1,27 εκατομμύρια Βέλγοι σε ηλικία εργασίας δεν εργάζονται και δεν αναζητούν δουλειά

Επί του παρόντος, σχεδόν 1,3 εκατομμύρια Βέλγοι μεταξύ 25 και 64 ετών δεν εργάζονται ή δεν αναζητούν δουλειά. H Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση, αλλά και οι περιφερειακές κυβερνήσεις, κυρίως η Φλαμανδική, έθεσαν ως στόχο να εξασφαλίσουν ότι το 80% του ενεργού πληθυσμού θα βρίσκεται σε απασχόληση. Ωστόσο, τα περσινά στοιχεία για το ποσοστό απασχόλησης στο Βέλγιο δεν αφήνουν να υπάρχει αισιοδοξία ως προς αυτό. Συγκεκριμένα, τα στοιχεία από το Πανεπιστήμιο της Γάνδης (UGent, ολόκληρη η έρευνα εδώ, στα ολλανδικά) δείχνουν ότι ενώ τα μισά από όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν ποσοστά απασχόλησης 80% και άνω, το Βέλγιο υπολείπεται πολύ από αυτό με μόλις 75,4% του ενεργού πληθυσμού να απασχολείται το 2022.

Όταν η φλαμανδική κυβέρνηση ανέλαβε τα καθήκοντά της το 2019 και σχηματίστηκε μια νέα ομοσπονδιακή κυβέρνηση το 2020, έθεσαν ως στόχο τους να φτάσουν ένα ποσοστό απασχόλησης (το ποσοστό των ατόμων ηλικίας μεταξύ 25 και 64 ετών που εργάζονται) στο 80%. . Αυτό είναι απαραίτητο προκειμένου να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και συνταξιοδότησης. Ωστόσο, ενώ το ποσοστό απασχόλησης στο Βέλγιο έχει αυξηθεί σημαντικά (από 67,4% το 2019 σε 75,4% πέρυσι), εξακολουθεί να απέχει πολύ από τον στόχο του 80%.

Μεταξύ των περιφερειών εντοπίζονται σημαντικές διαφορές. Με ποσοστό απασχόλησης 79,7% η Φλάνδρα βρίσκεται κοντά στο ποσοστό-στόχο, με τους 8 στους 10 σε παραγωγική ηλικία να εργάζονται. Η περιφέρεια των Βρυξελλών βρίσκεται κοντά στο 70%, ενώ η Βαλλονία έπεται ακριβώς πίσω από τις Βρυξέλλες με το 69,4% του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας να δουλεύει.

Τα στοιχεία τοποθετούν την χώρα στη μέση του πίνακα σε σύγκριση με άλλες χώρες της ΕΕ. Το Βέλγιο στο σύνολό του έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά απασχόλησης στην ΕΕ. Το ποσοστό απασχόλησης των Ολλανδών γειτόνων είναι 3,5 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο από αυτό της Φλάνδρας, στο 83,2%.

Ο «ανενεργός» πληθυσμός το πρόβλημα παρά η ανεργία

Το μεγάλο ζήτημα είναι η μεγάλη ομάδα ατόμων μεταξύ 25 και 64 ετών που είναι «αδρανείς». Αυτή η ομάδα είναι διαφορετική από αυτές που είναι άνεργες. Οι άνεργοι αναζητούν δουλειά, οι «ανενεργοί» όχι. Αυτή η ομάδα περιλαμβάνει ανθρώπους που ασχολούνται με τα οικιακά (γυναίκες-άνδρες), άτομα με επίδομα μακροχρόνιας ασθένειας, φοιτητές και άτομα που έχουν σταματήσει να εργάζονται πριν από τα 65 τους.

Το ποσοστό ανεργίας στο Βέλγιο (3,7%) είναι σχετικά χαμηλό. Ακόμα κι αν κάθε άτομο που είναι σήμερα άνεργο βρει δουλειά αύριο, το ποσοστό απασχόλησης θα παρέμενε κάτω από το 80%. Ο «ανενεργός πληθυσμός» είναι πολύ μεγαλύτερος. 1.267.000 άνθρωποι στο Βέλγιο μεταξύ 25 και 64 ετών εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία, την στιγμή που οι άνεργοι στο Βέλγιο ανέρχονται στους 225.000.

Αλλά γιατί τόσοι πολλοί είναι «αδρανείς»;

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι ως προς τούτο. Στο Βέλγιο μόνο τα μισά άτομα με καθόλου ή λίγα προσόντα εργάζονται επί του παρόντος. Στην Ολλανδία το αντίστοιχο ποσοστό είναι 2 στα 3. Το Βέλγιο έχει επίσης κακή βαθμολογία όσον αφορά το ποσοστό των μεταναστών εκτός ΕΕ που εργάζονται. Τα άτομα με αναπηρία που τους εμποδίζει να κάνουν κάποια είδη εργασίας είναι (πολύ) πιο συχνά ανενεργά στο Βέλγιο από ό,τι συμβαίνει σε άλλα μέρη της ΕΕ.

Με το 16,5% όλων των ανδρών παραγωγικής ηλικίας στο Βέλγιο να είναι ανενεργοί, η χώρα σημειώνει χειρότερες επιδόσεις από όλες τις άλλες της ΕΕ, εκτός από την Ιταλία και την Κροατία. Ο αριθμός των ατόμων άνω των 50 ετών που είναι ανενεργά στο Βέλγιο είναι από τους χειρότερους στην ΕΕ.

«Κάντε την εργασία να αποφέρει καρπούς»

Οι ερευνητές που πραγματοποίησαν τη μελέτη λένε ότι το κλειδί για να έρθουν περισσότεροι άνθρωποι στην εργασία είναι η μεταρρύθμιση του τρόπου φορολογίας του εισοδήματος από την εργασία. «Στο Βέλγιο, για κάθε 100 ευρώ που πληρώνεται ένας εργαζόμενος που είναι άγαμος, τα 53 ευρώ πηγαίνουν στα κρατικά ταμεία (κοινωνική ασφάλιση και φόρος). Στην Ολλανδία αυτό είναι 35%. Επιπλέον, εκεί διατηρείς περισσότερα κοινωνικά επιδόματα αν πας και δουλέψεις με χαμηλό μισθό».

Οι ερευνητές δεν βλέπουν καμία βελτίωση στο μέλλον, καθώς η περαιτέρω αυτοματοποίηση απειλεί τις θέσεις εργασίας των ατόμων με επίπεδα ακαδημαϊκά επιτεύγματα κάτω του μέσου όρου έως τα μέσα.