Μεγάλη εμπειρία η φυλάκα. Το έζησα και αυτό. Εν αδίκω. Αλλά δεν έχει καμμιά σημασία. Παράτησαν τα κορίτσια τη «δουλειά» και μου συμπαραστάθηκαν με πανώ έξω από τον Κορυδαλλό:
«Έξω από το κάγκελο η Ελευθερίτσα μας μέσα η Πολιτείτσα μας».
Διότι περί «καγκέλου» ο θυμός και ο αναβρασμός του Συνήγορου του Πολίτη. Μου συμπαραστάθηκε διαρρηγνύοντας το σαρκίον του. Πέραν αυτού της Ιουλίας. Σε εμένα. Μία Κοινή κοινή γυνή μεταξύ Κοινών κενών ατόμων.
Δικαιοσύνη-Πολιτεία. Fatal attraction.
Είναι άδικες. Ο άγγελός τους πέθανε διψασμένος. Και γκαβές. Κλέβουν στο ζύγι. Και κουτσές. Σπεύδουν βραδέως. Εξ ου ταμμένες στην Παρηγορήτρα των Τεθλιμμένων. Κάθε τρίτη Τρίτη τρίτου Μάη πάνε σκυμμένες οι ευλογημένες το τάμμα τους. Λαμβάνουν Χάρη να ελέγχουν και να φυλακίζουν όποιον θέλουν βάσει privé Φώτισης και Νομοθεσίας.
Και είναι και Κοινές! Μοιάζουμε, έχουμε την ίδια ελιά στο δεξί κωλομέρι.
Πλην όμως εγώ στον Οίκο μου έχω Οργάνωση, Parking , Service. Ενώ Αυτές «μπέστε σκύλοι – ντόπιοι, ξένοι – αλέστε και… φύγετε σαν Αριστογάτες». Θυμίζει τον άπληστο buttler Edgar του Walt Disney’s AristoCats.
Έτσι είναι η που(ρι)τανή ζωή: Οι δίκαιοι να προαυλίζονται και οι άδικοι να αυλίζονται. Εγώ βουτηγμένη στη θλίψη και των δεσμωτών μου οι σκελέες στην τρελλή χαρά. Ο κόσμος περίμενε να ξεσκίσει. Τη σικέ Δίκη. Όχι εμένα. Γι’αυτό φρόντισαν άλλοι.
Η περιοχή μου Magie Noire, Μαύρη Μαγεία κατά Magritte, είναι sold out. Η «αίρουσα τας αμαρτίας» της Κοινωνίας. Το κατηγορητήριο το είχαν βαρύ, τραχύ και σηκωμένο.
1) Ακαλαισθητεί: Ξεβαμμένο νυχάκι λόγω πλυσταριού.
2)Φιλασθενεί: Διεγνώσθει άτυπη κυτταγώδης κυτταγίτιδα και γαγάδες με γ(γ)αμμάς (έχω accent γαλλικό), φορώντας Νο 110F στηθόδεσμο (για μοσχάρες). Εμμμμ, βύζαξαν δύο μωρά και άπειρους ενήλικες οι δύο αυτές ρώγες!
3)Εργασιομανεί: Σε βιτρίνα. Φαντάσου τώρα ένα Maison Néoclassique με Live κούκλες. Κι εγώ μια απ’αυτές. Τι να κρύψω από τη Live ζωή μου; Τα χαριτωμένα rouge pompon των ναυτακίων που με γαργάλαγαν γλυκά ή τα περήφανα στρατά που παρήλασαν μπροστά μου;
4)Φοροδιαφυγεί: Δεν κόπηκε στέλεχος σε ανήλικον μετά Φ.Π.Α. 9%. Γνωστόν ότι τα αφεψήματα-ροφήματα έχουν χαμηλό συντελεστή.
Τετράκις εις το κάγκελο η ένοχη βιτρινού.
Ποιος;;;; ΕΓΩ!!! Η πτυχιούχος της Hanky Panky School. ( * )
Mε πλήθος conferences ανά τον κόσμον. Μετεγγραφείσα εκ εξωτερικού. Όπως κι οι ποδοσφαιριστές. Πρώην συμπολίτισσα ενός Rembrandt κι ενός Van Gogh. Με spécialisation στην Τέχνη του Live. Just κλείσε τους οφθαλμούς σου και Imagine me à la John Lennon. Με λειτουργικά έξοδα στο καθολικό ο δ υ ν η ρ ά: Satin parisien σεντόνια, αργαλειοϋφαντές κουρτίνες made in Arachova, common origin με φορμαέλα και πετσέτες pure λινό Ιρλανδίας, common origin με U2 και IRA. Για τα…. πουλάκια των πουλακίων μου. Καθαριότης; Ολόκληρη αρχοντιά. Πάνε κι έρχονται τα we do laundry. Πλέον λογιστικά κόστη για μαγιουδάκι, στρινγκάκι, μπουστάκι, λιπαντικάκια, condoms (η γεύση χταποδιού έχει succés), toys… Το πιο ανταγωνιστικό service σε τσιμούχες, τακάκια στα ναυτάκια. Βουλκανιζατέρ «Η Γαζέλα».
“I make love not fraud” φώναζα στους Κοινούς Πολιτικούς. Ή Πολιτικάντηδες; Μπερδεύτηκα. Έχω record αποδείξεων ανά μέρα. Πρόκειται για βαρύ στέφανο δόξης στο προσωπικό μου Pride Parade. Φαίνεται με μπέρδεψαν με τους μετεγγραφέντες ποδοσφαιριστές. Η διαφορά μας έχει ως εξής: Αρχιμάγειρας στη κουζίνα μου είναι η μαννούλα μου. Chef privé ποτέ. Κατοικείν κεραμίδι ενυπόθηκο, χτισμένο με sex-κάματο. Villa piscine ποτέ. Το aller-retour μου, door to door, ζαλωμένη και με βαλιτσάκι accesoires, γίνεται πάντα με Μ.Μ.Κ. Leasing car ποτέ. Ο πελάτης δεν ήταν πελάτης ήταν και αμούστακος. Δώρο τον έκανα στον εαυτό μου. Αφού δεν έχω άλλα πριμ από τον daddy μου. Δεν είμαι ποδοσφαιριστής…. Χαράτσια πάντα πλήρωνα. Από την τελευταία στάση Νο 1306 του Kama Sutra έως last moment Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μετά Veuve Clicquot champagnisé. Έχω δει όλα τα «μπαλλάκια». Όλες τις «σοδειές»: Φρέσκα λεμονομυροβόλα πρωΐνά. Μουστωμένα τσαμπιά μεσημεριανά. Καραβοτσακισμένα μαρούλια μαζεμένα το γιόμα. Και μπαρουτοκαπνισμένα κατάκοπα αντίδια ραντισμένα το δείλι. Κλείσιμο λαϊκής, Σάββατο μεσημέρι, Νέος Κόσμος.
Αντέχω. Ανάσκελα και μη ανάσκελα. Λοιμασμένη και ξελοιμασμένη. Στις κερκίδες των οργασμών, αληθινών και faux, των αγώνων και των πόνων. Καθημερινών, μηνιαίων, ετησίων, άνευ επιδομάτων και πριμ. Πριτς! Υπάρχει κρίση, κατάκριση, ανάκριση, εκταμίευση 3ης, 4ης κρισοδόσης του κρισοδανείου, μνημονίου. Ή μνημουνίου (βλαχιστί); Μπερδεύτηκα.
Μία Κοινή κοινή femme fatale είμαι. Πίσω από το «κάγκελο». Το δικό μου; Το δικό τους; Πάλι μπερδεύτηκα. Πόσο βουρκώνω εδώ κάτω στο βούρκο…. =========================================================================
Ο θυρεός της πόλης του Amsterdam όπου η πορνεία προτείνεται και ως επαγγελματικός προσανατολισμός, διδάσκεται σε Σχολή Ιερόδουλων-Συνοδών, αντιπροσωπεύεται με εκλεγμένο μέλος στο Εμπορικό Επιμελητήριο, συμμετέχει ενεργά στον τριτογενή τομέα της Οικονομίας, τον καλούμενο και «Υπηρεσιών», ελέγχεται μέσω τήρησης λογιστικών βιβλίων και είναι βαριά φορολογήσιμη.
* http://www.smh.com.au/articles/2003/04/08/1049567658162.html
Δεν υπάρχουν σχόλια για το άρθρο "Έχω δει όλα τα μπαλάκια"