Ο Δημήτρης Δουκίδης από την ΕΚΒ σε συνέντευξη στο FACES!

από τον Γιάννη Δήμα

Φωτογραφία: Oleg Degtiarov/ Newsville.be

Κύριε Δουκίδη πείτε μας δυο λόγια για τη συμμετοχή σας στα ομογενειακά κοινά και στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ελληνικής Κοινότητας των Βρυξελλών.
Ήρθα στις Βρυξέλλες να εργαστώ τον Αύγουστο του 1988.  Δυσκολεύτηκα στην αρχή, αναζητούσα  τους Έλληνες.  Τελικά, τη χώρα μας δεν μπορούμε να την αφήσουμε εμείς οι Έλληνες. Είτε για τη κουλτούρα της, είτε για τον ήλιο της, είτε για τις παρέες της, είτε για τον αέρα της. Το ξεκίνημα  μιας καινούριας ζωής  εδώ ήταν  πολύ δύσκολο,  ειδικά όταν δε σε περιμένει έτοιμη δουλειά. Αυτή η δυσκολία που αντιμετωπίζει ο κάθε Έλληνας που θα βρεθεί στις Βρυξέλλες για μια νέα αρχή, ήταν ο  λόγος  που ασχολήθηκα με τα ομογενειακά κοινά. Ακόμα  παραμένει αυτή η δίψα για να βοηθήσω τον κάθε  Έλληνα που θα βρω, ακόμα και τυχαία. Νομίζω πως το να βοηθήσεις  κάποιον συμπατριώτη μας  που αντιμετωπίζει δυσκολία είτε  γιατί δεν έχει βρει κατάλυμα, είτε γιατί είναι άνεργος, εμπίπτει και στο ρόλο της  Κοινότητας των Βρυξελλών.  Για να βοηθά, για να δίνει μια συντροφιά,  για να ανταλλάξει μια κουβέντα.

Ποια πιστεύετε πως πρέπει να είναι η εικόνα της ΕΚΒ; Πώς μπορεί να επιτευχθεί μια καλή εικόνα και προς τους Έλληνες αλλά και προς τη Βέλγικη Κοινωνία;
Θεωρώ ότι η εικόνα της Ελληνικής Κοινότητας οφείλει  να είναι τέτοια, ώστε ο Έλληνας που θα έρθει στο Βέλγιο και δε θα ξέρει ποια πόρτα να χτυπήσει,  η Ελληνική Κοινότητα Βρυξελλών και το Διοικητικό Συμβούλιο να είναι εκεί. Να είναι οι πρώτοι που θα προσφέρουν βοήθεια. Δηλαδή, αν μπορέσουμε να συνεργαστούμε σωστά και με το βέλγικο κράτος,  νομίζω πως η Ελληνική Κοινότητα μπορεί να  δημιουργήσει  μια καλύτερη εικόνα και ως προς τη βέλγικη κοινωνία,  αλλά και για τον κάθε  Έλληνα που θα έρθει στην πόλη των Βρυξελλών με κάποια ανάγκη.

Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει την ελληνική εκπαίδευση στο Βέλγιο;
Η οικονομική κρίση που περνά η Ελλάδα έχει επηρεάσει και την ελληνόφωνη εκπαίδευση στο Βέλγιο. Ενώ το 2009 εργάζονταν στο σύνολο 200 εκπαιδευτικοί, τώρα δεν είναι ούτε 100. Τώρα, τα Τμήματα Ελληνικής Γλώσσας  που ετοιμάζονται να κλείσουν επειδή δεν υπάρχουν αρκετοί εκπαιδευτικοί, θα μπορούσαν, παραδείγματος χάρη, να λειτουργήσουν σαν διθέσια αντί για εξαθέσια. Δηλαδή, Πρώτη-Δευτέρα-Τρίτη τάξη μαζί και Τετάρτη-Πέμπτη-Έκτη μαζί. Ο αριθμός των παιδιών είναι μικρός  και αυτό που θέλουν τα παιδιά και οι κηδεμόνες είναι μόνο να μιλάνε σωστά ελληνικά. Δεν ευελπιστούν να πάρουν κάποιο πτυχίο από αυτό.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ελληνικής Κοινότητας Βρυξελλών βρίσκεται κοντά στα προβλήματα των Τμημάτων Ελληνικής Γλώσσας;
Σε σχέση με το καθημερινό ελληνικό σχολείο τα παιδιά που πάνε στα Τμήματα Ελληνικής Γλώσσας είναι ελληνόπουλα 2ης και 3ης γενιάς. Αυτοί που αναλαμβάνουν την ευθύνη της μετακίνησης των παιδιών είναι συνήθως οι παππούδες. Επειδή πολλά από τα παιδιά προέρχονται από μεικτούς γάμους, οι παππούδες είναι αυτοί που κρατούν την  επικοινωνία με το σχολείο. Είναι πιο πολύ δικό τους το μεράκι να μάθει το εγγόνι τους ελληνικά.  Αυτοί, είναι που γνωρίζουν τα προβλήματα των Τμημάτων Ελληνικής Γλώσσας και της εκμάθησής των ελληνικών από τους Έλληνες εκπαιδευτικούς, οι οποίοι δυστυχώς παραμένουν στις Βρυξέλλες για ένα μικρό χρονικό διάστημα και μετά γυρίζουν στην Ελλάδα. Σ’ αυτούς τους ηλικιωμένους ανθρώπους  πρέπει να απευθύνεται η κοινότητα, για να ακούει,  να παρεμβαίνει και να βοηθάει. Δυστυχώς αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει άμεση επαφή του Διοικητικού  Συμβουλίου  με τα Τμήματα Ελληνικής Γλώσσας.

Πώς βλέπετε τις δημοτικές εκλογές του 2012 στο Βέλγιο;
Στις δημοτικές εκλογές στο Βέλγιο νομίζω θα έπρεπε να έχουμε αρκετούς Έλληνες υποψήφιους σε όλους τους δήμους. Ειδικότερα στις Βρυξέλλες  θα πρέπει να έχουμε ελληνικές υποψηφιότητες και στους 19 δήμους. Με τον τρόπο αυτό, είτε μέσα από κάποιο κόμμα είτε στα τοπικά ψηφοδέλτια κατόπιν συνεννόησης και κοινής προσπάθειας μπορεί να εκλεγεί κάποιος  Έλληνας υποψήφιος.  Με τον τρόπο αυτό θα αναδειχθεί ο ελληνισμός και θα δείξουμε στη Βέλγικη Κοινωνία ότι κάτι κάνουμε και εμείς στις Βρυξέλλες σαν Έλληνες. Αλλά πρώτα πρέπει να δούμε τα αποτελέσματα, να δούμε τις ψήφους.

Ενιαίο ψηφοδέλτιο, τι γνώμη έχετε γι’ αυτό;
Ανάλογα με τα ποσοστά των μεγάλων κομμάτων, αλλάζουν και τα σενάρια για ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο στις εκλογές ανάδειξης Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Κοινότητας Βρυξελλών. Τι εννοώ; Το 1990,  όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν στα ύψη του, οι εκπρόσωποι του στις Βρυξέλλες δε δεχόταν να κάνουν ενιαίο ψηφοδέλτιο. Το 2000 όμως,  όταν τα ποσοστά ήταν χαμηλά το πρότεινε, και όταν ανέλαβε η παράταξη που πρόσκειται στη ΝΔ δεν επέτρεψε με τη σειρά της το ενιαίο ψηφοδέλτιο. Τώρα όμως το θέμα είναι πάλι στην επικαιρότητα.

Για το κτιριακό ζήτημα της Ελληνικής Κοινότητας των Βρυξελλών, τι έχετε να πείτε;
Νομίζω ότι αν μετακομίσουμε από την Rue de Suède θα προσελκύσουμε περισσότερο κόσμο, θα έρθουν περισσότεροι νέοι. Δε θα έρχονται αποκλειστικά μόνο αγόρια στη Κοινότητα.  Θα πάνε και κορίτσια ειδικά αν είναι παρέα. Διότι δεν γίνεται να χωρίσει η παρέα εξαιτίας της περιοχής. Το ιδιόκτητο κτίριο της Ελληνικής Κοινότητας, αντίθετα απ’ ότι πιστεύουν πολλοί, θα μπορούσε να πουληθεί σε καλή τιμή. Φοβόμασταν ότι θα είχε χάσει τη μισή του αξία, επειδή υποβαθμίστηκε η γειτονιά, αλλά ακόμα έχει σημαντική αξία σαν κτίριο.

Πώς καταφέρνουν άλλοι ελληνικοί φορείς στις Βρυξέλλες να έχουν έντονη πολιτιστική δράση χωρίς ιδιαίτερα οικονομικά μέσα και με μερικές δεκάδες μέλη μόνο, όπως ο Ελληνικός Κύκλος Σύγχρονων Μελετών;
Ο Ελληνικός Κύκλος Σύγχρονων Μελετών εξελίσσεται σωστά, και αυτό οφείλεται στη σωστή συνεργασία. Τα μέλη του έχουν ενώσει τις δυνάμεις τους και βελτιώνονται ποιοτικά χωρίς να έχουν στην κατοχή τους ιδιαίτερο ταμείο.  Εμείς δεν αναπτυσσόμαστε, επειδή δεν συνεργαζόμαστε. Όταν θα συνεργαστούμε θα φανούν και οι πράξεις και ταμείο θα δημιουργηθεί. Πρέπει όλοι αυτοί που συμμετέχουν στην Ελληνική Κοινότητα Βρυξελλών να ασχοληθούνε έμπρακτα και όχι μόνο στα λόγια.