Οι Βρυξέλλες ενθαρρύνουν την «οικονομική» μετανάστευση

Πολλές εταιρείες που βρίσκονται στις Βρυξέλλες εμφανίζουν μια δυσκολία στην ανεύρεση του κατάλληλου προσωπικού όταν απευθύνονται στην τοπική ή ακόμα και την ευρωπαϊκή αγορά εργασίας και ως εκ τούτου ωθούνται να κοιτάξουν στο εξωτερικό.

Οι αλλοδαποί εργαζόμενοι καλύπτουν τις ελλείψεις μέσω μιας προσωρινής άδειας για θέσεις εργασίας σε ορισμένους τομείς, συγκεκριμένα εργάτες οικοδομών, ειδικούς πληροφορικής και οδηγούς φορτηγών.

Ο αριθμός των αδειών που χορηγήθηκαν αυξήθηκε από 6.554 το 2021 σε 8.604 το 2022 (+30%) και αναμένεται να φτάσει τις 9.500 το 2023.

«Ξεκινήσαμε να στρατολογούμε εκτός Ευρώπης πριν από περίπου 10 χρόνια», δήλωσε στο RTBF ο Arnaud Kamp, διευθυντής ανθρώπινου δυναμικού της Cliniques de l’Europe.

Η Cliniques de l’Europe επέλεξε να προσλάβει νοσηλευτές από τον Λίβανο, λέγοντας ότι η ακαδημαϊκή κατάρτιση της χώρας τους επιτρέπει να αποκτήσουν γρήγορα ένα ισοδύναμο προσόν στο Βέλγιο.

Οι αιτούντες πρέπει να λάβουν μια ενιαία άδεια διαμονής και εργασίας από την περιφέρεια Βρυξελλών πριν φτάσουν στη χώρα, με τον μελλοντικό εργοδότη τους να χειρίζεται όλες τις διατυπώσεις.

«Η όλη διαδικασία διαρκεί περίπου 10 μήνες», εξηγεί ο Kamp, προσθέτοντας ότι η άδεια πρέπει επίσης να ανανεώνεται κάθε χρόνο. «Θα θέλαμε να δούμε μια απλούστευση στις διαδικασίες, ιδιαίτερα όσον αφορά τις ανανεώσεις αδειών».

Ο Bernard Clerfayt (DéFI), υπουργός Απασχόλησης των Βρυξελλών, δήλωσε ότι η οικονομική μετανάστευση δεν αποτελεί τωρινό φαινόμενο, αντιθέτως υφίσταται εδώ και πολύ καιρό.

«Στόχος μας είναι να επιτρέψουμε στις εταιρείες των Βρυξελλών να αναπτύξουν τις δραστηριότητές τους στρατολογώντας εργαζομένους με τα απαραίτητα προσόντα από το εξωτερικό, αλλά το τρέχον κείμενο χρονολογείται από τις δεκαετίες του 1960 και του 1980 και ως εκ τούτου χρειάζεται να εκσυγχρονιστεί», είπε ο Clerfayt.

Για τον λόγο αυτό έχει κατατεθεί διάταγμα για την ενίσχυση της οικονομικής μετανάστευσης, αλλά τα μέλη της Ligue des Travailleuses Domestiques και της Comité des Travailleurs Sans Papiers έχουν εκφράσει ενστάσεις.

Η Magali Verdi, νεαρή εργαζόμενη στο Mouvement Ouvrier Chrétien, είπε ότι είναι ατυχές που το διάταγμα δεν προβλέπει πρόσβαση σε μία άδεια για εργάτες χωρίς έγγραφα που ήδη βρίσκονται στις Βρυξέλλες.

«Προς το παρόν, είναι υποχρεωμένοι να υποβάλουν αίτηση από τη χώρα καταγωγής τους, κάτι που στην πράξη είναι αδύνατο για τη συντριπτική πλειοψηφία», εξηγεί η Verdi.

«Ωστόσο χιλιάδες από αυτούς εργάζονται ήδη στους τομείς της περίθαλψης, των κατασκευών και της φιλοξενίας. Πιστεύουμε ότι η περιφέρεια θα πρέπει να μπορεί να αναλάβει πολιτικές πρωτοβουλίες για να αλλάξει τα πράγματα – για παράδειγμα, καθιστώντας δυνατή την απόκτηση άδειας διαμονής εάν ο εργοδότης είναι διατεθειμένος να τους προσλάβει επίσημα».

Ωστόσο, ο υπουργός Clerfayt είπε ότι αυτοί οι εργαζόμενοι χωρίς χαρτιά «δεν έχουν τα απαιτούμενα προσόντα» ή ένα αναγνωρισμένο ισοδύναμο «ακόμα και αν μερικές φορές έχουν εμπειρία στον τομέα».

«Επιπλέον, δεν έχουν νομικό καθεστώς να ζουν στη χώρα», είπε ο Clerfayt. «Η νομιμοποίησή τους μπορεί να είναι επιθυμητή, αλλά εναπόκειται στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση να την παράσχει. Η οικονομική μετανάστευση είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα».