Γοήτευσε η παρέα του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα!

Από την Αγγελική Καλλιάνου
Φωτογραφίες: Oleg Degtiarov/Newsville.be

Σε μια συγκινητική, σχεδόν τετράωρη, συναυλία στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο της Αθήνας, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας με την παρέα του και την CHRONOS ART PRODUCTION στη παραγωγή του μεγάλου αυτού μουσικού event, κατάφερε να συγκεντρώσει μια ατελείωτη λίστα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, όπου για ένα βράδυ η καρδιά όλων μαζί χτύπησε ελληνικά.

Ο κόσμος άρχισε να μαζεύεται μπροστά στις πύλες από νωρίς. Στο κάλεσμα του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα έδωσαν το παρόν καταξιωμένοι Έλληνες τις μουσικής σκηνής αλλά και διεθνή ιερά τέρατα όπως οι Bernard Lavilliers, Christophe, Salvatore Adamo, Angelo Branduardi, Tonino Carotone, Nomade, Piluka Aranguren, Josep Tero, οι περισσότεροι εκ των οποίων συμμετείχαν στο τελευταίο CD του Λ.Μαχαιρίτσα με τίτλο «Οι Άγγελοι ζουν ακόμη στην Μεσόγειο».

Το στάδιο γεμίζει… η ώρα περνάει και ο κόσμος ακόμα μπαίνει… Στις ουρές, εκείνοι που πάνε να δημιουργήσουν το κλασικό κομφούζιο με τα σπρωξίματα δεν βρίσκουν τρόπο να πετύχουν τον σκοπό τους. Το κοινό έχει έρθει να γεμίσει τις κερκίδες με μηνύματα ειρήνης και αλληλεγγύης: “Μην σπρώχνετε ρε παιδιά, πάλι θα πουν ότι δεν ξέρουμε να φερθούμε ή ότι δεν οργανωθήκαμε καλά”. Ο αυτοσαρκασμός μας, με κάνει να χαμογελάω διακριτικά… Το παν σε μια οργάνωση δεν είναι να μην συναντήσεις προβλήματα αλλά με τι τρόπο τα αντιμετωπίζεις όταν εκείνα παρουσιαστούν…

Mε καθυστέρηση 20 λεπτών, -λόγο της μεγάλης κοσμοσυρροής, με 38.000 θεατές να κατακλύζουν στο Καλλιμάρμαρο- κατέλαβαν την σκηνή ένα συγκρότημα νεαρών Γάλλων από το Παρίσι, οι FANTOM οι οποίοι έδωσαν το στίγμα της συναυλίας με υποδοχή σε άπταιστα ελληνικά !!! Με μια εξαίρεση : την λέξη “όρθιοι” που δεν κατάφερε να προφέρει ο τραγουδιστής τους ο Ρομέν, παρ’ όλες τις προσπάθειες μου λίγα λεπτά πριν ανέβει στο σανίδι (τον έβαλα να την επαναλάβει 10 φορές με σωστή προφορά !!) και όπου την αντικατέστησε τελευταία στιγμή με την λέξη “πάνω”… Το αποτέλεσμα ; Σηκώθηκαν μόνο ο ένας στους 2 μέσα στο στάδιο… Μου ομολόγησε μετά την συναυλία ότι δεν θυμόταν πως προφέρεται… Δεν πειράζει, η σκέψη μετράει, πάντα, Romain !

Ακολούθησε ένα φεστιβάλ πολυγλωσσίας με τραγούδια ξένα μεταφρασμένα στα ελληνικά που τα έλεγε ο «δικός μας» Λαυρέντης με την συνεργασία των καλεσμένων του ενώ ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια, το LA CORRIDA, σε ελληνική εκτέλεση, με την PILUKA να δίνει νότα Ανδαλουσίας στα Ισπανικά… (ανατριχιαστική στιγμή καθότι το συγκεκριμένο τραγούδι περιγράφει την κορίντα* όπως ίσως θα την είχε διηγηθεί ο ταύρος εάν μπορούσε να εκφραστεί…) και με εκπλήξεις όταν οι ξενόγλωσσοι τραγουδιστές το γύριζαν οι ίδιοι στα ελληνικά για ολοκλήρους στίχους ή ρεφρέν…

Το Καλλιμάρμαρο έτριξε με γαλλικούς, ιταλικούς, ισπανικούς, ακόμη και καταλάνικους ρυθμούς σε μια μοναδική πολιτισμική ανταλλαγή, με έντονο άρωμα από τη Μεσόγειο.

Ο Νίκος Αλιάγας μπαινόβγαινε από την έναρξη στην σκηνή για να παρουσιάσει τα τραγούδια που ακολουθούσαν, πριν τραγουδήσει και ο ίδιος σε ντουέτο με τον Μαχαιρίτσα, ενώ δεν δίστασε να βάλει μια γεύση “διαδικτύου που ενώνει” στο πρόγραμμα, ζητώντας από το κοινό να στείλει μια ζωηρή “Kαλησπέρα από Αθήνα” στον υπόλοιπο κόσμο μέσο TWITTER με βιντεάκι που ανέβασε μέσα σε δευτερόλεπτα.

Την «φωτιά» όμως την έβαλαν οι δικοί μας οι λεβέντες Βασίλης (Παπακωνσταντίνου) με τα Κίτρινα Ποδήλατα, Διονύσιδες (Σαββόπουλος και Τσακνής), Φίλιππος (Πλιάτσικας), μαζί με την Φαραντούρη αλλά και την υποστήριξη της νέας γενιάς Ελλήνων ερμηνευτών όπως η Ελεονόρα Ζουγανέλη. Προσωπικά, το να ακούσω μέσα στο Καλλιμάρμαρο τον Παπακωνσταντίνου να λέει το Τρενάκι είναι κάτι που μου άλλαξε όλη την διάθεση! Από χαρούμενη και ευδιάθετη πέρασα σε άλλη διάσταση, πιο βαθειάς ελπίδας για το αύριο. Το κοινό καταχειροκρότησε όλα τα τραγούδια, τα βιντεάκια που προβλήθηκαν (αφιέρωμα στην Μαρία Κάλλας, τραγούδια αφιερωμένα στους καλλιτέχνες DALLA και BATTISTI) και προ πάντων τα μηνύματα αλληλεγγύης που τους έστελναν οι ερμηνευτές από την σκηνή (ο Παπακωνσταντίνου έδωσε ραντεβού με όλους μας «σε πλατείες», με όπλο την μουσική !!!!)

Η οργάνωση ήταν εξαιρετική, και οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Γιώργο Κοσμίδη και σε όλους τους συντελεστές της παραγωγής καθώς και μια ιδιαίτερα θερμή χειραψία στους Λαμπρινή Αγγελή και Μιχάλη Βλαχογιάννη για τη βοήθειά τους και τη πρόσβασή μας στα παρασκήνια…!

Η επιτυχία της συναυλίας φάνηκε και από το γεγονός ότι παρ’ όλο το περασμένο της ώρας (είχε πάει 2 το πρωί) το στάδιο παρέμενε γεμάτο… όχι μισοάδειο … ΓΕΜΑΤΟ !

Μπορεί να μην κερδίσαμε την Γερμάνια στους προ-ιμιτελικούς του EURO 2012 τις προάλλες αλλά οι Έλληνες έχουν όρεξη να γεμίσουν ξανά και ξανά το Καλλιμάρμαρο για όμορφες στιγμές… όπως πριν από 8 χρόνια, όταν είχα την τύχη, πάλι μέσα στον ίδιο χώρο που έσφυζε από τρελαμένους από χαρά συμπατριώτες μου, να δω τον Ζαγοράκη και τα αγόρια μας να σηκώνουν ψιλά το τιμημένο…

Ετοιμαστείτε… σε λίγο ξημερώνει…

———————————————–

*ταυρομαχία