- - https://www.newsville.be -

Παύεται από τα καθήκοντά του ο Paul Dujardin, διευθυντής του BOZAR

Ο Paul Dujardin, διευθυντής του Palais des Beaux-Arts των Βρυξελλών -ή αλλιώς Bozar- , απομακρύνθηκε από τη θέση του αναλαμβάνοντας άλλο πόστο ύστερα από 18 χρόνια.

Ο Dujardin διετέλεσε διευθυντής του ιδρύματος για 18 χρόνια, αναλαμβάνοντας καθήκοντα για πρώτη φορά το 2002. Ο νόμος άλλαξε για να του επιτραπεί και μια τρίτη θητεία το 2014, μια θητεία που θα έπρεπε να είχε λήξει το 2019. Δεδομένου ωστόσο ότι το ίδρυμα λειτουργούσε με υπηρεσιακή διοίκηση το 2019, ο Dujardin παρέμεινε στη θέση του έως ότου αναλάβει μια σταθερή διοίκηση, κάτι που εντέλει συνέβη τον Νοέμβριο του περασμένου έτους.

Η παρουσία του Dujardin στην θέση του διευθυντή του Bozar κάθε άλλο παρά λαμπρή ήταν. Το προσωπικό δεν εκτίμησε το στιλ διαχείρισης του, κάτι που περιέγραψε ως «αυταρχικό» και μάλιστα δυο φορές κατά το παρελθόν κατέθεσαν μια πρόταση μομφής προς το πρόσωπό του.

Ο Paul Dujardin έφτασε να χάνει μέχρι και την στήριξη της Sophie Wilmès, η οποία εκτός από υπουργός Εξωτερικών του Βελγίου έχει επίσης το χαρτοφυλάκιο των εθνικών πολιτιστικών ιδρυμάτων, συμπεριλαμβανομένου του Bozar, της Όπερας Monnaie και της Κρατικής Ορχήστρας.

Την Παρασκευή, το διοικητικό συμβούλιο του Bozar συμφώνησε ότι ο Paul Dujardin δεν θα εκτελεί πλέον τα καθήκοντα του ως διευθυντής του ιδρύματος. Ωστόσο, ο Dujardin θα παραμείνει στο ίδρυμα, ως υπεύθυνος για τις σχέσεις με άλλα ευρωπαϊκά ιδρύματα τεχνών, ένας τομέας στον οποίο βεβαίως σημείωσε πρόοδο. Θα συντονίσει επίσης τις προετοιμασίες για τα εκατό χρόνια του Bozar, το 2022.

Η Wilmès, εν τω μεταξύ, θα ξεκινήσει την αναζήτηση για την αντικατάσταση του αμφιλεγόμενου διευθυντή, αλλά χρειάζεται μια κυβερνητική συμφωνία για να το πράξει. Το ζήτημα επρόκειτο να τεθεί στην ημερήσια διάταξη της συνεδρίασης της κυβέρνησης προχθές, κάτι που όμως δεν έγινε λόγω των συζητήσεων της Συμβουλευτικής Επιτροπής.

Το ποιους μπορεί να έχει κατά νου η Υπουργός, είναι απλά μια εικασία. Υπήρχε ήδη μια διαδικασία που είχε προσελκύσει τρία ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Το ένα ήταν ο ίδιος ο Dujardin. Ο έτερος ενδιαφερόμενος δεν ήταν άλλος από τον διευθυντή του Concertgebouw του Άμστερνταμ, Jan Raes, ο οποίος ωστόσο αποσύρθηκε όταν του προσφέρθηκε η θέση ως διευθυντής της Opera Ballet Vlaanderen.

Ο τρίτος υποψήφιος και αγαπημένος της Wilmès, ο Christian Longchamps, δεν έγινε δεκτός από την σοσιαλιστική ένωση που δραστηριοποιείται στο Bozar, συνεπώς η Wilmès αποφάσισε να ξεκινήσει ολόκληρη τη διαδικασία από το μηδέν.