Ξαναχτύπησε στην Ίμβρο, το κουδούνι του ελληνικού σχολείου

Η Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου θα μείνει ιστορική για τον Ελληνισμό της Ίμβρου και όλης της Ομογένειας. Το κουδούνι στο Ελληνικό Σχολείο του νησιού ξαναχτύπησε μετά από μισό αιώνα και 4 συνολικά μαθητές διαφόρων τάξεων του Δημοτικού, αφού συγκεντρώθηκαν πρώτα στην αυλή, πέρασαν την πόρτα και κάθισαν στα θρανία.
 
Σε ατμόσφαιρα συγκίνησης και χαράς η έναρξη της σχολικής χρονιάς έγινε από τη Διευθύντρια του σχολείου Παρασκευή Μπερμπέρη, παρουσία του Μητροπολίτη Ίμβρου και Τενέδου κ. Κυρίλλου, του Διευθυντή Παιδείας της περιφέρειας Τσανάκκαλε κ. Tekin Baş, του έλληνα Συντονιστή Εκπαίδευσης στην Τουρκία κ. Σταύρου Γιολτζόγλου, του Προέδρου του Συλλόγου Ιμβρίων Αθήνας κ. Πάρη Ασανάκη και της κ. Σαπφούς Δικαίου από την Ιμβριακή Ένωση Βορείου Ελλάδας.  
 
Χαιρετισμό έκαναν και ο κ. Λάκης Βίγκας, εκπρόσωπος Μειονοτικών Βακουφίων (οι προσπάθειες του οποίου για την επαναλειτουργία του σχολείου ήταν καθοριστικές) και η κ. Άννα Κουτσομάλλη (ιδρύτρια του σχολείου) η οποία ευχήθηκε στους τέσσερις μαθητές, τον Δημήτρη Κάλφα, την Αλέξανδρο Καρακάση, τη Σοφία Αβτζή και το Μωυσή Αβτζή (αδέλφια από την Κωνσταντινούπολη) καλή σταδιοδρομία και καλή σχολική χρονιά.
 
Μεγάλη ήταν η χαρά και μεταξύ των πολλών ακόμα απλών μελών της ελληνικής κοινότητας  Ίμβρου που ήταν εκεί, για να παρακολούθησαν από κοντά το άνοιγμα το σχολείου μετά από τόσα χρόνια και να στηρίξουν με την παρουσία τους αυτή τη νέα εξέλιξη για τον Ελληνισμό της Ίμβρου.
 
Το σχολείο είχε κλείσει το 1964 και τώρα επαναλειτουργεί μετά από 49 χρόνια, χάρη στους αγώνες και στην επιμονή των Ιμβρίων και των εκπροσώπων τους. Η συμβολή του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου ήταν καθοριστική. Το όνειρο έγινε πραγματικότητα.
 
Η διευθύντρια του σχολείου Παρασκευή (Βούλα) Μπερμπέρη, μαζί με τον Τούρκο δάσκαλο και συνάδελφό της, που θα κατέχει και τη θέση του υποδιευθυντή, θα αναλάβουν να δείξουν το δρόμο της γνώσης στους 4 μικρούς μαθητές.
 
Τα μαθήματα που διδάσκονται, είναι κατά βάση τα τουρκικά. Αυτά που προβλέπει το σχολικό πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας της Τουρκίας, που έχει και την ευθύνη για τη λειτουργία του σχολείου. Άλλωστε η απόφαση για την επαναλειτουργία του, πάρθηκε από την Κυβέρνηση της Τουρκίας. Όμως ως μειονοτικό σχολείο, θα περιλαμβάνει και μαθήματα ελληνικών, τη μητρική γλώσσα των μαθητών του.
 
«Όπως κάθε αρχή και δύσκολη. Ξεκινάμε με 4 παιδιά. Ελπίζουμε πως του χρόνου θα είναι περισσότερα. Ήδη έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον από Ομογενείς να φέρουν τα παιδιά τους στο ιστορικό σχολείο», δήλωσε στο ΑΠΕ ο κ. Παύλος Σταματίδης, πρόεδρος της Ιμβριακής Ένωσης Μακεδονίας – Θράκης.
 
Ο ίδιος σημειώνει ότι μια ιδιαίτερα σημαντική πτυχή από την επαναλειτουργία του σχολείου,  είναι και η προοπτική που δίνει για την επιστροφή νεαρών ζευγαριών στην Ίμβρο, από την Ελλάδα, την Κωνσταντινούπολη και άλλες περιοχές. «Τα προηγούμενα χρόνια υπήρχε μια επιστροφή Ιμβρίων, κυρίως όμως συνταξιούχων. Παρ΄ όλο που υπήρχε επιθυμία να γυρίσουν και νέα ζευγάρια στο νησί, κάτι τέτοιο δεν ήταν εύκολο καθώς δεν υπήρχε σχολείο, για τα παιδιά τους», εξηγεί.
 
Υπάρχει βέβαια ένα ζήτημα. Το ζήτημα της συνέχειας. Στην Τουρκία, το Δημοτικό είναι τέσσερα χρόνια. Άλλα τέσσερα είναι το Γυμνάσιο κι άλλα τέσσερα το Λύκειο. Τα παιδιά που φέτος πάνε στο μειονοτικό ελληνικό σχολείο της Ίμβρου, είναι στην τρίτη και τετάρτη Δημοτικού, σύμφωνα με το τούρκικο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Άρα από του χρόνου θα χρειαστεί και μειονοτικό ελληνικό Γυμνάσιο. Μετά και Λύκειο.
 
Η απόφαση του τουρκικού Υπουργείου Παιδείας αφορά τη λειτουργία Δημοτικού. Η καλή θέληση που ήδη έδειξε η Τουρκία, προφανώς θα συνεχιστεί και δεν αναμένεται αν υπάρξει κάποιο πρόβλημα για την αδειοδότηση λειτουργίας Γυμνασίου ή και Λυκείου. Όμως το αίτημα πρέπει έγκαιρα να διατυπωθεί και εκεί πρέπει να στραφούν οι αρμόδιοι της ελληνικής πλευράς. Αυτό τονίζουν οι Ίμβριοι, που είναι έτοιμοι να αναλάβουν και πάλι πρωτοβουλίες.
 
Βέβαια, το θέμα της εκπαίδευσης είναι βασικό, όμως δεν είναι το μόνο που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες της Ίμβρου. Τα Ιμβριακά Σωματεία χαιρέτισαν την απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης με την οποία, όπως τονίζουν, «διορθώνονται, εν μέρει, κάποιες από τις μεγάλες αδικίες του παρελθόντος», ενώ εκτιμούν πως αποτελεί βήμα προς ένα καλύτερο μέλλον στην Ίμβρο, «με ισονομία και ισοπολιτεία για όλους τους κατοίκους της».
 
«Ελπίζουμε -καταλήγουν- ότι σύντομα θα έχουμε αντίστοιχα βήματα και σε άλλους τομείς, όπου οι Ίμβριοι αντιμετωπίζουν προβλήματα, όπως τα κληρονομικά δικαιώματα των ξένων υπηκόων καθώς και η κατοχύρωση των ακινήτων στο όνομα των πραγματικών δικαιούχων».
 
Η τελευταία φορά που ελληνορθόδοξα σχολειά λειτούργησαν στην Ίμβρο, ήταν το 1964 και φοιτούσαν τότε εκεί περίπου 550 παιδιά.
 
Σήμερα, οι μόνιμοι κάτοικοι της ελληνικής κοινότητας, που ζουν στο νησί από έξι μήνες και πάνω, είναι γύρω στα 370 άτομα. Τα 70 βρίσκονται εκεί πριν από το 1993. Τα υπόλοιπα 300 είναι άτομα που επαναπατρίστηκαν τα τελευταία 10-15 χρόνια. Φιλοδοξία των Ιμβρίων είναι  ο αριθμός αυτός να αυξηθεί, με τη λειτουργία του σχολείου αλλά και με την σταδιακή επίλυση και των άλλων προβλημάτων που τους απασχολούν.