Ο «στρατός» Ερντογάν κινείται στην Ευρώπη

Συντάκτης:
Εκτυπώστε το άρθρο

Γράφει ο Αθανάσιος Χ. Παπανδρόπουλος

 

Στο κτίριο της οδού Jean Stas στις Βρυξέλλες, η είσοδος δεν είναι πολύ εύκολη, χρειάζονται αρκετές επαληθεύσεις για να ανοίξει η πόρτα του. Και τούτο διότι στο γκρίζο αυτό πέτρινο κτίριο, χωρίς καμιά ένδειξη, στεγάζεται το Λαϊκό Συνέδριο του Κουρδιστάν (Kongra-Gel), μια πολιτική οργάνωση που συνδέεται με το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (ΡΚΚ).

Ο πρόεδρός του Ζουμπεγίρ Αϊντάρ σπάνια το εγκαταλείπει. Ξέρει ότι κινδυνεύει, όπως και το δεξί του χέρι Ρέμζι Καρτάλ. «Οι Τούρκοι ψάχνουν συνέχεια να μας σκοτώσουν», αναστενάζει ο Αϊντάρ, καθισμένος σε μια μεγάλη δερμάτινη πολυθρόνα στο σαλόνι. «Το 2013, όταν οι τρεις φίλοι μας δολοφονήθηκαν στο Παρίσι, ήμασταν ήδη στη λίστα τους, αλλά δεν είχαν καταφέρει να μας φτάσουν».

Πολιτικοί πρόσφυγες, ο Καρτάλ, πρώην οδοντίατρος και βουλευτής στην Τουρκία και ο Αϊντάρ, 60χρονος δικηγόρος, βρίσκονται στην κόκκινη λίστα του τουρκικού Υπουργείου Εσωτερικών, αυτή των πιο καταζητούμενων «τρομοκρατών». Αμοιβή 10 εκατομμυρίων τουρκικών λιρών (1 εκατομμύριο ευρώ) περιμένει οποίον επιτρέψει τη σύλληψή τους.

Χορτασμένος σε απειλές, ο Αϊντάρ παίρνει στα σοβαρά αυτές που δέχεται το 2017 και προειδοποιεί την αστυνομία. Ειδοποιήθηκε για σχέδιο δολοφονίας αυτού και του Καρτάλ. Ο Χατσί Ακουλάκ, Κούρδος οικοδόμος που ζει στο Βέλγιο, φέρεται να προσεγγίστηκε για να συλλέξει πληροφορίες που τους αφορούν και έχει εντολή να τους… αναπαύσει στη συνέχεια.

Κάπου την «πάτησε», όμως, και οι βελγικές αρχές αφυπνίστηκαν.

Η βελγική έρευνα, στην οποία είχαμε πρόσβαση, προσφέρει μια άνευ προηγουμένου κατάδυση στις παράνομες δραστηριότητες που πραγματοποιεί το τουρκικό καθεστώς στην Ευρώπη. Ομάδες ισλαμιστών που συνδέονται με την Εθνική Οργάνωση Πληροφοριών (ΜΙΤ), τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, εντοπίζουν τους αντιπάλους του προέδρου Ρετζέπ Ταγίτ Ερντογάν στη Γερμανία, στην Αυστρία, στο Βέλγιο, στη Γαλλία… Αυτές οι ομάδες μελετούν και προσαρμόζουν τον πλήρη πόλεμο στο ευρωπαϊκό έδαφος που διεξάγεται κατά του ΡΚΚ στην Τουρκία, στη βόρεια Συρία και στα ιρακινά βουνά.

Είναι άνθρωποι ενός άτυπου στρατού, ο οποίος πέρα από τους Κούρδους έχει και άλλους στόχους να φέρει εις πέρας. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από τη δίκη που διεξάγεται στις Βρυξέλλες οκτώ μήνες τώρα και η οποία φέρνει στο προσκήνιο ένα ολόκληρο σύστημα, που όλο και περισσότερο εξοικειώνεται με τους αποκαλούμενους ασύμμετρους πολέμους.

Στο πλαίσιο του πολέμου αυτού εξάλλου, οι γαλλικές αρχές τοποθετούν και τη δολοφονία το 2013 τριών Κούρδων, κοντά στον Σταθμό του Βορρά στο Παρίσι. «Είναι σαφές ότι υπήρξε συμμετοχή της ΜΙΤ», τονίζει Γάλλος αξιωματούχος, «που δεν πηγαίνει όμως πιο μακριά».

Δεν συμβαίνει το ίδιο όμως και με τους Ισραηλινούς, που είναι πιο άγαρμποι στις διατυπώσεις τους. Μετά τις τελευταίες συμφωνίες τους με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ισραηλινοί και Εμιρατιανοί αναλυτές προειδοποιούν για σημαντικό κίνδυνο στην περιοχή μας από τον νεο-οθωμανικό προσωπικό στρατό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Το «Jerusalem Institute for Strategy and Security» του Ισραήλ και το «Jerusalem Institute for Strategy and Security» των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων έδωσαν στη δημοσιότητα έκθεση για τους μισθοφόρους του Ερντογάν, καταλήγοντας ότι «απαιτείται αυστηρή περαιτέρω μελέτη αυτής της ανησυχητικής εξέλιξης».

Συγκεκριμένα, οι αναλύσεις των δύο Ινστιτούτων τονίζουν με έμφαση ότι «… υπό τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και το κυβερνών ισλαμιστικό του Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), η Τουρκία επιδιώκει να καταστεί η κυρίαρχη περιφερειακή δύναμη, προβάλλοντας την ισχύ της σε γειτονικές χώρες και σε όλη τη θάλασσα. Σε συνεργασία κυρίως με την τουρκική εταιρεία μισθοφόρων «SADAT» και με τον φιλοτουρκικό τουρκμενικό τζιχαντιστικό «Συριακό Εθνικό Στρατό», η Τουρκία ανέπτυξε την τελευταία δεκαετία μια μεγάλη δύναμη καλά εκπαιδευμένων, εύκολα αναπτυχθέντων και αδιάκοπα αναλώσιμων μονάδων ως εργαλείο προβολής ισχύος. Αυτοί, συνδυαζόμενοι με παρακρατικές τουρκικές ομάδες όπως οι «Γκρίζοι Λύκοι», συγκροτούν ένα ιδιωτικό στρατιωτικό και παραστρατιωτικό σύστημα στις υπηρεσίες του Ερντογάν.

Η χρήση «πληρεξουσίων» (σ.σ. μισθοφόρων παραστρατιωτικών) βασίζεται σε μεθόδους που αναπτύχθηκαν από το βαθύ τουρκικό κράτος πολύ πριν ο Ερντογάν ανέλθει στην εξουσία. Ωστόσο, οι δομές που δημιουργήθηκαν από τους κεμαλικούς για να εξυπηρετήσουν την αντιισλαμιστική και αντικουρδική ατζέντα τους εξυπηρετούν τώρα τους πολιτικούς τους αντιπάλους νεο-οθωμανούς ισλαμιστές. Αυτό που παραμένει αναλλοίωτο είναι η αντικουρδική ατζέντα.

Ο Ερντογάν χρησιμοποιεί αυτούς τους μισθοφόρους σε επιχειρήσεις τόσο στο εσωτερικό της Τουρκίας, όσο και στο εξωτερικό, χωρίς επίσημη επίβλεψη του τουρκικού κράτους. Η Συρία ήταν το πρώτο πεδίο όπου έδρασαν ως τζιχαντιστές. Στη συνέχεια, μέσα στο 2020, πολέμησαν στη Λιβύη και στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, προωθώντας τους στόχους της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας.

Τελευταίες αναφορές κάνουν λόγο για ανάπτυξη μισθοφόρων του Ερντογάν και στο Κατάρ. Μέχρι στιγμής, οι μισθοφόροι «πληρεξούσιοι» έχουν αποδώσει μέτρια αποτελέσματα για την Τουρκία στη Συρία, στη Λιβύη και στο Αζερμπαϊτζάν. Ως εκ τούτου, όλες οι χώρες της περιοχής πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στη φύση αυτού του συστήματος, στα πλεονεκτήματα που προσφέρει και στις πιθανές ευπάθειές του…».

Όπως μας επιβεβαίωσε ανώτατος Έλληνας στρατιωτικός με θητεία σε διεθνή Οργανισμό, «… οι άτακτες – παραστρατιωτικές δυνατότητες πολέμου της Τουρκίας αποτελούν πλέον βασικό εργαλείο της εθνικής της πολιτικής. Οι ρίζες τους βρίσκονται στις μονάδες ανορθόδοξου πολέμου που δημιουργήθηκαν πριν από 50 χρόνια, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Η Συμμαχία, έχοντας απέναντί της τότε τη Σοβιετική Ένωση, ζήτησε από τα κράτη-μέλη της να δημιουργήσουν ειδικές μονάδες επιχειρήσεων που θα μπορούσαν να οργανώσουν ένοπλη αντίσταση σε περίπτωση σοβιετικής εισβολής και κατοχής, στα πρότυπα των αντιστασιακών οργανώσεων του Β” Παγκόσμιου Πολέμου.

Όλες οι χώρες του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας, δημιούργησαν ειδικές μονάδες ανταρτοπόλεμου και ανορθόδοξου πολέμου. Αμέσως μετά το πραξικόπημα του 1971, η Τουρκία δημιούργησε μια ειδική μονάδα με το όνομα «Τμήμα Ειδικού Πολέμου» (Özel Harp Dairesi, ÖΗD). Αυτή, επίσης γνωστή με το ψευδώνυμο «Gladio», είχε την ευθύνη πραγματοποίησης μυστικών επιχειρήσεων και να κάνει τις απαραίτητες προετοιμασίες για την αντιμετώπιση μιας ρωσικής απειλής εισβολής.

Αντί όμως να περιοριστεί στην αντιμετώπιση των Σοβιετικών, πολλοί Τούρκοι ιστορικοί πιστεύουν ότι το «Gladio» έγινε το κύριο μέσο του τουρκικού καθεστώτος για τη διεξαγωγή «βρώμικων επιχειρήσεων», όπως δολοφονίες, απαγωγές, σαμποτάζ κ.λπ., στοχεύοντας Τούρκους αριστερούς και Κούρδους πολιτικούς ακτιβιστές. Έτσι, η χρήση άτακτων μονάδων έγινε αναπόσπαστο μέρος της τουρκικής πολιτικής και στρατιωτικής κουλτούρας…».

Όπως επισημαίνει ο Φάνης Μυτιληναίoς στην Επιθεώρηση «Οικονομική Ασφαλιστική», στον ασύμμετρο πόλεμο, σημαντικό ρόλο παίζει σήμερα και μια μυστηριώδης οργάνωση. Πρόκειται για τη «SADAT» (Διεθνής Συμβουλευτική Εταιρεία Άμυνας), που ιδρύθηκε το 2012 ως η μόνη ιδιωτική εταιρεία «συμβούλων» (μισθοφόρων) στον τομέα της άμυνας στην Τουρκία. Τη συνέστησαν ο υποστράτηγος Αντνάν Τανριβερντί και 22 ακόμα Τούρκοι στρατιωτικοί ομοϊδεάτες του, που όλοι τους εκδιώχθηκαν από το στράτευμα επί κεμαλικών εξαιτίας της ισλαμιστικής ιδεολογίας τους. Τα γραφεία της εταιρείας βρίσκονται στην Κωνσταντινούπολη.

Στον λογότυπό της δείχνει ότι η περιοχή δράσης της απλώνεται σε όλο τον μουσουλμανικό κόσμο, συμπεριλαμβανομένων ευρωπαϊκών χωρών όπως η Βοσνία Ερζεγοβίνη και η Αλβανία. Ως ο μοναδικός και κορυφαίος ιδιωτικός πάροχος στρατιωτικής εκπαίδευσης στην Τουρκία, η «SADAT» μπορεί να θεωρηθεί η συνέχιση των ανεπίσημων μονάδων του «βαθέος κράτους» πριν από την περίοδο Ερντογάν.

Ο ιστότοπος της εταιρείας συνοψίζει τις δραστηριότητές της ως της μοναδικής τουρκικής ιδιωτικής επιχείρησης που παρέχει συμβουλευτική και στρατιωτική εκπαίδευση και εξοπλισμό στον τομέα της άμυνας. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, η «SADAT» παρέχει στους πελάτες της «πακέτα πολέμου» και ειδική εκπαίδευση. Αυτό περιλαμβάνει συμβατική εκπαίδευση (χερσαία-ναυτική, εσωτερική ασφάλεια) και μη συμβατική εκπαίδευση (ενέδρα, επιδρομή, οδοφράγματα, σαμποτάζ, τρομοκρατία, δολοφονία, διάσωση, απαγωγή και επιχειρησιακές τεχνικές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά των διαδηλώσεων στον δρόμο).

Στην ιστοσελίδα της «SADAT» περιλαμβάνονται λεπτομερείς πληροφορίες και κριτήρια για τους υποψηφίους που επιθυμούν να συμμετάσχουν σε ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα διάρκειας 16 εβδομάδων. Σύμφωνα με τον τουρκικό Τύπο, στους πελάτες της «SADAT» περιλαμβάνονται η ειδική μονάδα της τουρκικής αστυνομίας που ονομάζεται «Λιοντάρια του Θεού», οι πρόσφατα συγκροτημένοι οπλισμένοι «Φύλακες Γειτονιάς» (Bekçi), που ενεργούν ως «επαναστατικοί» φρουροί του Ερντογάν ενάντια σε πιθανές απειλές στους δρόμους και οι ειδικοί προεδρικοί φρουροί του Ερντογάν, γνωστοί ως «Ενισχύσεις» (Takviye).

Αν στον στρατό αυτόν προστεθούν και οι 200 Τούρκοι ιμάμηδες που αλωνίζουν στη Γαλλία και τη Βόρεια Αφρική, ο «ιστός της αράχνης» συμπληρώνεται.

Ας έχουν γνώση οι φύλακες…

 

Photo: Newsville.be


*Ο Αθανάσιος Χ. Παπανδρόπουλος, γόνος επιχειρηματικής και δημοσιογραφικής οικογένειας των Πατρών (Νεολόγος Πατρών, 1879-1973), γεννήθηκε στο Ψυχικό το 1941 και φέτος συμπληρώνει 50 χρόνια δημοσιογραφικής καριέρας.

Οικονομολόγος και ειδικός σε θέματα επικοινωνίας, έχει τιμηθεί με 42 δημοσιογραφικά βραβεία και είναι Ιππότης της Τιμής της Γαλλικής Δημοκρατίας, της Ουγγαρίας και της Πολωνίας. Εργάστηκε 30 χρόνια στον Οικονομικό Ταχυδρόμο και σε άλλα έντυπα του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη και συνεργάστηκε με γνωστές εφημερίδες και εξειδικευμένα περιοδικά.

Σήμερα αρθρογραφεί στις εφημερίδες Εστία, Ναυτεμπορική και είναι σύμβουλος στο περιοδικό Μάνατζερ της Ελληνικής Εταιρείας Διοικήσεως Επιχειρήσεων. Επίσης, παρουσιάζει την εκπομπή «Δρόμοι της Ανάπτυξης» στο οικονομικό τηλεοπτικό κανάλι Sbc. Επίσης διαδικτυακά, αρθρογραφεί στο Εuro2day.gr,στο EBR και στο αγγλόφωνο European Business Review.

Είναι επίτιμος διεθνής πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων και διοικητικός πρόεδρος του ελληνικού τμήματός της, μέλος του ΔΣ της Ένωσης Συντακτών Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και χρημάτισε επί εξαετία πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού-Ηλεκτρονικού Τύπου.

Από το 2002 είναι μέλος της Γερουσίας για την Ένωση της Ευρώπης, από την οποία και τιμήθηκε για τα άρθρα του περί ομοσπονδιακής Ευρώπης.


To άρθρο δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική έκδοση της Euro2day, στις 28 Σεπτεμβρίου. Σύνδεσμος, εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια για το άρθρο "Ο «στρατός» Ερντογάν κινείται στην Ευρώπη"

    Αφήστε το σχόλιο σας


    *