Ένα ιδιαίτερο μπουζούκι μεταφέρθηκε το Σάββατο από τις Βρυξέλλες στο Vleeshuis της Αμβέρσας, με ένα παραδοσιακό ποταμόπλοιο. «Στο κοντινό Schipperskwartier, μια ελληνική γειτονιά που άκμασε μεταξύ 1950 και 1980, όπου οι ναυτικοί ζεσταίνονταν με τη μουσική από την πατρίδα τους», λέει ο Kris Kaerts του «In Skipperstreet». Αυτό το φλαμανδικό-ελληνικό έργο άυλης κληρονομιάς θα χαρτογραφήσει την επιρροή των Ελλήνων ναυτικών στο λιμάνι της πόλης τα επόμενα δύο χρόνια.
Ο Johan Verminnen το μνημονεύει στο τραγούδι του «Ik wil de wereld zien» (Θέλω να δω τον κόσμο), αλλά το μπουζούκι του Νταλάρα υπάρχει πραγματικά. Μάλιστα, ο ίδιος ο Γιώργος Νταλάρας δώρισε πρόσφατα ένα από τα μπουζούκια του στο Μουσείο Vleeshuis. Μια χειρονομία ενός μεγάλου καλλιτέχνη, ο οποίος τιμά και τον ίδιο του τον πατέρα, που έζησε πολλά χρόνια ως μουσικός στο Βέλγιο, παίζοντας στα μαγαζιά του Schipperskwartier. Είναι η πρώτη φορά που ένα ελληνικό μουσικό όργανο παίρνει τη θέση του στη συλλογή του Vleeshuis. «Ο Νταλάρας έχει μια ζεστή καρδιά για το έργο μας», λέει ο Kris Kaerts και η Poli Roumeliotis του In Skipperstreet, το οποίο εστιάζει στην ιστορία των Ελλήνων ναυτικών στην Αμβέρσα. «Από το 1950 έως το 1980 υπήρχε μια πολυσύχναστη ελληνική γειτονιά γύρω από το Sint-Paulusplaats, αλλά τα πρώτα ελληνικά καφενεία εμφανίστηκαν τη δεκαετία του 1920. Αυτό του Κουμιώτη -για παράδειγμα- άνοιξε στο Koolkaai το 1928. Μαγαζιά που έμειναν γνωστά απλά ως «μπουζούκια», που χάρη στους ναυτικούς έγιναν γνωστά σε όλο τον κόσμο».
Ελληνική αποικία στην Αμβέρσα
Τις δεκαετίες του 1950 και του 1980, το Schipperskwartier στέγασε μια ελληνική αποικία εμπόρων και επιχειρηματιών, η οποία αναπτύχθηκε γύρω από τη διευκόλυνση των Ελλήνων ναυτικών. Σε όλα τα καφενεία έπαιζε ζωντανή μουσική. Οι μουσικοί και οι χορευτές συχνά μεταφέρονταν ειδικά από την Ελλάδα στην Αμβέρσα για το σκοπό αυτό. Το μπουζούκι ήταν απαραίτητο σε αυτούς τους χώρους. Οι μουσικοί κυκλοφορούσαν στο Βέλγιο και έμειναν για σύντομες ή μεγαλύτερες περιόδους στις Βρυξέλλες, το Λιμβούργο και τις περιοχές των ορυχείων, στη Βαλλονία. Από αυτούς εμπνεύστηκε και ο Wannes van de Velde. Τα «μπουζούκια» ήταν επίσης πολύ δημοφιλή στους «απλούς» Βέλγους, ειδικά μετά την ταινία Ζορμπάς (1964).
Ο ερχομός, λοιπόν, του μπουζουκιού του Γιώργου Νταλάρα έφτασε με το ποταμόπλοιο The Ark το Σάββατο 20 Μαΐου στο Vleeshuis της Αμβέρσας, με πρωτοβουλία της ελληνίδας ιστορικού, Πόλυς Ρουμελίωτη και του βέλγου σκηνοθέτη, Kris Kaerts, διασχίζοντας το παλαιότερο κανάλι του Βελγίου από τις Βρυξέλλες μέχρι την Αμβέρσα, και παραδίδοντάς το στο Μουσείο Vleeshuis στην Αμβέρσα, έγινε μέσα σε μια εορταστική τελετή με πολλή μουσική και πάμπολλους συμμετέχοντες.
Photos: Museum Vleeshuis / In Skipperstreet, Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια για το άρθρο "To «μπουζούκι του Γιώργου Νταλάρα» παραδόθηκε στο μουσείο Vleeshuis της Αμβέρσας"