12 Hours for Greece, από την αρχή μέχρι το τέλος.

Ήταν μέσα Απριλίου όταν έμαθα ότι θα γίνει κάτι με φόντο την Ελλάδα. Κάπου μέσα στο Μάιο, είπανε ονομάζεται 12 Hours for Greece και το οργανώνει κάποιος Jimmy Jamar. Είπα απλά ένα OK. Όταν έφτασε το πρόγραμμα στα χέρια μου, συνειδητοποίησα ότι δεν είναι κάτι απλό. Ο Jimmy Jamar διοργανώνει κάτι απίστευτο.
Μία εκδήλωση αλληλεγγύης για την Ελλάδα, στην οποία κύρια δραστηριότητα θα είναι η μαραθώνια ανάγνωση της Οδύσσειας. Θα συμμετέχουν εθελοντικά σπουδαίοι Έλληνες καλλιτέχνες, θα παρευρεθούν για να συζητήσουν καθηγητές, εκπαιδευτικοί, συγγραφείς, δημοσιογράφοι. Θα υπάρχουν εκθέσεις, παραδοσιακοί χοροί, θα γίνει προβολή ελληνικών ταινιών. Και το σημαντικότερο, τα χρήματα που θα μαζευτούν από την εκδήλωση, θα δοθούν στην οργάνωση «Χαμόγελο του Παιδιού», που εδώ και τόσα χρόνια είναι δίπλα σε παιδιά που χρειάζονται βοήθεια.
Ο χρόνος κυλούσε και η εκδήλωση που θα λάμβανε χώρα στις 16 Μαΐου ακούγονταν ολοένα και περισσότερο. Διοργανωτής ο Jimmy Jamar, ένας φιλέλληνας που δε δίστασε να κάνει αυτό που θα έπαιρνε χρόνια ολόκληρα για να πάρει την απόφαση και να το διοργανώσει κάποιος άλλος. Δεν έλλειψε και η υποστήριξη από πολλούς χορηγούς. Οι διοργανωτές ετοιμάζονταν, το ίδιο και εμείς από τη πλευρά μας, που προσπαθούσαμε με κάθε τρόπο να υπενθυμίζουμε στον κόσμο το event.
Η μεγάλη μέρα για την Ελλάδα στο Halles de Schaerbeek, στις Βρυξέλλες μέρα έφτασε. Στο πρόγραμμα, ώρα έναρξης ήταν 10πμ. Φτάνοντας εκεί, συνειδητοποίησα ότι επικρατεί μία αναστάτωση και μια αγωνία για το τι θα ακολουθήσει. Ο χώρος ήταν διαμορφωμένος αποκλειστικά για την εκδήλωση, ενώ δεν θα μπορούσε να είναι απούσα η ελληνική σημαία μεταξύ της βέλγικης και της σημαίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Την εκδήλωση άνοιξε ο φιλέλληνας διοργανωτής Jimmy Jamar με ένα τεράστιο χαμόγελο, ενώ τους πρώτους στίχους από την Οδύσσεια του Ομήρου στην αρχαία ελληνική γλώσσα, απήγγειλε ο Έλληνας Πρέσβης στο Βέλγιο κ. Χατζημιχάλης. Το παρόν, στην εκδήλωση για την Ελλάδα, έδωσε η πριγκίπισσα Léa του Βελγίου, η οποία έλαβε μέρος στην μαραθώνια ανάγνωση Οδύσσειας.
400 συμμετέχοντες. Μικρά παιδιά, μόλις που έμαθαν να διαβάζουν, μαθητές, ενήλικες, ηλικιωμένοι, επίσημοι, ανεπίσημοι, δημοσιογράφοι, συγγραφείς, Έλληνες, Βέλγοι, Γάλλοι, Γερμανοί συμμετείχαν ενεργά και εθελοντικά στο γεγονός. Η ανάγνωση διήρκησε περίπου 9 ώρες και διαβάστηκε σε πέντε γλώσσες. Ελληνικά, γαλλικά, ολλανδικά, γερμανικά και αγγλικά.
Κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης, σε χώρο του Halles de Schaerbeek, πραγματοποιήθηκαν εκθέσεις από χορηγούς και εταίρους. Στα πλαίσια της εκδήλωσης αλληλεγγύης για την Ελλάδα προβλήθηκαν 3 ελληνικές ταινίες. Η γνωστή ταινία Υπάρχει και Φιλότιμό του Αλέκου Σακελλάριουμε πρωταγωνιστή τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, Ποτέ την Κυριακή του Jules Dassin με πρωταγωνίστρια τη Μελίνα Μερκούρη, και το ντοκιμαντέρ Είδαν τα μάτια μας πολλά, με αγγλικό τίτλο Mediterranean Stories.
Συνδιάσκεψη με θέμα Ρίχνοντας τα Στερεότυπα: Προς μία νέα εικόνα για την Ελλάδα με ομιλητές τον καθηγητή φιλοσοφίας κ. Λάμπρο Κουλουμπαρίτση, τον δημοσιογράφο κ. Βαγγέλη Δεμίρη, και τον Βέλγο συγγραφέα Michel Grodent.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας το Newsville.be ήταν εκεί καταφέρνοντας να αποσπάσει κουβέντες με πολλούς από τους πρωταγωνιστές της εκδήλωσης, και μεταφέροντας το κλίμα από την σημαντική αυτή εκδήλωση.
Μετά το τέλος της ανάγνωσης, στις 8μμ άρχισε το δεύτερο μέρος της εκδήλωσης. Ο Pierre Mertens, ο μεγάλος Βέλγος συγγραφέας έδωσε και αυτός το παρόν την Τετάρτη 16 Μαΐου στο Halles de Schaerbeek και μίλησε με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο για την Ελλάδα.
Ακολούθησε η mezzo-soprano Αλεξάνδρα Γκράβας, η οποία με την πιανίστρια Δέσποινα Αποστόλου ερμήνευσε δημιουργίες του Μίκη Θοδωράκη και του Μάνου Χατζηδάκη. Ευχάριστη έκπληξη ήταν όταν ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ανέβηκε στη σκηνή και τραγούδησε μαζί με την Αλεξάνδρα Γκράβας.
Ο φλαμανδός συγγραφέας Tom Lanoy απήγγειλε ένα ποίημα λίγο πριν αρχίσει η συναυλία των τριών μεγάλων ελλήνων τραγουδιστών Βασίλη Καζούλη, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και Διονύση Σαββόπουλο, οι οποίοι βρέθηκαν μαζί στη σκηνή για πρώτη φορά.
Ο Βασίλης Καζούλης άνοιξε τη συναυλία με γνωστές του επιτυχίες και αμέσως μετά ήταν η σειρά του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Το κοινό ξεσηκώθηκε όταν στην σκηνή εμφανίστηκε ο Διονύσης Σαββόπουλος. Ο κόσμος που παραβρέθηκε τους έδωσε το πιο θερμό χειροκρότημα, ενώ η συναυλία έκλεισε με τους τρεις καλλιτέχνες να τραγουδούν Ας αρχίσουν οι χοροί και το χορευτικό της Μαρίας Δούβαλη να εμφανιστεί στη σκηνή του Halles de Schaerbeek. Ακολούθησαν χοροί από την Ήπειρο, την Κρήτη, τον Πόντο και τη Θράκη. Τέλος, δε θα μπορούσαν να λείψουν από το πρόγραμμα τα ρεμπέτικα τραγούδια από το group Vinylio.
Δε ξέρω αν η εκδήλωση εξελίχθηκε όπως ακριβώς το είχε φανταστεί ο Jimmy Jamar, για μένα ήταν κάτι υπεράνω προσδοκιών. Το σίγουρο είναι ότι άφησε μια γλυκιά γεύση στη μνήμη, όλων όσων συμμετείχαν. Μία εκδήλωση που θύμισε στους Έλληνες και στους ξένους την Ελλάδα που λατρεύουμε και αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον διοργανωτή που πήρε τη απόφαση να αναλάβει την εκπλήρωση ενός τέτοιου γεγονότος.
———————————————————————————————————————————
Δυο λόγια για την αθέατη πλευρά της εκδήλωσης

Φυσικά, όλα αυτά γίνονταν μπροστά από τις κουρτίνες. Για τον απλό επισκέπτη, η εκδήλωση κυλούσε normal. Τίποτα όμως δε θα μπορούσε να βγει προς τα έξω αν δεν υπήρχαν άνθρωποι να τρέχουν σαν παλαβοί πίσω από τη σκηνή. Άλλοι στα φώτα, άλλοι στις κάμερες, άλλοι στον ήχο, άλλοι στο bar, άλλοι στην κουζίνα κάτω. Ακόμα και η ομάδα του Newsville στα backstage ήταν. Δε ξέρω να μιλήσω για τους υπόλοιπους.
Εμένα πάντως μου φάνηκε σα να είμαι στην παιδική χαρά. Από το πρωί εκεί, σχεδόν απευθείας σύνδεση στο site αλλά και στη σελίδα μας στο Facebook. Μπορεί να νευριάσαμε μερικούς με τις συνεχής μας ενημερώσεις, αλλά πιστεύω άξιζε τον κόπο. Οι 7.500 επισκέπτες κατά τη διάρκεια της εβδομάδας του  μεγάλου event ήταν το «χειροκρότημα» για την προσπάθεια της ομάδας του Newsville.be.
Δεν θα μπορούσε να λείπει η συμμετοχή της ομάδας μας από τον μαραθώνιο ανάγνωσης Οδύσσειας. Μια τρομερή εμπειρία. Τελικά, όταν λες «εγώ δεν υπάρχει περίπτωση να το κάνω» τότε σίγουρα το κάνεις. Το υπέροχο ήταν οι γνωριμίες. Αφού τελειώσαμε την ανάγνωση με τη συνάδελφο (ονόματα δε λέμε) και κατευθυνόμενες προς τα παρασκήνια της έλεγα «πω πω δε περίμενα να το ζήσω αυτό». Αυτή με ένα ψύχραιμο ύφος μου απάντησε «δεν έχεις δει τίποτα ακόμα». Σα να το ήξερε. Στα backstage μας περίμενε μία έκπληξη. Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Βασίλης Καζούλης, με τις κιθάρες στα χέρια, έτοιμοι για την πρώτη τους πρόβα. Πρώτο Σοκ για κάποια σαν εμένα που δεν έχω συνηθίσει να συναναστρέφομαι με τόσο γνωστά πρόσωπα. Αμέσως μετά Διονύσης Σαββόπουλος. Δεύτερο επανωτό Σοκ.
Οι άνθρωποι είναι υπέροχοι, το λίγο που μιλήσαμε φάνηκε ότι ήταν απλοί, καθημερινοί άνθρωποι και χωρίς να θέλω να ξεχωρίσω τους υπόλοιπους ο Διονύσης Σαββόπουλος έμοιαζε πιο πολύ με δάσκαλος! Έκαναν πρόβες και ρωτούσαν και τη γνώμη μας. Λίγο αργότερα ήρθε η mezzo soprano Αλεξάνδρα Γκράβας. Μία ευγενέστατη προσωπικότητα με μία υπέροχη φωνή.… και καταφέραμε να τους πάρουμε συνέντευξη. Εκτός από αυτούς και άλλα πρόσωπα εξίσου σημαντικά συμμετείχαν στην εκδήλωση, απλά δεν έτυχε να μιλήσω παραπάνω μαζί τους.
Η φάση ήταν το τρέξιμο, καλώδια από εδώ, το μικρόφωνο από εκεί, άδειασμα την κάρτα της φωτογραφικής, ρετουσάρισμα τις φωτογραφίες και ανέβασμα πάνω σε site και social media. Σε όλη τη διάρκεια (πάντα στα backstage) δεν θα μπορούσε να λείπει και το γέλιο..
Και μη ξεχνάμε… πίσω από κάθε μεγάλη εκδήλωση, από πίσω κρύβονται ένα σωρό άνθρωποι, οι οποίοι φροντίζουν να γίνουν όλα σωστά. Όχι αποκλειστικά για τη δική μας ομάδα… άλλα και όλους τους άλλους που ήταν από πίσω.