Η ρηξικέλευθη, τολμηρή κινηματογραφική πρόταση του Γιώργου Λάνθιμου που κέρδισε το βραβείο του τμήματος Ένα Κάποιο Βλέμμα του Φεστιβάλ Καννών το 2009 και βρέθηκε στην οσκαρική πεντάδα Καλύτερης Ξενόγλωσσης ταινίας, πιστοποιεί με τα χρόνια την ευρύτατη κριτική αποδοχή της.
Το Playlist στη λίστα με τις 50 καλύτερες ξενόγλωσσες ταινίες, τοποθέτησε τον «Κυνόδοντα» στην δέκατη θέση γράφοντας:
«Ένα πορτρέτο οικογενειακής ζωής τόσο ριζικά γ@μ@μένο που θα ήταν τρομακτικό αν δεν ήταν, επίσης, κατάμαυρο, αστείο και ευρηματικό. Ο «Κυνόδοντας του Γιώργου Λάνθιμου, όπως και αρκετοί από τους 15-20 κορυφαίους τίτλους εδώ, θα μπορούσε να καταλαμβάνει και την πρώτη θέση. Εντελώς μοναδικό, όταν κυκλοφόρησε ήταν κάτι τόσο καινούργιο σε επίπεδο αισθητικής (με τη συνδρομή του Διευθυντή Φωτογραφίας Θύμιου Μπακατάκη), όσο και στην προσέγγιση, που η ταινία καθόρισε λίγο-πολύ το ονομαζόμενο Greek Weird Wave, το κίνημα που στο κοινωνικό χάος της Ελλάδας μετά την οικονομική κατάρρευση έδωσε μια συγκομιδή ταινιών από σκηνοθέτες που δεν φοβήθηκαν να χρησιμοποιήσουν τον σουρεαλισμό και την ακραία ειρωνεία για να αντικατοπτρίσουν την κοινωνική αταξία. Ο «Κυνόδοντας» παραμένει κορυφαίος στην κατηγορία του, με μία αλά Σιάμαλαν οικογένεια που κρατά τα παιδιά της μακριά από τον έξω κόσμο, με αποτέλεσμα να αναπτύξουν ξεχωριστούς κώδικες και περίεργη αργκό».
Τη δεκάδα συμπληρώνουν οι ταινίες:
9. «Η Πόλη του Θεού» (2002) του Φερνάντο Μειρέγιες
8. «White Material» (2009) της Κλερ Ντενί
7. «Holy Motors» (2012) του Λεός Καράξ
6. «The Headless Woman» (2008) της Λουκρίσια Μαρτέλ
5. «Ερωτική Επιθυμία» (2000) του Γουόνγκ Καρ Βάι
4. «Ένας Χωρισμός» (2011) του Ασγκάρ Φαραντί
3. «Μνήμες Εγκλημάτων» (2003) Τζουν Χο Μπονγκ
2. «Κρυμμένος» (2005) του Μίκαελ Χάνεκε
και στην κορυφαία θέση το «Γύρνα Πίσω» (2006) του Πέδρο Αλμοδόβαρ.
Πάνος Γκένας / cinemag.gr