Σκέψεις πριν την πρεμιέρα του θεατρικού έργου «7 Λογικές Απαντήσεις»

Συντάκτης:

Αντί προλόγου

Το μάγκωμα σε πιάνει από την στιγμή που θα μπεις στην αίθουσα. Από σήμερα και για πέντε βράδια δεν θα υπάρχει κάτι το συμβατικό στην γνωστή αίθουσα του De Lijsterbes. Δεν μπαίνεις με την άνεση της ώρας επειδή πήγες πιο νωρίς. Αυτό το έργο σε αρπάζει από τα μούτρα και σε καθηλώνει ακίνητο στην πολυθρόνα. Φιγούρες, φως, χρώματα, και η αίσθηση που σου δημιουργείται είναι πως τίποτα δεν είναι τυχαίο στο θεατρικό στήσιμο των 7φτα Λογικών Απαντήσεων. Με αμηχανία θα μπεις στο θέατρο και σχεδόν σίγουρα με αμηχανία θα βγεις. Θα τα έχεις βάλει με τον εαυτό σου, με το άδειο σου στομάχι, με τον άηχο θόρυβο σκέψεων που θα παίζουν ένα πολύχρωμο πινγκ-πονγκ στο κεφάλι σου. Μπορείς να ταυτιστείς με έναν από τους πρωταγωνιστές. Μπορεί και με δύο. Στην ουσία όμως όλοι θα κερδίσουν ένα στιβαρό κομμάτι στο υποσυνείδητο σου, θες δεν θες. Και κάπου εκεί, τη στιγμή που νομίζεις πως σκέψεις και συναισθήματα μπορούν να ταχτοποιηθούν μέσα σου, εκεί αρχίζει το έργο.

Λίγα λόγια για το έργο «7φτά Λογικές Απαντήσεις» του του Λεωνίδα Προυσαλίδη, σε σκηνοθεσία Πάνου Γουργιώτη.

Ας αρχίσουμε από το σημείο μηδέν, από το κείμενο του Λεωνίδα Προυσαλίδη το οποίο έχει την μοναδική ικανότητα να διεισδύει στον θεατή με ένα πολύ ξεχωριστό τρόπο: είναι δυνατές οι λέξεις του, είναι επιλεγμένες για να σε βάλουν με μία άγρια οικειότητα πίσω από το βλέμμα του κάθε ήρωα. Θέλει προσοχή ο λόγος των ηθοποιών, απαιτεί συγκέντρωση η επικοινωνία μαζί τους. Φαντάζει καθημερινή η ιστορία του καθενός αλλά το κείμενο του Προυσαλίδη θα σε βάλει σε αυτό εύκολα μεν αλλά και άτσαλα την ίδια στιγμή, απότομα, χωρίς να ζητήσει την άδεια σου.
Σωστά οι συντελεστές του δώσανε καταλληλότητα για 15 ετών και πάνω. Από την μία δεν θα μπορούσαν να κόψουν ή να αλλάξουν λέξεις, από την άλλη τα λεκτικά καρφιά που θα ακούσει ο θεατής στα 100 λεπτά της παράστασης λειτουργούν ηθελημένα σαν μαγνήτες. Χτες στην άρτια γενική πρόβα φάνηκε καθαρά πως το σκληρό κείμενο βοήθησε πολύ τους ηθοποιούς οι οποίοι με τη σειρά τους το σεβάστηκαν με τρόπο μοναδικό. Φαίνεται εύκολα πως η θεατρική ομάδα του Ελληνικού Θεάτρου Βελγίου έκανε άπειρα χιλιόμετρα μαζί με το κείμενο. Και η συμφιλίωση μαζί του πέτυχε άριστα.

Ένα δεύτερο, ιδιαίτερο στοιχείο, στην παράσταση που θα δείτε τις επόμενες μέρες, είναι αυτό της σκηνοθεσίας. Ψάχνοντας τις λέξεις για να γράψω λίγα λόγια για την σκηνοθετική προσπάθεια του Πάνου Γουργιώτη το μυαλό μου κολλάει σε δύο λέξεις: αγάπη και τελειομανία. Δεν θα μπορούσε χωρίς αυτά τα δύο στοιχεία να βγει το συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Έτσι είναι ο Πάνος και έτσι έπραξε και σε αυτό το πρώτο θεατρικό τόλμημα: αγάπησε το κείμενο, μπήκε μέσα σε αυτό, έγινε ένα με αυτό. Αλλιώς δεν θα μπορούσε να το « μοιράσει » στην υπόλοιπη θεατρική παρέα. Η τελειομανία δεν ξέρω αν είναι ένα χαρακτηριστικό επίκτητο ή αν γεννιέσαι με αυτό. Η σκηνοθετική ματιά του Πάνου Γουργιώτη έχει αγκαλιάσει μοναδικά κάθε μικρή ή μεγάλη λεπτομέρεια: το ευρηματικό στήσιμο και η παρουσία των ηθοποιών επί σκηνής, ο τρόπος εναλλαγής των μονολόγων, οι απαραίτητες παύσεις, το δραματικό στοιχείο των εκφράσεων και η κίνηση των 7 ηρώων, η πρωτότυπα καθηλωτική μουσική σε συνδυασμό με την εξαιρετική επιλογή του φωτισμού της παράστασης δένουν άρρηκτα και παρουσιάζουν στον θεατή μία ολοκληρωμένη σκηνοθετική πρόταση.

7 Ηθοποιοί, 7 χαρακτήρες, 7 εκπλήξεις.

Ερμηνευτικά μιλώντας η γενική πρόβα που παρακολουθήσαμε ήταν μία ευχάριστη έκπληξη. Όχι μόνο για την ποιότητα που έδωσε απλόχερα κάθε μία από τις ξεχωριστές ερμηνείες αλλά κυρίως για το δέσιμο που είχαν μεταξύ τους. Όλοι οι ηθοποιοί ήταν πάνω στο ρόλο τους και όπως έγραψα πιο πάνω για να το πετύχουν αυτό έχουν δουλέψει πολύ πάνω στο κείμενο του Προυσαλίδη. Ο θεατής νομίζω πως δεν θα ξεχωρίσει ήρωα σε αυτή την παράσταση και πιθανό να μην ξεχωρίσει και πρωταγωνιστή. Σωστή η επιλογή ρόλων και ηθοποιών και σαν πρώτο σημείο να σταθώ σε μία πολύ ευχάριστη έκπληξη που ακούει στο όνομα Λαέρτης Παπαχρόνης: ο θεατρικός Γιώργος, στα πρώτα του πατήματα σε θεατρικό σανίδι αποτελεί μία από τις πιο ελπιδοφόρες παρουσίες των τελευταίων χρόνων. Ο ρόλος που καλέστηκε να ενσαρκώσει κάθε άλλο παρά εύκολος είναι και ο Λαέρτης βγάζει ασπροπρόσωπο τον σκηνοθέτη της παράστασης και την θεατρική ομάδα για την συγκεκριμένη επιλογή. Η Εύη Στοΐδου από την άλλη θα ήταν έκπληξη να μην μας καθηλώσει. Υπάρχουν 1000 λόγοι γι΄ αυτό, τους μισούς από τους οποίους μπορείτε να τους διαβάσετε εδώ και τους άλλους μισούς από σήμερα και για πέντε βραδιές στο De Lijsterbees. Η Γεωργία Νομικού αποτελεί για ακόμα μία φορά την ήρεμη δύναμη της ομάδας. Ίσως όχι τόσο ήρεμη αυτή τη φορά, αλλά είναι πραγματικά απολαυστική. Η νεαρή Μελίνα Δόγα έχει μπει πολύ καλά σε έναν νεανικό ρόλο που της ταιριάζει και όπου χρειάζεται βγάζει σωστή ερμηνεία και θεατρικό νεύρο. Η Ελένη Καξερή σωστότατη σε όλα της χτες στη γενική, είναι μέσα σε ένα ρόλο που την βοηθάει όσο πρέπει και το αποτέλεσμα είναι θετικό για ακόμα μία φορά. Φτάνοντας προς το τέλος να πω πως μία από τις αγαπημένες θεατρικές παρουσίες στο χώρο του ομογενειακού θεάτρου είναι για μένα ο Δημήτρης Μαλαφέκας. Είναι από τη μία η φωνή του που βγαίνει τόσο αβίαστα σωστή και από την άλλη η φυσικότητα της ερμηνείας που για ακόμα μία φορά δημιουργούν ένα θεατρικό πρόσωπο που εντυπωσιάζει. Τέλος σε αυτή την παράσταση παίζει ο Μάκης Τικφέσης. Η ερμηνεία του Μάκη ήταν μία από τις πιο δυνατές και συγκινητικές που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Δεν είναι ο ρόλος, δεν είναι η σκηνοθεσία, δεν είναι τα φώτα. Παίζει απλά εξαιρετικά και ευχή μου να πάει το ίδιο καλά και στις πέντε παραστάσεις. Αν δεν ξέχασα κάποιον πάμε να διαβάσουμε την τελευταία παράγραφο.

Μαρία Βενετάκη ή ο 8ος ηθοποιός της θεατρικής παράστασης 7φτα Λογικές Απαντήσεις.

Στη θεατρική παράσταση που θα δείτε υπάρχει ένα ιδιαίτερο σημείο, μία ξεχωριστή υπεραξία στην οποίο πρέπει να αναφερθούμε: υπεύθυνη για τα φώτα της παράστασης είναι η Μαρία Βενετάκη, η οποία ήρθε στις Βρυξέλλες για να καλύψει τις ανάγκες του έργου μετά από πρόσκληση του σκηνοθέτη και της διοίκησης του ΕΘΒ. Πόσο σημαντικά είναι τα φώτα στη συγκεκριμένη παράσταση; Τι ακριβώς δουλειά έχει κάνει η Μαρία Βενετάκη στο De Lijsterbees; Άμα δεν το δείτε δεν θα το καταλάβετε ό,τι και να γράψω. Μπράβο στη Μαρία, σε μία από τις καλύτερες επαγγελματίες που έχει αυτή τη στιγμή η Ελλάδα και μπράβο στον Πάνο Γουργιώτη και στη Γεωργία Νομικού που τόλμησαν μα ποντάρουν στα μαγικά χέρια της Μαρίας.

Με αυτά και τα άλλα φτάσαμε στη πρεμιέρα. Σε λίγες ώρες ανοίγει η αυλαία για μία ακόμα ελληνική θεατρική προσπάθεια την οποία οφείλουμε όλοι να στηρίξουμε. Καλή επιτυχία στο Ελληνικό Θέατρο Βελγίου.

ΥΣ: Πολλά μπράβο και credits στον Νίκο Νυχά για τη δημιουργία και επιμέλεια των βίντεο της παράστασης. Ευχαριστώ τον Αλέξανδρο Μιχαηλίδη για τις άψογες φωτογραφίες του.