Η ιδιοκτησία κατοικίας στις Βρυξέλλες παραμένει εξαιρετικά περιορισμένη σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα, σύμφωνα με νέα στοιχεία του ομοσπονδιακού υπουργείου Οικονομικών. Την 1η Ιανουαρίου 2025, μόλις το 21,4% των κατοίκων της πρωτεύουσας διέμενε σε ακίνητο που του ανήκει. Το ποσοστό αυτό απέχει σημαντικά από το 45% στη Φλάνδρα και το 38% στη Βαλλονία.
Σε άλλες μεγάλες πόλεις, το ποσοστό ιδιοκατοίκησης είναι σαφώς υψηλότερο: στη Γάνδη το 33% των κατοίκων διαθέτει το δικό του σπίτι ή διαμέρισμα, στην Αμβέρσα, στη Ναμούρ και στη Σαρλερουά το ποσοστό φτάνει το 32%, ενώ στη Λιέγη το 27% των κατοίκων είναι ιδιοκτήτες.
Η εξήγηση: το είδος κατοικίας και οι υψηλές τιμές
Όπως αναφέρει η εφημερίδα L’Echo, η διαφορά οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον τύπο της κατοικίας που κυριαρχεί στην πρωτεύουσα. Στις Βρυξέλλες, το 70% των κατοικιών είναι διαμερίσματα —κατηγορία που ενοικιάζεται πολύ συχνότερα— ενώ μόλις το 30% είναι σπίτια. Επιπλέον, η τιμή ενός διαμερίσματος στις Βρυξέλλες αντιστοιχεί περίπου στην τιμή ενός σπιτιού στη Βαλλονία, γεγονός που δυσκολεύει ακόμη περισσότερο την πρόσβαση στην ιδιοκατοίκηση.
Το φαινόμενο των ιδιοκτητών που μετακομίζουν αλλά κρατούν το ακίνητο
Το χαμηλό ποσοστό εξηγείται και από μια άλλη τάση: πολλοί ιδιοκτήτες δεν κατοικούν πλέον στο ακίνητό τους. Νέοι άνθρωποι συχνά αγοράζουν το πρώτο τους διαμέρισμα στην πρωτεύουσα, αλλά όταν αναζητούν μεγαλύτερο χώρο μετακομίζουν στα προάστια, όπου οι τιμές είναι χαμηλότερες και η προσφορά μεγαλύτερη. Συχνά κρατούν το πρώτο τους σπίτι για να το ενοικιάσουν, μειώνοντας έτσι το ποσοστό των κατοίκων-ιδιοκτητών εντός της πόλης.
Οι πιο “εύπορες” και οι πιο “ευάλωτες” περιοχές
Σε γενικές γραμμές, η ιδιοκατοίκηση είναι υψηλότερη σε περισσότερο εύπορους δήμους των Βρυξελλών. Στο Uccle το ποσοστό φτάνει το 28%, στο Auderghem το 28,3%, στο Watermael-Boitsfort το 28,6% και στο Woluwe-Saint-Pierre το 30%.
Αντίθετα, σε άλλες περιοχές τα ποσοστά είναι πολύ χαμηλότερα: ο δήμος Saint-Josse παρουσιάζει μόλις 14%, το Saint-Gilles 15,9% και το Ixelles 16% — δήμοι που συνδυάζουν περιοχές υψηλού και χαμηλού εισοδήματος, εμφανίζοντας έτσι τα χαμηλότερα ποσοστά κατοίκων-ιδιοκτητών στην πρωτεύουσα.
La propriété au plus bas : Un habitant de Bruxelles sur cinq vit dans un logement qu’il possède
De nouveaux chiffres du ministère fédéral des Finances montrent le contraste saisissant entre la capitale, la Flandre et la Wallonie
La propriété résidentielle est nettement moins répandue à Bruxelles que dans le reste du pays, selon de nouvelles données du ministère fédéral des Finances. Au 1ᵉʳ janvier 2025, seulement 21,4 % des habitants de la capitale vivaient dans un logement qu’ils possèdent, contre 45 % en Flandre et 38 % en Wallonie.
Dans d’autres grandes villes, les taux sont plus élevés : à Gand, un habitant sur trois (33 %) est propriétaire de son logement. À Anvers, Namur et Charleroi, le pourcentage s’élève à 32 %, tandis qu’à Liège, 27 % des résidents ont acheté leur logement.
La principale explication : le type de logement et des prix élevés
Selon L’Echo, cette différence s’explique en grande partie par la nature du parc immobilier. À Bruxelles, 70 % des logements sont des appartements — un type de bien beaucoup plus fréquemment loué — contre seulement 30 % de maisons. De plus, le prix d’un appartement bruxellois est globalement comparable à celui d’une maison en Wallonie, ce qui complique davantage l’accès à la propriété.
Un phénomène courant : quitter la ville, mais conserver le logement
Le faible taux de propriétaires occupants s’explique aussi par le fait qu’un nombre croissant de propriétaires quittent la ville. Les jeunes achètent souvent leur premier logement à Bruxelles, mais lorsqu’ils recherchent davantage d’espace, ils déménagent vers la périphérie, où les prix sont plus abordables et l’offre plus large. Ils gardent fréquemment leur premier appartement afin de le louer, ce qui réduit le nombre de propriétaires résidant effectivement dans leur logement en ville.
Les communes les plus “aisées” et celles plus vulnérables
En général, la part de propriétaires occupants est plus élevée dans les communes considérées comme plus aisées : Uccle (28 %), Auderghem (28,3 %), Watermael-Boitsfort (28,6 %) et Woluwe-Saint-Pierre (30 %).
Dans d’autres communes, les pourcentages sont nettement plus bas : Saint-Josse (14 %), Saint-Gilles (15,9 %) et Ixelles (16 %) — des communes mêlant quartiers plus riches et plus pauvres et affichant les taux de propriétaires occupants les plus faibles de la capitale.