Σαν σήμερα, 10 Νοεμβρίου του 1922, πέντε φέρετρα παρατάχθηκαν στην αίθουσα αναμονής της πρώτης θέσης στον σιδηροδρομικό σταθμό της Μπριζ. Κάθε ένα από αυτά περιείχε τα λείψανα πέντε άγνωστων Βέλγων στρατιωτών που ανασύρθηκαν από πέντε διαφορετικά πολεμικά νεκροταφεία. Οι άγνωστοι αυτοί στρατιώτες είχαν πέσει κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου σε μάχες στην Αμβέρσα, τη Λιέγη, το Ναμούρ, στο μέτωπο Yser και στη ζώνη της Φλάνδρας.
Ένας βετεράνος στρατιώτης που είχε μείνει τυφλός στον πόλεμο, ονόματι Reinold Haesebrouck, κλήθηκε για μια τελευταία περίεργη αποστολή: o στρατηγός Vincent Joseph Ghislain de Longueville ζήτησε από τον βετεράνο να διαλέξει ένα από τα πέντε φέρετρα. Ο Haesebrouck επέλεξε το τέταρτο κουτί από τ” αριστερά. Όχι τυχαία, καθώς αυτό συμβόλιζε τις τέσσερις μεραρχίες του στρατού εκείνης της εποχής. Στην συνέχεια, το φέρετρο που επιλέχθηκε, φορτώθηκε στο τρένο με προορισμό τις Βρυξέλλες.
Την επόμενη μέρα, 11 Νοεμβρίου, το φέρετρο μεταφέρθηκε κατά μήκος της Rue Royale στις Βρυξέλλες από οκτώ στρατιώτες που είχαν επιστρέψει τραυματίες από τον πόλεμο. Τέσσερις είχαν χάσει το αριστερό τους χέρι στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ οι άλλοι τέσσερις είχαν χάσει το δεξί τους χέρι. Το φέρετρο τοποθετήθηκε στο έδαφος μεταξύ των δύο χάλκινων λιονταριών στις 11 το πρωί στη στήλη, την Colonne du Congrès όπως είναι γνωστή, και μια αιώνια φλόγα άναψε πίσω από το μνημείο. Στην τελετή παρέστη η βασιλική οικογένεια, ενώ ο τότε βασιλιάς του Βελγίου, Αλβέρτος Α”, εκφώνησε λόγο:
« Δεν έχει σημασία να γνωρίζουμε αν ήταν ένας απλός πολίτης, εργάτης ή αγρότης. Φλαμανδός ή Βαλλόνος. Του αποτίουμε φόρο τιμής γιατί στα μάτια μας αντιπροσωπεύει τις διαρκείς ιδιότητες της φυλής μας, γιατί είναι ένα ακατάβλητο σύμβολο της υπεράσπισης της ελευθερίας και της ενότητας και της ανεξαρτησίας μας και εγγύηση της αθάνατης ύπαρξης της Πατρίδας μας ».
Δύο πλάκες τοποθετήθηκαν στην πλευρά του δρόμου, που καθοδηγούν όσους περνούν από το σημείο να σηκώνουν τα καπέλα τους, προς τιμήν όλων των θυμάτων του Α” Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και του πεσόντος αυτού βέλγου στρατιώτη, η ταυτότητα του οποίου μάλλον ποτέ δεν θα γίνει γνωστή.
Για πολλά χρόνια κανείς δεν ήξερε πού είχαν ταφεί οι άλλοι τέσσερις άγνωστοι στρατιώτες. Τους άγνωστους των αγνώστων, θα μπορούσε να πει κανείς. Πρόσφατα ωστόσο, ένας βέλγος δημοσιογράφος εντόπισε τα μνήματά τους σε ένα νεκροταφείο έξω από την Μπριζ. Εκεί όπου είχαν ξεχαστεί για περισσότερο από έναν αιώνα.
* Η στήλη του Συνεδρίου (Colonne du Congrès στα γαλλικά και Congreskolom στα ολλανδικά) κατασκευάστηκε μεταξύ 1850 και 1859, με πρωτοβουλία του Charles Rogier πάνω σε σχέδια του Joseph Poelaert. Βρίσκεται στην Place du Congrès/Congresplein των Βρυξελλών, ως ανάμνηση στη δημιουργία του Συντάγματος από το Εθνικό Κογκρέσο του 1830–1831. Είναι εμπνευσμένη από τη Στήλη του Τραϊανού στη Ρώμη. Στην κορυφή της στήλης στέκει το άγαλμα του πρώτου μονάρχη του Βελγίου, του βασιλιά Λεοπόλδου Α”, ενώ το βάθρο περιβάλλεται από αγάλματα που προσωποποιούν τις τέσσερις ελευθερίες που εγγυάται το Σύνταγμα (ελευθερία της Παιδείας, του Συνεταιρίζεσθαι, της Πίστης και του Τύπου). Το μνήμα του άγνωστου στρατιώτη βρίσκεται στην βάση της στήλης.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, μια δεύτερη αναμνηστική πλακέτα τοποθετήθηκε στο μνημείο για να τιμήσει τα θύματα του Βελγίου. Το 1998, μια τρίτη αναμνηστική πλακέτα αφιερώθηκε στους Βέλγους στρατιώτες που σκοτώθηκαν υπέρ της Ειρήνης από το 1945 κι έκτοτε.
** Ο Reinold Haesebrouck, o βετεράνος που επέλεξε την κάσα που εντέλει πήγε στις Βρυξέλλες, πέθανε στις 25 Αυγούστου 1951 στο Assebroek και στη συνέχεια τάφηκε στο Oostkamp. Στη Μπριζ, ένα μικρό πάρκο πήρε το όνομά του στις 11 Ιουνίου 2020, κοντά στο σημείο που βρισκόταν κάποτε το σπίτι του.