Αποκλεισμός των ομογενειακών Μέσων Ενημέρωσης από τη συνάντηση με την υφυπουργό κα Χριστοφιλοπούλου

Η επίσκεψη ενός Έλληνα υφυπουργού στις Βρυξέλλες αποκτά διαφορετικό νόημα όταν αυτός έρθει για θέματα που απασχολούν τους Έλληνες ομογενείς και μεγαλώνει ακόμα περισσότερο το ενδιαφέρον όταν το χαρτοφυλάκιο που διαχειρίζεται έχει να κάνει με την παιδεία, την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας στο Βέλγιο και στα Βελγικά σχολεία. Είναι ένα θέμα που αγγίζει με ιδιαίτερο τρόπο όλους τους Έλληνες που ζούμε και εργαζόμαστε στο Βέλγιο, όλες τις οικογένειες και ιδιαίτερα τους γονείς που με θυσίες προσπαθούν να μάθουν στα παιδιά τους τα ελληνικά ως τρίτη ή και ως τέταρτη γλώσσα απλά και μόνο για να μην χάσουν την επαφή με την Ελλάδα, τον ελληνικό πολιτισμό και την συνέχιση αυτού μέσα από τις επόμενες γενιές Ελλήνων του εξωτερικού. Η παρουσία της κας Χριστοφιλοπούλου, Υφυπουργού Παιδείας, οι συναντήσεις που έκανε στην πόλη μας, ο σκοπός για τον οποίο ταξίδεψε μέχρι τις Βρυξέλλες, όλα αυτά, έγιναν γνωστά στους περισσότερους από εμάς μετά το τέλος της επίσκεψης της. Καμία ανακοίνωση στα ομογενειακά μέσα ενημέρωσης, καμία πρόσκληση ούτε για δέκα λεπτά, στο περιθώριο έστω όποιας άλλης «θεσμικής συνάντησης». Τι μένει σε εμάς για πληροφόρηση; τι μπορούμε να μεταδώσουμε σαν είδηση, σαν πληροφορία στους χιλιάδες Έλληνες συμπατριώτες που παρακολουθούν τις σελίδες μας; ότι πληροφορία μας έδωσαν εκ των υστέρων τα βελγικά πρακτορεία ειδήσεων; ότι μπορέσαμε να μάθουμε από τα μισόλογα που γράφτηκαν σε κοινωνικά μέσα δικτύωσης;

Για να πω την αλήθεια έχω χάσει τη πίστη μου στην κάθε πιθανή βοήθεια από ελληνικό κρατικό φορέα, και συγκεκριμένα για το πόσο μπορεί μελλοντικά να στηρίξει την ελληνομάθεια, την ελληνική παιδεία και γλώσσα έξω από τα σύνορα της Ελλάδας. Τα σχολεία στα οποία τα ελληνόπουλα του Βελγίου διδάσκονται την ελληνική γλώσσα σε λίγα χρόνια από σήμερα δεν θα υπάρχουν. Είτε γιατί δεν θα έχει τη δυνατότητα το ελληνικό κράτος να πληρώσει τους μισθούς των εκπαιδευτικών που έρχονται από την Ελλάδα (και παλεύουν με φιλότιμες προσπάθειες ομολογουμένως), είτε γιατί δεν θα μπορούν οι Ελληνικές Κοινότητες με τον τρόπο που λειτουργούν σήμερα στο Βέλγιο, να συσπειρώσουν τις υγιείς ελληνικές δυνάμεις του Βελγίου, να κατασταλάξουν σε μια στρατηγική για το μέλλον του ελληνισμού, να βάλουν στόχους και χρονοδιάγραμμα, έτσι ώστε να βρεθούν λύσεις ανεξάρτητες από το ελληνικό κράτος. Την εξαίρεση του ευρωπαϊκού σχολείου δεν την αναφέρω, αφού όλοι γνωρίζουμε τις ιδιαιτερότητες της.

Όταν πληροφορήθηκα την επίσκεψη της κας Χριστοφιλοπούλου στις Βρυξέλλες και την συνάντηση της με ομογενειακούς φορείς ξαφνιάστηκα. Ο πρώτος άνθρωπος που πήρα τηλέφωνο ήταν ο Σάκης Δημητρακόπουλος.  Πίστεψα πως μπορεί να είχαν ξεχάσει να ειδοποιήσουν το Newsville ή και εμένα προσωπικά, αλλά θα είχαν τουλάχιστον ειδοποιήσει τον εκδότη της εφημερίδας Πρωτοπόρος, που την ίδια στιγμή είναι και Πρόεδρος του Ελληνικού Διαπολιτισμικού Κέντρου Βρυξελλών, και βέβαια ένας πατέρας που έχει μεγαλώσει με την ελληνική γλώσσα τα παιδιά του εδώ στις Βρυξέλλες και ο οποίος έχοντας περάσει από την προεδρία του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων η πείρα του στα εκπαιδευτικά θέματα είναι μεγάλη. Η μεγαλύτερη έκπληξη που είχα ήταν όταν άκουσα ότι ο Σάκης Δημητρακόπουλος καλέστηκε «από λάθος» με αποτέλεσμα να μην του επιτραπεί καν η είσοδος στα γραφεία της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Βελγίου, όπου και έγινε η συνάντηση της υφυπουργού με ομογενειακούς φορείς.

Στο κείμενο που ακολουθεί αναδημοσιεύουμε το άρθρο του Σάκη Δημητρακόπουλου από την εφημερίδα Πρωτοπόρος (Ιαν-Φεβ 2012) και σε συνημμένο αρχείο μπορείτε να διαβάσετε και το πρωτότυπο αυτής.

Αν και είμαι σχεδόν σίγουρος ότι η μυστικοπάθεια ορισμένων «θεσμικών» φορέων και η «προστασία» που επιλεκτικά χρησιμοποιούν για πρόσωπα και συναντήσεις θα χαθεί τα επόμενα χρόνια, για να μην πω μήνες, θα προέτρεπα την επίσπευση στην αλλαγή της νοοτροπίας.

———————————————————————————–

Επίσκεψη της Υφυπουργού Παιδείας κυρίας Χριστοφιλοπούλου
Εφημερίδα Πρωτοπόρος, Ιαν-Φεβ 2012

  από τον Σάκη Δημητρακόπουλο

Τη Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012 με την ευκαιρία της παρουσίας στις Βρυξέλλες της Υφυπουργού Παιδείας κ. Εύης Χριστοφιλοπούλου, η οποία, όπως από σπόντα μάθαμε, υπέγραψε με τη Γαλλόφωνη Κοινότητα του Βελγίου, τη Χάρτα η οποία εντάσσεται στο πρόγραμμα «Γλώσσες και Κουλτούρες Καταγωγής», βάση της οποίας, οι Έλληνες, αλλά και μαθητές άλλων εθνοτήτων που κατοικούν στο Βέλγιο, θα έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν το μάθημα των Νέων Ελληνικών ή του Ελληνικού Πολιτισμού, η διδασκαλία των οποίων θα μπορεί να γίνεται μέχρι και επί τρεις ώρες την εβδομάδα. Το πρόγραμμα έχει ορίζοντα πενταετίας (2012- 2017) και θα οδηγεί στη χορήγηση Πιστοποιητικού Ελληνομάθειας.
Χωρίς να θέλουμε να υποβαθμίσουμε την προσπάθεια, υπενθυμίζουμε πως κάτι ανάλογο ίσχυε, πριν 25 περίπου χρόνια, με τα ονομαζόμενα «εντεταγμένα σχολεία», το πείραμα όμως απέτυχε…
Την ίδια μέρα η υφυπουργός Παιδείας, κήρυξε την έναρξη των εργασιών του 21ου Συνεδρίου, των εκπαιδευτικών της Δυτικής Ευρώπης, το οποίο γίνεται κάθε χρόνο στις Βρυξέλλες και είχε σαν θέμα «Ευρώπη: Κοινωνία και Παιδεία».
Στη συνέχεια παρουσίασε την πολιτική του Υπουργείου σχετικά με τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στο εξωτερικό.
Το βράδυ, η Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων Βελγίου, οργάνωσε μία «μοναδική συνάντηση» με την κυρία Υφυπουργό, στην οποία μπορούσαν να συμμετάσχουν μόνο «Θεσμικά Όργανα του Βελγίου», δεν είχαν το «δικαίωμα» να συμμετάσχουν οι «μη θεσμικοί» και δυστυχώς, δεν είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε περισσότερα, θέτοντας ερωτήσεις στην Υφυπουργό…
Σύμφωνα με την κυρία πρόεδρο, δεν είχα κι εγώ το δικαίωμα να συμμετάσχω… Παρά το γεγονός ότι μέχρι πριν ένα χρόνο ήμουν πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων των Σχολείων Μητρικής Γλώσσας, είμαι Πρόεδρος του Ελληνικού και Διαπολιτισμικού Κέντρου Βρυξελλών στο οποίο λειτουργούν 4 Τμήματα Ελληνικής Γλώσσας, που μάλιστα δεν κοστίζουν ούτε ένα ευρώ στο Ελληνικό Κράτος… Είμαι επίσης πρόεδρος του Συλλόγου Πελοποννησίων και εκδότης της Ομογενειακής Εφημερίδας ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΣ, είχα λάβει και την πρόσκληση, την οποία όμως, σύμφωνα με την πρόεδρο της Ομοσπονδίας κα Τεγγελίδου, την είχα λάβει «κατά λάθος»…
Δεν θα επεκταθώ όμως άλλο στη γελοία αυτή υπόθεση και συμπεριφορά, θέτω όμως μερικά ερωτήματα, τι σημαίνει για την Ομοσπονδία «θεσμικός»; αφορά λ.χ. μόνο τα μέλη των Κοινοτήτων, ακόμη κι αν αυτά δεν έχουν ποτέ ασχοληθεί με τα εκπαιδευτικά; Γιατί πέρα από τις Κοινότητες και τους Συλλόγους Γονέων, καλεί ορισμένους Εθνικοτοπικούς Συλλόγους και όχι τους άλλους; Γιατί δεν οργανώθηκε μία συνέντευξη τύπου για τα Μέσα Ενημέρωσης, εφόσον υπάρχουν θέματα που αφορούν ιδιαίτερα τους Ομογενείς; Μήπως γιατί δεν υπάρχει κανένα Μέσο Ενημέρωσης που να «ελέγχεται» από το ΠΑΣΟΚ;
Θα έγραφα κι άλλα πολλά, δεν μου το επιτρέπει όμως η σαραντάχρονη δράση μου, για τον Ελληνισμό του Βελγίου…
Απλά αναρωτιέμαι, ποιο είναι το νόημα της Ομοσπονδίας; Ποιο το έργο της; Γιατί υπάρχει; Ποιους στόχους εξυπηρετεί; Τι πέτυχε μέχρι σήμερα; Έχει τάχα άλλον στόχο πέρα από την προβολή ορισμένων;
Δεν ξέρω, αλλά αν εγώ ήμουν πρόεδρος της Ομοσπονδίας, σίγουρα θα έκανα το παν για να φέρνω κόσμο κι όχι να τον διώχνω…-