Οι 12 Ώρες για την Ελλάδα ή το μεγάλο παράδειγμα για την Ελληνική Κοινότητα.

Οι εκλογές στην Ελληνική Κοινότητα έφεραν υποψηφίους και από τα πέντε ψηφοδέλτια στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο πράγμα που σημαίνει ότι οι παλιές συνήθειες αλλάζουν και το αραχνιασμένο σύστημα με δυο ομάδες στο γήπεδο μας αφήνει για τα καλά.

Θετικό ή αρνητικό;
Απάντηση δεν υπάρχει αλλά από την στασιμότητα καλύτερη η εξέλιξη. Το μόνο σίγουρο είναι πως η πολύ μικρή συμμετοχή του κόσμου είναι ενδεικτική της δυναμικής που παρουσιάζει σήμερα η ΕΚΒ και αυτό πρέπει να μας βάζει σε σκέψεις.
Οι πρωτοεμφανιζόμενες δυνάμεις που πλαισιώνουν το καινούργιο ΔΣ αποτελούνται σε ένα σημαντικό ποσοστό από νέους ανθρώπους, νέους στα ομογενειακά κοινά ενώ αρκετοί από αυτούς είναι νέοι και στο Βέλγιο.
Προεκλογικά είδα να κυκλοφορούν στο διαδίκτυο μόνο οι θέσεις των νέων αυτών παιδιών, θέσεις που αφορούσαν μεταξύ άλλων στην έννοια της αλληλεγγύης απέναντι σε παλαιούς και νέους μετανάστες. Τους καλωσορίζουμε και τους ευχόμαστε από καρδιάς καλή δουλειά με γνώμονα την εθελοντική προσφορά και την αγάπη για την πατρίδα μας την Ελλάδα. Γνωρίζουν καλά, -παρ’ όλο το νεαρό, αυθόρμητο και μερικές φορές παιδικά άκομψο τρόπο συμπεριφοράς τους-, πως οι δράσεις της Ελληνικής Κοινότητας δεν πρέπει να αποτελούν τόπο ελληνικής κομματικής ή συνδικαλιστικής αντιπαράθεσης παρά ένα θεσμικό τρόπο για να βελτιώνεται συνεχώς η εικόνα της πατρίδας μας στις Βρυξέλλες και στο Βέλγιο.

Πώς μπορούν να το πετύχουν αυτό;
Πρώτα απ΄ όλα σεβόμενοι τη χώρα που τους φιλοξενεί, το αξιακό σύστημα και τον βελγικό τρόπο διοίκησης. Την ίδια στιγμή, οι ίδιοι, ως νέοι πρεσβευτές του ελληνικού αυτού φορέα να κρατήσουν την εικόνα και τη σημαία της πατρίδας μας ψηλά, με ποιότητα και σεβασμό. Ποιος είναι όμως ο τρόπος για να φτάσουν στο πολυπόθητο κοινό αυτό στόχο; Ίσως μια καλή αρχή θα ήταν να γνωρίσουν τον Ελληνισμό της πόλης μας. Με υπομονή και χαμηλούς τόνους, με ευγένεια και σωστή επικοινωνία να μάθουν την ιστορία των Ελλήνων στο Βέλγιο, να ξεχωρίσουν τις καλές στιγμές, να βρουν νέους συμμάχους και να δημιουργήσουν με σεβασμό στους στόχους τους νέες εποικοδομητικές συνέργειες. Αν όλα τα παραπάνω δεν λειτουργήσουν στο πλαίσιο που απλόχερα σήμερα τους προσφέρει ο φορέας της Κοινότητας είμαι σίγουρος πως θα τα καταφέρουν μέσα από κάποιον άλλο δημοκρατικό φορέα με πίστη και αγάπη.

Το παράδειγμα.
Οι 12 Ώρες για την Ελλάδα είναι ένα μεγάλο γεγονός που θα φέρει την πατρίδα μας στο επίκεντρο της κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής των Βρυξελλών στις 9 Μαΐου 2013. Μία μέρα αφιερωμένη στην Ελλάδα μας, μία μέρα αφιερωμένη στη Δημοκρατία, μία μέρα αφιερωμένη στον Ευρωπαίο πολίτη. Η βελγική φιλοξενία μέσα από την παραχώρηση της εντυπωσιακής αίθουσας στο Halles de Schaerbeek, η ενεργή συμμετοχή και στήριξη των θεσμικών βελγικών φορέων όπως αυτή της περιφέρειας της Βαλονίας, οι δεκάδες εγγραφές στην μαραθώνια ανάγνωση της Πολιτείας του Πλάτωνα, οι εθελοντικές συνέργειες Βέλγων και Ελλήνων για τη διοργάνωση της εκδήλωσης αποτελούν από μόνα τους στοιχεία που πρέπει να λειτουργήσουν ως παράδειγμα για όσους θέλουν να λένε πως ασχολούνται με τα ομογενειακά κοινά.
Μην σας περάσει από το μυαλό πως όλα αυτά γίνονται ως δια μαγείας. Με θυσίες, τρέξιμο και προσωπική δέσμευση σε μία κεντρική ιδέα: η Ελλάδα για μία ολόκληρη μέρα να είναι σε πρώτη μοίρα, στο κέντρο της Ευρώπης. Ούτε η συνέργεια και συνεργασία με όλους είναι εύκολη, ούτε η ταύτιση ιδεών, ούτε η δυναμική και κυρίως ούτε το “στομάχι”. Κι όμως μπροστά στο στόχο όλα τα άλλα έρχονται δεύτερα, περιορίζονται, προσπαθούμε να τα στριμώξουμε για να μην μας στριμώξουν αυτά με τη σειρά τους.
Άφησα τελευταίο τον συνδετικό κρίκο όλων των προσπαθειών και δεν θα μιλήσω για την αγάπη μας στην Ελλάδα αλλά για τον εμψυχωτή, την “καρδιά” αυτής της προσπάθειας, τον Jimmy Jamar. Δεν είναι Έλληνας, είναι φιλέλληνας, αγαπάει την Ελλάδα, δίχως αυτή να του έχει προσφέρει ή ανταποδώσει κάτι, είχε μια ιδέα για να βοηθήσει την Ελλάδα, πέρυσι, σε μία πολύ δύσκολη συγκυρία για την πατρίδα μας, μία ιδέα που την έκανε πράξη χωρίς να βάλει μπροστά καμία επαγγελματική ή άλλη ιδιότητα. Φέτος για δεύτερη φορά δίνει το παρόν, μας καλεί και μας συντονίζει στον μικρό αυτό αγώνα για την μεγάλη μέρα και δουλεύει με θέληση και αμείωτη ενέργεια κάθε μέρα και κάθε στιγμή.

Αν δεν είναι αυτό το σωστό παράδειγμα τότε ποιο είναι;

———————————————-
Photo: Γιάννης Δήμας με τον συμμετέχοντα στις 12 Ώρες για την Ελλάδ, Chef Νικόλα Τσικνάκο (BeManos).