Καλλιόπη Κανέλλη-Slagmulder. Η Ελληνίδα πυγμάχος που άγγιξε τις καρδιές μας!

από τον Γιάννη Δήμα
φωτογραφία: Δημήτρης Ναυρίδης/ Newsville.be

—————

Όταν μπήκαμε με τον Δημήτρη στο Boxing Club στο Anderlecht η εικόνα δεν ήταν αυτή που περιμέναμε. Το παλιό πίσω κτίριο που στεγάζει το γυμναστήριο ήταν άδειο αφού το ραντεβού μας με την Καλλιόπη είχε κλειστεί μισή ώρα πριν αρχίσουν οι προπονήσεις. Ο χώρος κρύος και οι τοίχοι θύμιζαν προαστιακό γυμναστήριοτης δεκαετίας του 80. Μεγάλοι καθρέπτες, βάρη, σκοινάκια, αφίσες και φωτογραφίες από τουρνουά πυγμαχίας ενώ το απαραίτητο μεγάλο ρολόι ήταν τοποθετημένο σε σημείο που να μπορούν να το βλέπουν όλοι εύκολα. Ο χώρος ζεσταινόταν από ένα “κανόνι” θέρμανσης το οποίο άρχισε να πυρακτώνει τη στιγμή που μπήκαμε μέσα. Στη μέση το υπερυψωμένο ρινγκ και στο πίσω μέρος του δυόροφου κτιρίου ένας χώρος όπου λειτουργούσε το γραφείο του Boxing Club. Μπαίνοντας μέσα στο γραφείο του Maurice Naveau έπεσα πάνω σε ένα χαμογελαστό νεαρό κορίτσι, μέτριου αναστήματος με μεγάλα μάτια, ντυμένο με μία μπλε φόρμα. Το όμορφο και εκφραστικό πρόσωπο της Καλλιόπης δεν έδενε καθόλου με το περιβάλλον και άρχισα να αναρωτιέμαι πως ανταποκρίνεται στο δύσκολο αυτό άθλημα και πως έφτασε σε σημείο να κάνει πρωταθλητισμό.Το πρώτο πράγμα που κάνει η νεαρή Ελληνίδα αθλήτρια είναι να μας συστήσει στον προπονητή της. Ο Maurice μας υποδέχτηκε με μία τυπική χειραψία και αμέσως διαισθάνθηκα στο βλέμμα του την ανάγκη για τις απαραίτητες συστάσεις. Όταν εξηγήσαμε με λεπτομέρειες τους σκοπούς της επίσκεψης μας τότε η ατμόσφαιρα έγινε πολύ φιλική. Λίγα λεπτά αργότερα η Καλλιόπη ανέβαινε στο ρινγκ για να αρχίσει ζέσταμα, ο Δημήτρης άρχισε να ετοιμάζει τους φακούς της Canon, η αίθουσα άρχισε να γεμίζειμεαθλητές, πυγμάχους όλων των κατηγοριών, ενώ εγώ, διακριτικά, κινήθηκα προς το “κανόνι” σε αναζήτηση ζεστασιάς.

Η Πόπη στο ρινγκ.
Νομίζω πως το Πόπη δεν θα το συνηθίσω ποτέ, παρόλα αυτά όλοι στο χώρο του μποξ Πόπη την φωνάζουν και ακόμα πιο σημαντικό στο πίσω μέρος της πλάτης της, (όταν δεν γράφει Team Belgium) έχει η ίδια επιλέξει να γράφει αυτό το όνομα.Όταν τέλειωσε το ζέσταμα είδα το Δημήτρη να πλησιάζει το ρινγκ έτσι ώστε να έχει καλύτερη γωνία για τη φωτογράφιση, ενώ την ίδια στιγμή ο προπονητής βοηθούσε την Καλλιόπη να βάλει τα γάντια.”Θα αργήσουμε σκέφτηκα” και έσκυψα στην οθόνη του Samsung για να δω τα mail μου. Δεν πέρασαν παρά μερικά δευτερόλεπτα όταν τα απανωτά χτυπήματα της 16χρονης πυγμάχου γέμισαν με πολεμική αδρεναλίνη το χώρο συγκεντρώνοντας τις ματιές όλων των αθλητών. Άφησα με μία μηχανική κίνηση το κινητό μου και το βλέμμα μου προσπάθησε να ακολουθήσει τα χτυπήματα της Καλλιόπης που έφευγαν με αστραπιαία ταχύτητα και με εξαιρετική ορμή για τον μυικό όγκο του νεαρού κοριτσιού. Με έκπληξη διαπίστωσα πως ο Maurice Naveau δεν έκανε προπόνηση ρουτίνας, ούτε καν στεκόταν απλά απέναντι στα χτυπήματα της Καλλιόπης: ο μεγαλόσωμος προπονητής ήταν αναγκασμένος να παίζει κανονικά μαζί της, να έχει συνέχεια ψηλά την άμυνα του, ενώ κάποιες φορές που ξέφευγε κάποιο χτύπημα της Καλλιόπης που δεν το περίμενε, τότε το σκηνικό αγρίευε. Πραγματική έκπληξη και ολοκληρωτική μεταμόρφωση πάνω στο ρινγκ για την Καλλιόπη Κανέλλη Slagmulder, την Ελληνίδα πυγμάχο που αγωνίζεται στα 16 της χρόνια με την εθνική ομάδα του Βελγίου (!) ενώ παράλληλα κερδίζει όποια κοπέλα συναντάει στο ρινγκ, σε αγώνες μέσα και έξω από το Βέλγιο. Το πρώτο Cover Story για το 2013 “αγκαλιάζει” με περηφάνια μια Ελληνίδα πυγμάχο, χαμογελαστή, μαχητική, δυνατή, αξιαγάπητη.

Kαλλιόπη σε ευχαριστούμε για τη συνέντευξη και τον χρόνο που μας αφιερώνεις. Ας αρχίσουμε από την αρχή και για το πως ξεκίνησες τα πρώτα σου βήματα στο μποξ. Ήταν χάρη στον πατέρα σου που μπήκες για πρώτη φορά στο ρινγκ;
Ναι, αρχικά ο πατέρας μου έκανε Kung Fu και στην συνέχεια ασχολήθηκε με το free fight, την ελεύθερη πάλη, όπου κατάφερε να γίνει πρωταθλητής Ευρώπης χάρη στην πολύ καλή άμυνα του. Στην συνέχεια , και όταν εγκαταστάθηκε στο Άντερλεχτσυνέχισε προπονήσεις σε μια σχολή εκεί αλλά πια έστρεψε την προσοχή του στην τέχνη του μποξ. Αρκετό καιρό μετά όταν ήμουν σε ηλικία 10 χρονώνπεράσαμε από εκείνο το σημείο που έκανε προπονήσεις και μου είπε: “εδώ έκανα μποξ” και εγώ του γκρίνιαξα ότι “δεν με έχεις φέρει ποτέ να δω το μέρος”! Μία μέρα με έφερε τελικά στο γυμναστήριο Boxing Club του Anderlecht όπου με είδε ένας παλιός φίλος του πατέρα μου ο Maurice Naveau που έπαιζαν μαζί μποξ και με ανέλαβε ως δάσκαλος από την ηλικία των 10 ετών.

Κάπως έτσι άρχισες τις προπονήσεις ή υπήρχαν και άλλα ερεθίσματα μέσα στην οικογένεια;
Έχω δύο αδέρφια και η αλήθεια είναι πως ο δεύτερος μου αδερφός με τον οποίο έχουμε 11 μήνες διαφορά έκανε και αυτός μποξ για μία περίοδο αλλά μετά σταμάτησε. Ασχολείται με το ποδόσφαιρο τώρα!

Ήρθες λοιπόν εδώ, άρχισες να κάνεις προπόνηση από τόσο μικρή ηλικία;
Ναι! Θυμάμαι χαρακτηριστικάπως ο πρώτος μου δάσκαλος μου έλεγε με τον δικό του τρόπο της παλαιάς γενιάς : “γιατί φοράς μωβ; οι μποξέρ φοράνε μαύρα όχι μωβ. (γέλια) Μου έλεγε συχνά πως τον πρώτο αγώνα θα τον κάνω όταν γίνω 16 χρονών και τελικά αγωνίστηκα αρκετά νωρίτερα στα 14 μου χρόνια.

Τον θυμάσαι τον πρώτο σου αγώνα πάνω στο ρινγκ;
Ναι βέβαια, πάλεψα με μια κοπέλα που λεγόταν Οστερνιγκ την οποία νίκησα μεν, αλλά φάνηκε στον αγώνα πως δεν είχα καθόλου καλή φυσική κατάσταση και αντοχή. Έτσι μετά τον δεύτερο ο αγώναξεκίνησα να τρέχω με έναν επαγγελματία πυγμάχο, ο οποίος μένει κοντά στο σπίτι και έτσι κάθε μέρα μου δίνεται η ευκαιρία να κάνω γυμναστική και να τρέχω μαζί του.

Όσο έκανες ζέσταμα μίλησα για λίγο με τον προπονητή σου και του είπα χωρίς να γνωρίζω το αγώνισμα του μποξ διακρίνω τρία απαραίτητα χαρακτηριστικά, φυσική κατάσταση, δύναμη και τεχνική.
Σωστά όμως αυτό που πρέπει να πούμε είναι πως η δύναμη για τον πυγμάχο έρχεται όταν χτυπάς γρήγορα, με μεγάλη ταχύτητα. Αν καταφέρεις να χτυπάς γρήγορα χτυπάς πιο δυνατά.

Ποιο πιστεύεις πως είναι το δυνατό σου σημείο πάνω στο ρινγκ;
Το δεξί μου χτύπημα καθώς και το αριστερό κροσέ

Από φυσική κατάσταση πως είσαι αυτή τη στιγμή.
Όπως είπα τρέχω 4 φορές την εβδομάδα κοντά σε έναν επαγγελματία πυγμάχο και μ΄ έχει βοηθήσει πολύ. Ναι, νιώθω καλά με την φυσική μου κατάσταση. Κατάφερα να έχω και ένα ρεκόρ, το πιο γρήγορο νοκ άουτ στο Βέλγιο: στο 9^ο δευτερόλεπτο πρώτου γύρου!

Πες μου Καλλιόπη πως διαμορφώνεται το εβδομαδιαίο σου πρόγραμμα, πως οργανώνεις την προπόνησή σου την ίδια στιγμή που είσαι ακόμα στο σχολείο και είσαι υποχρεωμένη να παρακολουθείς τα μαθήματα;
Προπόνηση στο γυμναστήριο τρεις φορές τη βδομάδα και άλλες τέσσερις φορές τρέξιμο και φυσική κατάσταση. Με το σχολείο δεν έχω κανένα πρόβλημα. Έχω τη θέληση να δουλέψω επαγγελματικά στο μέλλον σε παιδικό σταθμό, σε σχολείο ή σε ότι έχει να κάνει με παιδιά. Αυτή την περίοδο κάνω πρακτική άσκηση σε παιδικό σταθμό για αυτό τον σκοπό.

Αυτό το ενδιαφέρον που δείχνεις για τα μικρά παιδιά σε έχει οδηγήσει στη σκέψη να γίνεις προπονήτρια κάποια στιγμή στο μέλλον και άρα και εσύ με τη σειρά σου να προπονείς κάποια μικρά παιδιά στο μποξ;
Ναι, σίγουρα το έχω σκεφτεί αλλά για αργότερα.

Μας είπες πριν από λίγο για την πρώτη φορά που πυγμάχησες σε αγώνα. Πως ήταν εκείνη η μέρα για σένα, θυμάσαι λεπτομέρειες;
Ναι, θυμάμαι τα πάντα Ήμουν στη μπλε γωνία του ρινγκ και κάτω στους θεατές ήταν η μητέρα μου, ο πατέρας μου, ο παππούς και η θεία μου!Ήταν μία πολύ δυνατή εμπειρία κυρίως γιατί η αντίπαλος ήταν αριστερόχειρας. Δεν μπορώ να ξεχάσω πως στον τρίτο γύρο πήγα να πεθάνω , δεν είχα αντοχή, αυτό το θυμάμαι καλά. Τελικά όλα πήγαν καλά, την νίκησα και μου ζήτησε ρεβάνς όπου και την ξανακέρδισα.

Είναι σημαντικό να χτυπάς δυνατά αλλά πρέπει να αντέχεις και τα χτυπήματα.
Σωστά αλλά εξίσου σημαντικό είναι να τα αποφεύγεις κιόλας.

Πες μας για την συμμετοχή σου στην εθνική ομάδα πυγμαχίας του Βελγίου;
Είναι πολύ σημαντική η συμμετοχή μου στην εθνική ομάδα του Βελγίου ενώ παράλληλα μου δίνεται η δυνατότητα να λαμβάνω μέρος σε διεθνή τουρνουά. Φέτος πήγα σε χώρες όπως Σερβία, Δανία και Γερμανία. Πήγα τρεις φορές στη Δανία και μία φορά στη Γερμανία.

Πώς ήταν η εμπειρία έξω από το Βέλγιο; Με ποιους αντιπάλους έπαιξες;
Ήταν μία καλή εμπειρία με μεγάλες επιτυχίες για μένα. Στην Δανία νίκησα μία αντίπαλο από την Αγγλία και στην Γερμανία κέρδισα αρχικά μια Γερμανίδα ενώ στον τελικό αντιμετώπισα την καλύτερη Γερμανίδα πυγμάχο που ήταν υποψήφια για πρωταθλήτρια Ευρώπης.

Μίλησε μας και για την 6 φορές και αήττητη παγκόσμια πρωταθλήτρια Lucia Rijker.
Είναι μία πολύ μεγάλη βοήθεια για μένα αφού 3 φορές τον χρόνο έρχεται στην Ολλανδία από την Αμερική και με προπονεί η6 φορές παγκόσμια πρωταθλήτρια. Στον πολύ κόσμο είναι γνωστή από την ταινία του Clint Eastxood “Million Dollar Baby” όπου η Loucia Rijker έπαιζε την αντίπαλο της πρωταγωνίστριας Hilary Swank.

Ας γυρίσουμε λίγο στο γυμναστήριο σου εδώ στο Άντερλεχτ. Γυμνάζεσαι σε ένα χώρο που έχει πάρα πολλά αγόρια, δεν σε πειράζει αυτό;
Όχι, γιατί οι καλύτεροι αθλητές που αγωνίζονται και προπονούνται εδώ στην σχολή με ξέρουν από μωρό, από 10 χρονών και έχω μεγαλώσει μαζί τους.

Δεν σου φαίνεται περίεργο που δεν υπάρχουν άλλα κορίτσια;
Καμιά φορά έρχονται κορίτσια αλλά φεύγουν γρήγορα.

Καλλιόπη, σήμερα είσαι στα 16 σου χρόνια. Έχεις βάλει κάποιο στόχο; Που θες να φτάσεις;
Υπάρχουν δύο σκέψεις : κάποιοι με συμβουλεύουννα περιμένω 4 χρόνια για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βραζιλίας και μετά να γίνω επαγγελματίας. Άλλοι μου λένε να πάω 18 χρονών, δηλαδή σε δύο χρόνια, και να γίνω επαγγελματίας. Εγώ νομίζω ότι είναι καλύτερα για μένα να συμμετάσχω στους Ολυμπιακούς Αγώνες και μετά να γίνω επαγγελματίας. Θα είμαι 20 χρονών, καλά θα είναι και τότε!

Πως αντιδρούν οι συμμαθητές σου όταν βλέπουν ένα κορίτσι, ένα ωραίο κορίτσι το οποίο… παίζει box! Τι σου λένε;
Δεν μιλάμε και πολύ για αυτό. Δεν μου αρέσει να το λέω ούτε να το συζητάω.

Σύμφωνοι αλλά όταν πας σε ένα τουρνουά δεν θα θελήσεις να έρθουν οι φίλοι σου να σε δουν;
Να πω την αλήθεια μόνο τους 3 πρώτους αγώνες έδωσα στο Βέλγιο, τους άλλους 4 αγώνες τους έκανα εκτός Βελγίου και αυτοί που θα πραγματοποιηθούν στην συνέχεια επίσης δεν θα είναι στο Βέλγιο..

Οι γονείς σου θέλεις να είναι κοντά όταν είσαι πάνω στο ρινγκ; θέλεις να σε βλέπουν;
Όχι. Στην αρχή όχι, αλλά φέτος στην Γερμανία μέσα στο ρινγκ αυτός που μου έδινε νερό ήταν ο πατέρας μου. Τον τελικό μόνο δεν ήθελε να δει γιατί φοβόταν λίγο επειδή θα πάλευα με κάποια που είχε 19 αγώνες ενώ εγώ είχα μόλις 6.

Ο πατέρας σου βέβαια έχει και μια μεγάλη εμπειρία σε αυτό του είδους το αγώνισμα, η μητέρα σου όμως πως αντιδράει;
Στην αρχή ήταν αρνητική. Δεν ήθελε να ασχοληθώ. Αργότερα όμως σκέφτηκε ότι θα είναι καλό να κάνω box “γιατί δεν ξέρουμε αν της τύχει τίποτα στο δρόμο και πάθει κάτι”. Θυμάμαι πως μόλις άκουσε ότι θα αγωνιστώ επίσημα για πρώτη φορά φορά δεν ήθελε καθόλου.

Αλλά είναι πάντα κοντά σου;
Τώρα πια ναι, δεν μπορεί πια να κάνει κάτι!

Έχεις ασχοληθεί εκτός από Box με άλλα σπορ;
Ήμουν πολύ καλή στο βόλεϊ. Έπαιζα βόλεϊ από 7 έως 9 χρονών αλλά μετά έπεσα με το ποδήλατο και έσπασα το χέρι μου σε δύο σημεία και έτσι σταμάτησα. Μετά από έναν χρόνο ξεκίνησα το μποξ (γέλια).

Πες μας δυο λόγια για την Ελλάδα ; Πηγαίνεις στην Ελλάδα; έχεις φίλους εκεί;
Πηγαίνω στην Ελλάδα κάθε χρόνο. Η μητέρα μου είναι Ελληνίδα και ο πατέρας μου είναι μισός Έλληνας και μισός Βέλγος. Πηγαίνω στην Κάλυμνο. Έχω φίλους εκεί που τους αρέσει όταν τους μιλάω για μποξ! Μου αρέσει όταν το πρωί ξυπνάω με την ησυχία μου, πηγαίνω στις φίλες μου που τις ξέρω από μικρά παιδιά, μου αρέσει η θάλασσα, πάμε για μπάνιο μαζί και μετά βγαίνουμε για βόλτα παρέα.

Εκτός από την Κάλυμνο έχεις πάει αλλού στην Ελλάδα;
Ναι, στην Σάμο, Αγαθονήσι , Αθήνα και σε άλλα μέρη.

Το 2012 τελείωσε, τώρα τι πρόγραμμα έχεις; Έχεις αγώνες; έχεις τουρνουά;
Τον Ιανουάριο αν και έχω σχολείο (γέλια) θα συμμετάσχω σε ένα τουρνουά στην Σουηδία. Παίρνω άδεια λόγω της συμμετοχής μου στην Εθνική Ομάδα και έτσι μου επιτρέπεται να λείψω μερικές μέρες.

Σε πολλά βελγικά μέσα ενημέρωσης όπως στην Dernière Heureγράφουν πάρα πολύ καλά λόγια για σένα. Είσαι ήδη στην εθνική ομάδα του Βελγίου, και η ερώτηση είναι να θα σκεφτόσουν ποτέ να παίξεις με τα χρώματα της εθνική ομάδα της Ελλάδας;
Με γνωρίζουν οι Έλληνες αθλητές και όποτε τους βλέπω στα τουρνουά μιλάμε. Να πω πως θυμάμαι μία ωραία στιγμή στο τουρνουά της Σερβίας, στην είσοδο των εθνικών ομάδων εγώ περπατούσα μπροστά καιδίπλα μου ήταν η εθνική ομάδα της Ελλάδας και εκεί ρωτάω μία κοπέλα “Ελληνίδα είσαι ε;;¨ και μου απαντάει “τι κάνεις εσύ εκεί; έλα εδώ, μαζί μας!” Ξέρουν όμως πως δεν μπορώ.

Έχεις παίξει με Έλληνες;
Όχι. Γιατί είναι μεγαλύτερες σε ηλικία κοπέλες. Εγώ αγωνίζομαι με ηλικίες από 15 μέχρι 16.

Έχεις αγωνιστεί με αγόρια ποτέ; Και πώς είναι; Πώς σε αντιμετωπίζουν;
Εδώ στο γυμναστήριο ναι. Στην αρχή παίζουν ήρεμα αλλά μετά παίζουμε πιο δυνατά, έτσι είναι το παιχνίδι, ξέρουν και αυτοί ότι πρέπει να παίξουν έτσι. Μια φορά μόνο χτύπησα και μου έτρεχαν αίματα από την μύτη και δεν θα το ξεχάσω ποτέ, 30 Απριλίου 2012. Αυτό έγινε με ένα δεξί χτύπημα. Αυτός ήταν πιο ψηλός και όταν έφτασακοντά του με σταμάτησε με ένα άπερκατ.

Αυτό δεν σε τρομάζει όμως; Θα δεχτείς δυνατά χτυπήματα και ιδίως αν πας στους Ολυμπιακούς Αγώνες ή επαγγελματικά τουρνουά θα πέσει πολύ ξύλο.
Δεν ξέρω μπορεί.

Δεν στενοχωριέσαι για τα χτυπήματα στο πρόσωπο σου;
Μην μου πείτε να σταματήσω τώρα το μποξ (γέλια)… Δεν μπορώ!

Εκτός από μποξ έχεις κάνει άλλες πολεμικές τέχνες;
Ξεκίνησα εδώ στο γυμναστήριο τις προπονήσεις όταν ήμουν 10 ετών. Για τα επόμενα 2 χρόνια όταν τελείωνα την προπόνηση έκανα τάι-μποξ για περίπου δύο ώρες με προπονητή τον Γιώργο Καρβέλη.

Η σχέση του κάθε αθλητή με τον προπονητή του είναι πολύ σημαντική. Μίλησε μας για τον προπονητή σου και τη σχέση που έχετε;
Η σχέση μας είναι πολύ καλά. Ο προπονητής μου,Maurice Naveau, είναι παντρεμένος με Ελληνίδα και δεν έτυχε να κάνει παιδιά. Με έχει σαν παιδί του, έχει έρθει μαζί μας στην Ελλάδα ήδη δύο φορές και τον έχουμε φιλοξενήσει σπίτι μας.

Όταν αλλάξει το αγωνιστικό επίπεδο δεν πρέπει να πας σε άλλο προπονητή;
Όχι απαραίτητα. Αλλά όταν έρθει η ώρα για επαγγελματική καριέρα εκεί κάθε πυγμάχος χρειάζεται ένα manager. Παράλληλα στην εθνική ομάδα του Βελγίου έχουμε προπονητικό team και το επίπεδο είναι πολύ καλό.

Στους αγώνες παίζεις με τα χρώματα του Άντερλεχτ;
Στα τουρνουά που συμμετέχω παίζουμε αναγκαστικά είτε με μπλε είτε με κόκκινα χρώματα, ενώ τα γάντια και η προφύλαξη στο κεφάλι είναι κόκκινα. Εδώ στο Βέλγιο αγωνίζομαι με μαύρη εμφάνιση με το όνομα poppy στη πλάτη.

Η μητέρα σου μου είπες πως ήταν αρνητική για το μποξ, αλλά από την άλλη πλευρά πιστεύει πως είναι μια καλή άμυνα για σέναόταν είσαι στο δρόμο. Σου έχει συμβεί ποτέ να το χρησιμοποιήσεις;
Να πω σε αυτό το σημείο πως δεν βγαίνω πολύ έξω και όπως λέει και η μητέρα μου “ Αν την χάσω ξέρω που θα την βρώ “ αφού γνωρίζει πως είμαι συνέχεια στο γυμανστήριο. Χτύπα ξύλο μέχρι σήμερα δεν χρειάστηκε να το χρησιμοποιήσω ποτέ.

Καλλιόπη Κανέλλη Slagmulder
Γυμναστήριο: Boxing Club Anderlecht
Προπονητής: Maurice Naveau
Κατηγορία: Junior -52kg
Χτύπημα: Δεξιόχειρας
Πρώτη νίκη: 14 ετών, στο Βέλγιο,με την Melanie Oosterlynck
Συνολικά: 7 νίκες σε 8 αγώνες
Αγώνες σε: Βέλγιο, Δανία, Γερμανία, Σουηδία
Με την Εθνική Ομάδα Βελγίου έδωσε αγώνες σε:
-Βέλγιο: Geraardsbergen, Deinze, Tienen, Hindovre,
-Δανία: Haslev(2 φορές χρυσό μετάλλιο)
-Γερμανία: Stralsund (χρυσό μετάλλιο, καλύτερη boxer του τουρνουά)
-Σουηδία: Borås