Τέσσερις λόγοι και έξι κριτικές που θα σας οδηγήσουν στην « Αλάσκα »

Συντάκτης:
Εκτυπώστε το άρθρο

Συνεχίζεται για δεύτερη εβδομάδα με επιτυχία η θεατρική παράσταση «Αιώνες μακριά από την Αλάσκα» με την Εύη Στοΐδου σε σκηνοθεσία Πάνου Γουργιώτη στο Clique Art.

Οι πρώτες δύο παραστάσεις επιβεβαίωσαν τις προβλέψεις μας για ένα άρτιο θεατρικό εγχείρημα το οποίο δικαίως εισέπραξε το χειροκρότημα του κοινού.

Χωρίς να βάλουμε ιεραρχία στη σειρά τους, τέσσερα βασικά στοιχεία μας εντυπωσίασαν στον μονόλογο που είδαμε, με πρώτο αυτό του κειμένου του Άκη Δήμου. Η αναγνωρίσιμη γραφή του μας φανερώνεται με ένα μετρημένο, στεγνό, προσωπικό λόγο, γεμάτο αυτοσαρκασμό, μοναξιά και συνάμα λαχτάρα για ελπίδα. Η ποιοτική μουσική επένδυση του μονολόγου περνάει από τα μαγικά χέρια του πολυβραβευμένου σολίστα πιάνου Αλέξανδρου Σαρακενίδη σε μία διαλογική σχέση με την πρωταγωνίστρια στα 45 λεπτά της παράστασης. Το τρίτο πολύτιμο στοιχείο του θεατρικού μονολόγου «Αιώνες μακριά από την Αλάσκα» βρίσκεται στην σκηνοθεσία του Πάνου Γουργιώτη ο οποίος συνδύασε με τον καλύτερο τρόπο την επιλογή της συνύπαρξης επί σκηνής της Εύης Στοΐδου και του Αλέξανδρου Σαρακενίδη προσφέροντας μας -μέσα από μία αρμονία λόγου, εικόνας και ήχου- την διακριτική θέση του θαμώνα – παρατηρητή στο λόμπι ενός ξενοδοχείου καθώς και αυτή του συνοδοιπόρου της πολυτάραχης, τραυματικής, νοσταλγικής ζωής της Βιολέττας.

Για την Εύη Στοΐδου έχουμε γράψει ουκ ολίγες φορές. Ο επαγγελματισμός της στην σκηνή του Clique Art βγάζει έντονα συναισθήματα και με τρόπο αβίαστο. Αν κάποιος, ως θεατής, κάνει το – αναπόφευκτο – βήμα και μπει στην «ματιά» της Βιολέτας, θα επιλέξει να τσαλακωθεί και αυτός μαζί της, παρ΄ όλο που τα 45 λεπτά περνάνε σχεδόν χωρίς να το καταλάβει. Η ερμηνεία της είναι υποδειγματική και μόνος αντίπαλος της Εύης σε αυτόν τον ρόλο είναι ο ίδιος της ο εαυτός αφού η κατατρεγμένη Βιολέτα -με τις τραυματικές εμπειρίες που τις χάρισαν οι νύχτες της «Αλάσκας» – κοντράρεται με την φυσική ομορφιά, ευγένεια και αριστοκρατικό ύφος της Ελληνίδας ηθοποιού.
Να δώσουμε θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές και να ευχηθούμε την ίδια επιτυχία και στις υπόλοιπες παραστάσεις.
Να ευχαριστήσουμε για την κριτική τους και τον χρόνο τους έξι υπογράφοντες φίλους, Άντα Σωτηροπούλου, Γιάννη Αμπαζή, Ηλία Κοντέα, Αγγελική Καλλιάνου, Δημήτρη Μαλαφέκα και Βούλα Καγιάσα. Η αγάπη τους και η ενασχόλησή τους με το Θέατρο τους καθιστά τους καλύτερους κοινωνούς του μικρού μας αυτού αφιερώματος.

 

 

Άντα Σωτηροπούλου: «μια εξαιρετικά ποιοτική παράσταση, από κάθε άποψη»

Πρόκειται για έναν μονόλογο του συγγραφέα Άκη Δήμου. Η Βιολέτα, τραγουδίστρια ενός καμπαρέ (Αλάσκα), περιμένει στο σαλόνι ενός ξενοδοχείου έναν άντρα που της υποσχέθηκε ότι θα έρθει. Σκοτώνει την μοναξιά της  και εκφράζει την αγωνία της αναμονής, διηγούμενη σταδιακά την περιπέτεια της ζωής της στον πιανίστα που παίζει εκεί πιάνο.

Ευρηματικά, ο μονόλογος μετατρέπεται σε διάλογο με το πιάνο. Πότε οι ερωτήσεις, πότε οι απαντήσεις και οι ελεύθερες εκτιμήσεις στα λόγια της Βιολέτας εκφράζονται με νότες έτσι, που σιγά σιγά ο θεατής εθίζεται στο παιχνίδι αυτής της συζήτησης.

Ο Άκης Δήμου συνέθεσε ένα κείμενο έξυπνο αλλά συγχρόνως και ποιητικό. Είναι ένα κείμενο που μπαίνει μέσα σου βαθιά, που σε αγγίζει. Είναι μεστό και αναρωτιέσαι πώς τα καταφέρνει να διεισδύσει τόσο αριστοτεχνικά στα άδυτα του ψυχισμού της απελπισμένης γυναίκας.

Η Εύη Στοΐδου (Βιολέτα) είναι επαγγελματίας ηθοποιός με γνωστή καριέρα στην Ελλάδα. Στις Βρυξέλλες την γνωρίσαμε από προηγούμενες επιτυχημένες συνεργασίες της με το Ελληνικό Θέατρο Βελγίου. Έτσι oι προσδοκίες μας βάζουν ψηλά τον πήχη. Η ερμηνεία της υπερβαίνει το αναμενόμενο αλλά και ξαφνιάζει με την ικανότητά της να εκφράσει πάθος, απελπισία, πόνο, μοναξιά, με αυτοσυγκράτηση, λιτότητα αλλά και δύναμη συγχρόνως.

Ο Αλέξανδρος Σαρακενίδης, ήδη διακεκριμένος καλλιτέχνης διεθνώς που δραστηριοποιείται στις Βρυξέλλες, επίσης γνωστός μας από ωραίες ερμηνείες του σε άλλα δρώμενα, ερμηνεύει στο πιάνο με λυρισμό και ευαισθησία τον συνομιλητή της ηρωίδας.

Ο Πάνος Γουργιώτης πετυχαίνει ακόμα μια φορά να μας χαρίσει μια καλοστημένη σκηνοθεσία, αυτή τη φορά, σε ένα έργο με δυσκολίες ψυχολογικής ενδοσκόπησης.  Το στήνει δε μέσα σε μια ατμόσφαιρα απόλυτα καλαίσθητη καθώς χειρίζεται και με άνεση τα τεχνικά μέσα που διαθέτει.

Εν ολίγοις, μια εξαιρετικά ποιοτική παράσταση, από κάθε άποψη.

 

webalaska-3

 

Γιάννης Αμπαζής: «μία παράσταση «δεμένη» και ατμοσφαιρική»

Ο Πάνος Γουργιώτης με το «Αιώνες μακριά από την Αλάσκα» μας κάλεσε να γνωρίσουμε την Βιολέτα και την πολυτάραχη ζωή της. Φρόντισε να μας προσφέρει μία παράσταση «δεμένη» και ατμοσφαιρική, με ένα ρυθμό που κρατούσε αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή και του επέτρεπε να αντιληφθεί την ουσία του λόγου αλλά και την ποικιλία των συναισθημάτων της πρωταγωνίστριάς του.

Φυσικά, δεν θα τα κατάφερνε χωρίς την εξαιρετική Εύη Στοΐδου, η οποία δεν υποδύθηκε απλά, αλλά μεταμορφώθηκε στην Βιολέτα της «Αλάσκας». Με τον λόγο, την κίνηση, το τραγούδι και το «τσαλάκωμά» της, μας μετέφερε εκεί, στο lobby ενός ξενοδοχείου, να κρυφοκοιτάμε μια πονεμένη και ξοδεμένη ζωή που προσδοκά μια σωτηρία, να πονάμε και να ελπίζουμε μαζί της. Και όλα αυτά με την υπέροχη μουσική επένδυση του Αλέξανδρου Σαρακενίδη, ο οποίος -σαν ισότιμος πρωταγωνιστής- απαντούσε με τις νότες του στα όσα συνέβαιναν επί σκηνής.

 

webalaska-6

 

Ηλίας Κοντέας: «Ένα στοίχημα που κερδήθηκε από τους συντελεστές και μια τολμηρή θεατρική πρόταση»

Το CliqueArt, ένας νέος δυναμικός πυρήνας πολιτισμού στις Βρυξέλλες, προτείνει το «Αιώνες μακριά από την Αλάσκα» έναν μονόλογο-διάλογο του Άκη Δήμου ανάμεσα σε μία μοναχική, νυχτερινή γυναίκα και έναν πιανίστα σε κάποιο ξενοδοχείο. Οι μονόλογοι του Δήμου είναι πρόκληση για τον ηθοποιό αλλά και το κοινό, καθώς το καθημερινό γίνεται ποίηση.

Στην παράσταση που είδα πετυχαίνεται μια όμορφη ισορροπία. Ο λόγος είναι δυνατός και αναπόσπαστο κομμάτι η μουσική. Η στέρεη παρουσία της Εύης Στοΐδου μαζί με την ευαίσθητη μουσική και τις θεατρικές σιωπές του Αλέξανδρου Σαρακενίδη, η σίγουρη σκηνοθεσία του Πάνου Γουργιώτη μας κάνουν να ταξιδέψουμε μαζί με την Βιολέτα ανάμεσα στο όνειρο του παρελθόντος, το βρώμικο παρόν και να ψηλαφίσουμε την αγωνία της για το τι μπορεί να είναι το μέλλον. Κάποιος άνδρας που ίσως έρθει; Η μοναξιά ή η μοναχικότητα; Ένα στοίχημα που κερδήθηκε από τους συντελεστές και μια τολμηρή θεατρική πρόταση που αξίζει να αναζητήσει κανείς τις τρεις τελευταίες παραστάσεις, αναμένοντας και τα μελλοντικά θεατρικά σχέδια του χώρου.

 

webalaska-8

 

Αγγελική Καλλιάνου:  «αγγίζει το υποσυνείδητο του καθενός μας»

Ένα πιάνο, μια βαλίτσα, μια παρέα μέχρι να έρθει «εκείνος» … Η Βιολέτα έχει κουραστεί … πολύ ! Θέλει να φύγει μακριά, πολύ μακριά… Αλλά όχι με όποιον να’ναι. Ονειρεύεται ότι θα ακολουθήσει εκείνον τον άντρα, που δεν είναι σαν τους άλλους άντρες… Εκείνον που θα της δώσει πίσω την ελπίδα για κάτι καλύτερο, όχι σκοτεινό και φτηνό, που θα την φέρει πίσω στην μελωδία του πιάνου, και όχι της πίστας. Το κατάλαβε αμέσως όταν τον είδε. Και ξέρει ότι θα έρθει να την πάρει, πρέπει απλά να δείξει υπομονή … και εμπιστοσύνη. Μαζί της στην σκηνή, ο πιανίστας, βουβός ακροατής της εξάντλησης της.

Ο Άκης Δήμου υπογράφει στο «Αιώνες μακριά από την Αλάσκα» την εμμονή του με τον χρόνο που περνάει και που σπαταλάει τα όνειρα και την ελπίδα. Η Εύη Στοΐδου υποδύεται την ηρωίδα Βιολέτα με μεγάλη ισορροπία μεταξύ της γυναίκας που ήταν και εκείνης που θα ήθελε να γίνει. Η σκηνοθεσία του Πάνου Γουργιώτη, ατμοσφαιρική και αινιγματική, δίνει στην πρωταγωνίστρια το πλαίσιο για να αγγίξει το υποσυνείδητο του καθενός μας : ποια είναι η σωστή στιγμή για να αντιληφθεί κανείς ότι ίσως τα βήματά του δεν τον πήγαν στην σωστή κατεύθυνση, και ίσως πια ήρθε η ώρα να απομακρυνθεί όσο πιο πολύ γίνεται ;
Ο Αλέξανδρος Σαρακενίδης δίνει, μέσα από τις μουσικές απαντήσεις του πιάνου του, τον ήχο που αναζητάει η Βιολέτα για να πάρει της αποφάσεις της. Είναι σημαντικό να προλάβετε να πάτε να τους δείτε, πριν απομακρυνθούν αιώνες μακριά … από το CliqueArt !

 

webalaska-4

 

Δημήτρης Μαλαφέκας:  «θεατρικό διαμαντάκι, μια ζεστή μπαλάντα που σε στοιχειώνει για καιρό «

Το «Αιώνες μακρυά από την Αλάσκα» διαρκεί λιγότερο από 1 ώρα. Θα μπορούσε όμως να διαρκεί αιώνες, εγώ θα καθόμουν εκεί και θα το χάζευα. Δεν είναι μόνο η αλήθεια που αποπνέει το κείμενο του Άκη Δήμου, ούτε το εφευρετικό πάντρεμα του πιάνου (εξαιρετικά αισθησιακό και ευαίσθητο το παίξιμο του Αλέξανδρου Σαρακενίδη) με τον μονόλογο της πρωταγωνίστριας. Είναι αυτή, η Βιολέτα, η Εύη Στοΐδου, που δεν χορταίνεις να την βλέπεις να κοιτάζει το άπειρο και να παραμιλάει, να σιγοτραγουδάει και να ξεκαρδίζεται, να ανάβει και να χορεύει, να θυμάται και να θυμώνει ή απλά να κάθεται, ακίνητη, αμίλητη, με το ακαταμάχητο χαμόγελο του ηττημένου να της φωτίζει το πρόσωπο. Η λιτή, μη παρεμβατική σκηνοθεσία του Πάνου Γουργιώτη, δίνει στην Στοΐδου όσο ακριβώς χώρο χρειάζεται για να ξεδιπλώσει με ακρίβεια και μεθοδικότητα τις ερμηνευτικές της αρετές. Αποτέλεσμα, αυτό το θεατρικό διαμαντάκι, μια ζεστή μπαλάντα που σε στοιχειώνει για καιρό με την γλυκιά της μελαγχολία.

 

webalaska-2

Βούλα Καγιάσα: «H Βιολέτα μας θυμίζει την “Αλάσκα” που όλοι κρύβουμε μέσα μας»

Με την είσοδό μας στον «υπόγειο» χώρο του Πάνου και τις σκηνοθετικές λιτές πινελιές του νιώθουμε θαμώνες σε μπαρ, πελάτες ξενοδοχείου, θεατές μιας παράστασης, παρατηρητές της ζωής. Στην παρέα μας έρχεται μετά από λίγο η Βιολέτα, η εξαιρετική ηθοποιός Εύη Στοΐδου, προσπαθώντας να ξεχάσει και διαρκώς να μας θυμίζει την “Αλάσκα” που όλοι κρύβουμε μέσα μας. Παιδικά βιώματα αναβιώνουν απροσκάλεστα στη θέα ενός κάδρου, στη φωνή που τρίζει, στο σώμα όταν γείρει, σε μία μελωδία…Το «απών» του εραστή αναμετράται με το «παρών» του έρωτα. Με υπόσταση στο τώρα ανεκπλήρωτες υποσχέσεις του πριν χρωματίζουν το μέλλον. Και ξαναρχίζουν όλα απ” τη ρωγμή.

Ιδιαίτερα credits στον καταξιωμένο μουσικό, εμπνευστή του βασικού μουσικού θέματος της παράστασης, Αλέξανδρο Σαρακενίδη.

Πληροφορίες παράστασης

Αιώνες μακριά απ’την Αλάσκα // CliqueArt

26 και 27 Ιανουαρίου, 2 Φεβρουαρίου 2018
CliqueArt
Rue de l’église 90, 1150 Woluwé-Saint-Pierre
Ώρα έναρξης: 21.00

Photos: Nyx Clips / Newsville.be

Δεν υπάρχουν σχόλια για το άρθρο "Τέσσερις λόγοι και έξι κριτικές που θα σας οδηγήσουν στην « Αλάσκα »"

    Αφήστε το σχόλιο σας


    *