Όλγα Ανδρονίδου: «Ο πατέρας μου υπηρέτησε με πάθος στο Θέατρο· το μοίρασμα και τη μεταβίβαση»

Στον απόηχο της επιτυχίας του θεατρικού έργου «Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, σε σκηνοθεσία Αριστείδη Λαυρέντζου, το Newsville.be φιλοξενεί σήμερα την κυρία Όλγα Ανδρoνίδου, κόρη του αείμνηστου Βάσου Ανδρονίδη στον οποίο αφιερώθηκε μεταξύ άλλων προσώπων η φετινή παράσταση της ομάδας «ΘΕΣΠΙΣ».

Η κυρία Όλγα Ανδρονίδου παρέστη στην παράσταση και μας μεταφέρει σήμερα την εμπειρία της, τόσο από την παράσταση, όσο και από την συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο θέατρο Claude Voltaire από τον όμορφο μικρόκοσμο του κοινοτικού θεάτρου της πόλης μας.

Η όμορφη και φροντισμένη παράσταση «Τα 4 πόδια του τραπεζιού» του Ι.Καμπανέλλη, που ανεβάστηκε από τον Αριστείδη Λαυρέντζο τον Μάιο που μας πέρασε, στα πλαίσια του θεατρικού συλλόγου Θέσπις, με γέμισε χαρά.
Οι λόγοι είναι πολλοί και ο καθένας τους έχει σημασία για εμένα.

Θα ξεκινήσω με την χαρά που έδωσε ο φίλος Αριστείδης προσκαλώντας  την μητέρα μου Στάντη κι εμένα, για να παραστούμε στην τιμητική παράσταση που θα έδινε για τον πατέρα μου, Βάσο Ανδρονίδη.
Ενθουσιάστηκα με την ευκαιρία που μου δινόταν να συναντήσω τους ανθρώπους με τους οποίους ο πατέρας μου είχε καλλιεργήσει δυνατούς δεσμούς μέσα από τη διδασκαλία του θεάτρου καθώς και με την ιδέα να ξαναδώ αυτήν την πανέξυπνη κωμωδία που ήταν ένας σταθμός στην καριέρα του.

Το Βέλγιο, είναι για εμένα συνώνυμο με πολύ ευχάριστες αναμνήσεις γιατί ερχόμουν συχνά στην οικογένειά του αγαπημένου μου θείου και αδελφού του πατέρα μου, Γιώργου Ανδρονίδη.

Με την άφιξη μου στις Βρυξέλλες με περίμεναν πολλές όμορφες εκπλήξεις :
ο χώρος του θεάτρου, πανέμορφος με ξεχωριστή ατμόσφαιρα, ένα κοινό που είχε κέφι να δεί την παράσταση και να συναντήσει τους άλλους θεατές, και στη συνέχεια, μια εξαιρετική παράσταση από την οποία ξεπετούσε η χαρά που είχαν οι ηθοποιοί να παίζουν θέατρο και να μας μεταδώσουν τα μηνύματα του έργου.
Ηταν παρών επίσης και ο κ. πρόξενος, τιμώντας με την παρουσία του από τη μεριά της πολιτείας, τη συλλογική και την καλλιτεχνική δουλειά των βρυξελλιωτών ελλήνων.

Εντυπωσιάστηκα απο το γεγονός ότι υπήρξε η φροντίδα να μεταφραστεί το έργο σε τρεις γλώσσες!
Θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό το να μεταδίδουμε την σύγχρονη ελληνική τέχνη σε άλλες γλώσσες.
Μάλιστα, χάρη στους γαλλικούς υπέρτιτλους, ο σύζυγος μου και ο γαμπρός μου δεν έχασαν ούτε μία λέξη από το έργο! Ήταν πολύ συγκινητικό το  ότι δεν αφήσαμε κανέναν απέξω από αυτό το μοίρασμα  που μας έδωσε η παράσταση.

Ο πατέρας μου υπηρέτησε με πάθος στο Θέατρο: το μοίρασμα και τη μεταβίβαση. Γι” αυτό ήταν μεγάλη η συγκίνηση μου όταν ξαναβρήκα ανέπαφες αυτές τις αξίες στην παράσταση και στους φίλους.

Και το αποκορύφωμα της χαράς ήταν η γνωριμία μας με όλους τους συντελεστές της παράστασης, η προσωπική μας συνάντηση μαζί τους, στον μοναδικό χώρο της Στροφιλιάς γύρω από ένα εξαιρετικό δείπνο.
Για όλους αυτούς τους λόγους θα μείνει αξέχαστη από όλη μας την οικογένεια η φιλοξενία στις Βρυξέλλες!
Δεν κατάφερα να συναντήσω τον Γιάννη Οικονομίδη που τιμήθηκε για την προσφορά του, αλλά διάβασα τα κείμενά του στο πρόγραμμα και τον θυμάμαι πάντα με φιλία.
Εύχομαι στον πρόεδρο και σε όλη την ομάδα του Θέσπη και άλλες δημιουργίες με υγεία!
Τους ευχαριστώ όλους από καρδιάς για την τόσο ζεστή πρόσκληση και υποδοχή τους.

Όλγα Ανδρονίδου

Φωτογραφίες: Αλεξ. Μιχαηλίδης / Newsville.be