Στο μέλλον, το νοσηλευτικό προσωπικό στο Βέλγιο θα πρέπει να αποδείξει ότι μιλά τουλάχιστον μία από τις τρεις επίσημες γλώσσες της χώρας: ολλανδικά, γαλλικά ή γερμανικά.
Η απαίτηση προέρχεται από ένα σχέδιο νόμου για τις γλωσσικές δεξιότητες για τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης που ενέκρινε το Υπουργικό Συμβούλιο σε πρώτη φάση την περασμένη βδομάδα, σύμφωνα με το γραφείο του υπουργού δημόσιας υγείας του Βελγίου, Frank Vandenbroucke.
Η απαίτηση γλώσσας θα περιληφθεί στον νόμο για την ποιότητα της υγειονομικής περίθαλψης.
«Αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός για τον ασθενή, για καλύτερη και ασφαλέστερη φροντίδα», είπε ο Vandenbroucke.
«Αλλά είναι εξίσου σημαντικό για τους ίδιους τους νοσηλευτές: στο μέλλον, το νοσηλευτικό προσωπικό θα εργάζεται ακόμη πιο συχνά σε ομάδες από ό,τι σήμερα, και η σημασία της επικοινωνίας μεταξύ τους θα αυξηθεί».
Στην πράξη, όταν ένας επαγγελματίας υγείας υποβάλλει αίτηση για άδεια εργασίας ως νοσηλευτής, θα πρέπει να είναι σε θέση να αποδείξει ότι μιλά τουλάχιστον μία από τις επίσημες γλώσσες της χώρας.
Το απαιτούμενο επίπεδο επάρκειας θα εξαρτηθεί από τον ρόλο του παρόχου φροντίδας, με τα απαιτούμενα επίπεδα να χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες: C1 του Κοινού Ευρωπαϊκού Πλαισίου Αναφοράς για τις Γλώσσες για παρόχους φροντίδας με βασικό δίπλωμα σε επίπεδο Master. Β2 για παρόχους φροντίδας με βασικό δίπλωμα σε επίπεδο Bachelor. Β1 για παρόχους περίθαλψης με βασικό δίπλωμα κάτω του επιπέδου Bachelor και Α2 για βοηθούς φροντίδας και οδηγούς ασθενοφόρων για μη επείγουσα μεταφορά ασθενών.
Για τους ήδη εργαζόμενους στην υγειονομική περίθαλψη, η γνώση μιας από τις εθνικές γλώσσες θα αποτελέσει επίσης σημείο προσοχής κατά την αξιολόγηση της ποιότητας της πρακτικής άσκησης. Μπορεί να γίνουν εξαιρέσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια για το άρθρο "Το νοσηλευτικό προσωπικό θα πρέπει να μιλά τουλάχιστον μία από τις τρεις γλώσσες"