Πέντε λεπτά περηφάνιας και θαυμασμού

Συντάκτης:
Εκτυπώστε το άρθρο

Περιμένοντας τον Λευτέρη Πετρούνια στον προαύλιο χώρο του Ευρωπαϊκού Σχολείου σκεφτόμουν πόσες θυσίες χρειάζονται για να γίνεις ο καλύτερος Έλληνας αθλητής. Πέρα από τις θυσίες βέβαια θέλει και ταλέντο, θέλει μάλλον και τύχη. Θέλει σίγουρα και σωστούς ανθρώπους δίπλα σου. Αλλά πάνω από όλα θέλει τρομερή προσπάθεια, καθημερινή επίπονη δουλειά, απίστευτα όρια υπομονής και αντοχής.

Πάμε ένα σκαλοπάτι παραπάνω. Μάλλον πολλά σκαλοπάτια παραπάνω.

Πόση ποιότητα πρέπει να βγάλει ένας πρωταθλητής στις χιλιάδες ώρες προπονήσεων, τι ψυχικό σθένος πρέπει να κουβαλάει μέσα του για να μπορέσει να γίνει ο καλύτερος στην Ευρώπη; Ο πρώτος, χρυσός και ανίκητος τα τελευταία 4 χρόνια.

Θαυμασμός.
Περηφάνια.

Αφού το ξεκινήσαμε ας το πάμε και άλλο προς τα πάνω: Στο επίπεδο που ο πρωταθλητής της Ευρώπης γίνεται παγκόσμιος πρωταθλητής.
Ο καλύτερος στον κόσμο.
Ο κορυφαίος αθλητής σε όλη τη Γη, το όνομα του οποίου αρχίζει και μετατρέπεται σε μία εικόνα και η εικόνα με την σειρά της να μεταλλάσσεται σε είδωλο και πολύ γρήγορα σε θρύλο.
Και όλα αυτά σε μικρό χρονικό διάστημα γιατί οι αθλητές αν έχουν κάτι με το οποίο πολεμάνε – πέρα από τα γνωστά- είναι ο Χρόνος.

Αμείλικτος και δεν χαρίζεται σε κανέναν.

Πως νικάς αλήθεια τον χρόνο;

Μπορεί ένας κορυφαίος αθλητής, ένας χρυσός, παγκόσμιος πρωταθλητής να νικήσει το ανίκητο;

Μόνο ένας τρόπος υπάρχει και ο Λευτέρης Πετρούνιας το πέτυχε και αυτό: το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο της Βραζιλίας έφερε τον Έλληνα Πρωταθλητή στην ύψιστη θέση της αθλητικής καταξίωσης και μαζί του, όπως σε κάθε μεγάλη νίκη, σήκωσε στο πιο ψηλό σκαλοπάτι του βάθρου την πατρίδα μας, την Ελλάδα.

IMG_0352

Οι φωνές και τα χαμόγελα στο προαύλιο του Ευρωπαϊκού άρχισαν να δυναμώνουν. Κατάλαβα πως ο Λευτέρης είχε επιτέλους φτάσει. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα ο μεγάλος Έλληνας πρωταθλητής βρίσκεται ανάμεσα σε δεκάδες ελληνόπουλα, σε γονείς, φίλους και εκπαιδευτικούς, ενώ την ίδια στιγμή οι κάμερες και τα κινητά τηλέφωνα έχουν αρχίσει να παίρνουν φωτιά.

Παρακολουθώ τον Λευτέρη ο οποίος με ένα τεράστιο χαμόγελο συνομιλεί με μικρούς και μεγάλους. Δεν αρνείται σε κανέναν την χειραψία, την φωτογραφία ακόμα και την αγκαλιά. Βλέπω έκπληκτος ένα μικρό αγόρι το οποίο έχει πάρει φόρα και έχει πέσει πάνω στον Λευτέρη. Ο Έλληνας ολυμπιονίκης δεν διστάζει ούτε στιγμή, τον σηκώνει και τον παίρνει αγκαλιά. Χαμογελάω με την όμορφη σκηνή και την ίδια στιγμή σκέφτομαι τον χειρουργημένο ώμο του.
Το γεμάτο ειλικρίνεια χαμόγελο του Λευτέρη με καθησυχάζει.
Λίγα λεπτά αργότερα στην κατάμεστη από παιδιά αίθουσα Πυθαγόρας και ενώ περιμέναμε μπροστά στην κάμερα του Αλέξανδρου Μιχαηλίδη για να αρχίσουμε την συνέντευξη μας, βρήκα τα απαραίτητα δευτερόλεπτα για να τον ρωτήσω.
-«Πως είσαι; Πως είναι ο ώμος σου;»
-«Τώρα είμαι καλά» μου απαντάει με ηρεμία και χαμόγελο, «δεν πονάω πια»

Στα λίγα δευτερόλεπτα που έμεναν πριν ο Αλέξανδρος μας πει το » όποτε θέλετε ξεκινάμε» σκέφτηκα πόσο διαφορετική έννοια μπορεί να έχει η λέξη πόνος από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Κάναμε την συνέντευξη μέσα σε ένα μικρό χάος από φωνές, δύο τρεις ερωτήσεις μόνο, περισσότερο για να αιχμαλωτίσουμε την χαμογελαστή αύρα του Λευτέρη στη κάμερα και να κλέψουμε έτσι λίγα λεπτά αποκλειστικότητας κοντά στον παγκόσμιο θρύλο των κρίκων και της ενόργανης γυμναστικής.
Στη συνέχεια ο Λευτέρης Πετρούνιας συνομίλησε με τα παιδιά και στην εισαγωγική του ομιλία (για να μας καταπλήξει ακόμα μία φορά) ο Λευτέρης άρχισε μιλώντας για τις αποτυχίες του και για το πως αυτές τον πείσμωσαν, του έδωσαν την δύναμη να ανέβει τα χρυσά σκαλοπάτια της επιτυχίας.

Κλείνοντας να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Τάσο Παπαδόπουλο, τον πρόεδρο των Γονέων και Κηδεμόνων του Ευρωπαϊκού Σχολείου Ixelles.
Τον ευχαριστώ για την πρόσκληση και για την ευκαιρία που μας έδωσε για να γνωρίσουμε αυτόν τον μεγάλο Έλληνα από κοντά. Ο Τάσος σιωπηλά και αποτελεσματικά είναι πάντα κοντά σε κάθε τι ελληνικό που εμπεριέχει ποιότητα.

petrounias Dimas 2

O Λευτέρης Πετρούνιας στην κάμερα του Newsville:

Ο Λευτέρης Πετρούνιας κατά την διάρκεια της επίσκεψής του στο Ευρωπαϊκό Σχολείο:


Φωτογραφίες: Newsville.be

Video: Al.Michailidis/Newsville.be

 

Δεν υπάρχουν σχόλια για το άρθρο "Πέντε λεπτά περηφάνιας και θαυμασμού"

    Αφήστε το σχόλιο σας


    *