Face to Face …με την Σταυρούλα Γάτσου.

Η Σταυρούλα Γάτσου γεννήθηκε το 1976 στη Θεσσαλονίκη. Ποίηση της έχει εκδοθεί σε ελληνικές και διεθνής έντυπες και ηλεκτρονικές συλλογές ποίησης στα ελληνικά, στα αγγλικά και στα γαλλικά. Είναι ιδρυτικό μέλος της (άτυπης) ομάδας cross art, η οποία από το 2005 έχει ως στόχο τη δημιουργία καλλιτεχνικών project με συνεργασία πολλαπλών συντελεστών και μέσων.  Είναι μέλος ελληνικών και διεθνών ποιητικών και φιλοσοφικών κύκλων, δημιουργός του δικτύου Ελλήνων Expats Τέχνης, Μόδας και Επιστήμης στην Ευρώπη, και παραγωγός της μηνιαίας ραδιοφωνικής εκπομπής « Η Ελλάδα ταξιδεύει » στον τοπικό ραδιοσταθμό βρυξελλών Radio Panik.

από τη Σώτια Μυτιληναίου
Φωτογραφία: Oleg Degtiarov/ Newsville.be

___________________________

Η αγαπημένη στιγμή της ημέρας η προετοιμασία του βραδυνού, η εναπόθεση του βασιλικού πάνω από το πιάτο, η κουβέντα με αγαπημένους στο τραπέζι. Και άλλα πολλά.

Ο χρόνος κυλάει πάντα με έναν δικό του ιδιόμορφο τρόπο και δεν πολύ ασχολούμαι μαζί του, πιστεύω στο προσωπικό βίωμα της αλληλουχίας των καταστάσεων και των συναισθημάτων όταν αυτό βέβαια οδηγεί στην προσωπική ευδαιμονία και άρα έχουμε πάρει την σωστή κατεύθυνση και περπατούμε στον δικό μας μοναδικό δρόμο.
Κι ευχαριστώ τους φίλους που μου κατανοούν την αντίληψη μου αυτή για τον χρόνο και το σέβονται γιατί δεν είναι πάντα εύκολο. Πιστεύω ότι κάθε τι έρχεται τι στιγμή που πρέπει.

Πάντα μου άρεσε να κάνω πολλά πράγματα. Μου αρέσει η χαρά της αίσθησης του καινούργιου όταν και για όποιο πράγμα έρχεται, η λαχτάρα. Χαίρομαι όταν τα πραγματοποιώ. Χαίρομαι τουλάχιστον να έχω προσπαθήσει να τα πραγματοποιήσω. Αγαπώ αυτή την ανθρώπινη δύναμη η οποία ευθύνεται για τη δυσκολία να κάνεις δυο βήματα, αλλά και για την αίσθηση ότι μπορείς να σηκώσεις βουνά. Πράγματα που να μας εμπνέουν για ωραίες πράξεις.

Αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν για μένα ελπίζω να μην είναι μόνο ένα γιατί με αυτή τη συνέντευξη εξομολόγηση αδυνατώ να κρυφτώ πίσω από τις λέξεις, λολ, είναι καλό να υπάρχουν πράγματα προσωπικά, να τα προσφέρουμε σε συγκεκριμένους ανθρώπους και μόνο. Είναι ο μόνος μας πραγματικός πλούτος, οι σκέψεις μας.

Η υπερδύναμη που θα ήθελα να έχω να χαμογελάω συνέχεια, κάνει καλό και σε μας και στους γύρω μας και είναι καταλυτική.

Κάθε φορά που ετοιμάζομαι να γράψω αφήνομαι στις λέξεις για να αφουγκραστώ την τελική φωνή, και βλέπω συνήθως έκπληκτη, αυτό που ολοκληρώνεται. Οι λέξεις έχουν μια δική τους δύναμη που συχνά ανατρέπει τις αρχικές σκέψεις ή την πρωτογονικές εντυπώσεις της αρχικής διαδικασία της γραφής.

Νιώθω δημιουργική όταν υπάρχει αντίκειμενο του πόθου και λόγος να κινήσει κανείς βουνά. Νομίζω η δημιουργία κρύβει μέσα της κάθε φορά ένα καινούργιο ανθρώπινο βήμα αλλιώς δεν είναι δημιουργία είναι σπουδή ή μίμηση.

Αυτό που θαυμάζω σε κάποιους ανθρώπους είναι το τρίπτυχο φυσική ευγένεια, υψηλή ευφυία και ειλικρινή ανθρωπιά. Συνήθως θέλω να τους κάνω φίλους μου.

Βλέπω τα πράγματα γύρω μου με τον δικό μου μοναδικό τρόπο όπως ο καθένας από εμάς. Η μοναδικότητα της κάθε προσωπικότητας με συναρπάζει.

Δε φανταζόμουν ποτέ ότι θα μπορούσα να βρεθώ στο Βέλγιο. Είμαι εδώ τώρα τα τελευταία πέντε χρόνια και αυτή η χώρα και οι άνθρωποί της δεν σταματούν να με εκπλήσουν.

Η ομορφιά για μένα βρίσκεται στην φυσικότητα, την απλότητα και την ειλικρινή έκφραση. Η φύση όλη απλά υπάρχει κι εμείς είμαστε κομμάτι της. Καλό είναι να μην το ξεχνάμε και να ξεπερνάμε το επίπεδο της αισθητικής αντίληψης όταν θέλουμε να χαρακτηρίσουμε το κάλλος.  Ο Χατζιδάκις έλεγε το μήνυμα είναι αυτό που διαμορφώνει την αισθητική, το μήνυμα σε οδηγεί στην ομορφιά, όπως η εσωτερική χαρά ομορφαίνει κάθε άνθρωπο.

Το πιο δύσκολο κομμάτι το συνειδητοποιώ συνήθως όταν έχει τελειώσει.

Την ημέρα που θα με κάνει κάποιος να χάσω το τρένο θα του αφοσιωθώ. Θλιμμένη με τον πρόσφατο χαμό του Δημήτρη Μητροπάνου.

Το τελευταίο πράγμα που μετάνιωσα δεν το θυμάμαι, συνήθως πράτω, μιλάω, μετανιώνω, ζητώ συγχώρεση ή συγχωρώ επι τόπου και προχωρώ, δεν τα κρατάω.

Σεβασμός είναι ο σωστός συνδιασμός καλλιέργειας ψυχής και προσωπικής κρίσης.

Καλή κριτική για μένα είναι αυτή που προέρχεται από καλόβολους ανθρώπους που δεν εμπλέκουν τις προσωπικές τους προσπάθειες, βιώματα ή ανασφάλειες όταν καταπιάνονται με το να διαβάσουν το έργο σου.

Θα ήθελα να γυρίσω στην Ελλάδα σύντομα και να’ναι καλοκαίρι.