Οι πατριώτες.
« - Τι είναι αυτό, στρατιώτη, ρώτησε εκνευρισμένος ο υπολοχαγός, μόλις διάβασε το διαβιβαστικό.
- Η Μεραρχία διαβιβάζει τον φάκελο του σιτιστή στο Σώμα Στρατού, κύριε λοχαγέ.
- Και ποιος σου είπε να το στείλεις; Αυτός ο κουμμουνιστής έπρεπε να υπηρετήσει διπλή θητεία για να πάρει ένα καλό μάθημα. Να μάθει τι σημαίνει να είσαι πατριώτης. »
Ντετερμινισμός ή ελεύθερη βούληση;
Κατά πόσο τελικά μπορούμε να παίρνουμε ελεύθερα τις αποφάσεις μας; Ποιοί είναι όλοι εκείνοι οι παράγοντες που τις επηρεάζουν αν όχι τις καθορίζουν; Είμαστε σε θέση να διαπραγματευτούμε απόψεις ντετερμινιστικού περιεχομένου για γεγονότα που καθορίζουν την ίδια μας την ζωή;
Εορταστικό πρόγραμμα με άρωμα Ελλάδας.
Σειρά ελληνικών μουσικών, κινηματογραφικών εκδηλώσεων με τίτλο «Η Ελλάδα ταξιδεύει» με αναφορές σε μεγάλους συνθέτες όπως ο Μίμης Πλέσσας και συγγραφείς όπως ο Διονύσιος Σολωμός μέσα στον Ιανουάριο από τον ραδιοφωνικό σταθμό radiopanik 105,4FM.
Σειρά
ελληνικών μουσικών, κινηματογραφικών εκδηλώσεων με τίτλο «Η Ελλάδα ταξιδεύει» με
αναφορές σε μεγάλους συνθέτες όπως ο Μίμης Πλέσσας και συγγραφείς όπως ο Διονύσιος
Σολωμός μέσα στον Ιανουάριο από τον ραδιοφωνικό
σταθμό radiopanik 105,4FM.
“Re-Solutions 2013”
Ο αρχισυντάκτης του Newsville
κοιτάει κατάματα την χρονιά που πέρασε και κάνοντας απολογισμό,
σχεδιάζει την επόμενη με αποφασιστικότητα και αισιοδοξία!
Μια ιστορία αγάπης.
Περνώντας από το σπίτι σταμάτησα το ταξί κι έκοψα ένα διπλό άσπρο
τριαντάφυλλο που είχε ανοίξει εκείνο το πρωί. Της το έδωσα λέγοντας της
ότι σήμαινε πολλά για μένα. Άρχιζε να μου λέει διάφορα για τις
υποχρεώσεις που είχε, για το ότι...(συνέχεια)
Βρυξέλλες και χριστουγεννιάτικο δέντρο…
Ο
Δήμος των Βρυξελλών, αποφάσισε φέτος να μην εγκαταστήσει το παραδοσιακό
χριστουγεννιάτικο δέντρο στη Χρυσή Πλατεία (Grand’ Place) των Βρυξελλών, με το
πρόσχημα ότι δεν θέλει να «προκαλέσει» το θρησκευτικό αίσθημα του
Μουσουλμανικού πληθυσμού των Βρυξελλών... (συνέχεια)
29 Δεκεμβρίου 1912
Σε 100 χρόνια από τώρα, εάν ο χρόνος συνεχίζει να υφίσταται, κι υπάρχουν
ακόμη άνθρωποι που μπορούν να αποδικωποιήσουν τα γραμμένα της εποχή μας, ίσως θα
σηματοδοτούν ετούτη την εποχή με βαριά ενοχή, ή περηφάνια.
Όταν το Blade Runner συνάντησε την Sandy.
«30 χρόνια μετά και το καρμικό δέσιμο προσπαθεί να λυθεί. Περπατάω στους
δρόμους του κεντρικού Manhattan.
Ο μόνος τρόπος για να καταλάβεις τι γίνεται είναι να πας πιο γρήγορα από τους
άλλους.
»
Κάνω ότι….θέλεις
Ο τοίχος γράφει Βασανίζομαι... κι ο αντικρυστός Αυνανίζομαι... Μπουρδουκλώνεται η ηδονή της πάνω στο αγκομαχητό. Οργάζεται. Λιποθυμά. Κι οργίζεται. Η Β.Π. προσφέρει Δέηση Υπέρ Αναπαύσεως Χρόνου.
