Καλωσορίζουμε την ομάδα Αλμα στη θεατρική ζωή των Βρυξελλών!

Συντάκτης:
Εκτυπώστε το άρθρο

«Με την ευκαιρία της πρώτης τους σκηνοθετικής προσπάθειας ο Κυπριανός Μουτεβελής και η Χρύσα Μπαλτζάκη μιλούν στο Newsville.be»

Με χαρά υποδεχόμαστε σε αυτό μας το άρθρο την νέα ομογενειακή ομάδα θεάτρου ΑλΜΑ.

Η νέα αυτή προσπάθεια έχει στο τιμόνι της τον γνωστό μας, από την συμμετοχή του στο θίασο ΘΕΣΠΙΣ, Κυπριανό Μουτεβελή και την Χρύσα Μπαλτζάκη.
Η πρώτη απόπειρα της νεοσύστατης ομάδας θα γίνει την τρίτη εβδομάδα του Ιουνίου στο θεατρικό χώρο “de Lijsterbes” όπου θα παρουσιάσει το θεατρικό έργο του Ανδρέα Φλουράκη «ΘΕΛΩ ΜΙΑ ΧΩΡΑ».
Μέσα σε μία περίοδο έντονων προετοιμασιών και με το λογικότατο άγχος της πρώτης αυτής θεατρικής δοκιμασίας καταφέραμε να ξεκλέψουμε λίγο χρόνο και να βρεθούμε στο όμορφο πάρκο του Cinquantenaire. Η συζήτηση μας είχε πολύ ενδιαφέρον και το μόνο σίγουρο είναι πως το μεράκι και η αγάπη που έχουν για το θέατρο ο Κυπριανός και η Χρύσα θα αποτελέσουν την μεγαλύτερη βοήθεια στην όμορφη αυτή προσπάθεια. Να τους ευχηθούμε ολόψυχα καλή επιτυχία!

 

Χρύσα, ποια είναι για σένα η εικόνα που παρουσιάζει η ομογενειακή θεατρική σκηνή στις Βρυξέλλες;

Είναι εντυπωσιακή η αγάπη της ελληνικής κοινότητας των Βρυξελλών για το θέατρο. Η ύπαρξη και ενεργός δράση εφτά ως τώρα – και οκτώ με τη δική μας προσθήκη – ελληνικών θιάσων αποδεικνύει εμπράκτως τόσο την ανάγκη δημιουργίας και έκφρασης ενός μεγάλου αριθμού συμπατριωτών μας όσο και τη θερμή υποστήριξη από το ελληνόφωνο (και όχι μόνο) κοινό των Βρυξελλών. Όταν πριν από ένα χρόνο περίπου συμμετείχα στο σεμινάριο του Γεράσιμου Σκιαδαρέση που οργάνωσε το CliqueArt γνώρισα κάποια άτομα από διαφορετικές ομάδες των Βρυξελλών και μου έκανε μεγάλη εντύπωση εκτός από το ταλέντο τους και την όρεξη τους για μάθηση και η εξαιρετική σχέση που είχαν μεταξύ τους, η αλληλοενθάρρυνση και αλληλοϋποστήριξη. Δυστυχώς δεν έχω ακόμη παρακολουθήσει ολοκληρωμένες δουλειές όλων των ομάδων που δραστηριοποιούνται στις Βρυξέλλες, αλλά γενικώς προσπαθώ να είμαι παρούσα και να στηρίζω όλες τις προσπάθειες, όταν μου το επιτρέπουν οι επαγγελματικές και άλλες μου υποχρεώσεις. Ένα όμορφο δείγμα γραφής από όλες τις ομάδες ήταν η εκδήλωση στα πλαίσια της παγκόσμιας ημέρας του θεάτρου, μια πολύ αξιόλογη πρωτοβουλία και προσπάθεια. Από όσα έχω δει πάντως θεωρώ ότι σε γενικές γραμμές το επίπεδο είναι πολύ υψηλό και οι ομάδες κάνουν σοβαρή δουλειά, με αγάπη, μεράκι αλλά και επαγγελματισμό. Κι ήταν αυτό το υψηλό επίπεδο ένα από τα κίνητρα για να δημιουργήσουμε τη δική μας ομάδα και να συμβάλλουμε κι εμείς στο χτίσιμο της ελληνικής θεατρικής παράδοσης που δημιουργείται εδώ και περισσότερα από τριάντα χρόνια στις Βρυξέλλες.

web5

Τι μπορεί να προσφέρει η νέα θεατρική ομάδα ΑλΜΑ στα ελληνικά θεατρικά δρώμενα στο Βέλγιο;

Οι ελληνικές θεατρικές ομάδες στο Βέλγιο είναι πολλές, αξιόλογες, έχουν δώσει τα διαπιστευτήριά τους στο κοινό των Βρυξελλών και έχουν ανεβάσει τον πήχη ψηλά. Καθεμία έχει το δικό της ύφος και χαρακτήρα. Η γκάμα έργων και προσεγγίσεων είναι πλούσια.

Εμείς ευελπιστούμε με το ΑλΜΑ να δώσουμε μια φρέσκια πνοή, να εισάγουμε στη θεατρική σκηνή των Βρυξελλών νέα πρόσωπα, πρωτότυπες ιδέες και τη δική μας ματιά που είναι γεμάτη από αισιοδοξία και ενθουσιασμό. Ήδη με το πρώτο μας έργο θέλαμε να δώσουμε το στίγμα μας αυτό, γι” αυτό και επιλέξαμε ένα έργο πολύ μοντέρνο, πολύ ξεχωριστό, με πρωτότυπη δομή και εξαιρετικά επίκαιρη θεματολογία που μας αγγίζει όλους. Και δώσαμε κατά το στήσιμο μεγάλη έμφαση όχι μόνο στο ερμηνευτικό αλλά και στο αισθητικό κομμάτι της παράστασης, ενώ προσθέσαμε και άλλα στοιχεία πέρα από την θεατρική ερμηνεία (μουσική, τραγούδι, χορό, οπτικοακουστικά μέσα), προσδοκώντας να προσφέρουμε στο θεατή μια ξεχωριστή εμπειρία. Τέλος, το ΑλΜΑ είναι πραγματικά μια πολύ-πολύ όμορφη, αγαπημένη και δεμένη ομάδα και ο καθένας μας συμβάλλει με το δικό του ξεχωριστό τρόπο σε ένα αποτέλεσμα που είμαι σίγουρη ότι αν μη τι άλλο θα εκπέμπει όλη τη ζωντάνια, τη δημιουργικότητα και τη θετική μας ενέργεια!

Πες μας δύο λόγια για την επιλογή του συγκεκριμένου έργου από τη θεατρική ομάδα ΑλΜΑ.

Μας αρέσει να λέμε με τον Κυπριανό ότι το έργο αυτό δεν το διαλέξαμε αλλά μας διάλεξε. Και πιστεύω πραγματικά πως κάπως έτσι έγιναν τα πράγματα και ότι είναι το ιδανικό έργο για την ομάδα μας στο ξεκίνημά της. Από τα πολλά κείμενα που διαβάσαμε, το «Θέλω μια χώρα» το έφερε στην ομάδα ο Χρήστος Αϊβαλιώτης. Δεν το ήξερε ούτε εκείνος ούτε κάποιος άλλος από εμάς, απλώς του τράβηξε την προσοχή στο ράφι κάποιου βιβλιοπωλείου.Από την αρχή μας άγγιξε το επίκαιρο θέμα του (μια ομάδα ανθρώπων που αναζητά μια διέξοδο από την Ελλάδα – αλλά και γενικότερα τη σύγχρονη κοινωνία – της κρίσης) και μας κέντρισε το ενδιαφέρον η σχεδόν απόλυτη ελευθερία δημιουργίας που παρείχε (κείμενο χωρίς πρόσωπα/χαρακτήρες, σχεδόν παντελής έλλειψη σκηνοθετικών οδηγιών). Η γνωριμία μας με το συγγραφέα ήταν καταλυτική για να κατανοήσουμε και να αγαπήσουμε ακόμη περισσότερο το «Θέλω μια χώρα». Τον ευχαριστούμε θερμά τόσο για τη στήριξη και τις πολύτιμες συμβουλές του όσο και για την τιμή που μας κάνει να δώσει το παρών στις παραστάσεις μας. Εν τέλει, όσο δουλεύουμε το έργο τόσο περισσότερο ανακαλύπτουμε ότι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο μιλάει για τις ζωές μας, ότι μας εκφράζει βαθιά και πιστεύουμε ότι θα «μιλήσει» με τον ίδιο τρόπο σε πολλούς από τους θεατές.

web4

Η πρώτη σου συμμετοχή σε θεατρική ομάδα αρχίζει με τη σκηνοθετική προσπάθεια στο έργο «Θέλω μια χώρα». Ποιες οι προκλήσεις στο νέο αυτό εγχείρημα ;

Θεωρώ ότι η σκηνοθεσία μιας θεατρικής παράστασης είναι κάτι πολύ σπουδαίο, εξαιρετικά δύσκολο και πολύπλοκο. Το γεγονός ότι ξεκινάω με αυτό το μεγάλο άλμα τη συμμετοχή μου στα θεατρικά δρώμενα δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι δεν το αντιμετωπίζω με τη δέουσα σοβαρότητα και βαρύτητα. Άλλωστε είναι πολύ σημαντικό για μένα ότι μοιράζομαι τη σκηνοθετική ευθύνη με τον Κυπριανό, στο ταλέντο, τις ικανότητες, τη δημιουργικότητα, το ένστικτό και την πείρα του οποίου έχω απόλυτη εμπιστοσύνη.

Προσωπική πρόκληση για μένα ήταν σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα να εμπλουτίσω και να εμβαθύνω τις γνώσεις μου γύρω από το χώρο του θεάτρου, ώστε να μπορώ να εκτελέσω το ρόλο μου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και να κατευθύνω και οργανώσω σωστά την ομάδα. Έχω αφιερώσει λοιπόν πολύ χρόνο στη μελέτη της θεωρίας του θεάτρου, παρακολουθώ καλές παραστάσεις σε κάθε ευκαιρία, τόσο εδώ όσο και στο εξωτερικό, έχω μιλήσει με πολλούς ανθρώπους του χώρου, τόσο ερασιτέχνες όσο και επαγγελματίες και παρακολουθώ μαθήματα και σεμινάρια, με κορυφαία για μένα εμπειρία τη συμμετοχή μου τον περασμένο Ιανουάριο στη Αθήνα του Masterclass «Ανάλυση του κειμένου και εφαρμογή της στη θεατρική εκπαίδευση και πρακτική» με εισηγητή τον Ανδρέα Μανωλικάκη, πρόεδρο του Μεταπτυχιακού Προγράμματος του Actors Studio Drama School στο Pace University της Νέας Υόρκης. Το καλοκαίρι θα παρακολουθήσουμε με τον Κυπριανό ένα θεατρικό summer course στην Αγγλία, ενώ στο μέλλον θα με ενδιέφερε να κάνω ολοκληρωμένες σπουδές πάνω στο αντικείμενο της θεατρικής σκηνοθεσίας.

Το «Θέλω μια χώρα» είναι ένα δύσκολο σκηνοθετικά έργο με την απόλυτη ελευθερία που παρέχει. Η πρώτη σκηνοθετική πρόκληση για μας ήταν να δημιουργήσουμε background και χαρακτήρες. Νομίζω πως έγινε πολύ καλή δουλειά ως προς αυτό και τα πρόσωπα του έργου έχουν ταιριάξει εξαιρετικά με τους ηθοποιούς, όχι γιατί καλούνται να παίξουν τους εαυτούς τους (άλλωστε πολλοί από τους ρόλους είναι αρκετά ακραίοι) αλλά γιατί καταφέραμε όλοι μαζί να βρούμε κοινά σημεία και να δημιουργήσουμε σύνδεση του κάθε ηθοποιού με το χαρακτήρα του. Η άλλη μεγάλη πρόκληση είναι να εκφράσουμε την ποικιλομορφία της σημερινής κοινωνίας και το φαινομενικά ασύνδετο των προσώπων που την απαρτίζουν (άλλωστε η σχεδία μας είναι απλώς μια μικρογραφία της) με μια αλληλουχία δράσεων και οπτικοακουστικών ερεθισμάτων που μπορεί εκ πρώτης όψεως να φαντάζουν χωρίς συνοχή, δίνοντας τους νόημα, ρυθμό και ένα αόρατο νήμα που με κάποιο τρόπο τα συνδέει και τα αιτιολογεί. Το μεγάλο μας στοίχημα είναι να περάσει αυτό στο θεατή και να ταξιδέψει μαζί μας κατά τη διάρκεια της παράστασης, αλλά και να φύγει από το θέατρο παίρνοντας κάτι από αυτό το ταξίδι μαζί του.

web3

Κυπριανέ, από που προέκυψε η ανάγκη για την δημιουργία της νέας θεατρικής ομάδας ΑλΜΑ;

Υπήρχε καταρχάς η προσωπική ανάγκη για δημιουργία. Θέατρο, τέχνη και δημιουργία ήταν πάντα για μένα η κινητήριος δύναμη για νέες εμπειρίες. Έχοντας λοιπόν κοινό όραμα με τη Χρύσα αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε μία ομάδα για να πειραματιστούμε με το ζήλο του ‘ερασιτέχνη’ (υπό την έννοια “εραστής της τέχνης”) και να ξεκινήσουμε μια περιπέτεια μ” ένα άλμα στα θεατρικά δρώμενα των Βρυξελλών. Θέλαμε να χτίσουμε από την αρχή κάτι δικό μας εξολοκλήρου, με ελευθερία ως προς τη δημιουργία και ευθύνη ως προς το τελικό αποτέλεσμα. Σ ’αυτή μας την απόφαση βρήκαμε κατευθείαν θετική ανταπόκριση για συμμετοχή από άτομα με πολλή όρεξη, φρέσκια ματιά και μια σχετική -για κάποιους- θεατρική εμπειρία. Και είμαστε πολύ χαρούμενοι που αυτή η θετική ανταπόκριση συνεχίζεται και από άλλα άτομα που είτε απλώς μας ενθαρρύνουν/στηρίζουν σ ’αυτό το ξεκίνημα είτε θέλουν ήδη να ενσωματωθούν στο ΑλΜΑ και να αποτελέσουν κι αυτοί κομμάτι της ομάδας (κι αυτό πριν καν ανεβάσουμε την πρώτη μας παράσταση!)

Ποιες εμπειρίες έχεις κερδίσει από την συμμετοχή σου στην θεατρική ομάδα ΘΕΣΠΙΣ;

Η συμμετοχή μου στην θεατρική ομάδα ‘ΘΕΣΠΙΣ’ ήταν το εφαλτήριο για να έρθω σε επαφή με το ελληνικό θέατρο εδώ στις Βρυξέλλες κι έχω αποκομίσει χάρη σ” αυτήν πολλές εμπειρίες τα τελευταία 5 χρόνια. Ήταν η αφορμή και το δημιουργικό διέξοδο που έψαχνα στις Βρυξέλλες για να μπορέσω να συμβάλλω καλλιτεχνικά στο θεατρικό γίγνεσθαι κι ευχαριστώ γι’ αυτό την Άρτεμη Χατζή που με έφερε σ” επαφή με τον ΘΕΣΠΙ και τον Αριστείδη Λαυρέντζο που με ενέταξε στην ομάδα και μου εμπιστεύθηκε κατά καιρούς διάφορους ρόλους (μακιγιάζ, σχεδιασμός κουστουμιών, ερμηνεία). Κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών είδα πώς μπορεί να στηθεί μια θεατρική παράσταση από την αρχή ως το τέλος αλλά και πώς θα πρέπει να γίνεται η διαχείριση ατόμων, διαπροσωπικών σχέσεων, συγκρούσεων, χρόνου και χρήματος ώστε να επιτευχθεί ένα όσο το δυνατόν καλύτερο αποτέλεσμα. Είχα επίσης την ευκαιρία να ανέβω για πρώτη φορά στη σκηνή και να δω μια παράσταση μέσα από την οπτική του ηθοποιού, κάτι που, αν και δεν είναι το πρωταρχικό ζητούμενο για μένα, αποτελεί ωστόσο ξεχωριστή εμπειρία. Το πιο σημαντικό όμως θετικό στοιχείο αυτής της συμμετοχής ήταν οι γνωριμίες με πολλά άτομα – αξιόλογα ως επί το πλείστον- και σε πολλές περιπτώσεις οι φιλίες που αναπτύχθηκαν μέσα από αυτές τις επαφές.

web1

Η πρώτη σκηνοθετική προσπάθεια αποτελεί ένα ρίσκο; ποιο μπορεί να είναι αυτό για το συγκεκριμένο έργο που ανεβάζετε;

Κάθε καινούρια προσπάθεια (και όχι μόνο στο θέατρο) εμπεριέχει ρίσκο. Μόνο ρισκάροντας μπορείς να καταφέρεις κάτι καινούριο και δημιουργικό. Η σκηνοθεσία είναι κάτι δύσκολο, πολύπλοκο, με πολλές συνιστώσες και διάφορες υποχρεώσεις που τρέχουν παράλληλα, ειδικά σε έναν ερασιτεχνικό θίασο, οπού ο σκηνοθέτης εκτελεί στην πραγματικότητα και πολλά ακόμη χρέη. Το σημαντικό είναι να υπάρχει εξαρχής όραμα, και να ξέρεις –ή να ανακαλύψεις στην πορεία- πώς μπορείς να το πραγματοποιήσεις, πάντα με ποιότητα και σωστό χρονοδιάγραμμα.

Το συγκεκριμένο έργο είναι πολύ ελεύθερο, δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι χαρακτήρες, ορισμένο χωροταξικό ή χρονικό πλαίσιο. Επιπλέον δεν υπάρχει καμία σκηνοθετική οδηγία. Αυτό αποτελεί ίσως ρίσκο για κάποιον που θα ήθελε να βαδίσει σε πιο ‘εύκολα’ μονοπάτια, αλλά από την άλλη είναι μια μοναδική πηγή έμπνευσης για δημιουργία και φαντασία κι εμείς έτσι το είδαμε εξ αρχής. Εκμεταλλευτήκαμε αυτή την ελευθερία για να παρουσιάσουμε το έργο με έναν δικό μας τρόπο. Γι’ αυτό το λόγο δεν είδαμε κανένα απόσπασμα από προηγούμενες παραστάσεις για να μην επηρεαστούμε και ξεφύγουμε από το στόχο μας και το όραμα μας. Δημιουργήσαμε λοιπόν μια παράσταση με πολλά διαφορετικά στοιχεία, που όμως έχουν μια εσωτερική συνοχή τόσο με τη ροή του κειμένου όσο και με τους χαρακτήρες και τα νοήματα που θέλουμε να περάσουμε στο θεατή. Είναι σίγουρα μια ασυνήθιστη, μη συμβατική παράσταση, αλλά ελπίζουμε ότι το κοινό των Βρυξελλών θα την αγκαλιάσει και θα την αγαπήσει όσο εμείς.

Ποια πιστεύεις πως θα είναι τα συναισθήματα που θα πάρει ο θεατής φεύγοντας από το θέατρο;

Το έργο από μόνο του θέτει προβληματισμούς και θίγει –μέσα από την αναζήτηση μιας νέας χώρας- καίρια ζητήματα όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για όλο το σύγχρονο κόσμο- μετανάστευση, ανεργία, φτώχεια, περιβάλλον, μέσα ενημέρωσης, ακραίες τάσεις, εθνικισμός, κλπ. Στόχος δικός μας ήταν να το ανεβάσουμε με μια θετική ματιά. Σκηνοθετικά, θέλαμε να δείξουμε μεν το αλαλούμ της ελληνικής (και όχι μόνο) κοινωνίας αλλά και μέσα από τους προβληματισμούς -που θέτει έτσι κι αλλιώς το έργο – να δώσουμε και νότες ελπίδας και αισιοδοξίας. Ένα έργο εμπλουτισμένο με πολλά στοιχεία πέρα από την ερμηνεία των ηθοποιών: μουσική, τραγούδια, χορός, βίντεο.  Σκηνογραφικά, θέλησα να στήσω κάτι πρωτότυπο και ζωντανό (δε θα πω παραπάνω για να μη χαλάσω την έκπληξη). Παρότι το έργο θα μπορούσε να παίζεται και μόνο μπροστά από μία μαύρη κουρτίνα και τίποτε άλλο, προσπάθησα να εντάξω πολλά συμβολικά στοιχεία στην παράσταση με αφαιρετικό μεν, προσεγμένο δε, τρόπο χωρίς να φτηναίνει το τελικό προϊόν. Μιλάμε για ατέλειωτες ώρες δουλειάς όσον αφορά τα σκηνικά και κάποια από τα κοστούμια, γιατί θέλαμε να δώσουμε στο κοινό κάτι που δεν έχει ξαναδεί. Δεν θέλουμε όμως να κατευθύνουμε το θεατή ως προς το τι θα αποκομίσει από την παράσταση.Το κείμενο θίγει τόσα θέματα της καθημερινότητας που μας απασχολούν όλους (και, ένα παραπάνω, τους Έλληνες του εξωτερικού) με πολύ σύγχρονο και άμεσο τρόπο, ώστε σίγουρα το κοινό θα βρει συνδέσεις με τους χαρακτήρες και την περιπέτειά τους. Στο τέλος ο καθένας θα πάρει αυτό που μιλάει μέσα του και θα νιώσει τα ανάλογα συναισθήματα. Σίγουρα όμως θα δει μια παράσταση διαφορετική από τις άλλες, με πολλά δρώμενα, εκπλήξεις και θεαματικό φινάλε!

web2

Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Μιχαηλίδης / Newsville.be

 

1 Σχόλιο για το άρθρο "Καλωσορίζουμε την ομάδα Αλμα στη θεατρική ζωή των Βρυξελλών!"

  • maria 10 Ιουνίου 2018 (20:41)

    εύχομαι καλη επιτυχια στην Χρύσα και τον Κυπριανό……..αν και γνωρίζοντας πολύ καλά τον Κυπριανό είμαι σίγουρη πως το έργο που θα δουν οι τυχεροί των Βρυξελλών θα τους απογειώσει

Αφήστε το σχόλιο σας


*