Βαγγέλης Δεμίρης

Στο Cover Story του Ιουνίου φιλοξενούμε τον Βαγγέλη Δεμίρη με την ευκαρία της παρουσίασης του βιβλίου του » La Face Cachée de la Crise Grecque».

Το ιστορικό της ελληνικής κρίσης, ανέκδοτα δημοσιογραφικά στιγμιότυπα, σημαντικά στοιχεία και έντονη κριτική σε θεσμούς και πρόσωπα αποτελούν τον κορμό του καλά δομημένου βιβλίου » Η Αθέατη Πλευρά της Ελληνικής Κρίσης» μέσα από τις σελίδες του οποίου ο αναγνώστης θα συνειδητοποιήσει το μεγάλο βαθμό συνενοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ελληνική κρίση, την εμπλοκή οικονομικών εθνικών συμφερόντων, τις μη βιώσιμες λύσεις των δύο μνημονίων, την ανευθυνότητα και την καθυστέρηση στη λήψη αποφάσεων προσώπων και θεσμικών οργάνων ενώ την ίδια στιγμή έρχεται η κατανόηση του μεγέθους της κρίσης που υπερβαίνει τους απλούς οικονομικούς όρους και νούμερα διεισδύοντας βαθιά στο πολιτικό και κοινωνικό ιστό της Ελλάδας. Με γλώσσα απλή και κατανοητή αλλά συνάμα εμπλουτισμένη από σκληρούς όρους και εκφράσεις ο Βαγγέλης Δεμίρης μας δίνει την ευκαιρία να συνοψίσουμε την τριετία 2009-2012 και να δούμε ξεκάθαρα τα χρονολογικά βήματα και αποφάσεις που πάρθηκαν στην ευρωπαϊκή και ελληνική πολιτική σκηνή. Οι 200 σελίδες του «La Face Cachée de la Crise Grecque» έχουν στόχο το γαλλόφωνο κοινό δίνοντας πρωτίστως τη δυνατότητα στον αναγνώστη μέσα από έναν απλό και άμεσο επικοινωνιακό λόγο να αποστασιοποιηθεί από τα χιλιάδες μηνύματα του Τύπου και να εξερευνήσει το τοπίο μιας κρίσης μεταδοτικής, ενός προβλήματος ευρωπαϊκού, μιας χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει μπει σε μία μαραθώνια προσπάθεια αναδιοργάνωσης.
Λίγες μέρες μετά την επίσημη πρώτη του βιβλίου στα βελγικά βιβλειοπωλεία, συνομιλούμε με τον δημοσιογράφο και συγγραφέα Βαγγέλη Δεμίρη.     

Ποιο το κίνητρο για την συγγραφή αυτού του βιβλίου;
Εξέλαβα την πρόταση του εκδοτικού οίκου ως πρόκληση, διότι έγινε σε μια περίοδο κατά την οποία οι ξένοι, στην πλειονότητα τους, λοιδορούσαν τη χώρα μας και το λαό της.

Πόσο διαφορετική είναι η συγγραφή δημοσιογραφικών άρθρων επικαιρότητας από την συγγραφή ενός βιβλίου;
Η επικαιρότητα έχει διάρκεια ζωής 24ώρου. Ένα βιβλίο οφείλει να αντέχει στη δύνη του χρόνου.

Πως οριοθετήσατε χρονικά το βιβλίο και ποιους λόγους;
Η παρούσα κρίση, θα έλεγα ότι οριοθετείται από μόνη της, εφ’ όσον όλοι γνώριζαν μετά την απογραφή του 2005 και κώφευαν για τους δικούς τους λόγους…

Ποια είναι τα σημεία καμπής, οι σημαντικές ημερομηνίες – σταθμοί στο βιβλίο σας;
Η μοιραία πενταετία 2004-2009,η έκρηξη των δημοσιονομικών ελλειμμάτων το 2009,η ανακοίνωση Παπανδρέου για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος και η εντός εισαγωγικών έκπληξη των Ευρωπαίων το 2011,οι αδιέξοδες και μονοδιάστατες συνταγές των δύο μνημονίων, και οι καθυστερημένες και ανεπαρκείς απαντήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης σε συνδυασμό με τις χρόνιες και μεγάλες ευθύνες της ελληνικής πλευράς.

Ιδιαίτερο βάρος στη αθέατη πλευρά της ελληνικής κρίσης αποτελεί η συν-υπευθυνότητα. Διαχωρίζετε όμως το δίδυμο Μερκοζύ από την συνολική αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Γιατί;
Είναι γνωστό σε όλους ότι έως την εκλογή Ολάντ στη Γαλλία, πριν από λίγες εβδομάδες, το δίδυμο Μέρκελ-Σαρκοζί επέβαλε τα «θέλω» του χωρίς ουσιαστικές αντιδράσεις από τα υπόλοιπα κράτη-μέλη.

Έχετε βιώσει μέσα στις δύο τελευταίες δεκαετίες την πολιτική σκηνή μεταξύ των  εκάστοτε ελληνικών κυβερνήσεων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ήταν πάντα ευδιάκριτες για εσάς  οι «χρόνιες παθήσεις» του ελληνικού συστήματος;
Ηταν κυρίως ευδιάκριτες στους κρατούντες, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Κηδεμονία και προτάσεις για επιτήρηση και επιτρόπους. Αναπόφευκτο αίτημα ή κατάρριψη του τελευταίου επιπέδου εθνικής αξιοπρέπειας; Πως βιώσατε την συμπεριφορά και τα σχόλια συναδέλφων;
Θέλω να πιστεύω ότι ο εφιάλτης πέρασε και δεν θα ξαναζήσουμε παρόμοιες ταπεινωτικές συμπεριφορές.

Οίκοι αξιολόγησης. Πως κρίνετε μέσα από το βιβλίο σας το φαινόμενο κράτη και πολιτικοί να «κυνηγάνε» τις αγορές;
Νομίζω ότι οι πολιτικοί ,τα κράτη, οι θεσμικοί παράγοντες – οργανισμοί παραχώρησαν εξουσίες στους οίκους αξιολόγησης και τώρα καρπώνονται τα των απερίσκεπτων πράξεων τους.

Από την διακριτική δική σας δημοσιογραφική καθημερινότητα των τελευταίων χρόνων περνάμε σε ένα βιβλίο που ταρακουνάει τον καθωσπρεπισμό της πληροφόρησης από το ευρωπαϊκό κέντρο των Βρυξελλών. Πιέσεις, πολιτικοί εκβιασμοί προς την Ελλάδα, ανέκδοτες ιστορίες από τα συμβούλια κορυφής, πολιτικά πρόσωπα που σήμερα τους ρίχνετε φταίξιμο για τις κινήσεις και επιλογές τους. Προσανατολίζετε την πολιτική ευθύνη σε συγκεκριμένα πρόσωπα στην ιεραρχία της ΕΕ;
Πιστεύω ότι στο βιβλίο  λέγονται όλα με αντικειμενικότητα και αίσθημα ευθύνης, όπως οφείλω να κάνω ως δημοσιογράφος.

12 ώρες για την Ελλάδα. Ποια η δική σας συμμετοχή στο σημαντικό αυτό γεγονός που σαν σκοπό είχε την αλλαγή της εικόνας της πατρίδας μας στο εξωτερικό; Ποιες οι εντυπώσεις σας από τις ερωτήσεις που δεχτήκατε από δημοσιογράφους και άλλα πρόσωπα κατά τη διάρκεια των 12 ωρών;
Κατ’ αρχήν ήταν εντυπωσιακή η επιτυχία της πρωτοβουλίας αυτής και πρέπει να συγχαρούμε για μία ακόμη φορά τους διοργανωτές. Σχετικά τώρα με το ενδιαφέρον των συμμετεχόντων, θεωρώ χαρακτηριστική την έντονη ανησυχία για το εύρος της κοινωνικής χρεοκοπίας στη χώρα μας.

Ένα βήμα πέρα από την ιστορική αναδρομή και την αναμενόμενη κριτική πάνω στα δεινά των τελευταίων χρόνων.
Τα παθήματα να γίνονται μαθήματα, δια βίου.

Η μετάλλαξη και αποφυγή της μιζέριας πως μπορεί να επέλθει;
Με σκληρή δουλειά και εθνική ομοψυχία. Αλλά ιδίως να διδασκόμαστε από την Ιστορία μας και τα τραγικά λάθη που έγιναν πολλές φορές μετά τη συγκρότηση του νεοελληνικού κράτους.

Έχετε αναφέρει μέσα στο βιβλίο σας στιγμές που βρεθήκατε αντιμέτωπος με υποτιμητικές συμπεριφορές από Βέλγους πολίτες. Ξέχωρα από την αντιμετώπιση αυτών των συμπεριφορών ποια είναι η σύγκριση που εσείς μπορείτε να κάνετε μεταξύ του πολιτικού συστήματος στο Βέλγιο και την Ελλάδα;
Στο Βέλγιο λειτουργούν οι δημοκρατικοί θεσμοί και οι κρατικές δομές. Στην Ελλάδα έχουμε δημοκρατικούς θεσμούς αλλά και κομματικά, συντεχνιακά συμφέροντα που αποδομούν το κράτος.

Η αλλαγή νοοτροπίας της ελληνικής κοινωνίας είναι επιτακτική. Πως μπορεί να αλλάξει η νοοτροπία της άλλης πλευράς, της Ευρωπαϊκής Ένωσης την οποία επικαλεστήκατε και στην επίσημη παρουσίαση του βιβλίου σας στις Βρυξέλλες;
Πρώτοι εμείς πρέπει ν’ αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και τις ευθύνες μας, ώστε να δικαιούμεθα κατανόηση και αλληλεγγύη από τους άλλους.

Η δική σας εκτίμηση μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου. Το αναπάντητο ερώτημα για το αν η Ελλάδα «έχει πιάσει πάτο»  συνεχίζει να υφίσταται;
Ελπίζω ότι λαός και πολιτική ηγεσία συνειδητοποίησαν πλέον ότι η επιβίωση ενός κράτους, μιας χώρας, και μάλιστα μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει και δικαιώματα και υποχρεώσεις.

Ποια χαρακτηριστικά των Ελλήνων εμπιστεύεστε στην μεγάλη προσπάθεια που οφείλει να κάνει η Ελλάδα για να ξεφύγει από τα χειρότερα;
Την εθνική αξιοπρέπεια, την εργατικότητα, τη δημιουργικότητα. Με μια λέξη το φιλότιμο του Έλληνα, λέξη που δεν υπάρχει σε άλλη γλώσσα.