Το Jurassic World και οι θρυλικοί δεινόσαυροι επιστρέφουν

Συντάκτης:
Εκτυπώστε το άρθρο

Μια από τις ταινίες του 2015 που έχουν ακουστεί πολύ ήταν σίγουρα το Jurassic World, η επιστροφή των θρυλικών δεινοσαύρων, 22 χρόνια μετά την υπέροχη πρώτη ταινία του Steven Spielberg. Και να που την είδαμε και ήρθε η ώρα για την κριτική της ταινίας.
22 χρόνια μετά τα γεγονότα του αρχικού Jurassic Park, η νήσος Ίσλα Νάμπαρ έχει πια ένα πλήρες λειτουργικό πάρκο με δεινόσαυρους, όπως το είχε οραματιστεί ο Τζον Χάμοντ. Το νέο αυτό πάρκο ανήκει στην εταιρία Masrani Corporation. Όμως, μετά από χρόνια, η επισκεψιμότητα πέφτει επικίνδυνα και μια νέα ατραξιόν κάνει την εμφάνιση της.

Σίγουρα η προσπάθεια αναβίωσης της θρυλικής ταινίας του 1993 μοιάζει πολύ δύσκολη, ειδικά με την νοσταλγία που υπάρχει για τις συγκεκριμένες ταινίες, αλλά και την πρωτοτυπία τους φυσικά. Ωστόσο, θα πρέπει να συνηθίσουμε σε άλλο στυλ και είδος ταινιών, αν και το Jurassic World έχει κάτι από τα παλιά.

Ας τα πάρουμε από την αρχή όμως. Το Jurassic World σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να πεις ότι θέλει να συγκριθεί με την αρχική ταινία και πολύ καλά κάνει. Μπορεί να υπάρχουν κοινά σημεία, αλλά η μεταφορά στην σύγχρονη εποχή έχει γίνει άρτια και με σεβασμό στο Jurassic Park πάνω απ” όλα.

Τα πρώτα λεπτά όπως είναι λογικό έχουν αναγνωριστικό χαρακτήρα, έτσι ώστε να μπορέσουμε να δούμε κάπως τους ήρωες (συμπαθητική η ανάλυση χαρακτήρων με τα… απαραίτητα κλισέ) αλλά και να μπούμε στο κλίμα όσον αφορά την πλοκή που θα έχει η ταινία.

Το Jurassic World έχει όλα εκείνα τα «συστατικά» που έχουμε συνηθίσει σε ένα blockbuster και φυσικά προσφέρει όσα περιμένει ο θεατής σε γενικές γραμμές. Ο ρυθμός της ταινίας καταρχήν είναι παραπάνω από ικανοποιητικός και φυσικά κυλάει πολύ ευχάριστα μιας και τα κενά διαστήματα είναι ελάχιστα.

Από το μισάωρο και μετά η ταινία αρχίζει και παίρνει μπρος με όλα τα υπόλοιπα να έχουν «τακτοποιηθεί» και τον χώρο να αρχίζει να καταλαμβάνει πλέον η δράση. Και εκεί είναι το σημείο κλειδί του Jurassic World. Μπορεί η πρώτη επαφή με τους δεινόσαυρους που εκπαιδεύει ο Chris Pratt να μην είναι αυτή που περιμέναμε, μιας και φαίνεται πάρα πολύ η παρέμβαση του υπολογιστή, αλλά όσο περνάει η ταινία όλο και καλυτερεύει ο συγκεκριμένος τομέας.

Κάπου εκεί αρχίζει η ταινία και… πατάει γκάζι και ειδικότερα στο τελευταίο ημίωρο έχουμε μερικές εντυπωσιακές σκηνές δράσης. Τα εφέ είναι προσεγμένα όχι μόνο στην ποιότητα, αλλά και στην ποσότητα μιας και πέρα από τα προφανή (τους δεινόσαυρους δηλαδή) δεν το παράκαναν με τα υπόλοιπα.

Έτσι λοιπόν με αυτόν τον παράγοντα και σε συνδυασμό με καλογραμμένες ατάκες στις οποίες γελάς αλλά και μερικές έξυπνες αναφορές στην πρωτότυπη ταινία, το Jurassic World μπορεί σε καμία περίπτωση να μην είναι ανώτερο του προκατόχου του (άλλωστε δεν ήταν αυτός ο σκοπός), αλλά αν μη τι άλλο την δουλειά του την κάνει και με το παραπάνω.

Όσον αφορά το καστ, φυσικά την διαφορά την κάνει ο διασκεδαστικός Chris Pratt, για τον οποίο ο ρόλος είναι κομμένος και ραμμένος φυσικά, ενώ η πανέμορφη Bryce Dallas Howard (όχι δεν είναι η Jessica Chastain, όπως δήλωσε και η ίδια πρόσφατα) είναι ικανοποιητική. Οι δεύτεροι υποστηρικτικοί ρόλοι είναι μια χαρά και περιμέναμε είναι η αλήθεια λίγο περισσότερα από τον Vincent D” Onofrio (που και πάλι αφήνει το στίγμα του), αυτό βέβαια είναι καθαρά θέμα σεναριογράφων.

Για να συνοψίσουμε λοιπόν, το Jurassic World κρίνεται για αυτό που είναι και μόνο για αυτό. Μην πάτε με γνώμονα την παλιά ταινία, απλά μόνο για να δείτε μια χορταστική περιπέτεια με χιούμορ και δράση σε ισόποσες δόσεις και γενικότερα μια ταινία που καταναλώνεται ευχάριστα με μπόλικο pop corn.

Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια για το άρθρο "Το Jurassic World και οι θρυλικοί δεινόσαυροι επιστρέφουν"

    Αφήστε το σχόλιο σας


    *