Οι Βρυξέλλες ζητούν από την UNESCO να αναγνωρίσει δυο μακροχρόνιες παραδόσεις της

Συντάκτης:
Εκτυπώστε το άρθρο

Οι Βρυξέλλες υποβάλλουν αίτηση για το καθεστώς Άυλης Κληρονομιάς της UNESCO για δύο από τις πλέον μακροχρόνιες παραδόσεις της πρωτεύουσας, το Χαλί των Λουλουδιών (το γνωστό μας Tapis de Fleurs), αλλά και το κουκλοθέατρο.

Υποχρέωση διατήρησης, αξίας και μετάδοσης

Τόσο το χαλί λουλουδιών που καταλαμβάνει την Grand Place κάθε δύο χρόνια, όσο και οι τέχνη της μαριονέτας πρόκειται να αναγνωριστούν από την UNESCO ως «ζωντανή πολιτιστική κληρονομιά», εάν η αίτηση, που εκπονήθηκε από το urban.brussels, είναι επιτυχής.

Επικαλούμενη το καθήκον των Βρυξελλών να «διατηρούν, να εκτιμούν και να μεταδίδουν» την κληρονομιά στις μελλοντικές γενιές, η Ans Persoons, υπουργός Πολεοδομίας και Πολιτιστικής Κληρονομιάς των Βρυξελλών, τόνισε ότι η πόλη «είναι παγκοσμίως γνωστή για τους θησαυρούς της Art Nouveau, αλλά διαθέτει επίσης σημαντική άυλη κληρονομιά. Από τις παραστάσεις μαριονέτας μέχρι το εντυπωσιακό Tapis de Fleurs στη Grand Place, εκατομμύρια άνθρωποι από όλο τον κόσμο έρχονται σήμερα στις Βρυξέλλες για να ανακαλύψουν αυτές τις παραδόσεις».

Το Χαλί των Λουλουδιών

Το διετές δρώμενο δημιουργείται ακριβώς στην καρδιά της πόλης, χρησιμοποιώντας 1680 τετραγωνικά μέτρα φρέσκων ανθών, με εντυπωσιακά σχέδια που συχνά επιλέγονται για να αποτίσουν φόρο τιμής στις πολιτιστικές σχέσεις μεταξύ των Βρυξελλών και άλλων χωρών. Φέτος, το Tapis de Fleurs επιστρέφει από τις 15 έως τις 18 Αυγούστου 2024.

Η παράδοση μεταφέρθηκε στις Βρυξέλλες στις αρχές της δεκαετίας του 1970 από δύο δημοτικούς συμβούλους που είχαν δει κάτι παρόμοιο στη Φλάνδρα. Όμως το θέαμα έχει τις ρίζες του στις μεσογειακές χώρες του 14ου αιώνα. Η Ισπανία, η Ιταλία, η Μάλτα και το Μεξικό έχουν συνεργαστεί με το Βέλγιο για μια διεθνή αίτηση αναγνώρισης από την UNESCO για τα λουλουδένια χαλιά.

Κουκλοθέατρο

Η παράδοση της μαριονέτας που είναι επίσης αναγνωρισμένη, πηγαίνει πίσω στους περιοδεύοντες μαριονετίστες που ξεπετάχτηκαν την περίοδο της Αναγεννησιακής Ευρώπης, μέσα από επίσης περιοδεύοντες θιάσους, που έπαιζαν μουσική ή παραστάσεις στα μεγάλα σαλόνια της εποχής.

Οι μαριονέτες εξελίχθηκαν ως ένας τρόπος για τους λιγότερο εύπορους να απολαμβάνουν επίσης την επική αφήγηση. Οι μαριονέτες ελέγχονται από μια αγκιστρωμένη μεταλλική ράβδο στο κεφάλι, την οποία οι έμπειροι χειριστές μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να δημιουργήσουν ρεαλιστική κίνηση. Η μορφή τέχνης «αντιπροσωπεύει τέσσερις αιώνες λαϊκής παράδοσης», λέει ο Nicolas Géal, διευθυντής του Royal Theatre Toone, ενός από τα μοναδικά μέρη όπου η τέχνη συνεχίζει να ζει, πραγματοποιόντας τέσσερις παραστάσεις την εβδομάδα.

«Είναι μια τέχνη που προωθεί θεμελιώδεις αξίες όπως η εκπαίδευση για όλους, η ελευθερία της έκφρασης, η κοινωνική συνοχή και οι δεσμοί μεταξύ των γενεών», πρόσθεσε ο Geal.

Το ζευγάρι των αιτήσεων θα υποβληθεί στην UNESCO έως τα τέλη Μαρτίου. Εάν εγκριθεί, θα υπάρξει ένα πλαίσιο που πρέπει να ακολουθηθεί για να διασφαλιστεί η προστασία των παραδόσεων για τις μελλοντικές γενιές.

Δεν υπάρχουν σχόλια για το άρθρο "Οι Βρυξέλλες ζητούν από την UNESCO να αναγνωρίσει δυο μακροχρόνιες παραδόσεις της"

    Αφήστε το σχόλιο σας


    *