Στο πλαίσιο της ίδιας συνέντευξης η κ. Ποδηματά καλούμενη να σχολιάσει τις τοποθετήσεις του επικεφαλής του ΣΥΡΙZA κ. Aλέξη Tσίπρα, στην K.O. και στην εφημερίδα Aυγή όπου αποκάλεσε τους Bουλευτές του ΠAΣOK «δεκανίκια του Σαμαρά» τόνισε ότι «ο κ. Tσίπρας κλείνει το μάτι στους Bουλευτές του ΠAΣOK καλώντας τους να ρίξουν την Κυβέρνηση και σκανδαλίζεται που το ΠΑΣΟΚ συμμετέχει σε μία κυβερνητική συνεργασία, που έχει συγκεκριμένο στόχο να μην καταρρεύσει η χώρα, αλλά δεν έχει πρόβλημα ο ίδιος και το κόμμα του να φλερτάρει με την ιδέα συνεργασίας με τη δεξιά της Nέας Δημοκρατίας, δηλαδή τους Aνεξάρτητους Έλληνες και τον κ. Καμμένο στο υποτιθέμενο αντιμνημονιακό μπλοκ.»
Εν όψει της συνεδρίασης της Kοινοβουλευτικής Oμάδας του ΠAΣOK, η Ευρωβουλευτής του ΠAΣOK υπογράμμισε ότι «η επιλογή της συμμετοχής στην Κυβέρνηση από το ΠAΣOK είναι μία δύσκολη αλλά και υπεύθυνη επιλογή που προφανώς έχει τεράστιο κόστος, που δεν είναι μόνο η απώλεια Βουλευτών, αλλά και η αποκοπή από την κοινωνία, που πρέπει και επιβάλλεται να γεφυρωθεί. Tο ότι συμμετέχουμε στην Κυβέρνηση δε σημαίνει ότι οι Βουλευτές δεν έχουν όχι απλώς το δικαίωμα, αλλά την υποχρέωση να κάνουν κριτική. ΄Oμως είναι άλλο πράγμα η κριτική, η σκληρή αλλά τεκμηριωμένη κριτική και άλλο πράγμα οι εκβιασμοί και οι προσωπικές στρατηγικές.»
Tέλος, η κ. Ποδηματά με αφορμή την σημερινή επίδοση του Bραβείου Zαχάρωφ για την Ελευθερία του Πνεύματος από το Ευρωπαϊκό Kοινοβούλιο στη 16χρονη Πακιστανή Malala Yousafzai, η οποία αγωνίζεται για το δικαίωμα των γυναικών στην εκπαίδευση είπε ότι «ο συμβολισμός της βράβευσης της Malala Yousafzai με το Βραβείο Ζαχάρωφ που απονέμεται σε προσωπικότητες που αγωνίζονται κατά της μισαλλοδοξίας, του φανατισμού και υπερ της προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι πολύ ισχυρός. Tο Ευρωπαϊκό Kοινοβούλιο φέτος επέλεξε αυτή η 16χρονη κοπέλα η οποία δίνει επί σειρά ετών μία μεγάλη μάχη για κάτι που εμείς θεωρούμε αυτονόητο.»
Στο ίδιο πλαίσιο, η κ. Ποδηματά τόνισε ότι «έχει μία σημασία η βράβευση και κυρίως ο αγώνας αυτής της κοπέλας και στο πλαίσιο της διελκυστίνδας που εξελίσσεται τις τελευταίες μέρες στην Ελλάδα δια αρθρογραφίας, δηλώσεων κ.λπ. σε σχέση με το ρόλο και τη θέση των γυναικών. Ενοχλούμαι πάρα πολύ όχι ως γυναίκα, αλλά ως πολίτης και ως άνθρωπος που πιστεύει βαθειά στα ανθρώπινα δικαιώματα, όταν η κριτική εστιάζεται στο φύλο. Γι αυτό έχει σημασία να αντιδρούμε ακόμη και στα μικρά τα «δευτερεύοντα» εντός ή εκτός εισαγωγικών. Διότι σιγά-σιγά αυτά τα μικρά δημιουργούν μία ανοχή, η οποία ξεκινάει ως ατομική και γίνεται συλλογική. Xωρίς να παρεξηγηθεί ο παραλληλισμός, θέλω να θυμίσω τι συνέβη με τη Χρυσή Αυγή. Υπήρξε μία ανοχή πολιτική και κοινωνική επί σειρά μηνών απέναντι στη ρητορική της βίας και στη συμπεριφορά της βίας. ΄Oταν είχαμε π.χ. τα χαστούκια του κ. Κασιδιάρη δεν ήταν καν ρητορική, είχαμε διανύσει το ποτάμι και βρεθήκαμε εδώ που είμαστε σήμερα.»
Aκολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης:
Καλημέρα σας, κα Ποδηματά σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού και νομίζω ότι δεν είναι τυχαίο ότι επελέγη η σημερινή μέρα για να βραβευτεί με το Βραβείο Ζαχάρωφ από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ένα 16χρονο κορίτσι από το Πακιστάν, το οποίο αγωνίστηκε για τι; Για το δικαίωμα στη μόρφωση, για το δικαίωμα τα κορίτσια να πηγαίνουν σχολείο στην πατρίδα της. Θα θέλαμε να μας μιλήσετε για το θέμα αυτό.
Ο συμβολισμός είναι πολύ ισχυρός, όπως ακριβώς το είπατε, διότι συνήθως το Βραβείο Ζαχάρωφ επιδίδεται το Δεκέμβριο, επειδή όμως σχεδόν ομόφωνα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αυτή τη φορά με συμφωνία όλων των βασικών πολιτικών ομάδων αποφάσισε να επιδώσει το Βραβείο Ζαχάρωφ στη Malala Yousafzai τη 16χρονη Πακιστανή, η επιλογή της σημερινής μέρας για την επίδοση του βραβείου έχει αυτό το χαρακτήρα.
Θέλω να θυμίσω ότι το Βραβείο Ζαχάρωφ είναι ένα βραβείο που απονέμεται σε πρόσωπα, σε προσωπικότητες που αγωνίζονται κατά της μισαλλοδοξίας, του φανατισμού, την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και φέτος λοιπόν επελέγη αυτή η 16χρονη κοπέλα η οποία έδωσε επί σειρά ετών μία μεγάλη μάχη στη χώρα της στο Πακιστάν.
Για κάτι που εμείς εδώ θεωρούμε αυτονόητο.
Για κάτι που εμείς θεωρούμε αυτονόητο και θέλω να θυμίσω ότι το κορίτσι αυτό είχε πέσει θύμα και απόπειρας δολοφονίας από το καθεστώς των ταλιμπάν το 2012 κι ευτυχώς παρά το γεγονός ότι είχε τραυματιστεί πολύ σοβαρά τα κατάφερε.
Μάλιστα, είναι ένα κορίτσι σύμβολο αυτό.
Θα μου επιτρέψετε απλώς να πω ότι έχει μία σημασία η βράβευση αυτής της κοπέλας και κυρίως ο αγώνας αυτής της κοπέλας και λέω να το έχουμε κατά νου και στο πλαίσιο όλης αυτής της διελκυστίνδας που εξελίσσεται τις τελευταίες μέρες στην Ελλάδα δια αρθρογραφίας, δηλώσεων κ.λπ., σε σχέση με το ρόλο και τη θέση των γυναικών.
Τι λέτε τώρα, με αφορμή για φέρουμε αν καταλαβαίνω καλά την υπόθεση της κας Τζάκρη το λέτε αυτό;
Όχι, δεν το λέω καθόλου με αφορμή αυτό.
Γιατί εμένα το μυαλό μου εκεί πήγε.
Εμένα πήγε το μυαλό μου και στην κα Ζωή Κωνσταντονπούλου και στην κα Ραχήλ Μακρή.
Βλέπετε πως πάει το μυαλό σας τελικά σε διάφορες περιπτώσεις;
Πάει το μυαλό μας στην αντιμετώπιση που είχαν διάφορες γυναίκες, για διάφορες θέσεις που διατύπωσαν δημοσίως, γι΄ αυτό πήγε το μυαλό μου εκεί για να είμαι ειλικρινής, έτσι;
Ναι, λέω ότι χωρίς καθόλου να συμφωνώ με τη στάση της Θεοδώρας Τζάκρη αφενός και πολύ περισσότερο με τη διαχρονική στάση αν θέλετε της κας Ζωής Κωνσταντοπούλου ή της κας Ραχήλ Μακρή, σας λέω ότι ενοχλούμαι πάρα πολύ και όχι ως γυναίκα, αλλά ως πολίτης και ως ένας άνθρωπος που πιστεύει βαθειά στα ανθρώπινα δικαιώματα, όταν η κριτική εστιάζεται στο φύλο.
Ναι κι επειδή εμείς τυχαίνει να σας γνωρίζουμε πολλά χρόνια και γνωρίζουμε το ήθος σας, ξέρουμε ότι αυτή η ενόχλησή σας είναι αυθεντική και το κλείνουμε εδώ το θέμα. Μάλλον δεν το κλείνουμε, ήθελα να σας ρωτήσω αν εσείς έχετε υπάρξει, ως Πολιτικός εννοώ αλλά και ως Δημοσιογράφος γιατί όχι, θύμα σεξιστικής αντιμετώπισης.
Κοιτάξτε, με τον άλφα ή βήτα τρόπο δε νομίζω ότι υπάρχει γυναίκα σήμερα η οποία να έχει κάνει μια διαδρομή σε έναν επαγγελματικό χώρο ή στην πολιτική και με τον άλφα ή βήτα τρόπο να μην έχει πέσει θύμα τέτοιου είδους συμπεριφορών νοοτροπιών, γιατί έχουν διαβαθμίσεις όπως ξέρετε.
Αυτό που έχει σημασία όμως είναι να αντιδρούμε στα μικρά, τα «δευτερεύοντα» εντός ή εκτός εισαγωγικών, να μην τα αφήνουμε να περνάνε. Διότι σιγά-σιγά αυτά δημιουργούν μία ανοχή, η οποία ξεκινάει ως ατομική και γίνεται συλλογική και μετά πράγματα που σε άλλες περιπτώσεις ή επί της αρχής θα μας φαίνονταν εξωφρενικά, τα συγκρίνουμε με κάτι άλλο και τα αποδεχόμαστε.
Xωρίς να παρεξηγηθεί ο παραλληλισμός, θέλω απλώς να θυμίσω τι συνέβη με τη Χρυσή Αυγή. Υπήρξε μία ανοχή πολιτική και κοινωνική επί σειρά μηνών απέναντι στη ρητορική της βίας και στη συμπεριφορά της βίας. ΄Oταν είχαμε τα χαστούκια του κ. Κασιδιάρη δεν ήταν καν ρητορική, είχαμε διανύσει το ποτάμι.
Το είχαμε πηδήξει το χαντάκι μην το συζητάτε, το είχαμε κανονικά πηδήξει το χαντάκι εκείνη την περίοδο.
Το είχαμε πηδήξει το χαντάκι. Λοιπόν έτσι και τώρα, όταν αρχίζουμε κοίτα τι φοράει, κοίτα πως αυτό το πηδάμε το χαντάκι.
Εντάξει αυτό αφορά και άντρες βέβαια, όχι μόνο γυναίκες, για να είμαστε ειλικρινείς, έτσι; Και άντρες δέχονται τέτοια κριτική το κοίτα τι φοράει, κοίτα πως είναι, κοίτα είναι χοντρός, κοίτα είναι έτσι, κοίτα είναι αλλιώς, έτσι; Είναι κι αυτό ένα ζήτημα.
Να σας πω, εγώ το δέχομαι και θεωρώ ότι πρώτα απ΄ όλα ειδικά στο χώρο της πολιτικής όλοι και όλες κρίνονται επί του συνολικού και θεωρώ ότι και η κοινωνική μας στάση και συμπεριφορά, πολύ περισσότερο η κοινοβουλευτική, ο σεβασμός μας απέναντι στους θεσμούς, με ότι αυτό περιλαμβάνει κι αυτά κρίνονται.
Να σας κάνω μία ερώτηση κι όσο πιο συνοπτικά μπορείτε απαντήστε. Έχουμε Κοινοβουλευτική Ομάδα ΠΑΣΟΚ σήμερα, εσείς βέβαια είστε στο Στρασβούργο και δε θα είστε εδώ, όπου είναι σε μια έτσι κρίσιμη περίσταση για το ΠΑΣΟΚ.
Είναι.
Για διάφορους λόγους, τους οποίους δε χρειάζεται να πούμε εδώ, εσείς πως βλέπετε να εξελίσσεται η Κοινοβουλευτική Ομάδα και το ΠΑΣΟΚ συνολικότερα, όσο πιο συνοπτικά μπορείτε, έτσι;
Ωραία, όσο πιο συνοπτικά μπορώ θέλω να πω τρία πράγματα. Πρώτα απ΄ όλα πως ξεκίνησε όλη αυτή η ιστορία; Ξεκίνησε με μία αήθη συμπεριφορά κατά τη γνώμη μου, από την πλευρά του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα, κάνοντας αυτό το περίεργο παιχνιδάκι απευθυνόμενος στους Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και καλώντας τους κλείνοντάς τους το μάτι να ρίξουν την Κυβέρνηση.
Και τον άκουσα μάλιστα χθες να λέει «είναι αποστάτες όσοι αρνούνται να είναι δεκανίκια του Σαμαρά» κάπου που έκανε μία ομιλία.
Ναι στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, τα είπε και στην Αυγή όμως.
Ωραία και ρωτάω, μπορεί να θέτει αυτό το ερώτημα κάποιος που φλερτάρει με την ιδέα να κυβερνήσει με τη στήριξη της Δεξιάς της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή των Ανεξάρτητων Ελλήνων και του κ. Καμμένου; Δηλαδή σκανδαλίζεται ο κ. Τσίπρας που το ΠΑΣΟΚ συμμετέχει σε μία κυβερνητική συνεργασία, που έχει συγκεκριμένο στόχο να μην καταρρεύσει η χώρα, αλλά δεν έχει πρόβλημα ο ίδιος και το κόμμα του να φλερτάρει με την ιδέα συνεργασίας με τον κ. Καμμένο στο υποτιθέμενο αντιμνημονιακό μπλοκ;
Ένα αυτό.
Άρα αυτό είναι ένα. Το δεύτερο, προφανώς πιστεύω ότι το ότι συμμετέχουμε στην Κυβέρνηση, το ότι το ΠΑΣΟΚ έκανε αυτή την επιλογή της συμμετοχής στην Κυβέρνηση, είναι μία δύσκολη αλλά και υπεύθυνη επιλογή και θέλω να το υπογραμμίσω αυτό.
Ναι και με κόστος, γιατί Ποδηματά όπως ξέρετε σε κάθε ψηφοφορία κρίσιμη χάνει κι από ένα-δυο Βουλευτές, έτσι;
Σωστό είναι αυτό. Nαι με κόστος, προφανώς με τεράστιο κόστος και δεν είναι μόνο η απώλεια Βουλευτών, είναι η αποκοπή και η απόσταση του ΠΑΣΟΚ από την κοινωνία, που αυτή πρέπει και επιβάλλεται να γεφυρωθεί.
Λοιπόν λέω το ότι συμμετέχουμε στην Κυβέρνηση δε σημαίνει ότι οι Βουλευτές δεν έχουν όχι απλώς το δικαίωμα, αλλά κυρίως την υποχρέωση να κάνουν κριτική. Λέω όμως και ότι είναι άλλο πράγμα η κριτική, η σκληρή αλλά τεκμηριωμένη κριτική και άλλο πράγμα οι εκβιασμοί και οι προσωπικές στρατηγικές. Μεγάλη διαφορά.
Και πάμε και στο τρίτο.
Γιατί απλώς αυτό θέλω να σημειώσω ότι η κριτική και η προσωπική στρατηγική είναι δύο πράγματα που έχουν τελείως διαφορετικά ζητούμενα. Όταν κάνεις κριτική, κάνεις κριτική για να διορθωθούν αστοχίες αδικίες αναποτελεσματικότητες, να ασκήσεις πίεση στην Κυβέρνηση και η Βουλή έχει υποχρέωση να το κάνει αυτό, όπως και οι Βουλευτές της Συμπολίτευσης.
Αλλά εγώ τώρα μπαίνω στον πειρασμό και να σας ρωτήσω κι αν θέλετε μου απαντάτε με ένα ναι ή με ένα όχι, πιστεύετε ότι ο Αλέξης Τσίπρας διέπραξε μία γκάφα πολιτική επικοινωνιακή ή ότι λένε ορισμένοι ότι δε θα έκανε μια τέτοια κίνηση αν ενδεχομένως δεν εύρισκε ευήκοα ώτα να την ακούσουν.
Ναι, αναφέρεστε στην υποβολή της πρότασης μομφής που κατέληξε.
Όχι στη μομφή, σε αυτή την πρόσκληση που έκανε.
Να σας απαντήσω με κάθε ειλικρίνεια. Δεν πιστεύω ότι ήταν προσυνεννοημένο, διότι εδώ έχουμε κατ΄ αρχήν να αξιολογήσουμε την απόλυτη ανακολουθία της στάσης της ίδιας της κας Τζάκρη, η οποία το πρωί της ίδιας μέρας είπε ότι είναι σαχλαμάρες όλα αυτά περί ΣΥΡΙΖΑ.
Και το βράδυ είπε άλλα ναι.
Αλλά θέλω να σας πω ότι πιστεύω ότι η πρόταση μομφής υπεβλήθη διότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μεγάλα προβλήματα και θα εξακολουθήσει να έχει με τη γραμμή «άλλα λέμε μέσα άλλα λέμε έξω» που ακολουθεί.
Δηλαδή είχε επιστρέψει από το Τέξας, που στο Τέξας περιέγραψε την καταστροφή από μία ενδεχόμενη έξοδο από το ευρώ και ερχόμενος μέσα αφενός υπέβαλε την πρόταση μομφής και τώρα καλεί τους Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ της Συμπολίτευσης να ρίξουν την Κυβέρνηση, οπότε τι δηλαδή; Να προκληθεί ένα πολιτικό χάος, μία πολιτική αστάθεια και η χώρα να βρεθεί πάλι στα τάρταρα που περιέγραψε ο ίδιος με την ομιλία του στο Τέξας. Λοιπόν όλα αυτά δε βγάζουν και πολύ νόημα και θέλω να πω ότι πρέπει γενικώς να σοβαρευτούμε γιατί είμαστε, όπως ξέρετε πάρα πολύ καλά, στο μέσο μίας πάρα πολύ δύσκολης αξιολόγησης, αλλά είναι διαφορετικό το περιβάλλον κύριοι συνάδελφοι από ότι ήταν πριν λίγο καιρό, γιατί θέλω να θυμίσω ότι έχουμε δύο χώρες από τις πέντε που εφαρμόζουν προγράμματα που βγαίνουν, την Ισπανία και την Ιρλανδία και μία συντονισμένη αν θέλετε προσπάθεια να εμφανιστεί και η Πορτογαλία ότι βρίσκεται σε έναν καλό δρόμο να το πούμε έτσι.
Μάλιστα, ευχαριστούμε πολύ κα Ποδηματά.
Δεν υπάρχουν σχόλια για το άρθρο "Συνέντευξη κας. Ποδηματά στο Bήμα FM"