Ηλίας Κοντέας
Το Σάββατο και την Κυριακή, 25 και 26 Μαρτίου 2023, γιορτάστηκε με επιτυχία στις Βρυξέλλες η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου. Όλες οι ελληνικές θεατρικές ομάδες ένωσαν τις δυνάμεις τους σε ένα απολαυστικό θεατρικό διήμερο γεμάτο από επιλεγμένα αποσπάσματα με κεντρικό θέμα τον Έρωτα. Από το αρχαίο θέατρο μέχρι το θέατρο του παραλόγου, οι οκτώ ερασιτεχνικές ομάδες επέλεξαν και παρουσίασαν στο κατάμεστο θέατρο του De Lijsterbes ολιγόλεπτα αποσπάσματα, δίνοντας με τον τρόπο αυτό ένα αντιπροσωπευτικό κομμάτι του ξεχωριστού χαρακτήρα τους και της θεατρικής τους άποψης. Στον τρίτο αυτό κοινό εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου, καλεσμένη στις Βρυξέλλες ήταν η καθηγήτρια Θεατρολογίας του ΕΚΠΑ, Κατερίνα Διακουμοπούλου ενώ την παρουσίαση της βραδιάς ανέλαβε με την πολύχρονη εμπειρία του ο κ. Αριστείδης Λαυρέντζος, επικεφαλής και σκηνοθέτη της θεατρικής ομάδας ΘΕΣΠΙΣ.
Στο άρθρο μας αυτό φιλοξενούμε την κυρία Μαρία Καραχάλιου, από την θεατρική ομάδα του Λυκείου των Ελληνίδων Βρυξελλών, σκηνοθέτιδας του θεατρικού αποσπάσματος από το έργο του πολυβραβευμένου συγγραφέα Thornton Wilder, «Η Μικρή μας πόλη». Το θεατρικό αυτό έργο είχε παιχτεί από την ομάδα του Λυκείου τον Απρίλιο του 2014. Τους ρόλους ενσάρκωσαν, όπως και την πρώτη φορά, οι Ηλίας Κοντέας, Μαρίνα Κώττη και Χρήστος Παναγιωτακόπουλος. Την επομένη της πρεμιέρας, ο Αριστείδης Λαυρέντζος είχε τότε γράψει σε άρθρο του στο Newsville.be : «ποιος από μας που είδαμε χθες το έργο μπορούσε να φανταστεί ότι μια τριακονταμελής ομάδα, με επικεφαλής τους άξιους Γιάννη Οικονομίδη και Μαρία Καραχάλιου, επί εφτά μήνες, αφήνοντας κατά μέρος άλλες ασχολίες, προετοίμαζε μια τόσο υπέροχη παράσταση;»
Κυρία Καραχάλιου, πείτε μας δύο λόγια για τη σημασία της κοινής συμμετοχής όλων των ελληνικών θεατρικών ομάδων στον θεσμικό πλέον αυτόν εορτασμό.
Η κοινή συμμετοχή όλων των Ελληνικών ερασιτεχνικών θεατρικών των Βρυξελλών είναι όπως είπατε θεσμοθετημένη, χάρη στην πρωτοβουλία του κ. Τάσου Νυχά του Ελληνικού Θεατρικού Εργαστηρίου και χάρη στη διάθεση όλων των θεατρικών ομάδων να συνεισφέρουν. Για τη σημασία θα ήθελα να σημειώσω: Η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου με το ετήσιο διεθνές μήνυμα, κοινοποιεί στην παγκόσμια κοινότητα τη θεμελιώδη συνεισφορά του Θεάτρου στην ειρήνη, την πνευματική συγγένεια και συνεργασία των λαών. Το γεγονός ότι εδώ στο Βέλγιο η Ελληνόφωνη κοινότητα μπορεί να κοινωνεί αυτό το συμφιλιωτικό πνευματικό μήνυμα, είναι σημαντικό και για τους Έλληνες που ζουν και εργάζονται στο Βέλγιο, τους φιλέλληνες φίλους τους και τους απανταχού Έλληνες που έρχονται σε καθημερινή επαφή μέσω των ηλεκτρονικών και κοινωνικών μέσων.
Μαρίνα Κώττη, Χρήστος Παναγιωτακόπουλος
Ποια ήταν τα κριτήρια της δικής σας επιλογής θεατρικού αποσπάσματος που παρουσιάσετε φέτος και ποιες ήταν οι σκηνοθετικές ή άλλες προκλήσεις που αντιμετωπίσατε;
Ένα χρόνο σχεδόν πριν τον προγραμματισμένο εορτασμό προηγείται προγραμματική συζήτηση για την κοινή θεματολογία, τον διαθέσιμο χρόνο για κάθε Oμάδα, τον συντονισμό, τον καλεσμένο εισηγητή κλπ. Ήδη από 2019 όλοι μαζί αποφασίσαμε σαν κοινή θεματολογία τις «Θεατρικές εκφάνσεις του έρωτα». Η κάθε Ομάδα επέλεξε μία θεατρική περίοδο και στυλ. Η δική μας Θεατρική Ομάδα του Λυκείου των Ελληνίδων Βρυξελλών, επέλεξε το Αμερικανικό θέατρο. Πυρετωδώς ετοιμάζαμε ένα απόσπασμα από το «Γλυκό Πουλί της Νιότης» του Tennessee Williams, ίσως του πιο «ερωτικού» θεατρικού έργου της Αμερικάνικης δραματολογίας, με τους Άννα-Μαρία Λυμπεροπούλου, Αντρέα Στεμπίλη και Γαλάτεια Γιαλιτάκη. Τους ευχαριστώ από καρδιάς για το όμορφο ταξίδι των δοκιμών! Δυστυχώς ο κορονοϊός με τους
επιβαλλόμενους περιορισμούς ανέβαλε τον εορτασμό για τρεις χρονιές. Για πολύ σοβαρούς προσωπικούς λόγους, αυτή η σχεδόν έτοιμη προσπάθεια του 2020, δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί το 2023. Με την προτροπή του φίλου και συνεργάτη Ηλία Κοντέα και μετά την πρόσφατη συνεργασία μας στο Θεατρικό Αναλόγιο με το έργο του Γιάννη Οικονομίδη «Τα Αερόφυτα», αποφασίσαμε τελικά να συμμετάσχουμε στον εορτασμό αναβιώνοντας, με πολλά ανανεωτικά στοιχεία, μία από τις τρυφερές σκηνές του έργου του Thornton Wilder «Η Μικρή μας πόλη». Οι ίδιοι οι συμμετέχοντες στην παράσταση του 2014 στις Βρυξέλλες, Ηλίας Κοντέας, Μαρίνα Κώττη και Χρήστος Παναγιωτακόπουλος, εννιά χρόνια μετά, έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους. Το έργο αποτελεί έναν ύμνο στον έρωτα και την αγάπη για τη ζωή!
Ηλίας Κοντέας, Μαρίνα Κώττη, Χρήστος Παναγιωτακόπουλος
Το αποτέλεσμα της προσπάθειας σάς βρήκε ικανοποιημένους;
Το αποτέλεσμα με βρήκε όχι μόνο ικανοποιημένη αλλά και πολύ συγκινημένη για το πάθος και το βαθύ αίσθημα εθύνης των συνεργατών μου. Ικανοποιημένο ακούστηκε και το κοινό που παρακολούθησε τον διήμερο εορτασμό. Συνοδοιπόρους στην προσπάθεια αυτή είχα τον Γιάννη Οικονομίδη, ο οποίος ανέλαβε τη μουσική επιμέλεια, τον Αλέξανδρο Γιάκα για την ηχητική επεξεργασία, τη Γεωργία Μανδέκη στο μακιγιάζ και τον Γιάνη Γαβρά στην επιμέλεια των φώτων. Το έργο, μεταφέρθηκε στη δεκαετία του 1950, για να δοθεί και σ΄εμάς που το αναβιώναμε αλλά και σε όσους το είχαν δει, η διαχρονικότητα και η παγκοσμιότητα αυτού του θεατρικού κοσμήματος της παγκόσμια δραματουργίας.
Υπάρχουν βελτιωτικές κινήσεις οι οποίες θα μπορούσαν να φέρουν ακόμα καλύτερο αποτέλεσμα σε αυτή την ετήσια γιορτή θεάτρου στις Βρυξέλλες;
Νομίζω πως όλες οι ομάδες ακολουθούν βελτιωτικές και εξελικτικές μεθόδους για να συνεισφέρουν σ΄αυτή τη γιορτή. Με το να δείξουν τις προσεγγίσεις τους αναστοχάζονται και την καλλιτεχνική τους πορεία. Την θεματολογία τους, το στυλ, το ήθος και την φιλοσοφία τους. Οκτώ ή και παραπάνω ομάδες σημαίνει (ή πρέπει να σημαίνει) διαφορετική πορεία πλεύσης στη θεατρική έκφραση.
Μαρίνα Κώττη, Χρήστος Παναγιωτακόπουλος
Φωτογραφίες: Αλεξ. Μιχαηλίδης / Newsville.be