Οι μεγάλες πόλεις του Βελγίου βλέπουν το ευ ζειν να μετατοπίζεται στα προάστια

Σύμφωνα με μια νέα μελέτη του UCLouvain, το ευ ζειν, ο πλούτος με απλά λόγια, μεταφέρεται από τα μεγάλα αστικά κέντρα του Βελγίου, στα προάστιά τους. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την τάση που παρατηρείται στις περισσότερες άλλες ευρωπαϊκές πόλεις και στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου τα κέντρα των πόλεων παραμένουν τα πιο εύπορα.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη στο περιοδικό Regards Economiques, έδειξε ότι το εισόδημα των πολιτών σε κάθε μεγάλη βελγική πόλη – Βρυξέλλες, Αμβέρσα, Λιέγη, Σαρλερουά, Γάνδη, Μπριζ, Λουβένη και Ναμούρ – μειώνεται.

Παρά το γεγονός ότι οι εν λόγω πόλεις αντιπροσώπευαν το 30% του εθνικού φορολογητέου εισοδήματος το 1977, μέχρι το 2021 το ποσοστό αυτό είχε πέσει στο 20,4%. Το μέσο εισόδημα ανά κάτοικο στα κέντρα των πόλεων είναι πλέον χαμηλότερο από ό,τι στα προάστια.

Σύμφωνα με τον Vincent Vandenberghe, τον καθηγητή που συνέταξε τη μελέτη, η μείωση αυτή οφείλεται κυρίως στην προαστικοποίηση. Πρόκειται για ένα «παλιό αλλά επίμονο φαινόμενο» σύμφωνα με το οποίο οι πλούσιες και μεσαίες τάξεις μετακινήθηκαν σταδιακά από τα κέντρα των πόλεων στα προάστια, ήδη από τη δεκαετία του 1960. Μια τάση που επιδεινώνεται από το γεγονός ότι και οι επιχειρήσεις σταδιακά μετακινούνται από τα κέντρα των πόλεων προς πιο περιφερειακές γειτονιές.

Ειδικά για το Βέλγιο

Ο Vandenberghe λέει ότι αυτή η εξέλιξη έρχεται σε έντονη αντίθεση με την κατάσταση στις περισσότερες άλλες χώρες της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου οι μεγάλες πόλεις είναι γενικά πιο εύπορες από τα προάστιά τους. Επιπλέον, οι Βρυξέλλες είναι η μόνη πρωτεύουσα στη μελέτη όπου το κέντρο είναι σημαντικά φτωχότερο από τους γύρω δήμους.

Η μελέτη εντοπίζει διάφορους παράγοντες που αφορούν ειδικά το Βέλγιο και οι οποίοι έχουν ενισχύσει την τάση προαστικοποίησης. Για παράδειγμα, ο χωροταξικός σχεδιασμός είναι πιο ανεκτικός στα προάστια και δεν υπάρχουν δεσμευτικά μέτρα «πράσινης ζώνης» για τον περιορισμό της αστικής εξάπλωσης. Ο Vandenberghe αναφέρει επίσης τις φορολογικές πολιτικές που ευνοούν τη χρήση του αυτοκινήτου και τους μετακινούμενους, καθώς και την έλλειψη στρατηγικής για τη διασπορά των μεταναστευτικών πληθυσμών, με αποτέλεσμα τη συγκέντρωσή τους στα αστικά κέντρα.

«Σε ένα πλαίσιο συνεχιζόμενης προαστικοποίησης, υπάρχει επείγουσα ανάγκη για φιλόδοξες, συνεκτικές και ολοκληρωμένες αστικές πολιτικές», λέει ο Vandenberghe. «Εάν όχι, οι εδαφικές ανισότητες και οι κοινωνικοοικονομικές ανισορροπίες είναι πιθανό να συνεχίσουν να αυξάνονται».