Ένα μεγάλο μέρος αυτών που εργάζονται ως διανομείς στις υπηρεσίες εστίασης στις Βρυξέλλες είναι μετανάστες χωρίς έγγραφα που αναγκάζονται να εργαστούν υπό άθλιες συνθήκες. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει η γαλλόφωνη καθημερινή εφημερίδα «Le Soir», κατόπιν έρευνας που έγινε ανάμεσα σε ταχυμεταφορείς που δραστηριοποιούνται στην πρωτεύουσα.
Τις τελευταίες εβδομάδες η «Le Soir» μίλησε με δεκάδες διανομείς που μετακινούνται με ποδήλατο και που εργάζονταν στις Βρυξέλλες. Όλοι ήταν ηλικίας 18 έως 30 ετών. Πολλοί από αυτούς που μίλησαν στην εφημερίδα είχαν έρθει στις Βρυξέλλες από τη Βόρεια ή τη Δυτική Αφρική. Ωστόσο, μερικοί προέρχονταν από τη Νότια Αμερική, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και τη Συρία.
Οι ερωτηθέντες είπαν ότι βγάζουν μόλις μερικά ευρώ από τις περισσότερες παραδόσεις που πραγματοποιούν. «Συχνά ούτε 5 ευρώ ανά παράδοση», ανέφερε ένας εξ αυτών.
Επιπλέον, όσοι εργάζονται για τις πλατφόρμες παράδοσης γευμάτων πρέπει να πληρώνουν μεταξύ 70 και 90 ευρώ την εβδομάδα για να νοικιάσουν έναν λογαριασμό στις εφαρμογές (application) για τις οποίες εργάζονται.
Μερικοί από τους ερωτηθέντες δεν μιλούν ολλανδικά, γαλλικά, αγγλικά ή ισπανικά. Οι μισοί από τους ερωτηθέντες παραδέχτηκαν ότι δεν είχαν τα σωστά έγγραφα που απαιτούνται για να μπορούν να εργαστούν νόμιμα εδώ και ότι χρησιμοποιούν ψευδή λογαριασμό στο Deliveroo ή στο Uber Eats.
Ως απάντηση, η πλατφόρμα παράδοσης γευμάτων Deliveroo τόνισε στην Le Soir ότι η έρευνα της εφημερίδας δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Η εταιρεία λέει ότι έχει πολιτική μηδενικής ανοχής όταν πρόκειται για παράνομες δραστηριότητες. Εκπρόσωπος της εταιρείας ανέφερε μεταξύ άλλων: «Μέχρι τώρα έχουμε λάβει πολύ λίγες αναφορές για παράνομη δραστηριότητα βάσει των οποίων θα μπορούσαμε να αναλάβουμε δράση».
Η εταιρεία εξήγησε επίσης ότι διενεργεί ελέγχους σε κούριερ που χρησιμοποιούν τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου προκειμένου να αποτραπεί αυτό το είδος απάτης.
«Πολλοί παράνομοι μετανάστες αποτελούν την πλειοψηφία του εργατικού δυναμικού των πλατφορμών στις Βρυξέλλες», δήλωσε η Nada Ladraa, η οποία εργάζεται για το MOC (το Χριστιανικό Εργατικό Κίνημα), το οποίο βρίσκεται στην αρχή του κινήματος των Βρυξελλών «Couriers in Trouble».
Επιμένει στο γεγονός ότι «πέρα από τον μεγάλο αριθμό τους, αποτελούν τη ραχοκοκαλιά αυτών των υπηρεσιών, επειδή δεν έχουν άλλη επιλογή από το να εργάζονται από το πρωί έως το βράδυ, συχνά επτά ημέρες την εβδομάδα».
«Η επιδείνωση των συνθηκών εργασίας και των τιμών είναι η αρχή της αλλαγής που έγινε πριν από περίπου δύο χρόνια, ενισχυμένη από την επιδημία του Covid: πολλοί άνθρωποι δεν θέλουν να κάνουν αυτή τη δουλειά και όσοι παραμένουν συχνά δεν έχουν άλλη εναλλακτική».