Η Χρύσα Κατσαρίνη, με ό,τι πολυτιμότερο έχει…στο Newsville

Το τρομερό κορίτσι της ελληνικής σκηνής του stand-up έχει ήδη αρχίσει να πακετάρει βαλίτσες για το ευρωπαϊκό της τουρ. Ένα τουρ που ,φυσικά, θα την φέρει και στα μέρη μας και συγκεκριμένα στον χώρο του CliqueArt.
H Χρύσα Κατσαρίνη σόλο, την Πέμπτη 25 Οκτωβρίου, και με αφορμή την εμφάνιση αυτή, είπαμε να την ενοχλήσουμε λίγο.

Χρύσα, στα μπιτς σου παίζεις πολύ με το στοιχείο του αυτοσαρκασμού. Υπέρ και κατά αυτής της επιλογής;

Τα υπέρ είναι πολλά. Αρχικά επισημαίνεις το προφανές. Με το που βγαίνεις στην σκηνή το κοινό σε σκανάρει και σχηματίζει μια εικόνα για σένα. Το να επισημάνεις πράγματα που ήδη έχουν προσέξει, τους χαλαρώνει και τους φαίνεται αστείο. Είναι μια κοινή παρατήρηση. Επίσης το να σχολιάζεις χαρακτηριστικά της εξωτερικής σου εμφάνισης που μπορεί να θεωρηθούν ελαττώματα, κάνει το κοινό να αισθάνεται οικεία. Καταλαβαίνουν οτι είναι κάτι κοινό και συμβαίνει σε όλους. Όταν λοιπόν αισθανθούν οικειότητα, ανοίγονται και σου επιτρέπουν να γίνεις κομμάτι της παρέας τους. Το αρνητικό που μπορώ εγώ να παρατηρήσω είναι ότι αυτά τα κείμενα είναι το comfort zone μου. Ξεκινάω πάντα με αυτά και δεν ρισκάρω εύκολα. Κάτι που πρέπει να αλλάξει στην επόμενη solo παράσταση.

Γιατί υπάρχουν λίγες γυναίκες-κωμικοί, τόσο στο standup όσο και στο youtube; 

Πατριαρχία παιδί μου. Είναι βαριά πάνω στις πλάτες μας. Θέλει χρόνο. Ζούμε σε μια κοινωνία που ένα αγοράκι ακούει συνέχεια πόσο έξυπνο, αστείο, δυνατό, ταλαντούχο είναι και αντίστοιχα ένα κοριτσάκι ακούει κυρίως πόσο όμορφο είναι. Μαθαίνουμε από μικρές πως το δυνατό μας χαρτί είναι η εξωτερική μας εμφάνιση, δυστυχώς. Σε πολλές περιπτώσεις στο stand up τσαλακώνεσαι, οπότε αυτά τα δυο είναι αντικρουόμενα. Οι γυναίκες έχουν χιούμορ. Απλά χρειάζεται χρόνος για να ακουστεί η φωνή τους. Ο κόσμος εξελίσσεται και αλλάζει και μαζί με τον κόσμο θα αλλάξει και αυτό, ελπίζω.

Ποιοι κωμικοί σε έχουν επηρεάσει;

Πρώτο θα βάλω τον Eddie Murphy που, αν και δεν ανήκει στους αγαπημένους μου, με επηρέασε βαθιά γιατί ήταν το πρώτο special που είδα ποτέ και αποφάσισα να ξεκινήσω να γράφω κείμενα. Στους αγαπημένους μου κωμικούς ανήκουν οι: Louis Ck, Dave Chappelle, Patrice O’Neil,  Bill Burr, Mike Birbiglia, Anthony Jeselnik, Jim Jefferies, Marc Maron, Michael Che, Tig Notaro, Neal Brennan, Patton Oswalt, Richard Pryor, Doug Stanhope, Dave Attell,Dara O’Brian, (ρε συ, δεν θα σταματήσει να γράφει αυτή). Αυτή η λίστα όλο και μεγαλώνει.

Ποιο είναι το πιο άκυρο περιστατικό που σου έχει συμβεί σε παράσταση;

Με είχαν καλέσει να παίξω σε ένα gay bar. Ήμουν τρομερά ενθουσιασμένη. Το μόνο που με ανησυχούσε ήταν ότι έπαιζαν πολύ έντονη μουσική. Μιλάμε πριόνια. Πάω στην dj και της ζητάω να χαλαρώσει λίγο γιατί θα ήταν έντονη η διαφορά, από τα πριόνια , σε έναν άνθρωπο με μικρόφωνο.

Μου λέει, μην ανησυχείς και κλείνει την μουσική χωρίς fade out και άλλες τέτοιες ποζεριές. Μπαμ, σαν να κόπηκε το ρεύμα! Και μου δείχνει την σκηνή. Οπότε ανεβαίνω πανικόβλητη και ξεκινάω. Ο ιδιοκτήτης του μπαρ (που απλά νοίκιαζε τον χώρο σε αυτούς που διοργάνωναν το πάρτυ και με πλήρωναν) ο οποίος είχε πάρει ό,τι ναρκωτικό κυκλοφορούσε στο Γκάζι εκείνη την μέρα, ενοχλήθηκε που σταμάτησε η μουσική. Λίγα δευτερόλεπτα λοιπόν, αφού ακούστηκε η φωνή μου, φώναξε με ό,τι είχε και δεν είχε: «Βούλωσέ το και παίξε μουσική!»
Εγώ δεν μπορούσα να σταματήσω γιατί οι άνθρωποι που με κάλεσαν, περίμεναν μια παράσταση. Οπότε απλά συνέχισα…και μου πέταξε σφηνάκι. ….Μου πέταξε το σφηνοπότηρο στην σκηνή και έσπασε πίσω στον τοίχο! Τελικά συνέχισα την παράσταση , αφού πρώτα αφιέρωσα 5 λεπτά αποκλειστικά σε αυτόν. Κατέληξε να είναι μια από τις καλύτερες παραστάσεις μου.

Πως θα σου φαινόταν η ιδέα να κάνεις μια ζωντανή παράσταση «ΧΙΚ!» ;

Εγώ μεθυσμένη live στην σκηνή; Πίστεψέ με σε κανένα δεν θα άρεσε αυτή η ιδέα.