Κύριε Ράπτη όντας ιδιοκτήτης του snack Santorini στον φημισμένο πλέον δρόμο rue des pittas κάντε μας μια σύντομη αναδρομή από το πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με κάτι αμιγώς ελληνικό, λανσάροντας το στην πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Σε νεαρότερη ηλικία ασχολούμουν ημι-επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο που ήταν και το πάθος μου (1986-87). Ως ποδοσφαιριστής δεν συμβιβάστηκα ποτέ και πάντα πίστευα ότι η αξία μου ήταν πιο πάνω από εκεί που βρισκόμουν εκείνη την περίοδο. Μια τυχαία πρόταση ενός συγχωριανού το 1987, συνδύαζε ποδόσφαιρο, σπουδές και δουλειά . Σκέφτηκα, τι καλύτερο από αυτό; Έτσι δεν υπολόγισα ούτε χιλιόμετρα ούτε την μετάβαση μου σε ένα νέο περιβάλλον ούτε ότι θα έφευγα από τα αγαπημένα μου πρόσωπα. Ήμουν ο πρώτος που αποτολμούσε να φύγει για άλλα μέρη από την οικογένεια. Έτσι πήγα στο Βέλγιο που εκεί προσγειώθηκα στην σκληρή πραγματικότητα. Από όλα αυτά που μου είχαν υποσχεθεί δεν βρήκα τίποτα. Από εγωισμό λοιπόν να μην επιστρέψω πίσω με άδεια χέρια έπρεπε να βρω δουλειά. Η πρώτη δουλειά βρέθηκε μετά από 20 μέρες και μετά από ένα χρονικό διάστημα πέντε μηνών πήρα τον δρόμο της πίτας… πιάνοντας δουλειά στο Plaka. Στα 9 χρόνια που δούλεψα εκεί απέκτησα μεγάλη εμπειρία, ήταν άλλωστε της μόδας η πίτα τότε και ήταν στα φόρτε της η δουλειά, όχι τώρα ότι δεν είναι. Σε αυτά τα χρόνια παντρεύτηκα και απέκτησα 2 κόρες. Όλα είχαν πάρει τον δρόμο τους και έτσι ήρθαν και κάποιες προτάσεις για να αγοράσω κάποια μαγαζιά. Έτσι ως φυσικό επακόλουθο ήταν να αγοράσω το Mykonos(1996) μαζί με έναν φίλο όπου μετά από 3 χρόνια άφησε το μαγαζί. Αυτό ήταν το ξεκίνημα της επαγγελματικής μου δραστηριότητας. Το 2006 ως δώρο θεού μου προσφέρθηκε το Santorini. Παρουσιάστηκε μια προσφορά τότε ότι πωλείται το υπάρχον χώρος και έτσι αποφάσισα να κάνω κίνηση και να τον αποκτήσω, όπως και έγινε. Ο δρόμος πλέον έπαιρνε σιγά σιγά ελληνικό χρώμα.
Ποιες οι δυσκολίες που συναντήσατε σε αυτή την διαδρομή και ποιο το μεγαλύτερο μάθημα που πήρατε, αν μπορούμε να το πούμε έτσι.
Κύριες δυσκολίες είναι ότι δεν είχα ούτε την οικογένεια μου εδώ ούτε κάποιον φίλο. Όλες οι ευθύνες αλλά και τυχόν εκκρεμότητες με το Βελγικό κράτος ήταν ξαφνικά πάνω μου. Όμως δεν φοβόμουν την δουλειά και έτσι όλα πήραν το δρόμο τους. Η φυσική εξέλιξη όπως την ακολούθησα ήταν να ξεκινήσω από απλός εργάτης, να γίνω συνέταιρος και μετά να μείνω μόνος μου κάνοντας το απόλυτο κουμάντο. Η μόνη στεναχώρια είναι τα σπαστά ωράρια. Με αυτό το πρόγραμμα δυστυχώς δεν βρίσκεις όσο χρόνο θα ήθελες για να περάσεις με την οικογένεια σου. Αυτή είναι μια από τις κύριες δυσκολίες που συνεχίζει να υφίσταται.
Ερχόμενοι οι Έλληνες στις Βρυξέλλες και συγκρίνοντας την πίττα σουβλάκι της Ελλάδος με αυτή του snack Santorini πόσο διαφορετική γεύση και ποιότητα θα συναντήσουν;
Τις γεύσεις πρέπει να τις ψάχνεις. Τα μαγαζιά είναι δύο ειδών. Αυτά που φτιάχνουν τον γύρο μόνες τους και αυτές που την αγοράζουν κατεψυγμένο. Από εκεί και πέρα είναι ο τρόπος που το ψήνεις. Νομίζω ότι το δικό μας μαγαζί διακρίνεται από την ποιότητα του. Η ελληνική πίτα που κάνουμε σε σχέση με αρκετά μαγαζιά στην Ελλάδα είναι αν όχι ισάξια τότε καλύτερη. Όλα τα υλικά περνάνε από τα χέρια μας όπως π.χ το κόκκινο πιπέρι ή η ρίγανη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μεγάλος αριθμός Ελλήνων να μας προτιμάει τρώγοντας την πίτα μας. Να πούμε σε αυτό το σημείο ότι η πίτα έρχεται από την Ελλάδα, όλα τα φτιάχνουμε εμείς και προσπαθούμε να δίνουμε ότι καλύτερο μπορούμε κάτι που νομίζω ότι έχουμε πετύχει.
Γνωρίζοντας ότι είστε ένας άνθρωπος που δεν μένει σταθερός και πάντα ψάχνει την εξέλιξη, τι έχετε προσθέσει στο snack Santorini;
Έχουμε προσθέσει σίγουρα περισσότερη τεχνογνωσία, ειδικά μηχανήματα που βοηθούν σε ξεχωριστούς τομείς, όπως την άλεση του κιμά, το κόψιμο, την παρασκευήτου ψωμιού ή το κρέας του γύρου που το ανοίγουμε μόνοι μας. Γενικά προσπαθούμε τα πάντα να περνάνε από τα χέρια μας και να είναι κατά κάποιο τρόπο χειροποίητα. Αυτό να πούμε είναι κάτι πρωτόγνωρο για τον δρόμο της πίτας. Είναι κάτι πρωτοποριακό για την κατηγορία snack.
Εκτός της ελληνικής παραδοσιακής πίττας με σουβλάκι τι άλλο προσφέρει το snack Santorini;
Πιστεύω ότι έχουμε κάνει κάποια βήματα και προσφέρουμε κάποια πράγματα που ίσως μας κατατάσσουν ως snack πιο ψηλά και από κάποια εστιατόρια. Ελληνικά προϊόντα που μπορεί να βρει κάποιος στο snack Santorini είναι εκτός από παραδοσιακό σουβλάκι και πίτα, μουσακά αλλά και τσιπούρα σε τιμή προσιτή. Η σπεσιαλιτέ μας σίγουρα είναι το σουβλάκι όπου σερβίρεται με σαλάτα και πατάτες και από εκεί και πέρα μπορεί κάποιος να απολαύσει σουτζουκάκια, μπιφτέκι χειροποίητο, παϊδάκια, πιάτο mix με λίγο από όλα, κοκαλάκια, λουκάνικo αλλά και σουβλάκια με βοδινό ή αρνίσιο κρέας. Επίσης μπορεί να γευτεί την παραδοσιακή ελληνική και κυπριακή πίτα αλλά και durum.
Το snack που διατηρείτε φέρει το όνομα Santorini. Γιατί δώσατε αυτή την καταγωγή όνομα και όχι κάποια άλλη;
Πάντα το snack Santorini συνδεόταν με το snack Mykonos που ήταν και το πρώτο μαγαζί που δούλεψα. Έτσι ήθελα να υπάρξει μια συνέχεια. Ήθελα να προβάλουμε ένα τουριστικό και πασίγνωστο μέρος όπως είναι το νησί της Σαντορίνης. Σε ένα τουριστικό δρόμο όπως αυτός της πίτας νομίζω ήταν η καλύτερη απάντηση.
Παλαιότερα διατηρούσατε και το γνωστό snack Mykonos που βρίσκεται σχεδόν απέναντι του snack Santorini, μιλήστε μας για αυτό.
Στο snack Mykonos όπως σας είπα πήρα όλη την εμπειρία και την γνώση της δουλειάς. Πέρασα μεγάλο διάστημα δουλεύοντας τις νυχτερνές ώρες. Είναι δύσκολο να δουλεύεις νύχτα και μάλιστα στο κέντρο της Ευρώπης. Βλέπεις πολλούς και διαφορετικούς χαρακτήρες ανθρώπων που θα πρέπει να έχουν και την κατάλληλη αντιμετώπιση. Δουλεύοντας εκεί για δεκαπέντε χρόνια έζησα πάρα πολλά. Το συναισθηματικό δέσιμο που έχω με το Mykonos είναι σίγουρα μεγάλο και θα βρίσκεται για πάντα στην καρδιά μου. Σαν ελεύθερος επαγγελματίας τα πάντα είναι ρευστά. Στο μέλλον δεν θα απέκλεια να επιστρέψω από εκεί που ξεκίνησα. Ποτέ δεν ξέρεις…
Ως Έλληνας που ζει και εργάζεται στις Βρυξέλλες πείτε μας πόσο ενεργή θεωρείτε την ελληνική ομογένεια;
Ως Έλληνας του εξωτερικού βλέπω τα πράγματα αλλιώς. Εδώ οι περισσότεροι βλέπουν τα πράγματα με μια χροιά αμιγώς πολιτική και όχι τόσο τεχνοκρατική όπως πιστεύω θα ήταν το πρέπον. Νομίζω κάτι τέτοιο είναι λάθος και δεν βοηθάει την ελληνική κοινότητα να είναι όσο ενωμένη θα έπρεπε να είναι. Γενικά παρατηρείται μια έλλειψη συνεννόησης και συλλογικότητας. Ιδέες πιστεύω ότι υπάρχουν πολλές αλλά η έλλειψη έργων και πράξεων είναι ένα πρόβλημα. Θέλω επίσης να τονίσω ότι όλοι οι Έλληνες του Βελγίου θα πρέπει να προσανατολιζόμαστε στο να προτιμάμε ελληνικά προϊόντα αλλά και να συνδράμουμε βοηθώντας Έλληνες που έχουν έρθει από την πατρίδα μας. Νομίζω δεν είναι θέμα επιλογής είναι υποχρέωση μας.
Κλείνοντας πείτε μας ποια τα μελλοντικά σας σχέδια και τι να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον.
Επειδή είμαι ένας άνθρωπος που συνέχεια ψάχνεται και προσπαθεί να βάζει νέους στόχους έχω αρκετές ιδέες κατά νου. Βέβαια τα παιδιά μου με θέλουν περισσότερο χρόνο δίπλα τους αλλά η δουλειά δεν μου επιτρέπει να αφιερώσω τον χρόνο που θα ήθελα και εγώ. Ως όνειρο για το μέλλον εφόσον υπήρχαν οι κατάλληλες συνθήκες θα ήταν να δημιουργηθεί μια ελληνική αλυσίδα κάτι σαν Greek Corner. Πιστεύω ότι εφόσον έχουμε την ποιότητα και οι ξένοι προτιμούν τα ελληνικά προϊόντα δεν θα ήταν κάτι εξωπραγματικό μια ελληνική αλυσίδα. Γυρνώντας στην πραγματικότητα τώρα θα ήθελα να κρατήσω σε υψηλά επίπεδα ταυτότητας και ποιότητας το snack Santorini και φυσικά αυτά να φτάσουν σταδιακά σε όσο υψηλότερα επίπεδα υπηρεσιών καλύπτοντας όσο καλύτερα τις ανάγκες του κόσμου.
Snack Santorini
Rue du Marché aux Fromages, 11
1000 Bruxelles
Τηλ: 02/513.73.54
Email:santori-grandplace@yahoo.com
Δεν υπάρχουν σχόλια για το άρθρο "Συνέντευξη με τον ιδιοκτήτη του snack Santorini κ. Γιάννη Ράπτη."