Lascaux: Η Καπέλα Σιξτίνα της Προϊστορίας.

Το Μουσείο του Cinquantenaire φιλοξενεί μέχρι τις 15 Μαρτίου 2015 μία έκθεση αφιερωμένη στην Καπέλα Σιξτίνα της Προϊστορίας.

Το σπήλαιο του Λασκώ βρίσκεται στην νοτιοδυτική Γαλλία στην περιοχή Aquitaine, κοντά στο χωριό Μοντινιάκ. Το 1979 χαρακτηρίστηκε σαν Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την Ουνέσκο.
Παρότι υπάρχουν και άλλες τοιχογραφίες της εποχής σε σπήλαια της Γαλλίας και Ισπανίας, το σπήλαιο Λασκώ είναι το μεγαλύτερο, με προϊστορικές τοιχογραφίες και οι τοιχογραφίες του είναι πολύ καλύτερα διατηρημένες σε όλο τον κόσμο. Τα τοιχώματα του σπηλαίου είναι καλυμμένα σε αρκετό ύψος (καθώς τότε το επίπεδο με έγχρωμες τοιχογραφίες που απεικονίζουν κυρίως ζώα.

Οι τοιχογραφίες αυτές χρονολογούνται περί το 15.000 π.Χ.
Το σπήλαιο του Λασκώ ανακαλύφθηκε τον Σεπτέμβριο του 1940 από 4 εφήβους που μπήκαν τυχαία σε αυτό με μία απλή λάμπα βλέποντας τις πρώτες τοιχογραφίες, και οι οποίοι επανήλθαν τις επόμενες μέρες. Γρήγορα η ανακάλυψη είχε γίνει γνωστή σε όλο το χωριό του Μοντινιάκ. Κορυφαίοι ερευνητές της εποχής ακολούθησαν για να εξετάσουν τα ευρήματα και έμειναν έκθαμβοι από την ζωηράδα τους και ομορφιά τους. Το στρώμα με ασβεστίτη είχε διατηρήσει τις τοιχογραφίες 17.000 χρόνια επάνω τους και δεν είχαν ξεθωριάσει ή αλλοιωθεί λόγω της φυσικής ανανέωσης του αέρα στο σπήλαιο.

Υπολογίστηκε ότι το σπήλαιο κατοικήθηκε για περίοδο 6.000 ετών.
Διαφορετικά είδη ζώων απεικονίζονται σε αυτές. Βίσωνες, άλογα και βόδια αλλά και άνθρωποι. Οι μορφές των ανθρώπων δεν είναι τόσο λεπτομερείς όσο των ζώων, μερικές μορφές των ζώων δε είναι πολύ εντυπωσιακές. Τα χρώματα ζωγραφίστηκαν με αποχρώσεις ώχρας σε κόκκινο, μαύρο και κίτρινο (οι ζωγράφοι δεν χρησιμοποίησαν πράσινο ή μπλε) και οι τεχνικές που εκείνοι οι αρχαίοι καλλιτέχνες χρησιμοποιούσαν ήταν με φύσημα της σκόνης στον τοίχο ή με πινέλα που χρησιμοποιούσαν σαν στάμπες, φτιαγμένα από τρίχες αλόγου. Χαρακτηριστική τοιχογραφία του σπηλαίου είναι ο Μεγαλόκερος.


Το σπήλαιο του Λασκώ άρχισε να παρουσιάζει τα πρώτα σημεία αλλοίωσης το λόγω της επισκεψιμότητας των ανθρώπων και σήμερα είναι κλειστό στο κοινό για αυτό τον λόγο. Το διοξείδιο του άνθρακα που παράγουν οι άνθρωποι επιβάρυναν την κατάσταση της διάβρωσης παρότι το σπήλαιο πλέον κλιματίζεται και αερίζεται σωστά. Έτσι το 1960 παρατηρήθηκε η πράσινη ασθένεια στις τοιχογραφίες από αλλοιώσεις του ασβεστίτη λόγω του διοξειδίου του άνθρακα και την ανάπτυξη μικροοργανισμών. Έτσι το 1963 το σπήλαιο έκλεισε για τους επισκέπτες.
Για την επίσκεψη κατασκευάζεται ένα πλήρες αντίγραφο, το Λασκώ ΙΙ που ολοκληρώθηκε το 1983 και με το οποίο οι επισκέπτες μπορούν να θαυμάσουν τις τοιχογραφίες ενώ ταυτόχρονα το αυθεντικό σπήλαιο να προστατευθεί από την διάβρωση.
Αλλά το σπήλαιο έχει υποφέρει περαιτέρω μολύνσεις στα μετέπειτα χρόνια με την εμφάνιση μύκητα από το δάπεδο το 2000 που απλώνεται στις τοιχογραφίες και ο οποίος τελικά αντιμετωπίστηκε αλλά και το 2007 με την εμφάνιση μαύρων κηλίδων στις τοιχογραφίες.

Η επανεμφάνιση του ανθρώπου μετά απο 17.000 χρόνια κινδυνεύει πλέον να καταστρέψει ένα από τα σημαντικότερα κειμήλια ανθρώπινης τέχνης που έμεινε ανέπαφο σε φυσικό περιβάλλον τόσα έτη. Οι επιστήμονες πλέον έχουν σταματήσει τις πολλές επεμβάσεις και έχουν αφήσει το σπήλαιο να ανακάμψει με την φυσική μέθοδο που το διατήρησε σε πολύ καλή κατάσταση όλα αυτά τα χρόνια.

Πηγή

LASCAUX
The Sistine Chapel of Prehistory
The Cinquantenaire Museum

Parc du Cinquantenaire 10

1000 Brussels


Μέχρι τις 15 Μαρτίου 2015
Περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση ΕΔΩ