σχολεία στην Κένυα και στο Νεπάλ.
Με ποιο τρόπο θα μπορούσε κάποιος να βοηθήσει την οργάνωση “Panos and Cressida 4 Life”;
Με το να γίνει συνδρομητής μας (η ετήσια συνδρομή είναι 20 ευρώ) ή δωρητής μας. Με το να επικοινωνήσει μαζί μας και να προτείνει να μας βοηθήσει στις δράσεις μας. Δεν είναι μόνο χρηματική η συνεισφορά που μπορεί κανείς να κάνει. Η αφιέρωση χρόνου για συμμετοχή στις δράσεις μας είναι πολύ σημαντικότερη!

Πείτε μας κάποιες σημαντικές στιγμές που σας έχουν αποτυπωθεί στη μνήμη από τις δράσεις της “Panos and Cressida 4 Life”.

Θα σας αναφέρω τρεις: Όταν πήγαμε στην Κένυα για τα εγκαίνια του Νηπιαγωγείου, τα παιδάκια μας υποδέχτηκαν με το «Δεν περνάς κυρά Μαρία…» που τους είχε μάθει ο φίλος μας κ. Δόμβρος και η γυναίκα του. Έκπληξη και συγκίνηση…  
 Όταν έλαβα το γράμμα από τη φίλη του γιού μας για την πρώτη δωρεά «χαράς», και η επιτυχία που είχε η πρώτη μουσική βραδιά που είχαμε οργανώσει στον κατάμεστο Καθεδρικό Ναό των Βρυξελλών το 2008. Όποιος έτυχε να βρεθεί εκεί θα είχε αισθανθεί την ίδια κατάνυξη και συγκίνηση με μας. Μας έδωσε δύναμη και σιγουριά ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε με τόσους υποστηρικτές!

Τι θα λέγατε στους αναγνώστες μας για να τους ευαισθητοποιήσετε  σε μία ενεργή  συμμετοχή στον εθελοντισμό αλλά και γενικότερα στην προσφορά στο συνάνθρωπο;

Η προσφορά μας στον συνάνθρωπο μας που βρίσκεται σε ανάγκη εμάς μας απάλυνε τον πόνο. Αλλά όχι μόνο. Η ευφορία που αισθανόμαστε όλοι κάθε φορά που βλέπαμε το αισιόδοξο βλέμμα των παιδιών και των οικογενειών τους που τους προσφέραμε λίγη χαρά και συμπαράσταση μας έκανε να αισθανόμαστε ότι αυτό που κάνουμε αξίζει τον κόπο, ότι δυναμώνει και εμάς και τους άλλους.

Και, τελειώνοντας, θα ήθελα να κάνω μια ευχή για το 2014: Να μπορέσουμε όλοι, με αλληλεγγύη, προσφορά και δράση, να ξεπεράσουμε τις δύσκολες μέρες και να βγούμε πιο δυνατοί και πιο αγαπημένοι.

Δεν υπάρχουν σχόλια για το άρθρο "Διόνη Βαρδάκα"

    Αφήστε το σχόλιο σας


    *