Face to Face… με τον Αλέξανδρο Αγγέλου

Συντάκτης:
Εκτυπώστε το άρθρο

Ο Αλέξανδρος Αγγέλου μεγάλωσε στις Βρυξέλλες όπου εργάζεται με επιτυχία ως ψυχοθεραπευτής τα τελευταία έξι χρόνια. Αγαπάει το επάγγελμα του, τη μηχανή του, τις ελεύθερες πτώσεις από αεροπλάνο και του αρέσει να καταπιάνεται με καινούργιες προκλήσεις.

Συνέντευξη: Σώτια Μυτιληναίου

Oleg Degtiarov/ Newsville.be

________________________

Τα όρια είναι σημαντικό να υπάρχουν στη ζωή μας και να τα σεβόμαστε… αρκεί να μην περιορίζουν τη συμπεριφορά μας και να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

Από μικρός δεν ήθελα ποτέ να παραδοθώ στο φόβο και πάντα είχα μία έλξη προς τα πράγματα που μου προκαλούσαν αυτό το συναίσθημα. Πιστεύω πως όσο πιο κοντά και συχνά έρχομαι σε επαφή μαζί τους τόσο πιο πολύ τα συνηθίζω και έτσι ο φόβος χάνεται.

Πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι οι πτώσεις από το αεροπλάνο είναι ακραία συμπεριφορά και επικίνδυνη. Στην πραγματικότητα όμως, αν κανείς λάβει τα κατάλληλα μέτρα, δεν είναι. Θεωρώ την ιππασία πολύ πιο επικίνδυνη.

Πολλοί ψάχνουν την ευτυχία σε οτιδήποτε μεγάλο ή ακριβό. Εγώ πιστεύω πως αν κανείς βλέπει και εκτιμά τις μικρές ομορφιές στην καθημερινή ζωή θα αγγίξει πιο εύκολα ευτυχισμένες στιγμές.

Θεραπεία για μένα είναι να δεχτεί κανείς τον εαυτό του και να είναι εντάξει με αυτόν. Να μπορεί να χειριστεί τη ζωή του. Σε γενικές γραμμές δεν ξέρω πόσοι άνθρωποι το έχουν αυτό από τη φύση τους. Μάλλον λίγοι.

Για να αποφασίσει κανείς να κάνει θεραπεία θέλει καταρχήν θάρρος.

Από πολύ μικρή ηλικία μου ήταν ξεκάθαρο το τι ήθελα να κάνω. Πάντα στο σχολείο ήμουν αυτός στον οποίο προσέτρεχαν όλοι για να τους δώσει λύσεις ή συμβουλές. Το έβλεπα σαν επίλυση παζλ και μία πρόκληση που πάντα μου άρεσε.

Αυτό που με επηρέασε πάρα πολύ ήταν το πλούσιο σε διαφορετικές κουλτούρες σχολείο μου. Φοιτούσαν παιδιά από 75 διαφορετικές εθνικότητες. Αυτό με βοήθησε πολύ νωρίς να καταλάβω, πόσο σημαντική είναι η διαφορετικότητα που κουβαλάει ο καθένας μας λόγω της εθνικότητας και της κουλτούρας του.

Από την πρώτη συνεδρία με τον πρώτο πελάτη έχουν περάσει έξι χρόνια. Όσο περνάει ο καιρός αγαπώ αυτό που κάνω όλο και πιο πολύ.

Πολύ συχνά, κατά τη διάρκεια της θεραπείας, οι άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν τις αλλαγές που κάνουν και τη βελτίωση που πετυχαίνουν γιατί όλη αυτή η διαδικασία γίνεται σταδιακά. Για μένα, που το ακολουθώ και το παρατηρώ από έξω, είναι ολοφάνερο. Πολλές φορές χρειάζεται να τους δώσω να ακούσουν τις συνεδρίες μας για να το συνειδητοποιήσουν.

Περιοριζόμαστε από τα πιστεύω μας. Αυτά είναι και το κίνητρο για την συμπεριφορά μας. Προσπαθούμε συνέχεια να επιλέγουμε σκέψεις και πράξεις για να τα επιβεβαιώσουν. Ένα μεγάλο μέρος της θεραπείας βρίσκεται εδώ. Στη συνειδητοποίηση και την αναγνώριση του συστήματος των πιστεύω και της ενδεχόμενης περιοριστικής τους δράσης.

Ακραία συμπεριφορά για μένα είναι ο σαδισμός. Το να βρίσκομαι σε μία σχέση που εκδηλώνεται ως πλήρης υποβίβαση του εαυτού.

Το πιο συχνό λάθος που κάνουν τα ζευγάρια είναι πως ο καθένας θεωρεί αυτό που έχει στο μυαλό του αυτονόητο και γνωστό στον άλλον. Αλλά δεν είναι.

Έχω δώσει την καλύτερη συμβουλή στο γάμο των κουμπάρων μου. Να μη θεωρούν τίποτα αυτονόητο και δεδομένο μέσα στη σχέση τους και να μαθαίνουν ο ένας από τον άλλον.

Έχω πάρει τις καλύτερες συμβουλές από τον παππού μου. Είχε φιλοσοφική σκέψη και μου έμαθε πολλά μέσα από τις ιστορίες και τη μυθολογία.

Έχω πιάσει τον εαυτό μου, κατά τη διάρκεια των διακοπών, να νοσταλγεί τη βαθύτερη επαφή που έχω με τους ανθρώπους που έρχονται στο γραφείο μου.

Η σχέση με τους πελάτες είναι πολύ ιδιαίτερη. Μοιράζονται με εμένα πράγματα που δεν εκμυστηρεύονται ούτε στους πολύ κοντινούς τους ανθρώπους. Είναι μία σχέση που ενώ έχει έντονα τα στοιχεία της εμπιστοσύνης και της εχεμύθειας δεν είναι φιλία.

Στην θεραπευτική διαδικασία, η θρησκεία μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο αλλά μπορεί να είναι και ιδιαίτερα ευεργετική αν γεμίζει τον άνθρωπο με δύναμη και ελπίδα.

Η κάθε περίοδος έχει τη δική της ομορφιά για αυτό και πολύ σπάνια νοσταλγώ κάτι από το παρελθόν μου.

Αν έπρεπε να διαλέξω μία υπερδύναμη που θα ήθελα να έχω αυτή θα ήταν η τηλεμεταφορά. Μου αρέσουν πολύ τα ταξίδια.

Έχω συναντήσει πολλούς ανθρώπους που ήθελαν έντονα να φύγουν από τις Βρυξέλλες και ορκίζονταν πως δε θα επέστρεφαν. Οι Βρυξέλλες όμως είναι μια πόλη που προσφέρει μία πολύ ισορροπημένη ζωή και αυτό οι περισσότεροι το συνειδητοποιούν αφού φύγουν.

Πιστεύω στα όνειρα από την άποψη ότι έχουν μία διορατική ιδιότητα και με ένα πολύ συμβολικό τρόπο μας παρουσιάζουν κάτι που μας απασχολεί. Αν καταλάβουμε αυτό που θέλουν να μας πουν πολλές φορές αυτό που μας απασχολεί μπορεί και να λυθεί.

Το καλοκαίρι σημαίνει για μένα Ελλάδα. Μου είναι πολύ δύσκολο να το φανταστώ χωρίς αυτή.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια για το άρθρο "Face to Face... με τον Αλέξανδρο Αγγέλου"

    Αφήστε το σχόλιο σας


    *