Η πολυσυζητημένη «Συνέντευξη» στους κινηματογράφους!

Η κωμωδία, της οποίας η κυκλοφορία απαγορεύτηκε προσωρινά από την ίδια τη SONY, έφτασε στις Βρυξέλλες.

Κριτική για το «Interview»
Aπό το πουθενά(;) το Interview κατέληξε να είναι η πιο πολυσυζητημένη ταινία της χρονιάς με όλα αυτά που έγιναν με την Sony και το περίφημο χακάρισμα της. Μάλιστα η Βόρεια Κορέα εξαγριώθηκε με αποτέλεσμα να απαγορευτεί προσωρινά η κυκλοφορία της στις αίθουσες, αλλά εν τέλει να βγαίνει σε 200 αίθουσες στην Αμερική.

Η ταινία έχει πάρει πολύ δημοσιότητα και το θέμα είναι ότι έχουμε ασχοληθεί με όλα όσα έγιναν εκτός από την ίδια την ταινία. Αυτό θα εξετάσουμε αποκλειστικά στην κριτική μας για το Interview και τίποτε παραπάνω.
O Dave Skylark (James Franco) και ο παραγωγός του Aaron Rapoport (Seth Rogen) διευθύνουν την δημοφιλή τηλεοπτική εκπομπή διασημοτήτων «Skylark απόψε.» Όταν ανακαλύπτουν ότι ο δικτάτορας της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ-ουν είναι φανατικός θαυμαστής του σόου, κανονίζουν μια συνέντευξη μαζί του σε μια προσπάθεια να διαπιστευθούν ως δημοσιογράφοι. Καθώς ο Dave και ο Aaron ετοιμάζονται να ταξιδέψουν στην Πιονγκγιάνγκ, τα σχέδιά τους αλλάζουν όταν η CIA τους στρατολογεί, για να δολοφονήσουν τον Kim Jong-un, παρά το γεγονός πως είναι οι πιο ακατάλληλοι άνδρες που μπορεί να φανταστεί κανείς για μια τέτοια είδους επιχείρηση.

Θα θυμάστε από πέρσι την πολύ επιτυχημένη συνεργασία των James Franco και Seth Rogen στο This Is The End, το οποίο είχε σκηνοθετήσει και πάλι ο Seth Rogen με τον Evan Golberg. Πολλοί ίσως περιμένουν μια το ίδιο ξέφρενη κωμωδία και ίσως η περσινή κωμωδία ανέβασε πολύ ψηλά τον πήχη για τις μελλοντικές συνεργασίες του cast αλλά και του σκηνοθέτη.

To Interview μπορεί να μην είναι η ταινία που θα περιμέναμε, αλλά σίγουρα θα μπορούσε να ήταν καλύτερη και πιο αστεία. Κακή δεν την λες, αλλά σίγουρα δεν είναι μια από τις κωμωδίες που θα την μνημονεύεις ακόμα και ένα μήνα μετά, ξέχωρα από το σκάνδαλο που προέκυψε εν τέλει.

Καταρχήν, πρέπει να τονίσω ότι είμαι fan τέτοιων κωμωδιών, ενός στυλ που έχει καθιερωθεί εδώ και μια δεκαετία με ταινίες όπως Superbad, The 40-Year Old Virgin, κτλ. Αν μη τι άλλο όμως τέτοιες ταινίες μπορεί να είναι χοντροκομμένες, γεμάτες από… ανορθόδοξα αστεία, τουλάχιστον όμως δεν ήταν τραβηγμένα, όπως είναι εδώ στο Interview.

H υπερβολή ξεχειλίζει στην ταινία, ωστόσο αυτό δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα μιας και η συχνότητα των αστείων είναι εντελώς δυσανάλογη με την διάρκεια της, μιας και η ταινία κάνει «κοιλιά» σε αρκετά σημεία της και ειδικότερα από την στιγμή που οι δυο πρωταγωνιστές φτάνουν στην Β. Κορέα με αποτέλεσμα να έχουμε πολλές επαναλαμβανόμενες σκηνές.

Το Interview ξεκινάει με πολλές υποσχέσεις και 2-3 ξεκαρδιστικές σκηνές και ειδικότερα την «συνέντευξη» του Eminem που σε κάνει να γελάσεις. Γενικότερα, στο πρώτο μέρος έχουμε αρκετές στιγμές που μας προδιαθέτουν για κάτι διαφορετικό απ” ότι επακολουθεί.

Μοιραία όμως, οι καλές στιγμές της ταινίας εξαντλούνται και η ταινία δεν έχει φαντασία, οδηγώντας σε μια ταινία η οποία στο δεύτερο μέρος της αρχίζει και ξεχειλώνει όσο περνάει η ώρα, μην μπορώντας να προσφέρει κάτι το διαφορετικό στο είδος της, ούτε καν ένα ανέμελο δίωρο όπως ήταν ο αρχικός της στόχος.
Το πρωταγωνιστικό δίδυμο, παρόλο που έχει ως ατού την φιλία εκτός πλατό και άλλες ταινίες στις οποίες συνεργάστηκαν οι δυο ηθοποιοί μοιάζει αρκετά αμήχανο να διαχειριστεί την κατάσταση, κάτι στο οποίο έχουν μερίδιο και οι δυο σκηνοθέτες (δηλαδή οι Rogen και Goldberg). Δεν είναι τυχαίο ότι και οι δυο χαρακτήρες καταλήγουν σε μια πολυφορεμένη μανιέρα. Για τους υπόλοιπους χαρακτήρες δεν το συζητάμε καν, ειδικά για τον ηθοποιό που υποδύεται τον Kim Jong Un.

Δεν λέμε ότι το Interview δεν έχει τις καλές στιγμές του (η τελική σκηνή μάχης στο ελικόπτερο, θα μπορούσε υπό άλλες συνθήκες να είναι ακόμα και cult), ωστόσο τα πολλά επαναλαμβανόμενα αστεία και μερικές σκηνές που μοιάζουν πολύ αμήχανες ακόμα και για τους ίδιους τους ηθοποιούς στερούν από την ταινία το όποιο fun value θα μπορούσε να έχει, κάνοντας την σχετικά αδιάφορη και εν τέλει πολύ κακό για το τίποτα.
Έτσι λοιπόν καταλήγουμε στο να χαραμίζεται το πρωταγωνιστικό δίδυμο, το οποίο θα μπορούσε να προσφέρει πολύ περισσότερο γέλιο, εν τέλει όμως το δεύτερο μέρος του Interview καταδικάζει ολόκληρη την ταινία, στην οποία πιο πολύ θα θυμάσαι τις cameo εμφανίσεις όσο οι πρωταγωνιστές βρίσκονται εντός των τειχών παρά τα όσα συμβαίνουν στην… Βόρεια Κορέα. Πιθανότατα αν δεν συνέβαινε το θέμα με την Sony, να μην συζητάγαμε καν για το Interview, το οποίο δυστυχώς παρουσιάζει πιο πολύ ενδιαφέρον για το παρασκήνιο της, παρά ειδικότερα σαν ταινία.

Πηγή