Απόστολος Σαραντίδης

“Η αφετηρία και η βάση του θεάτρου, όπως και κάθε μορφής τέχνης, είναι η ποίηση και η μαγεία. Αν λείψουν αυτά, δεν υπάρχει θέατρο.” – Κάρολος Κουν. Τι είναι για σένα το θέατρο και τι σε έκανε να επιλέξεις αυτό τον χώρο της Τέχνης;
Θα ξεκινήσω από το τι με έκανε να επιλέξω την υποκριτική, κλασικά και εγώ όπως και οι περισσότεροι ηθοποιοί, από παιδάκι όταν έβλεπα ταινίες ή θεατρικές παραστάσεις, μαγευόμουν από όλη αυτή την μαγεία και από όλον αυτόν τον υπέροχο κόσμο που φάνταζε στα μάτια μου και κατόπιν μόνος μου προσπαθούσα να ζήσω αυτή την στιγμή που είχα ζήσει κάνοντας διάφορα παιχνίδια, όπου κατόπιν στο Θέατρο έμαθα ότι τα λέμε αυτοσχεδιασμούς. Κάπως έτσι ξεκίνησα.. και όσο μεγάλωνα καταλάβαινα ότι έτσι μπορώ να εκφράζομαι, να ζω καταστάσεις τις οποίες δεν έχω ζήσει, ή θα ήθελα να ξαναζήσω! Ως υποκριτής λοιπόν κατάλαβα ότι εκφράζεσαι εκατό τις εκατό διότι η τέχνη αυτή είναι διαδραστική. Για να υπάρχει το Θέατρο πρέπει να υπάρχει ο ηθοποιός και το κοινό, ενώ στις άλλες μορφές τέχνης όπωςι η τέχνη της ποίησης, της ζωγραφικής κτλ, υφίσταται η Τέχνη χωρίς την απόλυτη συμμετοχή του κοινού. Στο Θέατρο δεν είναι έτσι!

Γεννήθηκες και μεγάλωσες στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στην Θεσσαλονίκη. Πότε πήρες την απόφαση να έρθεις στο Βέλγιο και ποια ήταν αφορμή για αυτό το βήμα;
Στην Θεσσαλονίκη δούλευα στο Θέατρο απ’ όταν ήμουν 16 ετών μέχρι και τα 17 μου, όπου πήρα την απόφαση να φύγω. Πιστεύω ότι ο ηθοποιός, ο καλλιτέχνης, δεν πρέπει να αγαπάει την «σιγουριά». Από την θέση και φύση είμαι ανήσυχος, και θεώρησα πρέπον να αλλάξω «παραστάσεις», να πάρω ερεθίσματα και από μια άλλη χώρα…Τώρα γιατί επέλεξα το Βέλγιο; Απλά έχω συγγενείς εδώ!

Στην θεατρική παράσταση “Το Σώσε” του Michael Frayn που ανεβάζει η θεατρική ομάδα του Ελληνικού Θεάτρου Βελγίου, υποδύεσαι ένα ηθοποιό, ο οποίος μεταξύ άλλων έχει πρόσφατα κάνει και το ντεμπούτο του στην μεγάλη οθόνη. Ποιες οι προκλήσεις για σένα στη συγκεκριμένη παράσταση και τον ρόλο;
Οι ηθοποιοί λέμε συνέχεια για έναν ρόλο που καλούμαστε να ερμηνεύσουμε ότι έχει τις δυσκολίες του και προσπαθούμε να βρούμε την χρυσή τομή που χρειάζεται ο κάθε ρόλος. Έτσι και εδώ, όχι για μένα μόνο αλλά και για τους υπόλοιπους συναδέλφους μου, το στοίχημα είναι να καταλάβει ο θεατής ότι είναι ένα Θέατρο μέσα στο Θέατρο. Ο Garry που υποδύομαι, καλείται να παίξει ένα ρόλο, τον Robert, οπότε εγώ ως Απόστολος καλούμαι να έχω δύο χαρακτήρες! Αυτό πως να το κάνουμε, έχει την γοητεία του!!! Κουβαλάω τον εαυτό μου και καλούμαι να βάλω στοιχεία και άλλων δύο ανθρώπων. Είναι λίγο του γιατρού η κατάσταση δεν νομίζεται;

Τι είναι καλύτερο κατά την γνώμη σου, ο ηθοποιός να έχει μία αυστηρή “ταυτότητα” και να διακρίνεται σε συγκεκριμένο είδος ρόλων ή πρέπει να μπορεί να αντεπεξέλθει σε οποιονδήποτε ρόλο του ζητηθεί; Υπάρχει κάποιο είδος που εσύ ξεχωρίζεις;
Αυτό που σου μαθαίνουν στη Σχολή όταν είσαι εκεί, είναι να μπορείς να ανταπεξέλθεις σε οποιονδήποτε ρόλο, όταν βγαίνεις στην εργασία εκεί τα πράγματα αλλάζουν διότι ο σκηνοθέτης είναι αυτός που επιλέγει ποιος ηθοποιός του ταιριάζει, διότι έχει να κάνουν με τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του ηθοποιού, τη φωνή… οπότε πολλές φορές σε καλούν να παίξεις σε συγκεκριμένα ήδη θεάτρου και ρόλων φυσικά! Εγώ παίζω από το ξεκίνημά μου έως και τώρα κωμωδίες, λίγα είναι τα έργα στα οποία είχα ένα κάπως δραματικό ρόλο… οπότε αναγκαστικά σε κατατάσσουν στο είδος! Αυτό που πρέπει να έχει ένας ηθοποιός είναι το ήθος και την παιδεία να κάνει όσο καλύτερα μπορεί τη δουλειά του. Αυτή την ταυτότητα πρέπει να έχει ένας ηθοποιός!

Θα μπορούσε το επόμενό σου βήμα να είναι η συμμετοχή σου σε μία κινηματογραφική ταινία;
Μα και φυσικά και θα μπορούσε, αρκεί να βρεθεί ο παραγωγός και ο σκηνοθέτης!

Από ποια συναισθήματα και καταστάσεις εμπνέεσαι; Ποια είναι η σχέση σου με την μοναξιά;
Τα συναισθήματα που με εμπνέουν είναι η απόλυτη χαρά και η απόλυτη λύπη ! Οι μετριότητες στην τέχνη δεν χωράνε. Η μοναξιά είναι κατάσταση και όχι συναίσθημα οπότε δεν την επιλέγω, η μοναχικότητα όπου εμπεριέχει πολλά συναισθήματα, από λύπη μέχρι μελαγχολία αλλά και άδειασμα μυαλού είναι καλό να την επιλέγουμε ώρες-ώρες διότι αδειάζεις και είσαι έτοιμος να ξαναβγείς μπροστά.

Ποια είναι η γνώμη σου για την σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα και την κρίση και πως την βιώνεις εσύ;
Η γνώμη μου για την σημερινή κατάσταση την Ελλάδος αλλά και για την κρίση γενικότερα δεν διαφέρει από τη γνώμη των πολλών ανθρώπων, έτσι και εγώ πιστεύω ότι είναι όλο αυτό εικονικό, έχει φτιαχτεί πολύ αυτή η παγκόσμια κρίση για συγκεκριμένους σκοπούς και βλέπεις… δεν θα ήθελα να επεκταθώ παραπάνω, δεν θέλω να επεκταθώ παραπάνω, δεν θέλω να μιλώ για ένα θέμα τόσο δύσκολο έτσι μέσα σε λίγες γραμμές. Αυτό που με θλίβει είναι ότι πλέον δεν μπορείς να οραματιστείς, σου στεγνώνουν όλα τα συναισθήματα και φοβάσαι!

Πως βλέπεις τον χώρο του θεάτρου και της τηλεόρασης στην παρούσα φάση, με τις δύσκολες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες; Ποια είναι η γνώμη σου για τα Τούρκικα σήριαλ;
Το θέατρο και γενικότερα όλες οι μορφές της τέχνης αν ανατρέξουμε στο παρελθόν θα διαπιστώσουμε ότι άνθισαν και θα ανθίζουν σε καταστάσεις μη σταθερές, πολιτικά, οικονομικά και φυσικά κοινωνικά. Έτσι στην χώρα μας θα γίνουν και γίνονται πολύ ωραία και δημιουργικά πράγματα. Νέες ιδέες γεννιούνται και νέοι άνθρωποι σιγά-σιγά παίρνουν τα ηνία της πολιτισμικής μας κληρονομιάς. Τα τούρκικα serials είναι μόδα δεν πρέπει να μας ανησυχεί το είδος ή η γλώσσα αλλά η έφεση του Έλληνα να απαξιεί ότι δικό του και να θεοποιεί οτιδήποτε δεν του θυμίζει την ιδιοσυγκρασία του. Αλλά και από την άλλη μεριά δεν υπάρχει και κάτι άλλο, εκείνη την ώρα, για να δει αυτή η έρμη νοικοκυρά, άσε που συμφέρει και οικονομικά στα κανάλια!!

Ποια η φύση του καλλιτέχνη για σένα; Από την εμπειρία σου, τι θεωρείς ότι κερδίζεις και τι ότι χάνεις στο επάγγελμα του ηθοποιού;
Ο καλλιτέχνης πρέπει να μην επαναπαύεται, να αναζητεί ερεθίσματα τα οποία θα γεννήσουν ιδέες και άποψη για την ζωή! Πρέπει να δίνουμε την πρόταση μας για το πώς θέλουμε να είναι η ζωή, το θέατρο και γενικότερα η Τέχνη. Αυτό που κερδίζεις είναι ότι στο τέλος η ψυχή σου έχει ηρεμήσει αλλά και ότι έχεις γίνει καλύτερος άνθρωπος. Αυτό που χάνεις; Δεν ξέρω, εγώ προσωπικά έχω επωφεληθεί από το θέατρο, εγώ θα φύγω αλλά το θέατρο ως έννοια θα είναι εκεί για οποιονδήποτε που θέλει να γίνει καλύτερος άνθρωπος.

Εκτός από το θέατρο έχεις ασχοληθεί και με το ραδιόφωνο. Μίλησε μας για τις διαφορετικές αυτές εμπειρίες. Θα ήθελες στο μέλλον να ασχοληθείς και με κάτι άλλο;
Το ραδιόφωνο έχει και αυτό τον δικό του μυστικό κόσμο, η απόλυτη απόσταση που έχει με το κοινό αλλά το γεγονός ότι μπορεί να επέμβει κάποιος ανά πάσα στιγμή με ένα μήνυμα ή ένα τηλέφωνο, και να σου αλλάξει την διάθεση ή και το αντίστοιχο να του αλλάξεις εσύ την διάθεση. Είναι ωραίο για λίγη ώρα γίνεσαι ο φίλος του, ο ψυχοθεραπευτής του αλλά δεν μπορείς να συγκρίνεις το θέατρο με το ραδιόφωνο. Στο ένα υποδύεσαι έναν ρόλο και στο άλλο είσαι ο εαυτός σου. Σίγουρα θα ήθελα να ξανά ασχοληθώ με το ραδιόφωνο.

Μίλησέ μας για τα μελλοντικά σου σχέδια.
Θα ήθελα στο μέλλον αλλά και στο παρόν να έχω την υγειά μου εγώ και οι άνθρωποι που αγαπώ και να μπορώ να κάνω πράγματα τα οποία αγαπώ και φυσικά να προσφέρω γέλιο μέσα από την δουλειά μου!

*Mε μια ματιά…
Με ιντριγκάρει: ο έρωτας!
Απεχθάνομαι: την μιζέρια !
Ερωτεύομαι: πάντα ! Γελάω: εύκολα !
Αγαπώ: πολύ ! Γλυκό ή αλμυρό; και τα δύο !
Κόλαση ή παράδεισος; Παράδεισος ! Ε ; Ναι !
Κρυφτό ή κυνηγητό; Κυνηγητό !
Δόξα ή χρήμα; Χρήμα για να έρθει και η δόξα !
Αστερίξ ή Οβελίξ; Και οι δύο γιατί όλα χρειάζονται μέσα στην ζωή