Μια βαθιά στοχαστική και αισθητικά ισχυρή έκθεση φιλοξενείται αυτό το καλοκαίρι στο Machinehal Peeters & Van Mechelen, στην πόλη Boom του Βελγίου. Μέχρι τις 31 Αυγούστου, το καλλιτεχνικό δίδυμο Pierre Vanneste και Laurence Grun παρουσιάζει μια immersive εγκατάσταση που φέρνει στο φως την συχνά αόρατη επίδραση της εξόρυξης και της απόρριψης αποβλήτων στη φύση και στις κοινότητες.
Μέσα από ποιητική κινηματογράφηση και φωτογραφία, οι δύο καλλιτέχνες διερευνούν τις αλλαγές που επιφέρει η βαριά βιομηχανία στα τοπία και στις ζωές των ανθρώπων – τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Τοποθετημένη στο ιστορικό μηχανοστάσιο Peeters & Van Mechelen, η έκθεση αναδεικνύει το πώς η ρύπανση ξεπερνά σύνορα, αφήνοντας ανεξίτηλα ίχνη στο έδαφος και στη μνήμη.
Ο Pierre Vanneste, γέννημα θρέμμα μιας δίγλωσσης κοινότητας (γαλλόφωνης και φλαμανδόφωνης), φημίζεται για τις μακρόπνοες, επιτόπιες ερευνητικές του εργασίες. Μαζί του συνεργάζεται η Laurence Grun, σκηνοθέτρια και συγγραφέας που μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στις Βρυξέλλες και τη Ντακάρ, εστιάζοντας στην αφήγηση μέσω εικόνας, λόγου και ήχου.
Κατά τη διάρκεια δύο ετών, το δίδυμο παρακολούθησε και κατέγραψε το έργο του Rupelstreek Environment Action Group (ALRvzw), ενός περιβαλλοντικού φορέα που ιδρύθηκε το 1974, λίγο μετά την κατάρρευση της τοπικής βιομηχανίας τούβλων στην περιοχή της Rupelstreek. Η ALR δημιουργήθηκε για να αντισταθεί στη μετατροπή των παλιών λατομείων αργίλου σε χώρους απόθεσης τοξικών αποβλήτων – μεταξύ άλλων, οικιακά σκουπίδια, αμίαντος, ιπτάμενη τέφρα και ραδιενεργά υλικά. Αξίζει να σημειωθεί πως εκείνη την εποχή το Βέλγιο δεν διέθετε ακόμα εθνική νομοθεσία για τα απόβλητα, καθώς η OVAM (Public Waste Agency of Flanders) δεν είχε ακόμη συσταθεί.
«Με τον χρόνο, οι μνήμες ξεθωριάζουν και τα βιομηχανικά απόβλητα, θαμμένα στο τοπίο, εξαφανίζονται από τη συλλογική μνήμη», σημειώνουν οι καλλιτέχνες. Η δουλειά τους λειτουργεί ως κάλεσμα στην ενθύμηση, ένα εικαστικό και ηχητικό αντίδοτο στη λήθη, που ζητά από τον επισκέπτη να αφουγκραστεί το τοπίο όχι μόνο ως φυσικό σώμα, αλλά και ως αρχείο αντίστασης.
Η έκθεση προσφέρει μια ευκαιρία για στοχασμό πάνω σε ζητήματα οικολογικής δικαιοσύνης, ιστορικής λήθης και συλλογικής ευθύνης, δίνοντας φωνή σε έναν αγώνα που συχνά παραμένει στο περιθώριο του δημόσιου διαλόγου. Σε μια εποχή όπου η βιωσιμότητα προβάλλεται όλο και περισσότερο ως μόδα, το έργο των Vanneste και Grun υπενθυμίζει ότι η αειφορία ξεκινά από τη μνήμη και τις κοινότητες που δεν ξεχνούν.
Machinehal Peeters & Van Mechelen
Noeveren 261
2850 Boom
Μάθετε περισσότερα, εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια για το άρθρο "Μνήμες θαμμένες στο χώμα: Μια έκθεση για τη βιομηχανική ρύπανση και την αντίσταση της τοπικής κοινωνίας στο Boom"