Πάνος Γουργιώτης

Εισαγωγή: Γιάννης Δήμας – συνέντευξη: Μαρία Γεωργίου
φωτογραφία: Δημήτρης Ναυρίδης/ Newsville.be

=====================

Τον Πάνο τον γνωρίσαμε πριν από μερικά χρόνια όταν τον είδαμε να παίζει ζωντανά για πρώτη φορά στις Βρυξέλλες στο εστιατόριο Rich, σε μία βραδιά γεμάτη κόσμο και χειροκρότημα που είχε τίτλο “ Με χαμηλά τα φώτα”. Το σημαντικό στοιχείο στο χαρακτήρα του που τον κάνει αγαπητό στον κόσμο είναι αρχικά ο χαρακτήρας του και μετά η μουσική του. Βάζω σαν πρώτο στοιχείο το χαρακτήρα γιατί με τον Πάνο δεν θα μείνεις με μία απλή γνωριμία ούτε σε ένα απλό “γειά”. Με τον Πάνο θα μιλήσεις, θα ανταλλάξεις λόγια ουσίας και όλα αυτά με την ειλικρίνεια και το χαμόγελο που τον συνοδεύουν στη μουσική του ωρίμανση και καριέρα. Ο Πάνος Γουργιώτης είναι ένας πολυτάλαντος μουσικός με μία εξαιρετική φωνή. Ίσως το “πολυτάλαντος”  να του βάζει συχνά διλήμματα, η ζεστή και μελωδική φωνή του όμως τις πιο πολλές φορές τα λύνει. Οι εμφανίσεις του στις Βρυξέλλες αγκαλιάζονται ζεστά από το ελληνικό κοινό ενώ για τις ανάγκες του Cover Story του FACES ο Πάνος φωτογραφήθηκε από τον Δημήτρη Ναυρίδη στη πόλη των Βρυξελλών και απάντησε στις ερωτήσεις της Μαρίας Γεωργίου. Πάντα από καρδιάς και χωρίς πολλά φίλτρα.

Η μουσική μπαίνει στην ζωή σου από την ηλικία των 5 με μαθήματα κλασσικής κιθάρας. Τι ήταν αυτό που σε έκανε να ξεκινήσεις και τι ρόλο έπαιξε κατά την διάρκεια της παιδικής σου ηλικίας η σχέση σου με την μουσική;
Η επιμονή των γονιών μου και κυρίως του πατέρα μου ήταν που με έκανε να ξεκινήσω. Η αλήθεια είναι ότι ως παιδί αντιμετώπιζα την κιθάρα ως ένα ακόμα μάθημα, σαν υποχρέωση. Υπήρξαν αρκετές φορές που χρειάστηκε πίεση για να μη σταματήσω. Αυτό βέβαια άλλαξε εντελώς στην εφηβεία, όπου βρήκα ένα μέσο έκφρασης, έστησα τα πρώτα γκρουπάκια και φυσικά κατάλαβα ότι η ενασχόληση με τη μουσική παίζει το ρόλο της και στο αντίθετο φύλο!

Από τα πρώτα κιόλας βήματά σου βρέθηκες δίπλα στον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Πώς συνέβαλλε αυτό στην μετέπειτα πορεία σου και τι είναι αυτό που κρατάς από την σχέση σας;   
Όπως είναι αυτονόητο, όταν ένας τέτοιος άνθρωπος σου δείχνει έμπρακτα την υποστήριξη και την αγάπη του δε μπορείς παρά να είσαι ευγνώμων και να νιώθεις τυχερός. Ήμουν 18 χρονών όταν του πρωτοέστειλα κάποια τραγούδια μου. Τα άκουσε και μου είπε «Καλά είναι, για έλα να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε». Ε, τότε ένιωσα βασιλιάς. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι δέκα χρόνια μετά με στηρίζει ακόμα. Με προστάτευσε στο παρελθόν από πολλές κακοτοπιές, μου έδωσε πολύ χρήσιμες συμβουλές. Το μόνο που προς το παρόν δεν έχουμε καταφέρει είναι να συνυπάρξουμε περισσότερο  επί σκηνής, αλλά πιστεύω και ελπίζω ότι θα γίνει κι αυτό σύντομα!

Ποιο είναι το είδος της μουσικής που σε εκφράζει και γιατί επιλέγεις αυτό;
Σε αυτό θα απαντήσω ως μουσικός και όχι ως ακροατής, γιατί ως ακροατής ακούω σχεδόν τα πάντα, αρκεί να είναι καλοπροαίρετα. Αυτά είναι και τα μόνα είδη στα οποία διαχωρίζω τη μουσική. Η καλοπροαίρετη και η ευκαιριακή, φτιαγμένη για το χρήμα και τα φλας μουσική. Ως δημιουργό όμως, πάντα με μάγευε η εσωτερική, ας πούμε μελαγχολική μουσική. Ντυμένη με οποιοδήποτε τρόπο, δεν έχει σημασία. Ηλεκτρική, ηλεκτρονική, ακουστική. Αυτό συμβαίνει, γιατί ποτέ δεν ένιωσα την ανάγκη να φτιάξω μουσική για να κάνω τους άλλους να διασκεδάσουν και ούτε πιστεύω ότι μπορώ και να το κάνω. Πάντως, το πιο εύστοχο σχόλιο για τη μουσική μου το έχει κάνει ο μεγάλος λαϊκός συνθέτης Γιώργος Ζήκας. Μου είχε πει ότι παίζω «Αστικό, κλειστοφοβικό ροκ». Νομίζω ότι όντως αυτό κάνω.  

Αποτελείς μέρος της νέας γενιάς Ελλήνων και ήδη έχεις στο βιογραφικό σου αρκετά έντονη επαγγελματική δραστηριότητα. Οι εποχές ωστόσο είναι μεγάλων κοινωνικοπολιτικών αλλαγών. Πώς επηρεάζει αυτό τις μουσικές σου επιλογές και δημιουργίες;
Δε φαντάζεσαι πόσο! Σκέψου ότι είχα έτοιμο ένα νέο δίσκο που θα έπρεπε να βγει αυτές τις μέρες. Τα τραγούδια που περιείχε όμως, τα είχα γράψει τουλάχιστον 2-3 χρόνια πριν. Τα άκουσα, τα ξανάκουσα και προτίμησα να πετάξω τη δουλειά ενός χρόνου, ηχογραφήσεις κτλ, από το να κυκλοφορήσω τραγούδια που δεν είναι επηρρεασμένα από αυτό που ζούμε τον τελευταίο χρόνο. Η κρίση, οι συνέπειές της κτλ είναι πράγματα γνωστά σε όλους και έχουν αλλάξει τη ζωή όλων μας. Ως προς την τέχνη όμως, είμαι σίγουρος ότι θα οδηγήσει σε μια δημιουργική έκρηξη. Ήδη βράζει ο τόπος. Και να είστε σίγουροι ότι η νέα ελληνική σκηνή έχει πολλά και σπουδαία να δώσει.

Με επιτυχημένες συμμετοχές σε αρκετές διοργανώσεις και ήδη μία διάκριση στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης (2008), πες μας την γνώμη σου για τις ευκαιρίες που υπάρχουν για τους νέους καλλιτέχνες αλλά και την ύπαρξη talent show.
Αυτό τον καιρό θα μου ήταν πιο εύκολο να σου πω για τις ευκαιρίες που δεν υπάρχουν. Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα. Σε μια Ελλάδα που ψάχνει το βηματισμό της, το τελευταίο ίσως που σκέφτεται κανείς είναι το τι θα κάνει ένας νέος καλλιτέχνης και ίσως αυτό να μην είναι και παράλογο. Σχετικά με τα talent shows έχω μια παγιωμένη άποψη, την οποία έχω εκφράσει κάποιες φορές. Δε με αφορούσαν ποτέ, γιατί δεν αποσκοπώ στο να γίνει γνωστή η φάτσα μου, αλλά η μουσική μου. Δε θέλω να χτίσω μια σχέση εικόνας με τον ακροατή μου, γιατί την πρώτη μέρα που δε θα με δει, θα με ξεχάσει. Όμως πλέον δε μπορώ να κατακρίνω όσους συμμετέχουν σε αυτά, γιατί καταλαβαίνω ότι ο καθένας έχει και τα όρια του και ψάχνει τρόπους. Το Φεστιβάλ ήταν μια τελείως διαφορετική ιστορία, με τις όποιες αδυναμίες του, γιατί σεβόταν σε ικανοποιητικό βαθμό τους καλλιτέχνες και τους έδινε ένα βήμα απλά και μόνο για να τραγουδήσουν. Ποιον ενδιαφέρει σε τελική ανάλυση πως είμαι όταν ξυπνάω ή τι παντόφλες φοράω; Το θέμα είναι και πρέπει να είναι η μουσική, ακόμα και στην απόλυτη εποχή της εικόνας και του lifestyle που ζούμε.

Βρίσκεσαι επαγγελματικά κυρίως ανάμεσα σε Βέλγιο και Ελλάδα. Ποιες είναι οι διαφορές και τι είναι αυτό που σε κάνει να επιστρέφεις εδώ μετά από ένα μεγάλο διάστημα καλλιτεχνικής δημιουργίας στην Ελλάδα;
Βρίσκω την ηρεμία μου εδώ. Μου αρέσει πάρα πολύ να ζω εδώ. Κατεβαίνω στην Αθήνα, γεμίζω με πράγματα για τα οποία θέλω να μιλήσω, πίνω ένα καφεδάκι στην πλατεία με τους φίλους μου και είμαι έτοιμος για πίσω. Εδώ δημιουργώ απερίσπαστος, διδάσκω κιθάρα στους απίστευτους μαθητάρες μου και το λατρεύω, κάνω γενικά πιο εύκολα και χωρίς μεγάλη ψυχολογική πίεση πολλά διαφορετικά πράγματα σχετικά με τη μουσική. Έχω ανάγκη να λειτουργώ χωρίς πίεση και αυτό μου δίνεται απλόχερα εδώ.

Ποια είναι για σένα η πηγή έμπνευσης και ποια τα μουσικά σου πρότυπα και ερεθίσματα;
Με εμπνέουν οι ευγενικοί, έξυπνοι, χαμογελαστοί άνθρωποι. Και η θάλασσα και ο μουντός καιρός. Και βέβαια οι δικοί μου άνθρωποι, η κοπέλα μου, οι φίλοι μου. Ο έρωτας παίζει επίσης το ρόλο του φυσικά. Οι πρώτες μουσικές που θυμάμαι να παίζουν στο σπίτι είναι Τσιτσάνης, Ζαμπέτας, Dylan, Baez, Simon and Garfunkel. Μετά ήρθε η εφηβεία και μαζί τους τα Σπαθιά, οι Τρύπες και φυσικά πολύ πανκ. Άκουγα και έπαιζα πολύ πανκ. Και μετά grunge από το Σηάτλ και βρετανική κιθαριστική ποπ-ροκ. Τι να πρωτοπώ. Σταματάω γιατί θα ακολουθήσει παραλήρημα.

Συνεργασίες και σχέσεις στο μουσικό στερέωμα. Τι έχεις μάθει από αυτές; Μίλησέ μας για μια στιγμή που ξεχωρίζεις.
Συνεργασίες πολλές και καλές. Είμαι πολύ τυχερός σε αυτό τον τομέα. Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Θάνος Μικρούτσικος, Γιάννης Ζουγανέλης, Σάκης Μπουλάς, Μύρωνας Στρατής και πολλοί ακόμα. Ο Μύρωνας έπαιξε καταλυτικό ρόλο στο να βγει ο πρώτος μου δίσκος και έκανε και την παραγωγή. Ως προς τις σχέσεις στο χώρο μας, νομίζω ότι ισχύει ότι ισχύει και παντού. Υπάρχουν οι καλοί και οι κακοί, αυτοί που σου πάνε και αυτοί που δε σου ταιριάζουν με τίποτα. Πάντως, οι καλλιτέχνες μεταξύ τους σε μεγάλο βαθμό δεν έχουν προβλήματα, αυτοί που τα χαλάνε συνήθως είναι οι παρατρεχάμενοι, οι μάνατζερ και οι λοιποί. Τελευταία σημαντική στιγμη, και γι’ αυτό την ξεχωρίζω, ήταν η συνεργασία με τον Craig Walker, τον πρώην τραγουδιστή και συνθέτη των Archive, η οποία εξελίχθηκε σε μια δυνατή φιλία. Ο Craig με έκανε να πιστέψω ότι πρέπει να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου εκτός συνόρων με αγγλικό στίχο και μου έδειξε μεγάλη πίστη.  

Θεατρική μουσική και μουσική κινηματογράφου. Τι στάθηκε ως αφορμή για να για να ξεκινήσει η ενασχόλησή σου με αυτόν τον κλάδο της μουσικής και ποιες οι επιδιώξεις και τα σχέδια σου πάνω σε αυτό;
Η βασική αφορμή ήταν οι σπουδές μου πάνω στο θέατρο. Μπαίνοντας στο πανεπιστήμιο ένιωθα από την αρχή ότι κάτι δε μου πήγαινε καλά με το να γίνω θεατρολόγος ή ηθοποιός, καθώς αργότερα πέρασα στην υποκριτική. Βρήκα λοιπόν μια λύση που τους άφησε όλους ευχαριστημένους. Και εμένα, που βρήκα έναν τρόπο να μπλέξω πάλι κάπως τη μουσική και όλους τους άλλους, ηθοποιούς,σκηνοθέτες κτλ, που δε θα με είχαν στα πόδια τους! Η αλήθεια είναι ότι το να γράφω τέτοια μουσική είναι κάτι που με ενδιαφέρει πάρα πολύ και κατά κάποιο τρόπο με εξιτάρει. Είναι κάτι τελείως διαφορετικό από ότι κάνω συνήθως. Το να γράφεις μουσική που θα εξυπηρετήσει συγκεκριμένο σκοπό, πολλές φορές ύστερα από αυστηρές οδηγίες του σκηνοθέτη, το να ντύνεις μια παράσταση με ήχο και μουσική με στόχο τη δημιουργία συγκεκριμένων συναισθημάτων στον ακροατή-θεατή, είναι πρόκληση. Ένα από τα όνειρά μου είναι να κάνω ένα ροκ μιούζικαλ. Το δουλεύω εδώ και κάποια χρόνια και υποθέτω θα μου πάρει λίγα ακόμα.

Ερεθίσματα, ποικίλες δράσεις και συμμετοχές. Ως ένας μουσικός που έχει ήδη εμπλουτίσει πολλές πτυχές του βιογραφικού του, πες μας, πως κατακτά  ένας καλλιτέχνης την μουσική του ταυτότητα;
Δε νομίζω ότι την έχω κατακτήσει ακόμα. Και εύχομαι όταν πια την κατακτήσω να έχω τα κότσια να την ξεχάσω, να τη διαγράψω και να κάνω πάλι κάτι εντελώς καινούργιο. Πάντως, προς το παρόν κάνω πολλά διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα. Με γεμίζουν όλα τους εξίσου και προσπαθώ να τα κάνω όσο καλύτερα μπορώ. Το μόνο που νιώθω ότι έχω όντως κατακτήσει είναι ο σεβασμός και η εκτίμηση πολλών συναδέλφων, των πιο αυστηρών κριτών δηλαδή. Επίσης, προσπαθώ πάντα να μένω πιστός σε μια βασική μου αρχή. Η επιτυχία δεν είναι αυτοσκοπός, η καλοδεχούμενη επιτυχία είναι αυτή που έρχεται χωρίς ανυπόφορες εκπτώσεις και που αφήνει την ψυχή σου ανέπαφη. Η άλλη επιτυχία δε με αφορά.

Έχεις ήδη μια ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά στο ενεργητικό σου και τώρα ηγείσαι ενός νεοσύστατου συγκροτήματος με την ονομασία Pocket in Red. Μίλησέ μας για αυτό.  
Ουσιαστικά πρόκειται για το βασικό πυρήνα της μπάντας που συνόδεψε τον Craig Walker στα περυσινά του live. Εκτός από εμένα, μιλάμε και για τους Νίκο Βογιατζάκη (κιθάρα) και Παύλο Μοναστηριώτη (τύμπανα). Τα παιδιά παίζανε ήδη και στη μπάντα μου στην Αθήνα. Στο άμεσο μέλλον θα έχουμε και κάποιες προσθήκες πιθανότατα Βέλγων μουσικών. Το συγκρότημα δημιουργήθηκε εντελώς αβίαστα, σαν απλά να έπρεπε να γίνει. Είχα εγώ κάποια τραγούδια  στην άκρη, είχε ο Νίκος, παίξαμε και καναδυό στον Craig και του άρεσαν πολύ και το αποφασίσαμε. Έπαιξε και ένα ρόλο το ότι εγώ είμαι στις Βρυξέλλες και θα μπορούσα να κυνηγήσω το αγγλόφωνο από εδώ. Όλα μαζί. Αυτοπροσδιορίζουμε τη μουσική μας ως electro-alternative-indie-pop-rock. Και ναι αυτός είναι ο πιο σύντομος προσδιορισμός που έχουμε σκεφτεί.

Γνωρίζουμε πως έχεις ασχοληθεί και με την μουσική παραγωγή. Ποιος ο ρόλος του internet στην δημιουργία και την προώθηση ενός δίσκου και ενός καλλιτέχνη γενικότερα;
Ναι, έχω ασχοληθεί με την παραγωγή και συνεχίζω να ασχολούμαι. Και παρότι είμαι σχετικά νέος ακόμα, ενθουσιάζομαι όταν βρίσκω κάποιον καινούργιο ταλαντούχο πιτσιρικά και θέλω να του φτιάξω ένα δίσκο εδώ και τώρα. Για να είμαι ειλικρινής το ίντερνετ με αγχώνει κάπως. Δεν ξέρω προς τα πού να κάνω, είναι χάος. Δε νομίζω ότι το ίντερνετ είναι προς το παρόν σε θέση να βοηθήσει κάποιον που δεν έχει ήδη μια υποστήριξη ή που δεν είναι στοιχειωδώς γνωστός. Ποιον να πρωτοαναζητήσεις στο ίντερνετ; Μόνο κάποιον που ήδη ξέρεις, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Εγώ περιορίζομαι στο να ανεβάζω πληροφορίες για τις εμφανίσεις μου στο facebook, καθότι δεν είμαι και φαν της τεχνολογίας. Σίγουρα κάποιοι μπορούν πολύ καλύτερα από αυτό και από αυτούς έρχεται η ουσιαστική βοήθεια. Άνθρωποι σαν εσάς για παράδειγμα, που γνωστοποιούν τη δουλειά μας. Είμαι σίγουρος πάντως ότι στο άμεσο μέλλον το ίντερνετ θα βοηθήσει δραστικά τη διάδωση και δίασωση της καλής μουσικής, έχω πολύ καλό προαίσθημα.

Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια σχετικά με την μουσική;
Σε επίπεδο εμφανίσεων έχουμε μια εμφάνιση στο γνώριμο χώρο του Blabla στις Βρυξέλλες, την Παρασκευή 17 Μάη. Μετά για πρώτη φορά θα πάω για κάποιες συναυλίες στην Κρήτη και είμαι πολύ χαρούμενος για αυτό και φυσικά 9 Ιουλίου θα παίξουμε στην Αθήνα στο Rockwave με τον Craig Walker. Από Σεπτέμβρη και σε ότι αφορά στις Βρυξέλλες, ετοιμάζω πολλά ωραία πράγματα. Θα κάνω κάποιες εμφανίσεις στο Art-Base παρουσιάζοντας κάποιες θεματικές βραδιές και ετοιμάζω και πολλά ακόμα! Από εκεί και πέρα, μέσα στο καλοκαίρι θα έχω τελειώσει και με το νέο ελληνόφωνο δίσκο μου, καθώς και με το ντεμπούτο των Pocket in Red, οπότε ελπίζω μέσα στην επόμενη σεζόν να έχουμε και δύο παρουσιάσεις δίσκων.

Ποιος ήταν ο ρόλος της οικογένειας στην μέχρι τώρα πορεία σου;
Σημαντικότατος και καθοριστικός. Είχα και έχω φοβερή υποστήριξη, πιστεύουν πολύ σε μένα. Τόσο που ίσως κάποιες φορές νιώθω ένα μικρό άγχος, μια σχετική πίεση να καταφέρω να δικαιώσω την τόση πίστη τους. Με έχουν στηρίξει όσο κανείς άλλος και είμαι σίγουρος ότι θα συνεχίσουν να το κάνουν.  

Extra
Περνάω καλά: Με έναν ωραίο καφέ παρέα με φίλους. Η΄ με ένα πικνικ με την κοπέλα μου κάπου με θέα στη θάλασσα. Η΄ ακούγοντας έναν καινούργιο καταπληκτικό δίσκο.
Ξεπέρασα τον εαυτό μου όταν: Αποφάσισα πως πρέπει να μάθω να λέω και κάποια όχι.
Η μελωδία που “παίζει” στο μυαλό μου αυτή την στιγμή είναι: Το νου σου κύριε οδηγέ – Θάνος Καλλίρης. Συμβαίνουν κι αυτά, τι να πεις.
Θα ήθελα να συνεργαστώ με: Την ιδιοφυία των Radiohead, Thom Yorke. Και την Bjork. Από Έλληνες, σίγουρα με τον Ψαραντώνη από τους εν ζωή. Αλλιώς με τον Ζαμπέτα, τον Τσιτσάνη και το Σιδηρόπουλο.
Το γούρι μου είναι: Κάπου καλά κρυμμένο, αλλά που θα πάει; Θα το βρω.
Νιώθω άνετα: Μετά το τρίτο ποτό.
Δεν θα ξεχάσω: Τη μέρα που γεννήθηκε ο αδερφός μου.
Με κάνει να γελάω: Ένα αληθινά κρύο ανέκδοτο και οι πολιτικοί μας.
Μάλλον θα έπρεπε: Να συνεχίσω να παλεύω να λέω και κανένα όχι.

*Info:
Ο Πάνος Γουργιώτης με την μπάντα του, Pocket in Red, θα εμφανιστούν live στις 9 Ιουλίου στο Rockwave Festival μαζί με τον Graig Walker ενώ αναμένεται και το πρόγραμμα των καλοκαιρινών μουσικών εμφανίσεων!

www.reverbnation.com/panosgourgiotis
Facebook.com/panosgourgiotis
Twitter.com/panosgourgiotis