Lettre 142, Εκ των έσω

Τα εσωτερικά μηνύματα που ανταλλάσει η συντακτική ομάδα αποτελούν την κινητήρια δύναμη μας. Αυτά μας δένουν καθημερινά και διαμορφώνουν το φίλτρο μας απέναντι στην καθημερινότητα. Ένα από αυτά η μοίρα του έμελλε να το κάνει διάσημο.

Δεν αλλάχτηκε ούτε ένα σημείο στίξης.

——————————————————   

Subject: RE: Ta sxolia sas  Date: Wed, 15 Dec 2010 22:51:49 +0100

From: Violeta Politou    To: Dimas yannis

——————————————————-    

Καλησπέρα φιλενάδε,  Προσωπικά τα σχόλια που θα εκθέσω δεσμεύουν μόνο εμένα.   

Ήμουν στις 14.00 με τα παιδιά, μετά το πέρας του σχολείου στο Σύνταγμα, μέσα στα δακρυγόνα. Έπρεπε να περάσω από την Απόλλωνος να πάρω τον πατέρα μου όπου εκεί είναι το ραφείο του.  Λίγο μολότωφ, λίγο δακρυγόνο και τ'αναρχικό τ'αγόρι μου.  Όλεθρος. 

1. Τους ζήλεψα. Ήθελα να είμαι μαζί τους. Εγώ η άκρως συντηρητική. 

2. Τώρα πια είναι αργά να δείξομε την οργή μας αφού οι ψήφοι μας τόσα χρόνια τους καταξίωναν, δεξιόθεν, αριστερόθεν και σοσιαλόθεν. Και ο Τσίπρας, άκρως επαγγελματικά, επαγγέλεται καλά δασκαλεμένος τη βουλευτική πολιτική και αποκτά εμπειρία στη ρητορική… 

3. Ο αναρχικός είναι γεννημένος αγανακτισμένος. Γνωστόν.  Το άγνωστο όμως που γίνεται πλέον γνωστό είναι ότι η κυρία που πίνει καφέ δίπλα μου, με τα μπιζού περιλαιμιακώς και το μανικιούρ, είναι κι αυτή αναρχική. Αγανακτισμένη.Το συνηδητοποιεί όλο και πιο γρήγορα.  Το μόνο που δεν έχει κάνει, είναι να φορέσει κουκούλα. Θα το κάνει οσονούπω. Θα περάσει τα κολιέ Chopard φυσεκλίκια style Νικηφόρου και το Σύνταγμα θα το βλέπει Γοργοπόταμο.  Εγώ – που κινούμαι από μικρή μόνο στο κέντρο της Αθήνας και γνωρίζω πλήθος κόσμου, επιχειρηματίες, εμπόρους, μεροκαματιάρηδες – βλέπω καθημερινά αξιοπρεπέστατα άτομα που δεν κυκλοφορούν με τη ροζ Carrera της Julia, ότι είναι ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ.   Αυτό πλέον κάνει τη διαφορά. Ότι οι ΄»γνωστοί άγνωστοι» είναι όλοι κοινοί άγνωστοι, εμπαιγμένοι Έλληνες.  Ο ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ ΔΕΝ ΑΝΕΧΕΤΑΙ.   

Ο προπηλακισμός του Χατζηδάκη είναι τυχαίος. Βρέθηκε εκεί. Δυστυχώς. Εκπροσώπησε όλους τους 300 καμπινέδες. Δε φταίει. Αλλά και τόσοι έμμισθοι, ιδ. υπάλληλοι, άνεργοι.  Έτσι νοιώθουν. Με αίματα στα μάτια. Άλλο αν δεν φαίνονται. Και εμάς μας έχουν δείρει. Μας έχουν βιάσει. Μας έχουν γδάρει τα μούτρα.   Άλλο αν δεν έχομε πάει στον ιατροδικαστή για εξακρίβωση «πολιτικού σπέρματος» του βιαστή.  Ο Χατζηδάκης είναι, λένε, μεγάλος και σεμνός «μάστορας» των κοινών αλλά εκείνη την ώρα ήταν η ΕΞΟΥΣΙΑ η ίδια. Προσωπικά θα ήθελα να ήταν ο Πάγκαλος, ο Τσοχατζόπουλος,…….,  στη θέση του.  Θα γράψω ένα αρθράκι με τα σλόγκαν και το δικό του το καλύτερο:  «Τα λεφτά τα φάγαμε όλοι μαζί».  Εεεε, αφού τα φάγαμε όλοι μαζί, όλοι μαζί θα φάμε και το ξύλο. Λυπάμαι για τον Χατζηδάκη. Εγώ ή ίδια θα έριχνα ξύλο αλλά σε άλλον/άλλους. Δεν έχουν τσίπα οι πολιτικάντηδες.  Όταν πεινάς και σου παίρνουν την αξιοπρέπεια με τον ίδιο τρόπο που ο Ζαχόπουλος μοίραζε λεφτά σε νεόπλουτους, που η ΣΔΟΕ τους βρήκε αλλά η Δικαιοσύνη απλά τα κατέγραψε ….και τα έγραψε στα αμελέτητά της αφού κι αυτή τα συνέφαγε, εεεεεε τότε είναι πάαααααααρα πολύυυυυυυ δύσκολο να κρατήσεις «τους τύπους».  Ξυλοδαρμός έπρεπε να πέσει και στην Ε.Ε. Γιατί αυτοί που τα έβλεπαν, μας κάλυπταν τόσα χρόνια, μας επέτρεπαν να νοιώθουμε «δικαιωμένοι» για τους κόπους μας; 

Βλέπεις όμως, είναι όπως στις γκομενικές ή συζυγικές σχέσεις. Η  ε ξ ά ρ τ η σ η = το μανιπουλάρισμα του αδύνατου από τον ισχυρό γκόμενο ή σύζυγο.  Πιο ηδονικό πράγμα δεν υπάρχει. Η εξουσία all weather.  Ένας μικρόκοσμος ο πολιτικόκοσμος. Ή μήπως μια μεγαλογραφία, οι πολιτειακές σχέσεις των καθημερινών, διαπροσωπικών σχέσεών μας;  «Ο πρώτος αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω» αλλά ας όψεται που το Berlaymont θέλει προαστειακό για να το φτάσουμε.  Η αρχαϊκή οργή μαζεύεται. Πάντως εγώ ήμουν στο γάμο του Τσοχατζόπουλου. Τα λεφτά μου δηλαδή. Εσείς;  Ίσως το επόμενο μολότωφ να το κεντήσω πισωβελονιά εγώ (ή άγνωστη κυράτσα), την επόμενη φορά. Η δυναμική του γίγνεσθαι αλλάζει και το stop payment υπάρχει ήδη. Στις νηπιαγωγούς και τις βρεφοκόμους π.χ. που δεν έχουν πληρωθεί από τον Σεπτέμβριο και προσέχουν και ξεσκατώνουν το «μέλλον» της Ελλάδας.  Έχουν και αυτές αίματα στο πρόσωπο.   

Σε φιλώ αν και με αίματα στο πρόσωπο   

β Υ.Γ. : Φιλενάδε, η οργή το κόσμου είναι τεράστια. Μου έρχεται να μην ξαναπάω για καφέ με αυτά που ακούω και βλέπω.