Στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, από τη στιγμή που οι Γερμανοί κατέλαβαν το Βέλγιο (28 Μαίου 1940), η μυστική αστυνομία τους -η Γκεστάπο- εγκατέστησε το Στρατηγείο της, στις Βρυξέλλες,, επιτάσσοντας για τον σκοπό αυτό, κτίρια επί της λεωφόρου Louise (anevue Louise).
Η κεντρική διοίκηση του Στρατηγείου εγκαταστάθηκε στο κτίριο με αριθμό 453 (κτίριο «Résidence Belvédère») στα υπόγεια του οποίου ήταν και οι αίθουσες των βασανιστηρίων, ενώ σε παρακείμενα κτίρια, στους αριθμούς 347, 418 και 510 της οδού, εγκαταστάθηκαν επίσης υπηρεσίες της Γκεστάπο και άλλα υπόγεια κρατητήρια-φυλακές.
Στα κτίρια αυτά οδηγούνταν (και βασανίζονταν), οι συλληφθέντες αγωνιστές της Βελγικής Αντίστασης, οι καταδιωκόμενοι Εβραίοι από τις Βρυξέλλες, αλλά και στρατιώτες – αιχμάλωτοι πολέμου (Βέλγοι και σύμμαχοι). Πάνω από 200.000 υπολογίζονται οι αιχμάλωτοι Βέλγοι, στη διάρκεια του πολέμου, πολλοί από τους οποίους οδηγήθηκαν έως και στη Γερμανία, για υποχρεωτική εργασία. Περίπου 56.000 υπολογίζονται οι εβραίοι που ζούσαν στο Βέλγιο, πριν την εισβολή των Γερμανών. Στο Mechelen λειτούργησε στρατόπεδο συγκέντρωσης, μέσω του οποίου, οι εβραίοι κρατούμενοι προωθούνταν στο κρεματόρειο του Auschwitz. Περίπου 25.000 Βέλγοι εβραίοι οδηγήθηκαν εκεί και εκτελέστηκαν οι 24.000 μαζί με 350 Ρομά.
Όλες αυτές οι συλλήψεις, οι κρατήσεις, οι ανακρίσεις και οι μετακινήσεις των αιχμαλώτων, συντονίζονταν από την κεντρική Διοίκηση της Γκεστάπο στο Βέλγιο, που ήταν εγκατεστημένη στις Βρυξέλλες.
Η ΕΠΙΘΕΣΗ
Το πρωί της Τετάρτης 20 Ιανουαρίου του 1943, οι Γερμανοί είχαν ξεκινήσει έναν ακόμη ανελέητο βομβαρδισμό, κατά του Λονδίνου. Αυτή τη φορά οι βόμβες έπεφταν στη νοτιανατολική πλευρά της πόλης, στο Catford. Κάπου εκεί, ένα γερμανικό Fw 190F, με πιλότο τον 29χρονο σμήναρχο Heinz Schumann, άδειασε μισό τόνο εκρηκτικά, πάνω από το Δημοτικό σχολείο της πόλης, με αποτέλεσμα μια πρωτοφανή σφαγή αμάχων, με θύματα 38 παιδιά και 6 δασκάλους.
Την ίδια ώρα, στην εδώ πλευρά των στενών της Μάγχης, δύο μονοθέσια βομβαρδιστικά Hawker Typhoon από τη στρατιωτική βάση της RAF, του αεροδρόμιο Manston στο Kent, έμπαιναν αθόρυβα στον εναέριο χώρο του Βελγίου, με προορισμό την περιοχή της Γάνδης. Αποστολή τους ήταν να βομβαρδίσουν στρατιωτικές σιδηροδρομικές εγκαταστάσεις και αποθήκες των Γερμανών.
Την ημέρα αυτή στις Βρυξέλλες, όλα έδειχναν σαν μια συνηθισμένη Τετάρτη της Κατοχής. Μέχρι το μεσημέρι τουλάχιστον. Διότι λίγο μετά το μεσημέρι, το Στρατηγείο της Γκεστάπο, στην Avenue Louise δέχτηκε μια αιφνιδιαστική και απρόσμενη επίθεση, από ένα… μαχητικό αεροπλάνο !!!
Δράστης της επίθεσης ήταν ο Βέλγος βαρόνος, Jean de Selys Longchamps, ο οποίος ήταν ένας από τους δύο πιλότους της πρωινής βρετανικής αεροπορικής επίθεσης, στις εγκαταστάσεις των Γερμανών στη Γάνδη. Έχοντας ολοκληρώσει επιτυχώς την αποστολή τους, τα δύο πολεμικά αεροσκάφη της RAF πήραν το δρόμο της επιστροφής, για τη βάση τους, στην Αγγλία. Όμως ο Βέλγος πιλότος είχε άλλα σχέδια.
Χωρίς να ενημερώσει τον πιλότο του άλλου αεροσκάφους, ούτε και τους ανωτέρους του στην Αγγλία, παρέκλινε της πορείας και κατευθύνθηκε μόνος του, προς τη γεννέτειρά του, τις Βρυξέλλες. Πετώντας πολύ χαμηλά, για να μη γίνει αντιληπτός από τα γερμανικά ραντάρ, έφθασε στην πόλη, λίγο μετά το μεσημέρι. Σκοπός του ήταν να χτυπήσει με τα πυροβόλα του, το αρχηγείο της Γκεστάπο.
Γνωρίζοντας άριστα την περιοχή, χαμήλωσε σχεδόν στο δρόμο και προσέγγισε τον στόχο του, από ένα σημείο, όπου θα είχε καλύτερη πρόσβαση και λιγώτερα κτίρια μπροστά του.
Κατευθύνθηκε προς την πλευρά του πάρκου “Abbaye de la Cambre” (όπου μεταξύ άλλων βρίσκεται το Εθνικό Γεωγραφικό Ινστιτούτο) και πέταξε ευθεία προς την Avenue Louise, έχοντας ως αναφορά, το σημείο όπου ενώνεται με την Av. Emile De Mot.
Φθάνοντας στο ύψος του στρατηγείου της Γκεστάπο, άδειασε επάνω του, όλα τα πυροβόλα του αεροσκάφους, προξενώντας μεγάλες ζημιές στην πρόσοψή του κτιρίου και στα γραφεία. Ταυτόχρονα, έριξε στο δρόμο μπροστά από το κτίριο, δύο σημαίες. Μία βελγική και μία βρετανική. Σαν υπογραφή… Αμέσως μετά, πριν τα γερμανικά αντιεροπορικά, προλάβουν να καταλάβουν τι είχε συμβεί και να αντιδράσουν, πέταξε ανάμεσα από τις πεδιάδες της Φλάνδρας, πάνω από τις ακτές του Βέλγιου κι επέστρεψε πίσω στη βάση του. Εκεί αφού εξήγησε τι είχε συμβεί, οι Βρετανοί ανώτεροί του, τον παρέπεμψαν στο στρατοδικείο.
Εκτός από τις μεγάλες καταστροφές στα γραφεία της Γκεστάπο, τουλάχιστον πέντε Ναζί έπεσαν νεκροί από τα πυρά του Longchamps, ανάμεσά τους κι ένας εκ των υποδιοικητών των γερμανικών δυνάμεων στις Βρυξέλλες και πάνω από 10 τραυματίστηκαν..
Οι Γερμανοί προχώρησαν σε δεκάδες συλλήψεις αθώων πολιτών, για αντίποινα και για να εκφοβίσουν την κοινή γνώμη των Βρυξελλών. Μάταια όμως. Η επίθεση του “άγνωστου” είχε στείλει το μήνυμα: Η Γκεστάπο δεν ήταν ανίκητη.
Ο ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ
Τα νέα από την επίθεση του μοναχικού αεροπόρου διαδόθηκαν αμέσως στις Βρυξέλλες και σκόρπισαν τον ενθουσιασμό στον κόσμο. Όλοι ήθελαν να μάθουν ποιός ήταν ο γεναίος πιλότος, πίσω από αυτή την παράτολμη επίθεση.
Το ίδιο βράδυ, οι Βέλγοι πληροφορήθηκαν όλες τις λεπτομέρειες, από το πρόγραμμα του BBC, που άκουγαν παράνομα. Ήταν μια ειδική εκπομπή για το Βέλγιο, στα γαλλικά και στα φλαμανδικά, με τις ειδήσεις του πολέμου. Το θρυλικό “Radio Belgique-Radio België”, που μεταδίδονταν με τη υποστήριξη της κυβέρνησης του Βελγίου, που είχε διαφύγει στο Λονδίνο, μετά την εισβολή των Ναζί στη χώρα (της κυβέρνησης του Hubert Pierlot).
Μαθαίνοντας τα νέα, ότι ένας συμπατριώτης τους, ήταν ο ήρωας της επίθεσης, ενθουσιάστηκαν και πανηγύρισαν κρυφά. Την επομένη, Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 1943, εκατοντάδες κάτοικοι των Βρυξελλών έσπευσαν στην Avenue Louise, για να δουν τι είχε συμβεί. Η καταστροφή των βομβαρδισμένων κτιρίων φαίνονταν από μακρυά, όμως ένας κλοιός στρατιωτών, απαγόρευσε την προσέγγιση μέχρι εκεί.
Λίγες ημέρες μετά, στη στρατιωτική βάση του αεροδρομίου Manston της Αγγλίας, το Στρατοδικείο, αποφάσισε να καθαιρέσει τον αξιωματικό Jean de Selys Longchamps, στον κατώτατο βαθμό του πιλότου, διότι έκρινε ότι ενήργησε αυθαίρετα και χωρίς την εντολή των ανωτερων του. Ταυτόχρονα τον παρασιμοφόρησαν για τη γεναία πράξη του.
Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΒΕΛΓΩΝ ΕΥΓΕΝΩΝ DE SELYS LONGCHAMPS
Πως όμως έφθασε, αυτός ο Βέλγος βαρώνος, να είναι ένας από τους πιλότους των μαχητικών της Μεγάλης Βρετανίας;
Γεννημένος τστις 31 Μαίου 1912 στις Βρυξέλλες, ο Jean de Selys Longchamps, ήταν γιός του Βέλγου βαρώνου Raymond Charles Michel Ghislain de Selys Longchamps (1880 – 1966), ο οποίος είχε γεννηθεί στη Λιέγη, όμως κατοικούσε στις Βρυξέλλες (στο Woluwé-Saint-Lambert).
Ο πατέρας Raymond Charles Michel Ghislain de Selys Longchamps ήταν το τρίτο από τα έξι παιδιά του βαρόνου και αξιωματικού του βασιλικού βελγικού ιππικού, Raphael Michel de Selys Longchamps (1841-1911) και της Eusebie Brigode-Kemlandt (1850-1935), γαλλικής καταγωγής, εγγονή του μεγάλου βαρώνου της γαλλικής αυτοκρατορίας, Romain-Joseph de Brigode-Kemlandt (1775–1854) ιδιοκτήτη τεράστιων κτημάτων και πύργου, στην περιοχή του σημερινού Villeneuve d'Ascq, στα Βελγογαλλικά σύνορα (Lille).
Ο προπάπους της οικογένειας, από τη βελγική ρίζα της, ήταν ο Michel – Edmond de Selys Longchamps (1813-1900), ο πρώτος πρόεδρος της Γερουσίας, στο ανεξάρτητο κράτος του Βελγίου ιαι διάσημος εντομολόγος-ορνιθολόγος. Οι δε ρίζες της οικογένειας de Selys ξεκινούν από τη Λιέγη και ο πρόγονός της, Michael de Selys, ήταν Δήμαρχος Λιέγης, το 1656. Πολλά μέλη της οικογένειας ακολούθησαν τη στρατιωτική καριέρα (κυρίως στο βελγικό ιππικό) και στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κέρδισαν διακρίσεις ανδρείας και παρασημοφορήθηκαν.
Την ίδια καριέρα ακολούθησε και ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, ο βαρώνος Jean de Selys Longchamps. Υπηρετούσε ως αξιωματικός στον Βελγικό στρατό (ιππικό) όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στο Βέλγιο. Με τη διάσπαση του μετώπου της άμυνας και καθώς ο στρατός ενσωματώθηκε με τις συμμαχικές δυνάμεις, ο Longchamps ηταν με αυτούς που υποχώρησαν στη Δουνκέρκη (Γαλλία). Στη διάρκεια της πολιορκείας της πόλης από τους Ναζί και τη διαφυγή-διάσωση των συμμάχων στην Αγγλία (επιχείρηση Ντυναμό, για την εκκένωση της Δουνκέρκης) δεν πρόλαβε να μετακινηθεί με το κύριο σώμα, αλλά διέφυγε για να σωθεί, στη Γαλλία.
Περιπλανήθηκε αρκετά, προσπαθώντας να ενταχθεί, σε κάποια αντιστασιακ'η αντάρτικη ομάδα, όμως τον συνέλαβαν Γάλλοι φιλοναζί. Η σύλληψή του δεν κράτησε πολύ, διότι κατώρθωσε να αποδράσει και να διαφύγει -μέσω Μασσαλίας και Γιβραλτάρ- στην Αγγλία, όπου παρουσιάστηκε αμέσως στον συμμαχικό στρατό και κατατάχθηκε στη βρετανική αεροπορία.
Η τελευταία αποστολή του, έμελλε να είναι ένας βομβαρδισμός γερμανικών στρατιωτικών στόχων στην περιοχή της Οστάνδης, στις 16 Αυγούστου 1943, λίγους μόνο μήνες μετά την παράτολμη επίθεσή του στις Βρυξέλλες. Επιστρέφοντας από την Οστάνδη, στο αεροδρόμιο της βάσης, στο Manston, το αεροπλάνο του συγκρούστηκε στον διάδρομο προσγείωσης και ανατινάχθηκε. Ο Longchamps σκοτώθηκε επί τόπου.
Θάφτηκε στο νεκροταφείο Thanet του Kent, πολύ κοντά στη στρατιωτική βάση όπου υπηρετούσε κι ο τάφος του, εξακολουθεί να αποτελεί σημείο απόδοσης τιμών, μαζί με άλλους παρακείμενους τάφους πεσόντων του πολέμου.
Χρόνια μετά στις Βρυξέλλες, στο σημείο της επίθεσης που έκανε κατά του κτιρίου της Γκεστάπο, στην Avenue Louise, τοποθετήθηκε ο ανδριάντας του, με αναμνηστική πλάκα, όπου περιγράφεται η ηρωική πράξη του.
• Σχετικά με τα κρατητήρια – βασανιστήρια της Γκεστάπο στην Av. Louise των Βρυξελλών, μπορείτε να διαβάσετε κι ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια για το άρθρο "Η επική επίθεση του Βέλγου βαρώνου Longchamps στο Στρατηγείο της Γκεστάπο στην Avenue Louise"