Συμπληρώνονται φέτος 50 χρόνια από την πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση του Βρετανού μυστικού πράκτορα JamesBond (γνωστού και με τον κωδικό “007”) και οι απανταχού φίλοι του περιμένουν με αγωνία να δουν τη νέα ταινία του (“Skyfall”), η οποία αναμένεται να πραγματοποιήσει, εντός των ημερών, την επετειακή εμφάνισή της στους κινηματογράφους.
Ο James Bond πρωτοεμφανίστηκε το 1953 ως βασικός ήρωας μιας αστυνομικής νουβέλας του Βρετανού συγγραφέα Ian Fleming, που είχε τον τίτλο “Casino Royal”. Η πρώτη έκδοση τυπώθηκε σε 5 χιλιάδες αντίτυπα και εξαντλήθηκε σε ένα μήνα. Ακολούθησαν επανεκδόσεις και ένα χρόνο μετά το τηλεοπτικό κανάλι CBS πλήρωσε 1.000 λίρες στον Fleming για να χρησιμοποιήσει υλικό του βιβλίο, για ένα επεισόδιο της σειράς “Climax”.
Την ίδια χρονιά (1954) ο Fleming έγραψε μια νέα περιπέτεια του James Bond, το “Live and Let Die”, που γνώρισε επίσης τεράστια επιτυχία. Μετά ξεκίνησε να γράφει μια νουβέλα το χρόνο. Όλες με ήρωα τον James Bond και όλες να γνωρίζουν τεράστια επιτυχία…“Moonraker” (1955), “Diamonds are forever” (1956), “From Russia with love” (1957), “Dr No” (1958), “Goldfinger” (1959), “For your eyes only” (1960), “Thunderball” (1961), “The spy who loves me” (1962), “On Her Majesty's secret service” (1963), “You only live twice” (1964), “The man with the golden gun” (1965), “Octopoussy” (1966).
ΤΟ ΘΡΙΛΕΡ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΦΘΑΣΕΙ Ο BOND ΣΤΟ HOLLYWOOD
Ο James Bond γίνεται παγκόσμια γνωστός και εκτός από τα βιβλία και το τηλεοπτικό επεισόδιο, εμφανίζεται και σε μια σειρά κόμικ της λονδρέζικης εφημερίδας “Daily Express”. Αρκετή δημοσιότητα για να τον ανακαλύψει και το Hollywood. Αρχικά ο Fleming πούλησε τα δικαιώματα της πρώτης νουβέλας του (“Casino Royal”) όμως η εταιρεία που τα αγόρασε δίστασε να γυρίσει την ταινία. Ακολούθησαν συζητήσεις με άλλους παραγωγούς και εξετάστηκε ακόμη και το ενδεχόμενο να γράψει ο Fleming ένα πρωτότυπο σενάριο ταινίας, με ήρωα τον James Bond.
Τίποτα δεν προχώρησε και όλα έδειχναν ότι ο James Bond δύσκολα θα έφθανε στο Hollywood. Όλα αυτά μέχρι το 1959, όταν εμφανίστηκε στο προσκήνιο ένα όνομα που έμελλε να συνδέσει την παρουσία του, με όλες τις μεγάλες κινηματογραφικές παραγωγές του James Bond. Ήταν ο Albert Romolo Broccoli, ένας παραγωγός του Hollywood που πίστευε περισσότερο από κάθε άλλον στις κινηματογραφικές προοπτικές των βιβλίων του Fleming. Πηγαίνοντας στο Λονδίνο για να συζητήσει με τον συγγραφέα, ανακαλύπτει ότι ο Fleming είχε ήδη πουλήσει τα δικαιώματά του στον καναδό Harry Saltzman, έναν άπειρο παραγωγό χωρίς ιδιαίτερες προοπτικές, που σχεδίαζε να μεταφέρει τις περιπέτειες του James Bond κυρίως στην καναδική κινηματογραφική αγορά και χωρίς ιδιαίτερες προδιαγραφές.
Ένα θρίλερ διαπραγματεύσεων αρχίζει να εξελίσσεται αντάξιο των περιπετειών του James Bond.
O Broccoli ήθελε να αγοράσει τα δικαιώματα από τον Saltzman και ο Saltzman, από την πλευρά του, έβλεπε μια μεγάλη ευκαιρία για να «μπει» στην αγορά του Hollywood. Τελικά οι δύο τους αποφάσισαν να συνεταιρισθούν και δημιούργησαν την εταιρεία παραγωγής ταινιών EON Productions, που απέκτησε πλέον όλα τα δικαιώματα των βιβλίων του Ian Fleming (εκτός από το “Casino Royal” που τα απέκτησε αργότερα).
Με τον τρόπο αυτό η EON “έφερε” τον James Bond στο Hollywood και το 1962 παρουσίασε την πρώτη ταινία του, που είναι η περιπέτεια “Dr No”. Έκτοτε, η ίδια εταιρεία θα γίνει ο δημιουργός όλων των κινηματογραφικών ταινιών του James Bond που είναι βασισμένες στα βιβλία του Ian Fleming. Όταν όμως η μεταφορά των βιβλίων αυτών στη μεγάλη οθόνη ολοκληρώθηκε, η ΕΟΝ -διατηρώντας πάντα τα κινηματογραφικά δικαιώματα του ήρωα του Fleming- ανέθεσε σε άλλους συγγραφείς (σε συνεργασία με τον εκδοτικό οίκο των αντίστοιχων δικαιωμάτων) να γράψουν τις νέες ιστορίες του James Bond που επίσης έγιναν ταινίες. Έτσι φθάσαμε στη νέα ταινία, που αναμένεται τις ημέρες αυτές στους κινηματογράφους, με τον τίτλο “Skyfall”, ενώ ήδη ετοιμάζεται η ακόμη πιο νέα, που θα κυκλοφορήσει το 2014 ή στις αρχές του 2015 και θα έχει τον τίτλο “Bond 24”.
Η ΑΚΡΑΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΟΥ IAN FLEMING
Οι αρχικές κριτικές για την πρώτη ταινία του James Bond (“Dr No”) έκαναν λόγο για “παιδική υπόθεση” και “άθλιο καστ”, με εξαιρέσεις τον Sean Connery στον ρόλο του Bond και τον Joseph Wiseman στον ρόλο του κακού. Ούτε και η χαρακτηριστική μουσική σύνθεση του Monty Norman για το soundtrack της ταινίας, ακούστηκε εντυπωσιακή. Έγινε όμως διάσημη η σκηνή με την αναδυόμενη Ursula Andress και το λευκό μπικίνι της και όλοι έψαξαν να μάθουν περισσότερα για τον δημιουργό του ήρωα James Bond, που έδειχνε να ξέρει τόσα πολλά για τις μυστικές υπηρεσίες και τους κατασκόπους.
Πράγματι, ο Ian Fleming, κάθε άλλο παρά τυχαία είχε την έμπνευση για τον τύπο του ήρωά του. Ίσως θα ήθελε να ενσαρκώσει στιγμές προσωπικές καθώς η ζωή του ήταν γεμάτη από τέτοιες εμπειρίες, κοσμοπολίτικες, ριψοκίνδυνες, περιπετειώδεις, ταξιδιάρικες, ερωτικές, ακραίες αλλά και άκρως κατασκοπευτικές. Μια σύντομη ματιά στο βιογραφικό του bon viveur συγγραφέα, αρκεί για να επιβεβαιώσει όλα τα παραπάνω.
Ο Ian Fleming γεννήθηκε στις 28 Μαΐου 1908. Ήταν ο δεύτερος γιος του Valentine Fleming, ευκατάστατου ανερχόμενου στελέχους των Συντηρητικών (μετέπειτα βουλευτή τους) και της Evelyn Beatrice Sainte Croix Rose, μιας καλλονής ευγενούς καταγωγής.
Σε ηλικία μόλις 9 ετών, ο Ian έχασε τον πατέρα του (σκοτώθηκε σε μάχη του Α' παγκοσμίου Πολέμου), όμως ο πάμπλουτος Σκοτσέζος παππούς του, ο τραπεζίτης Robert Fleming, φρόντισε να μη του λείψει τίποτα. Τον έγραψε στο συντηρητικό Eaton College και έκανε τα πάντα για να πάψει ο ατίθασος εγγονός του, να φροντίζει μόνο τα μαλλιά του και να ασχολείται συνεχώς με γυναίκες και αυτοκίνητα. Το αυστηρό Κολέγιο δεν τον ανέχεται και έπεισε τελικά τη μητέρα του να τον μετακινήσει από εκεί.
Από το Κολέγιο, τον έστρεψαν -χωρίς να το θέλει- σε ειδικά μαθήματα για να εισαχθεί στη Στρατιωτική Ακαδημία, όμως κόλλησε ένα αφροδίσιο νόσημα να διακόψει και πάλι. Μετά η μητέρα του αποφασίζει ότι θα μπορούσε να γίνει διπλωμάτης και τον στέλνει για ειδική προετοιμασία στην Αυστρία, σε ιδιωτικό εκπαιδευτήριο, διευθυντής του οποίου ήταν ένας πρώην Βρετανός κατάσκοπος, ο Ernan Forbes Dennis.
Ακολούθησε σπουδές στη Γερμανία και στην Ελβετία, όμως κάπου εκεί, ο νεαρός Fleming ερωτεύθηκε και αρραβωνιάστηκε κρυφά την Monique Panchaud de Bottomes, μια άσημη μελαχρινή λεπτοκαμωμένη Ελβετή φοιτήτρια.
Τα νέα για τα απρόσμενα αισθηματικά του γιού της, έκαναν έξαλλη τη μητέρα του. Του επιβλήθηκε οικογενειακή εντολή “άμεσου χωρισμού”, με “αυθημερόν” επιστροφή στο Λονδίνο. Ταυτόχρονα επισπεύσθηκαν και οι διαδικασίες για να δώσει εξετάσεις στο Foreign Office, όπου λίγο μετά συμμετείχε και…απέτυχε.
Βλέποντας ότι το όνειρο της διπλωματίας τελείωσε πριν καν αρχίσει, η Evelyn Fleming αποφασίζει -παρά τις νέες αντιρρήσεις του- να τον κάνει δημοσιογράφο. Έχοντας οικογενειακή γνωριμία με το αφεντικό του Πρακτορείου Reuters, σύντομα ο Ian Fleming τοποθετείται ανταποκριτής στη Μόσχα. Δεν της αρκεί όμως μόνο αυτό αλλά επιθυμεί μια τάχιστη δημοσιογραφική του επιτυχία. Έτσι κανονίζει -και πάλι- να πάρει ο γιός της μια συνέντευξη από τον Ιωσήφ Στάλιν. Την τελευταία στιγμή, ο Στάλιν με προσωπικό σημείωμα του ακυρώνει τη συνέντευξη. Λίγο μετά ο Ian αποφασίζει να βάλει τέλος και στη σύντομη καριέρα του ως δημοσιογράφος.
Η οικογένεια κάνοντας μια ψύχραιμη εκτίμηση για όλα όσα προηγήθηκαν, αποφασίζει να τον απορροφήσει στις χρηματοοικονομικές δραστηριότητες της και του έδωσε μια θέση στην τράπεζά της, εξέλιξη που του προκαλούσε ασφυξία.
Ήταν πλέον 30 ετών ο Ian Fleming και αισθανόμενος βαρετά με τα νέα τραπεζικά του καθήκοντα, μπήκε πάλι σε περιπέτειες. Ξεκίνησε μια θυελλώδη ερωτική σχέση με την Ann O'Neill (το γένος Charteris) σύζυγο του ευπρεπούς Ιρλανδού Λόρδου O'Neill, που τα κουτσομπολιά την ήθελαν να διατηρεί ταυτόχρονη σχέση και με μεγιστάνα εκδότη του Λονδίνου, Λόρδο Rothermere.
Βρέθηκε έτσι μέσα σε ένα “τετράγωνο” της Λονδρέζικης αριστοκρατίας, που προφανώς τον βοήθησε να κάνει και κάποιες “κρίσιμες” γνωριμίες.
Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ, Ο FLEMING ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ
Στο μεταξύ ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Με την έναρξή του πολέμου ο Ian Fleming βρέθηκε να υπηρετεί ως “βοηθός” ενός Ναυάρχου της Βρετανικής υπηρεσίας πληροφοριών. Στην πορεία του πολέμου διαβαθμίστηκε και πήρε τον κωδικό “17F”, παρακολουθώντας στενά όλες τις εξελίξεις σε σχέση με τις μυστικές υπηρεσίες και τον πόλεμο. Στο ίδιο πλαίσιο συνεργάσθηκε και με συνδέσμους των στρατιωτικών μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ και μια από τις αρμοδιότητές του ήταν να δημιουργεί σενάρια στρατιωτικών επιχειρήσεων κατά των Γερμανών. Έτσι ασχολήθηκε και με την Ελλάδα.
Ο στρατηγικός τρόπος της εισβολής των Γερμανών στην Κρήτη τον Μάιο του 1941 (αποκλειστικά αεραποβατική και χωρίς καμία άλλη υποστήριξη) έδωσε στον Fleming την ιδέα για τη δημιουργία μιας ειδικής ομάδας commando, που θα δρούσε στο εσωτερικό του Γερμανικού μετώπου. Η ιδέα του υιοθετήθηκε από το Συμμαχικό στρατηγείο και αμέσως δημιουργήθηκε η θρυλική ομάδα με τον κωδικό “Commando 30” (γνωστή και ως “30 Assault Unit”).
Ήταν μια ομάδα από 30 ειδικά εκπαιδευμένους άνδρες που στη διάρκεια του πολέμου υλοποιούσε σενάρια που σχεδίαζε ο ίδιος ο Fleming. Η ομάδα αυτή υλοποίησε σενάριά του, για καταδρομικές επιχειρήσεις και στην Ελλάδα (μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται και οι επιχειρήσεις στα Δωδεκάνησα όπου μια από τις μάχες που έδωσαν εκεί οι “Commando 30” ταυτίζεται με την επική ιστορία “Τα κανόνια του Ναβαρόνε”).
Στη διάρκεια του πολέμου ο Ian Fleming πήγε για πρώτη φορά στη Τζαμάικα, συμμετέχοντας σε μια μυστική συνάντηση των μυστικών υπηρεσιών πληροφοριών της Μ. Βρετανίας και των ΗΠΑ. Γοητευμένος από το μέρος, αποφάσισε να ζήσει στο νησί, μετά το τέλος του πολέμου. Το έκανε το 1945, αγοράζοντας μια έκταση όπου κατασκεύασε ένα εξοχικό, που το ονόμασε “Goldeneye” (τίτλο που έδωσε αργότερα και σε μία από τις νουβέλες του).
Τα πρώτα χρόνια μετά τον πόλεμο, τον απασχόλησαν η δημοσιογραφία και διάφορα προσωπικά του θέματα. Εργάζονταν στους “Times” του Λονδίνου και στο συμβόλαιό του προβλέπονταν 3 μήνες διακοπές το χρόνο, που τους περνούσε στη Τζαμάικα.
Αν και είχε αποφασίσει να μείνει εργένης, συνέχισε να βλέπει ερωτικά την Ann O'Neill, που στο μεταξύ είχε κάνει ένα δεύτερο γάμο, καθώς ο Λόρδος πρώτος σύζυγός της είχε πεθάνει. Νέος σύζυγός της ήταν ο μεγιστάνας του τύπου, Λόρδος Rothermere, με τον οποίο διατηρούσε επίσης σχέση όταν πρωτογνώρισε τον Fleming.
Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ JAMES BOND
Το 1952, άρχισε να γράφει, το πρώτο του μυθιστόρημα, με τις περιπέτειες ενός μυστικού πράκτορα της υπηρεσίας πληροφοριών της Μεγάλης Βρετανίας (της M16). Το σενάριο είχε αρχίσει να το επεξεργάζεται στο μυαλό του κατά τη διάρκεια του πολέμου. Δίσταζε όμως να το υλοποιήσει. Τον ενθάρρυνε γι αυτό, μια παλιά συνεργάτης και πρώην ερωμένη του.
Ο τίτλος του πρώτου μυθιστορήματος ήταν “Casino Royal”, ο ήρωας της νουβέλας ήταν ένας μυστικός πράκτορας της βρετανικής υπηρεσίας «Μ16″ και ήταν ο έβδομος μια ομάδας της που είχε την άδεια να σκοτώνει χωρίς να ρωτάει (εξ ου και ο κωδικός 007), όμως το όνομα του ήρωα δεν το είχε αποφασίσει ακόμη. Το έκανε τελικά, με τον ίδιο αναπάντεχα, όπως συνήθιζε να κάνει τα πάντα.
Την εποχή που έγραφε το “Casino Royal” στη Τζαμάικα, ο Ian Fleming περνούσε τον χρόνο του και με μια άλλη ασχολία. Παρατηρούσε πουλιά. Για τον λόγο αυτό, συμβουλεύονταν έναν οδηγό που είχε γράψει για τα πουλιά της Καραϊβικής, ο αμερικανός ορνιθολόγος James Bond.
Το όνομα αυτού του ορνιθολόγου “κόλλησε” στο μυαλό του Fleming, ως το πλέον κατάλληλο για τον κατάσκοπο ηρωά του (“I wanted the simplest, dullest, plainest-sounding name I could find, 'James Bond' was much better than something more interesting, like 'Peregrine Carruthers'…” είχε πει κάποτε).
Επικοινώνησε μαζί του και πήρε την άδειά του για να το χρησιμοποιήσει. Έτσι -μέσω ενός ορνιθολόγου- γεννήθηκε το όνομα του διάσημου κατάσκοπου James Bond.
O ορνιθολόγος James Bond ήταν σχεδόν συνομήλικος του Ian Fleming. Αν και Αμερικανός, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Cambridge, όπου πήρε το πτυχίο του. Εργαζόμενος ως επιστημονικός συνεργάτης στην Αμερικανική Ακαδημία Φυσικής Ιστορίας, ταξίδεψε στον Αμαζόνιο και σε όλη την Καραϊβική. Ήταν άνθρωπος της περιπέτειας και όταν ο Ian Fleming του έγραψε ότι ήθελε να δώσει το όνομά του, στον ήρωα της πρώτης νουβέλας του (περιγράφοντας όλα τα χαρακτηριστικά του), του απάντησε καταφατικά και σχεδόν μονολεκτικά (“Fine with it”).
Μάλλον είχε κολακευτεί.
Ο Ian Fleming εκτίμησε ιδιαίτερα την τόσο θετική στάση του ορνιθολόγου κι αυτός είναι ο λόγος που στην πρώτη νουβέλα του (“Dr No”) έβαλε τον κατάσκοπο James Bond (Sean Connery) να ασχολείται και με την ορνιθολογία, για να προσεγγίσει τον στόχο του.
Ανάλογα έπραξαν και οι παραγωγοί του Hollywood, καθώς στην ταινία “Die Another Day” έβαλαν τον James Bond (Pierce Brosnan) να διαβάζει ένα από τα βιβλία του αληθινού James Bond (το “Birds of the West Indies”), ενώ στην ίδια ταινία η συμπρωταγωνίστρια Halle Berry (που παίζει τον ρόλο της Jinx) συστήνεται στον κατάσκοπο Bond ως ορνιθολόγος.
Όταν δε, το 1964, κυκλοφόρησε η νουβέλα του Ian Fleming με τίτλο “You only live twice”, ο συγγραφέας χάρισε στον πραγματικό James Bond ένα βιβλίο, γράφοντας ως αφιέρωση: “Στον αληθινό James Bond, αφιερωμένο από τον κλέφτη του ονόματός του”…
Η ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ
Από το 1953 που πρωτοεμφανίστηκε ο χαρακτήρας του James Bond, με την πρώτη νουβέλα του Ian Fleming (“Casino Royal”) και από το 1962 που ο χαρακτήρας του Βρετανού μυστικού πράκτορα 007 έκανε το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο (με την ταινία “Dr No”), φθάσαμε στο σήμερα και τα χρόνια άλλαξαν.
Μαζί άλλαξαν πολλά και στον χαρακτήρα του Bond (όσο κι αν εξακολουθεί να συστήνεται ως “Bond…James Bond”, όσο κι αν τα κορίτσια συνεχίσουν να ψιθυρίζουν στο αυτί του “ohhh… James”).
Από τις κατασκοπευτικές επιχειρήσεις που σχετίζονταν με τον “ψυχρό πόλεμο” και την “κακιά” Σοβιετική Ένωση, περάσαμε σε επιχειρήσεις κατά των ναρκωτικών και της διεθνούς τρομοκρατίας.
Ακόμη και η βότκα- μαρτίνι (το αγαπημένο ποτό του James Bond), ενώ ξεκίνησε σαν “χτυπημένη αλλά όχι ανακατεμένη” (ως απάντηση του ήρωα στους μπάρμεν), έφθασε να γίνει “δεν με νοιάζει”. Το δε συγκλονιστικότερο όλων είναι η αλλαγή της ερωτικής συμπεριφοράς του ήρωα. Ο Bond που στις περισσότερες ταινίες απλώς νοιάζονταν για το πως θα ρίξει στο κρεβάτι (ή στο κάθισμα ενός υποβρύχιου) τις γυναίκες, τώρα ερωτεύεται και μάλιστα ψιθύρισε τρεις λέξεις που ποτέ δεν τις έγραψε ο Fleming: ”I love you”…
Όπως και να έχουν τα πράγματα, ο James Bond εξακολουθεί να μαγνητίζει. Είτε ξαναβλέποντας τον, μέσω του Sean Connery, του George Lazenby, του Roger Moore, του Timothy Dalton, του Pierce Brosnan και του Daniel Craig, είτε περιμένοντας το “Skyfall” (φέτος) και το “Bond 24” σε λίγα χρόνια.
Ο Ian Fleming πέθανε στις 12 Αυγούστου 1964, σε ηλικία 56 ετών. Ο ήρωας που δημιούργησε, συμπληρώνει φέτος 59 χρόνια εκδοτικής παρουσίας και 50 χρόνια κινηματογραφικής. Κι απ΄ ότι φαίνεται θα “ζήσει” για πολύ ακόμη.
Άλλωστε, ο Bond δεν το έκρυψε ποτέ πως ήλθε για να μείνει.
Κι όσο στο φινάλε της κάθε ταινίας του, η τελευταία γραμμή των τίτλων τέλους θα γράφει “James Bond will return”, άλλο τόσο εμείς, οι φανατικοί φίλοι του, θα περιμένουμε την επόμενη.
Δεν υπάρχουν σχόλια για το άρθρο "Ο «πενηντάρης» 007, ο συναρπαστικός Ian Fleming και ο... πραγματικός James Bond."