Η πανήγυρη της Υπαπαντής στο Verviers – ξεκίνησαν οι λατρευτικές εκδηλώσεις

Συντάκτης:

Ξεκίνησαν οι λατρευτικές εκδηλώσεις για την πανήγυρη της Υπαπαντής του Χριστού στην ομώνυμη ενορία Verviers του Βελγίου.

Ύστερα από την απόκτηση, τα θυρανοίξια και την καθιέρωση του νέου Ιερού Ναού στην Δεσποτικοθεομητορική εορτή της Υπαπαντής, πραγματοποιήθηκε εν μέσω χαρμοσύνων κωδωνοκρουσιών και παρουσία πλήθους πιστών η πρώτη μεγάλη αγρυπνία της Πανηγύρεως.

Κατά τη διάρκεια των ακολουθιών έλαβε χώρα η υποδοχή και ενθρόνιση της Ιεράς Εικόνος της «Παναγίας του Πάθους», η οποία με τρόπο θαυμαστό περιήλθε στην κατοχή του Ιερού Ναού και καθιερώνεται εις το εξής ως “Εφέστιος” της Ενορίας του Verviers.

Των Ιερών Ακολουθιών προεξήρχε ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Φιλάδελφος Καφαλής, Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως, πλαισιούμενος από τους Ιερείς του Ναού και όμορων ενοριών.

Την Ιερά Υμνωδία διακόνησε μελωδικότατα χορός Ιεροψαλτών υπό την διεύθυνση του Πρωτοψάλτου, κ. Δήμου Παπατζαλάκη.

Οι λατρευτικές εκδηλώσεις θα κορυφωθούν την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2024, οπότε θα πραγματοποιηθεί η επίσημη πανήγυρη της Ενορίας με Αρχιερατικό Συλλείτουργο και την πρώτη ιστορική λιτάνευση της Ιεράς Εικόνος της Παναγίας μας στις οδούς της Ενορίας.

Η ιστορική και εφέστιος Εικόνα της “Παναγίας του Πάθους” θησαυρίζεται ως κειμήλιο πνευματικό και φυλάσσεται στον Ιερό Ναό της Υπαπαντής του Χριστού Verviers από του έτους 2024.

Η παρουσία της Ιεράς Εικόνος στην ενορία μας ανάγεται στην ευλαβή δωρεά της κυρίας Nicole Winants, η οποία, έχοντας ιδιαίτερη αγάπη στην Ορθόδοξη εικονογραφική παράδοση, εντόπισε την εικόνα προ τεσσαρακονταετίας εντός ενός παλαιοπωλείου κατακερματισμένη σε εννέα τμήματα. Κατόπιν, αφού περιήλθε στην κυριότητά της, ανέλαβε προσωπικώς την επαναφορά εις την προτεραίαν κατάστασιν, ενώνοντας τα εννέα τμήματα, καθαρίζοντας τα χρώματα και αποκαθιστώντας τυχούσες φθορές.

Μετά την κοίμηση του συζύγου της κ. Michel de Moitelle, θέλησε εις μνήμην του να προσφέρει αφιλοκερδώς στην Ενορία μας την Ιερά Εικόνα της “Παναγίας του Πάθους” αλλά και άλλες εικόνες που είχαν οι ίδιοι φιλοτεχνήσει.

Η επίσημη υποδοχή και η καθιέρωση της Ιεράς Εικόνος πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη, 1η Φεβρουαρίου 2024, ενώ την Κυριακή, 4 Φεβρουαρίου 2024 θα πραγματοποιηθεί η πρώτη επίσημως λιτάνευσή της ανά τας οδούς της ενορίας.

Κατά Θεία πρόνοια και Θεομητορική νεύσει, η γλυκύτατη και σπάνια εικονογραφική μορφή της “Παναγίας του Πάθους” πηγάζει και προέρχεται από την εικονογραφία και την εορτή της Υπαπαντής. Η Υπαπαντή (Υποδοχή) του Χριστού στο ναό του Σολομώντα έγινε 40 ημέρες μετά τη Γέννησή Του, από τον γέροντα ιερέα Συμεών, ο οποίος προβλέποντας τη Σταύρωσή Του προφήτευσε απευθυνόμενος προς τη Θεοτόκο: «… και τη δική σου μητρική καρδιά θα τη διαπεράσει η ρομφαία του πόνου, όταν θα δεις τον υιόν σου να πάσχει για τη σωτηρία των ανθρώπων» (Λουκ. β΄, 35).

Η προφητεία αυτή και η προεικόνιση των Αχράντων Παθών δηλώνονται στην περιγραφόμενη εικόνα από τα σύμβολα του Πάθους που δεικνύουν οι δύο Αρχάγγελοι (Τον τίμιο Σταυρό, τον σπόγγο και την λόγχη) στο μικρό Χριστό, καθώς και απ’ το στοργικό και πονεμένο βλέμμα της Μητέρας Του.

Τα Θεία Πάθη απτοποιούνται στην ίδια εικόνα και απ’ την όλη εμφάνιση του μικρού Χριστού. Ο Θεολόγος δημιουργός της, έχοντας υπόψη τους λόγους του Κυρίου: «Πάτερ μου, αν είναι δυνατόν, ας περάσει από εμένα αυτό το ποτήριο (της Σταυρικής θυσίας)…», (Ματθ. κστ΄, 39), Τον παρουσιάζει ν’ αντικρίζει με φόβο, καθόσον ήταν και τέλειος άνθρωπος, τα σύμβολα του μελλοντικού Του πάθους και να προσφεύγει για προστασία στην αγκαλιά της «Φοβεράς Προστασίας», δηλαδή της Μητέρας Του.

Πρόκειται για μία σπάνια και γλυκύτατη απεικόνιση της Αγίας Θεοτόκου και του Κυρίου μας Ιησού Χριστού με πολλά και ποικίλα θεολογικά ερεθίσματα, ενώ η εικόνα είναι εξαιρετικά ευμεγέθης. Καθώς η προέλευση και ο δημιουργός της Ιεράς Εικόνος δεν αποκαλύπτονται, η κατάσταση του ξύλου και των χρωμάτων θέλουν την εικονογράφισή της περί τα μέσα του εικοστού αιώνα.

Κατά Θεού ευδοκία και με την ευχή της Παναγίας Θεοτόκου δωρήθηκε στην Ορθόδοξη Ενορία Verviers τρεις μήνες μετά τα θυρανοίξια και την αφιέρωση του Νέου Ναού στην εορτή της Υπαπαντής και μόλις λίγες ημέρες πριν την πρώτη και ιστορική Δεσποτικοθεομητορική πανήγυρη.