«Νέος θα πει να επιχειρείς να γκρεμίσεις τον κόσμο και να έχεις το θράσος να θες να οικοδομήσεις καινούριο, καλύτερο» Νίκος Καζαντζάκης
Κάθε φορά που δίνουμε το βήμα και συζητάμε με νέους ανθρώπους, η χαρά μας είναι διπλή. Σήμερα συνομιλούμε με ένα πρόσωπο με νεανική φρεσκάδα, αισιόδοξο, με λόγο ευγενή και στιβαρό. Η Μαρίνα Σαββίδου τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στις Βρυξέλλες και εργάζεται στον χώρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η καταγωγή της από την Κύπρο, αλλά και η ενασχόληση της με τη δημοσιογραφία, μας δίνει την δυνατότητα να μιλήσουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την στάση των Κυπρίων και τις αντιδράσεις τους απέναντι στη λειτουργία της Ενωμένης Ευρώπης αλλά και τις εξελίξεις που σχετίζονται με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η Μαρίνα θα μας εκφράσει, με τρόπο ώριμο και εμπεριστατωμένο, τις δικές της σκέψεις πάνω σε θέματα που διαχειρίζεται καθημερινά αφού η ενασχόλησή της με τις επιτροπές του Πολιτισμού της Παιδείας και των Πολιτικών ελευθεριών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου συνάδουν απόλυτα με τη δυναμική που απορρέει από την ηλικία της αλλά και το πλούσιο βιογραφικό της. Τέλος, ένα από τα στοιχεία που μου κίνησε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον στη σηζήτησή μας με την Μαρίνα ήταν η αγάπη της για τον εθελοντισμό καθώς και η ιδιαίτερη σημασία που δίνει στην έννοια της αλληλεγγύης.
Μαρίνα, έχεις ακαδημαϊκή εμπειρία από διαφορετικές χώρες έχοντας φοιτήσει σε Κύπρο, Αγγλία και Βέλγιο. Ποια είναι τα θετικά στοιχεία που κρατάς στην μνήμη σου από τις τρεις ξεχωριστές αυτές ακαδημαϊκές εμπειρίες;
Οι εμπειρίες σε ακαδημαϊκά ιδρύματα σε τρεις διαφορετικές χώρες, αλλά και στην Ελλάδα όπου είχα την τύχη να φοιτήσω με το πρόγραμμα Erasmus για 6 μήνες, είναι μοναδικές. Είχα την ευκαιρία να συγκρίνω τον τρόπο λειτουργίας αλλά και οργάνωσης των πανεπιστημίων αλλά και τις διαφορετικές διδακτικές μεθόδους που χρησιμοποιούν. Θεωρώ πως για να μπορέσεις να βγεις στην αγορά εργασίας με αυτοπεποίθηση, οι σπουδές στο εξωτερικό και η συλλογή εμπειριών σου ανοίγει πόρτες. Καταρχάς, θεωρώ πως το Πανεπιστήμιο Κύπρου όπου σπούδασα Κοινωνικές και Πολιτικές Επιστήμες / Δημοσιογραφία είχε πολλές ομοιότητες στον ανθρωποκεντρικό τρόπο προσέγγισης των φοιτητών με το Πανεπιστήμιο του Reading. Νιώθω περήφανη απόφοιτος και των δύο πανεπιστημίων, ιδιαίτερα του κρατικού πανεπιστήμιου της Κύπρου όπου διατηρώ επαφές με καθηγητές που με ενέπνευσαν και με ενθάρρυναν. Από την άλλη, στο Βέλγιο βλέπουμε ότι δεν υπάρχει τόση οργάνωση και καθοδήγηση από το Πανεπιστήμιο, πράγμα που εντέλει σε αναγκάζει να πάρεις πρωτοβουλίες ως φοιτητής και κατά κάποιο τρόπο σε ωριμάζει. Ωστόσο, το Βέλγιο είναι το ιδανικότερο μέρος να ακολουθήσει κάποιος ευρωπαϊκές σπουδές, αφού μπορεί ταυτόχρονα να δει και στην θεωρία αλλά και στην πράξη των τρόπο λειτουργίας των ευρωπαϊκών θεσμών, κάτι που έπραξα και εγώ με το μεταπτυχιακό μου στο ULB.
Πως έγινε η μετάβαση στον επαγγελματικό χώρο της δημοσιογραφίας και ποιες ήταν οι δυσκολίες που αντιμετώπισες;
Η δημοσιογραφία είναι κάτι που πάντα με γοήτευε. Η αναζήτηση της αλήθειας, η επαφή με τον κόσμο και την κοινωνία και η αμεσότητα. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γιατί στα πρώτα μου βήματα συνάντησα ανθρώπους που τους θεωρώ μέντορες και φίλους πλέον, οι οποίοι με καθοδήγησαν και με ενθάρρυναν. Σιγουρά η αρχή ήταν δύσκολη, αφού το θράσος -με την καλή έννοια- είναι ένα απαραίτητο στοιχείο που πρέπει να διακατέχει ένα νέο δημοσιογράφο. Την ίδια ώρα πρέπει να δείχνεις τον απαραίτητο σεβασμό στους έμπειρους δημοσιογράφους που προσωπικά θεωρώ πως σε καθορίζουν και σε διαμορφώνουν ως δημοσιογράφο. Στην αρχή προσπαθείς να βρεις τα πόδια σου και αυτό προϋποθέτει ατελείωτες ώρες σκληρής δουλειάς και αφοσίωσης μέχρι να εμπνέεις την απαραίτητη εμπιστοσύνη. Η ενημέρωση του κοινού για μένα είναι τεράστια ευθύνη, γι” αυτό και θεωρώ πως η δημοσιογραφία είναι λειτούργημα και πρέπει να υπηρετείται με ήθος, συνέπεια και αφοσίωση.
Πόσο εύκολη ήταν η μετάβαση σου στο Βέλγιο; Ποιοι ήταν οι λόγοι που σε οδήγησαν στις Βρυξέλλες;
Κάθε αρχή και δύσκολη, ωστόσο εξίσου ενδιαφέρουσα. Οι Βρυξέλλες είναι το κέντρο λήψης αποφάσεων και επίσης ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον όπου εξελίσσεσαι τόσο επαγγελματικά αλλά και πνευματικά. Η πρόταση να εργαστώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ήταν εξαιρετικά τιμητική και γι” αυτό αποφάσισα να το τολμήσω.
Μέσα από την επαγγελματική σου εμπειρία γνωρίζεις το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τον τρόπο λειτουργίας των θεσμικών οργάνων τις Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πόσο κοντά είναι ο μέσος νέος πολίτης της Ε.Ε. στο θεσμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου;
Νιώθω έντονα το αίσθημα του ανήκειν και είναι κάτι που θεωρώ πως πρέπει να το ενισχύσουμε σε όλους τους Ευρωπαίους πολίτες και δη στους νέους. Η ευρωπαϊκή ταυτότητα δεν πρέπει να συγκρούεται με την εθνική ταυτότητα των Ευρωπαίων πολιτών. Τουναντίον, η εθνική συνείδηση του ατόμου δεν αλλοιώνεται όπως πολλοί ευρωσκεπτικιστές μπορεί να ισχυρίζονται, αλλά ενισχύεται και μπορεί να συνυπάρξει άψογα. Γι” αυτό ακριβώς τον λόγο στο Ευρωκοινοβούλιο υπάρχει μετάφραση σε όλες τις γλώσσες της Ένωσης, οι οποίες θεωρούνται και οι 24 ως επίσημες.
Δυστυχώς λόγω γεωγραφικής απόστασης, μεγάλο ποσοστό της κυπριακής κοινωνίας ίσως νιώθει απομονωμένο και αντιμετωπίζει την Ευρώπη ως κάτι ξένο, άπιαστο και μακρινό. Αυτό καταδεικνύει και σχετική έρευνα. Η αγωγή του πολίτη στα σχολεία θεωρώ πως μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην γνωριμία των νέων με τους θεσμούς και να επιτευχθεί η συναισθηματική προσκόλληση που θα έπρεπε να υπάρχει προς την ΕΕ. Πιστεύω στους νέους και στις δυνατότητες τους και παρατηρώ διάφορες δράσεις και προσπάθειες προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της ευρωπαϊκής συνείδησης και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Έτους Νεολαίας 2022. Βλέπω επίσης ότι όλο και περισσότεροι νέοι φεύγουν για σπουδές αλλά και για εργασία και επιστρέφουν αργότερα στην Κύπρο φέρνοντας την επιστημοσύνη και την εμπειρογνωμοσύνη που έλαβαν. Πρέπει να δίνουμε κίνητρα στους νέους να επιστρέφουν γιατί μόνο με αυτό τον τρόπο θα πετύχουμε την ανάσχεση το braindrain. Η αξιοποίηση των εισηγήσεων από την Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης πιστεύω θα παίξει καθοριστικό ρόλο αφού για πρώτη φορά εισακούστηκαν οι φωνές των νέων Ευρωπαίων στην καρδιά της Δημοκρατίας, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Η εισβολή των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων στην Ουκρανία ξύπνησε άσχημες μνήμες του παρελθόντος στην Ευρώπη αλλά και στην Ελλάδα και Κύπρο ειδικότερα. Η αντίδραση της Ε.Ε. ήταν οι αποφάσεις για αντίποινα σε επίπεδο, κυρίως, οικονομικών κυρώσεων. Ποιες είναι οι αντιδράσεις, σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, στην Κύπρο;
Η εισβολή στην Ουκρανία έχει ανοίξει πληγές και έφερε μνήμες στους Κύπριους γιατί ένιωσαν το ίδιο αβοήθητοι όπως και η Ουκρανία. Και στις δυο περιπτώσεις είναι αμυνόμενοι. 200.000 πρόσφυγες περιμένουν να γυρίσουν ακόμη στις νόμιμες κατοικίες τους, εδώ και 48 χρόνια. Όσον αφορά το θέμα της Ουκρανίας, η ΕΕ είχε γρήγορα αντανακλαστικά και αντέδρασε με το σκληρότερο πακέτο κυρώσεων έναντι της Ρωσίας. Η απρόκλητη επίθεση της Ρωσίας έναντι μιας κυρίαρχης και ανεξάρτητης χώρας στη γειτονιά της βρήκε τους Ευρωπαίους ενωμένους. Με το κράτος δικαίου ως προμετωπίδα και βασική αρχή των δημοκρατικών κρατών η Ευρώπη, εκτός μεμονωμένων φωνών, έδρασε συλλογικά. Προς αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε και η κυπριακή κυβέρνηση. Προσωπικά μου προκάλεσαν έκπληξη τα αποτελέσματα του ευρωβαρόμετρου, αφού η Κύπρος είναι η μόνη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση όπου η πλειονότητα του πληθυσμού δεν θεωρεί τη Ρωσία υπεύθυνη για τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Πριν λίγο καιρό υιοθετήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το περιεχόμενο της γνωμοδότησης του Ευρωβουλευτή Λουκά Φουρλά (ΔΗΣΥ & ΕΛΚ) για την προστασία των δημοσιογράφων από πρακτικές φίμωσης. Γιατί κρίθηκε ως «εξαιρετικής σημασίας» αυτή η απόφαση;
Με μεγάλη χαρά πληροφορηθήκαμε πως το περιεχόμενο της γνωμοδότησης του κ.Φουρλά λήφθηκε σοβαρά υπόψιν για την εκπόνηση νομοθεσίας που αφορά την προστασία των δημοσιογράφων στην ΕΕ, από την Κομισιόν. Είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τόσο αποφασιστικά και επί της ουσίας διαβήματα για την προστασία αλλά και ενίσχυση του δημοσιογραφικού λειτουργήματος. Για παράδειγμα, έχουμε 6 εκ. τα οποία προορίζονται για εκπαίδευση και κατάρτιση των δημοσιογράφων αλλά και την πρόταση νόμου με το όνομα «Δάφνη» στην μνήμη της δολοφονηθείσας Μαλτέζας δημοσιογράφου. Η πρόταση νόμου έχει ως στόχο την προστασία των λειτουργών των μέσων επικοινωνίας από κακόβουλες αγωγές, οι οποίες έχουν ως στόχο την οικονομική και ψυχολογική εξαθλίωση τους και την παρεμπόδιση της ολοκλήρωσης του διερευνητικού τους έργου. Ο κ. Φουρλάς είχε συνεργαστεί στενά με την πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου, Ρομπέρτα Μετσόλα, αφού και η ίδια είναι πολύ ευαισθητοποιημένη και αφοσιωμένη στην προστασία των λειτουργών ενημέρωσης. Σχετικά με την Κύπρο, σύμφωνα και με το ριπορτ των «Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα» έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας όσον αφορά την ελευθεροτυπία.
Ποια θα ήταν η απόφασή σου αν βρεθείς στο επαγγελματικό δίλημμα δημοσιογραφία ή πολιτική και γιατί;
Με γεμίζει πολύ το επάγγελμα που εξασκώ αυτή τη στιγμή στο Ευρωκοινοβούλιο. Είναι πολύ τιμητικό να βάζεις το λιθαράκι σου σε μια γνωμοδότηση που θα υιοθετηθεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο μέσω των επιτροπών που παρακολουθώ, οπότε δεν έχω στο μυαλό μου κάτι άλλο αυτή τη στιγμή. Οι επιτροπές που παρακολουθώ, δηλαδή η επιτροπή Πολιτισμού και Παιδείας αλλά και η επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών πραγματεύονται ζητήματα που αφορούν άμεσα την χώρα μου, όπως το Μεταναστευτικό.
Η πολιτική και η δημοσιογραφία είναι δυο έννοιες που συγκλίνουν αλλά και διαφέρουν σε πολλά. Ένας δημοσιογράφος έχει χρέος προς την κοινωνία, το ίδιο και ένας πολιτικός. Επίσης κρίνεσαι και στις δύο περιπτώσεις από την κοινωνία των πολιτών. Όλοι μας πρέπει να είμαστε ενεργοί και πολιτικοποιημένοι πολίτες, να έχουμε γνώμη και κριτική σκέψη για όλα όσα συμβαίνουν και μας αφορούν.
Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρακολουθούμε την εθελοντική σου δράση στο πλαίσιο της οργάνωσης Μικροί Ήρωες. Ποια είναι η εμπειρία σου από αυτή τη συνεισφορά και πόσο σημαντική είναι για σένα και για τους νέους ανθρώπους η εθελοντική δράση;
Οι Μικροί Ήρωες είναι μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε το 2017 με εμπνευστή τον Λουκά Φουρλά. Μια μικρή ομάδα φίλων τότε, η οποία τώρα έχει γίνει μια τεράστια αγκαλιά για τα παιδιά που παλεύουν με τον καρκίνο στο παιδοογκολογικό του Μακαρίου Νοσοκομείου, αλλά και τις οικογένειές τους. Ο εθελοντισμός σε κάνει πιο υπεύθυνό κατ’ εμένα. Νιώθεις πως είναι χρέος σου να προσφέρεις. Εγώ προσωπικά νιώθω τεράστια ικανοποίηση όταν μια οικογένεια λαμβάνει βοήθεια μέσω του ιδρύματος για να κατορθώσουν την μετάβαση τους για θεραπείες στο εξωτερικό. Οι Μικροί ήρωες είναι στο πλάι των οικογενειών που έχουν ανάγκη την οικονομική και ψυχολογική στήριξη σε μία τόσο δύσκολη περίοδο. Νιώθω επίσης περήφανη για τον κόσμο που είναι τόσο πρόθυμος να προσφέρει στον διπλανό. Εξεπλάγην ευχάριστα με το ενδιαφέρον νέων ανθρώπων να προσφέρουν με κάθε τρόπο. Τέτοια παραδείγματα δείχνουν πως η νέα γενιά δεν κάθεται παθητική στον καναπέ, αλλά διακατέχεται από ενσυναίσθηση. Στους Μικρούς ήρωες είμαι εθελόντρια από το 2018 και είναι κάτι που με γεμίζει και με εξελίσσει.
Στα γρήγορα…
Τι ήθελες να γίνεις όταν ήσουν μικρή; Δασκάλα
Με ποια πολιτική προσωπικότητα θα ήθελες να κάνεις συνέντευξη; Εμανουέλ Μακρόν
Μια αδυναμία σου και ένα δυνατό σημείο του χαρακτήρα σου; Υπεραναλυτική, επίμονη
Επόμενος τουριστικός προορισμός; Ελληνικά νησιά
Αγαπημένη τηλεοπτική σειρά; Friends
Instagram ή Facebook; Instagram
Τι σε κερδίζει περισσότερο στον άλλον; Η ευγένεια, η ταπεινότητα, η διακριτικότητα, η δοτικότητα.
Η Μαρίνα Σαββίδου στα σόσιαλ
Φωτογραφίες: Δημ. Ναυρίδης / Newsville.be