- - https://www.newsville.be -

Δέσποινα Χαμλατζή: “Τι μας ενώνει αντί να μας χωρίζει; Χαιρέτησα τη χρονιά που έφυγε με αυτό ερώτημα” 

Στην πρώτη αυτή συνέντευξη της νέας χρονιάς, το Newsville.be συναντά τη Δέσποινα Χαμλατζή. Η αισιοδοξία της, το γεμάτο ειλικρίνεια χαμόγελο της και η θετική της διάθεση δίνουν το δικό της προσωπικό στίγμα για το 2021.
Με την Δέσποινα συζητάμε για τον πληγωμένο το 2020 πολιτισμό, για την αγάπη της για το θέατρο και τις στιγμές που έχουν μείνει έντονα στη μνήμη της από την συμμετοχή της στα ομογενειακά θεατρικά δρώμενα των Βρυξελλών.

 

Δέσποινα, οι κοινωνικές δράσεις, ο πολιτισμός, οι θεατρικές παραστάσεις, όλα πάγωσαν το 2020. Ποιες είναι οι δικές σου σκέψεις σε αυτή την παύση των πολιτιστικών δράσεων;

Παγώνει αλήθεια ο πολιτισμός; Μεταλλάσσεται και προσαρμόζεται ίσως. Στηρίζει σε κάθε περίπτωση γιατί πηγάζει από την ανθρώπινη ανάγκη να κρατήσει την ελπίδα. Ας μείνουμε σε όσα παρά τις ιδιαίτερες συνθήκες έγιναν παρά σε αυτά που δυστυχώς δεν κατάφεραν να γίνουν. Τις υπέροχες ελληνικές αλλά και διεθνείς παραστάσεις που είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε από τα σπίτια μας. Τις νέες μορφές πολιτιστικής επικοινωνίας που γεννήθηκαν μέσω του διαδικτύου. Όταν έπαιζε ζωντανά ο Πάνος Γουργιώτης από το σπίτι του στην Αθήνα ένιωθα την ίδια ζεστασιά με αυτήν που βιώναμε ως παρέα στις συναυλίες του εδώ στις Βρυξέλλες. Σ’ αυτή την αίσθηση προτιμώ να μείνω εγώ.

Τι σημαίνει για σένα η θεατρική σκηνή και πόσο σου έλειψε το 2020;

Όντας ερασιτέχνης ηθοποιός, η θεατρική διαδικασία είναι η ψυχαγωγία μου, η ψυχανάλυσή μου, η στιγμή που θα ξεχάσω την ημέρα που προηγήθηκε και θα λικνιστώ υπό τις υποδείξεις του σκηνοθέτη με τα χέρια ψηλά «σαν το χρώμα μπλε» ή θα συρθώ καταγής παριστάνοντας «το χρώμα καφέ».

Είναι μια ευκαιρία να συναντήσω φίλους, να βγω από τα κοινωνικά μου στερεότυπα και να επιτρέψω στον εαυτό μου να προσομοιώσει καταστάσεις που στην πραγματική μου ζωή δεν θα βίωνα ποτέ. Αυτή η απελευθερωτική διαδικασία μου λείπει κυρίως και η διάδραση με την ομάδα. Η σκηνή σε δεύτερο χρόνο.

05-12-2020_Greeks_Portraits_Xmas_202000082 Despoina Chamlatzi

Ποιο ήταν το αντίδοτο σου σε αυτή την πολύμηνη αποχή από τις θεατροπαρέες, τις πρόβες, τους ρόλους, το θεατρικό σανίδι;

Όταν οι διά ζώσης πρόβες για το θεατρικό έργο «Η απόπειρα» του πολυμήχανου Δημήτρη Στασινόπουλου που ετοιμάζαμε ως παρέα με τον ίδιο και μια ομάδα ταλαντούχων ανθρώπων δεν ήταν πλέον εφικτές, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε τις συναντήσεις μας διαδικτυακά. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα της «Αpopeira TV» και της σουρεαλιστικής εκπομπής «Νυχτερινή Πούδρα». Ήταν πραγματικά ένα αποτέλεσμα στα πλαίσια της ανάγκης μας να συνεχίσουμε να δημιουργούμε, να επικοινωνούμε, να ψυχαγωγούμε και να ψυχαγωγούμαστε. Δεν έχω λόγια να περιγράψω πόσο ευχαριστηθήκαμε όλοι μας αυτή την διαδικασία, πόσο γελάσαμε, πόσο συμπληρωματικά λειτουργήσαμε και κυρίως πόσο σκληρά δουλέψαμε.

Υπάρχει ένα θεατρικό έργο που θα σου θύμιζε την χρονιά που έφυγε; Ποιο θα ήταν και γιατί;

Το καλοκαίρι το 2019 είχα την ευτυχία να παρακολουθήσω στην Επίδαυρο από τον ιστορικό θίασο της Comédie-Française την παράσταση Ηλέκτρα / Ορέστης του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Ivo van Hove, ενός από τους σπουδαιότερους σύγχρονους σκηνοθέτες διεθνώς. Η αισθητική προσέγγιση του σκηνοθέτη λιτή όσο οι τοίχοι των σπιτιών μας: όλη η ιστορία διαδραματίζεται μέσα και γύρω από ένα σκάμμα, οι ήρωες πεθαίνουν και ξαναγεννιούνται μέσα από αυτό. Ένας πόλεμος εναλλακτικός, παθητικός, πόλεμος συνείδησης. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης γράφει στο πρόγραμμα: «Οι Έλληνες θέτουν ένα θεμελιώδες ερώτημα: τι μας ενώνει αντί να μας χωρίζει; Αυτό είναι το κεντρικό ζήτημα στην παράσταση Ηλέκτρα / Ορέστης».
Χαιρέτησα τη χρονιά που έφυγε με το ίδιο αυτό ερώτημα και ελπίζω στην ένωση.
Με χαρά σημειώνω πως η παράσταση προβλήθηκε διαδικτυακά τον περασμένο Μάιο στα πλαίσια της πρωτοβουλίας του υπουργείου πολιτισμού της Ελλάδας “Μένουμε σπίτι με τον πολιτισμό”.

05-12-2020_Greeks_Portraits_Xmas_202000075 Despoina Chamlatzi

2021 και οι σκέψεις όλων γίνονται πιο αισιόδοξες. Πως πιστεύεις πως θα λειτουργήσει από εδώ και πέρα ο τραυματισμένος από την αποχή του κόσμου πολιτισμός;

Εμείς οι των Βρυξελλών έχουμε την τύχη να ασχολούμαστε με τα καλλιτεχνικά στην προκειμένη περίπτωση μόνον ερασιτεχνικά, που σημαίνει πως οι βασικές πηγές διαβίωσής μας βρίσκονται αλλού οπότε και δεν αντιμετωπίζουμε τα σοβαρά προβλήματα των επαγγελματιών του χώρου, οι οποίοι είναι και αυτοί που επλήγησαν ουσιαστικά. Είμαι ωστόσο κι εγώ αισιόδοξη πως σύντομα όλοι οι τομείς θα αρχίσουν να βρίσκουν νέους ρυθμούς επαναλειτουργίας, μεταξύ των οποίων και ο πολιτισμός. Ήδη έως σήμερα είδαμε να ανοίγουν ξανά τα μουσεία, να γίνονται εκθέσεις, μικρές εκδηλώσεις και συναυλίες οποιουδήποτε είδους. Η αποχή που προκλήθηκε το 2020 ελπίζω πως θα φέρει αφύπνιση στη συνείδηση των θεατών ώστε να αγκαλιάσουμε με μεγαλύτερη αγάπη και δίψα τα καλλιτεχνικά δρώμενα του 2021 όποια μορφή κι αν έχουν αυτά.

Γυρνώντας το χρόνο προς τα πίσω ποιες είναι οι ομογενειακές θεατρικές παραστάσεις που κρατάς πιο έντονα στην μνήμη και γιατί;

Η πρώτη θεατρική παράσταση στην οποία συμμετείχα μετά την άφιξή μου στις Βρυξέλλες ήταν «Η Δοκιμασία» του Άρθουρ Μίλερ με την ομάδα του Λυκείου των Ελληνίδων Βρυξελλών. Μία παράσταση σε σκηνοθεσία Μαρίας Καραχάλιου και Γιάννη Οικονομίδη, με τρομερές απαιτήσεις, πολύωρες πρόβες, αγαπημένους φίλους και πολλά ευτράπελα: Δύο βδομάδες πριν την πρόβα τζενεράλε και προκειμένου να καταφέρω να υπηρετήσω -με σπασμένο πλέον κόκκυγα-  το ρόλο μου ως Αbigail Williams, βρίσκεται να αλλάζει όλη η χορογραφία των συγκεκριμένων σκηνών! Για τους τόσο ιδιαίτερα προσωπικούς λόγους και για πολλούς ακόμα αυτή η παράσταση αναμφισβήτητα θα μένει πάντα στη μνήμη μου.
Ως θεατής απόλαυσα τρομερά τον θεατρικό μονόλογο «Όλα Αυτά τα Υπέροχα Πράγματα» της θεατρικής ομάδας ΑλΜΑ με την εντυπωσιακή Βίκη Καρκάνη.

Γιάννης Ρόδιος και Δέσποινα Χαμλατζή, Arthur Miller,Η Δοκιμασία, 2017

Γιάννης Ρόδιος και Δέσποινα Χαμλατζή, Arthur Miller, Η Δοκιμασία, 2017

Ο Νώε σε καλεί να μπεις στην κιβωτό παίρνοντας μαζί σου δύο ηθοποιούς από τις ομογενειακές θεατρικές ομάδες των Βρυξελλών, έναν άντρα και μία γυναίκα. Ποιους θα επέλεγες και γιατί;

Για την αισθητική του περί των καλλιτεχνικών θεμάτων γενικότερα, το έμφυτο ταλέντο του αλλά και τις φωνές με τον γάντι που μας έβαζε ως σκηνοθέτης στις πρόβες του θεατρικού έργου «Η γυνή να φοβήται τον άνδρα», στα πλαίσια της αγαπημένης, θεατρικής ομάδας του Τάσου Νυχά, Ελληνικό Θεατρικό Εργαστήρι, θα έπαιρνα τον καλό μου φίλο Γιάννη Αμπαζή.
Από γυναίκες, όχι μόνο επειδή την αγαπώ αλλά και λόγω της ιδιότητάς της ως χορεύτριας –χορογράφου και ως ατόμου που συμμετέχει στα Βρυξελλιώτικα καλλιτεχνικά δρώμενα από την παιδική ηλικία, θα διάλεγα την επίσης φίλη μου Μαρία Νερατζάκη. Άλλωστε αν μετά από τόση καραντίνα πρέπει να κλειστούμε και σε κιβωτό, ας είναι τουλάχιστον καλή η παρέα με φίλους να το γλεντήσουμε!

Δέσποινα Χαμλατζή, «Η γυνή να φοβήται τον άνδρα», Ελληνικό Θεατρικό Εργαστήρι 2019

Δέσποινα Χαμλατζή, «Η γυνή να φοβήται τον άνδρα», Ελληνικό Θεατρικό Εργαστήρι 2019

3-2-1……2021! Σε ποιον θεατρικό παρτενέρ δίνεις το πρώτο θεατρικό φιλί της χρονιάς και γιατί;

Σε ποιον άλλον; Στον Proctor ως Abigail, στον Νίκο ως Άννα, στον Περίανδρο ως Κλεοπάτρα, στον πολυαγαπημένο μου, πολυδιαβασμένο και πολύ ταλαντούχο με λατρεία στα θεατρικά και κινηματογραφικά δρώμενα παρτενέρ μου, Ηλία Κοντέα ως Δέσποινα.

Τι ζήτησες από τον Άγιο Βασίλη φέτος;

Υγεία αρχικά, σωματική και ψυχική για όλους και τον καθένα ξεχωριστά, και έναν σάκο παραμύθια για να μην ξεχνάω να ονειρεύομαι, να ταξιδεύω και να θαυμάζω τα πράγματα γύρω μου με μάτια παιδικά που πιστεύουν για πάντα στον Άι Βασίλη και στα θαύματα!

05-12-2020_Greeks_Portraits_Xmas_202000068 Despoina Chamlatzi

Γνωρίζοντας την Δέσποινα Χαμλατζή λίγο καλύτερα:

Ποιο είναι το αγαπημένο σου στέκι στην πόλη των Βρυξελλών;
Το Arion Café- restaurant.

Μία αγαπημένη σου συνήθεια;
Διαλογισμός

Ένα ταξιδιωτικό όνειρο;
Ινδίες

Αγαπημένο βιβλίο αυτή την περίοδο;
“A new earth” του Eckhart Tolle

Μια κινηματογραφική ταινία που αγαπάς;
Under the Tuscan sun

Αγαπημένος λογαριασμός στο Ιnstagram;
Reasonstovisitgreece


 

Η Δέσποινα Χαμλατζή στο instagram

 

* Ευχαριστούμε για την φιλοξενία της φωτογράφισης τον επιχειρηματία Κώστα Τσαΐδα και τον ζεστό χώρο του νεοσύστατου Papillion, στην πλατεία Schuman.

 

Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Μιχαηλίδης / Newsville.be