- - https://www.newsville.be -

Ο δείκτης κόστους ζωής δείχνει ότι οι Βρυξέλλες γίνονται πιο ακριβές για τους απόδημους

Οι Βρυξέλλες έχουν γίνει μια πολύ πιο ακριβή πόλη για τον απόδημο πληθυσμό, σύμφωνα με τον δείκτη του κόστους διαβίωσης. H βελγική πρωτεύουσα ανέβηκε 16 θέσεις στην ετήσια λίστα της HR Mercer, σκαρφαλώνοντας πλέον στην 39η θέση. Το Χονγκ Κονγκ είναι για άλλη μια φορά η πιο ακριβή πόλη στον κόσμο για τον ξένο πληθυσμό.

Η άνοδος των Βρυξελλών στη λίστα είναι αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, του υψηλού πληθωρισμού και της αποδυνάμωσης του ευρώ έναντι του δολαρίου (η μελέτη λαμβάνει ως αναφορά την Νέα Υόρκη). «Τα έξοδα διαβίωσης έχουν γίνει πολύ ακριβότερα για τους απόδημους και χωρίς προσαρμογή της τιμαριθμικής αναπροσαρμογής των αποδοχών τους, αυτό θα είναι εις βάρος της αγοραστικής τους δύναμης», λέει η Mercer.

Η άνοδος της τηλεργασίας και της ευέλικτης εργασίας μπορεί επίσης να έχει συνέπειες. «Πολλοί εργαζόμενοι έχουν ξανασκεφτεί τις προτεραιότητές τους, την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής και την επιλογή του τόπου διαμονής. Οι απόδημοι θα επανεξετάζουν συχνότερα εάν είναι ακόμα ελκυστικό να εργάζονται στις Βρυξέλλες υπό αυτές τις συνθήκες», λέει η έκθεση.

Το γεγονός ότι οι Βρυξέλλες έχουν γίνει πιο ακριβή πόλη, μπορεί επίσης να επηρεάσει την ελκυστικότητά της. «Μακροπρόθεσμα, αυτή η αύξηση του κόστους θα μπορούσε να ωθήσει μια εταιρεία να αποσύρει τους υπαλλήλους της από τις Βρυξέλλες και να τους μεταφέρει σε λιγότερο ακριβές πόλεις», λέει η Mercer.

Το Χονγκ Κονγκ είναι η πιο ακριβή πόλη στην κατάταξη των 227 πόλεων για τέταρτη φορά μέσα σε πέντε χρόνια. Πέρυσι, το Ασγκαμπάτ στο Τουρκμενιστάν είχε πάρει αυτόν τον τίτλο. Το Χονγκ Κονγκ ακολουθούν τέσσερις ελβετικές πόλεις: η Ζυρίχη, η Γενεύη, η Βασιλεία και η Βέρνη. Την πρώτη δεκάδα συμπληρώνουν το Τελ Αβίβ, η Νέα Υόρκη, η Σιγκαπούρη, το Τόκιο και το Πεκίνο. Σε άλλες θέσεις, η Κοπεγχάγη βρίσκεται 11η, το Λονδίνο 15ο, η Βιέννη 21η, ενώ το Άμστερνταμ 25ο, το Μόναχο 33ο, το Παρίσι 35ο και το Δουβλίνο 49ο.

Ο δείκτης «Κόστος Ζωής» συγκρίνει τις τιμές και τις υπηρεσίες στις πόλεις, συμπεριλαμβανομένων των κατοικιών, των μεταφορών, των τροφίμων, της ένδυσης, των ειδών οικιακής χρήσης και της ψυχαγωγίας.