Αναμνήσεις με Ανατροπές…

Σαν παλιά ελληνική ταινία η πρώτη κινηματογραφική απόπειρα του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, με δόση χιούμορ και νοσταλγίας από εικόνες και ήχους γνώριμους σε όλους… Με τα στενά της Πλάκας να θυμίζουν εποχή ασπρόμαυρου ελληνικού σινεμά και την μαγευτική ηχώ της λατέρνας από το «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα» να ξυπνάει μέσα μας την αθωότητα του ερωτευμένου μας εαυτού… Και μια ιδιαίτερη γοητεία να αποπνέει από τις, εξαιρετικά ερωτικές, ερωτικές σκηνές, χορογραφημένες με μια ασυνήθιστη διάρκεια που προκαλεί αμηχανία…

  Συναισθήματα που δε θα έβγαιναν στην επιφάνεια Αν δεν υπήρχε στη μνήμη μας κάποια Ελενίτσα με τον Αντωνάκη της, Αν δεν είχαμε νιώσει έστω και τυχαία τη ζεστασιά μιας Μοναξιάς, Αν τα χαμένα χρόνια μας δεν τα λυπόμασταν, Αν δεν στρίβαμε κάποτε στη γωνία, Αν τελικά πιστεύαμε ότι αόριστα η Μοίρα μας ορίζει…

  Και η κρίση; Να μπήκε εμβόλιμα από τον σκηνοθέτη για να αναδείξει τα προβλήματα των καιρών; Ή απλώς για να ταράξει τον έρωτα του Δημήτρη και της Χριστίνας; Πάντως, Αν δεν υπήρχε, θα ψάχναμε να τους τοποθετήσουμε στην χρονογραμμή τώρα!

  Μέσα σε εκατόν έντεκα λεπτά παρακολουθούμε δύο ιστορίες… Αυτήν του έρωτα, της υγείας και της ομορφιάς, αποτυπωμένης στο πρόσωπο της Μαρίνας Καλογήρου, με τα αιώνια ερωτηματικά γύρω από την απιστία και τις σχέσεις των δύο φύλων, που τα συνδέουν με το παρελθόν η εξωτερική αφήγηση της Μάρως Κοντού και του Γιώργου Κωνσταντίνου. Και την άλλη, με τον Παπακαλιάτη σε έναν σκοτεινό ρόλο που δε μας έχει συνηθίσει έως τώρα, να μας εκπλήσσει ευχάριστα και να μας μεταφέρει, περισσότερο μέσω της εικόνας και της τέχνης του μοντάζ παρά μέσα από τη δράση, σε πιο υπαρξιακές αναζητήσεις, όπως τη σχέση μάνας-γιου, την ανεξαρτησία, την αρρώστια, τη μοναξιά, το πεπρωμένο.

  Με το εκπληκτικό soundtrack από τη φωνή της Δήμητρας Γαλάνη που συνοδεύει την ταινία και με κορυφαία ηχητική παρέμβαση την Χάριν του Λόγου του προσφάτως εκλιπόντα Καβαλιώτη συγγραφέα Χρόνη Μίσσιου οι δύο αυτές ιστορίες δένονται μεταξύ τους με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην ξεχωρίζουμε τελικά ποια επιλέξαμε να «ζήσουμε» ως θεατές.

  Άλλα στοιχεία που μαγνητίζουν στην ταινία είναι οι άψογες μουσικές επιλογές, όπως άλλωστε συναντάμε στις δουλειές του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, και φυσικά το αξιόλογο cast ακόμα και στους ρόλους μικρής διάρκειας.

  Ποιος να πλέκει άραγε τον ιστό της ζωής… Αν δεν ήταν ταινία, θα ήταν μια ιστορία. Δική σου. Δική μου. Κάποιου…

———————————————–
Η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα στις 29 Νοεμβρίου 2012. Εμείς την παρακολουθήσαμε στις Βρυξέλλες, στο θέατρο De Lijstrebes, στα πλαίσια των πολιτιστικών εκδηλώσεων του Ελληνικού Κύκλου Σύγχρονων Μελετών, παρουσία του σεναριογράφου και σκηνοθέτη Χριστόφορου Παπακαλιάτη. Ευχαριστούμε από καρδιάς όλους όσοι λαμβάνοντας τέτοιες πρωτοβουλίες προσφέρουν μοναδική εμπειρία στους Έλληνες του εξωτερικού να παραμένουν κοντά στα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου και να έρχονται σε επαφή με αξιόλογους ανθρώπους που ξεχωρίζουν με το ταλέντο τους.

Παίζουν: Χριστόφορος Παπακαλιάτης, Μαρίνα Καλογήρου, Μάρω Κοντού, Γιώργος Κωνσταντίνου, Θέμις Μπαζάκα, Μαρία Σολωμού, Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Φάνης Μουρατίδης, Τάκης Σπυριδάκης, Τάσος Ιορδανίδης, Ακύλας Καραζήσης .
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Είδος ταινίας: Αισθηματική, Κωμωδία, Δράμα

Σκηνοθεσία – Σενάριο: Χριστόφορος Παπακαλιάτης

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιάννης Δασκαλοθανάσης

Σκηνικά: Γιώργος Γεωργίου
Κοστούμια: Μαρία Κοντοδήμα

Μοντάζ: Στέλλα Φιλιπποπούλου

Ηχοληψία: Μαρίνος Αθανασόπουλος

Μουσική: Κώστας Χρηστίδης

Παραγωγή: Village Plus Productions
  Συμπαραγωγή: ΟΤΕ TV, ALPHA

Οργάνωση Παραγωγής: Κώστας Σούσουλας 

Διανομή: Village 
Διάρκεια: 111' 

Τύπος Εικόνας: Έγχρωμη 

Χώρα Παραγωγής: Ελλάδα

Τοποθεσίες γυρισμάτων: Αθήνα

Έτος Παραγωγής: 2012

Γλώσσα: Ελληνικά