Το εμπόριο ανηλίκων παικτών στον κόσμο

Μπορεί το οργανωμένο ποδόσφαιρο όπως εκπροσωπείται από τη FIFA και την UEFA να απλώσει ένα αποτελεσματικό δίχτυ προστασίας στην εμπορία ανήλικων ποδοσφαιριστών;H ποινή ανασταλτικού χαρακτήρα απαγόρευσης μεταγραφών για δύο περιόδους που επέβαλε η FIFA στην Μπαρτσελόνα για δέκα περιπτώσεις ανήλικων ποδοσφαιριστών έφερε στο προσκήνιο ένα «σκοτεινό» θέμα, φωτίζοντας την όλη υπόθεση.

Ο ισπανικός σύλλογος τιμωρήθηκε με βάση το άρθρο 19 του κανονισμού σχετικά με το καθεστώς και τις μεταγραφές ποδοσφαιριστών το οποίο περιλαμβάνει τον περιορισμό μετακίνησης σε σύλλογο διαφορετικής ηπείρου ποδοσφαιριστών που είναι κάτω των 18 ετών.

Σύμφωνα με το σκεπτικό της Πειθαρχικής Επιτροπής της FIFA «το ενδιαφέρον για την προστασία της κατάλληλης και υγιούς ανάπτυξης του ανηλίκου ποδοσφαιριστή στο σύνολό της πρέπει να υπερισχύει των αμιγώς αθλητικών συμφερόντων».

Προκειμένου να καταπολεμηθεί το φαινόμενο εμπορίας ανήλικων ποδοσφαιριστών, έχει συσταθεί στη FIFA επιτροπή παρακολούθησης τέτοιων περιπτώσεων για ποδοσφαιριστές έως 12 ετών, ενώ περιοριστικό ρόλο παίζει και το Διεθνές Πιστοποιητικό Μετεγγραφής.Ομως η περίπτωση της Μπαρτσελόνα εγείρει σειρά ερωτημάτων. Είναι ο μοναδικός σύλλογος που ακολουθεί αυτή τη μέθοδο «συλλογής» ποδοσφαιριστών; Πρόκειται για φαινόμενο του 2014 ή υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια παραμένοντας επιμελώς στη σκοτεινή πλευρά της παγκόσμιας ποδοσφαιρικής βιομηχανίας;

Σύμφωνα με έρευνα του δανικού περιοδικού Sport Executive (www.sportexecutive.dk ) οι χώρες στις οποίες εντοπίζεται το φαινόμενο είναι κυρίως η Ισπανία, η Πορτογαλία , η Γαλλία, η Ιταλία, η Ελλάδα και το Βέλγιο. Οι χώρες οι οποίες αποτελούν στόχο των διακινητών ανήλικων ποδοσφαιριστών βρίσκονται στη Νότια Αμερική, την Αφρική και την Ασία.Στο ίδιο ρεπορτάζ αναφέρεται ότι εκτός από την Μπαρτσελόνα παρόμοια τακτική ακολουθούν σύλλογοι όπως η Ατλέτικο Μαδρίτης, η Ρεάλ Μαδρίτης, η Ιντερ, η Ρόμα κ.ά.

Εκπρόσωπος του Δ.Σ. της Παγκόσμιας Ενωσης Ποδοσφαιριστών (FIFPro) αναφερόμενος στο φαινόμενο υποστηρίζει: «Κανείς δεν έχει κάνει τίποτα γι’ αυτό ακόμα. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι οι παίκτες έχουν μετατραπεί σε εμπορεύματα. Δεν αντιμετωπίζονται ως άνθρωποι. Υπάρχουν τόσα πολλά χρήματα που διακινούνται και υπάρχουν αστρονομικά κέρδη από τις πωλήσεις παικτών. Το μόνο σωστό που πρέπει να κάνουμε είναι να εξετάσουμε ολόκληρο το σύστημα μεταγραφών εκ νέου. Η κατάσταση έχει ξεφύγει από τον έλεγχο και θα καταλήξει σε καταστροφή».

Το εκ Νορβηγίας μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της UEFA, Karen Espelund, υπογραμμίζει: «Δεν έχει σημασία η έκβαση της υπόθεσης της Μπαρτσελόνα. Αυτό πρέπει να οδηγήσει στη συνειδητοποίηση του τι πραγματικά συμβαίνει στο κυνήγι για ακόμα νεότερα ταλέντα του ποδοσφαίρου. Ολα τα ενδιαφερόμενα μέρη στο ποδόσφαιρο θα πρέπει τώρα να εξασφαλίσουν μια πολύ ισχυρότερη προστασία των ανηλίκων ποδοσφαιριστών. Αυτό πρέπει να είναι μια κλήση αφύπνισης για ολόκληρο τον κόσμο του ποδοσφαίρου. Πρέπει να συζητήσουμε για την ηθική στις κατευθυντήριες γραμμές του ποδοσφαίρου». Η FIFA μέσω του γραφείου Τύπου της δηλώνει ότι παρακολουθεί στενά το φαινόμενο χωρίς να επιβεβαιώνει αλλά ούτε και να διαψεύδει αν βρίσκονται εν εξελίξει έρευνες σε άλλους συλλόγους. Ανεπισήμως στην παγκόσμια ποδοσφαιρική συνομοσπονδία έχει ανοίξει η συζήτηση για το αν πρέπει να ληφθούν αποτελεσματικότερα μέτρα.

Μια ακόμα διάσταση του φαινομένου είναι η εμπλοκή offshore εταιρειών σε όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στις φτωχές χώρες προσπαθώντας να εντοπίσουν τον επόμενο Μέσι ανάμεσα σε χιλιάδες ανήλικους ποδοσφαιριστές, τους οποίους στη συνέχεια θα πουλήσουν στα μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη (βλ. «Κ» 19/4/2014). Και αν η Μπαρτσελόνα εγγυάται ότι στη «Λα Μασία» υπάρχουν κατάλληλες συνθήκες για τους ανήλικους ποδοσφαιριστές, κανείς δεν ξέρει αν αυτό μπορούν να το εγγυηθούν όλα τα «εμπλεκόμενα» κλαμπ. Οπως επίσης κανείς δεν γνωρίζει τι συμβαίνει σε αυτούς τους ποδοσφαιριστές από τη στιγμή που θα κριθεί ότι δεν κάνουν για τον σύλλογο. Στο παρελθόν έχουν καταγραφεί περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που απορρίπτονταν από τα κλαμπ πρώτης γραμμής, έπεφταν στα πλοκάμια μάνατζερ που τους έφερναν στην Ελλάδα και όταν οι συνθήκες το απαιτούσαν τους έβγαζαν πλαστά διαβατήρια για ν’ αγωνιστούν. Αν δεν μπορούσαν να στεριώσουν δεν είχαν ούτε εισιτήριο για να επιστρέψουν στην πατρίδα τους…

πηγή: kathimerini.gr